Διαβάστε τι έγραφε υπέρ των Μακεδόνων στην Ελλάδα η εφημερίδα του ΚΚΕ Ριζοσπάστης το 1933.
Καμία σχέση με το σημερινό ΚΚΕ και το σημερινό Ριζοσπάστη που σήμερα στρέφεται κατά των Μακεδόνων.
Στο τέλος του άρθρου υπάρχει και το σχετικό ντοκουμέντο της εφημερίδας Ριζοσπάστης του 1933.
Καλή σας ανάγνωση.
«Ριζοσπάστης», Πέμπτη 2/11/1933
ΞΕΣΠΙΤΩΝΟΥΝ ΟΜΑΔΙΚΑ ΤΟΥΣ ΜΑΚΕΔΟΝΕΣ
Ο ΜΑΥΡΟΣ ΚΑΤΑΛΟΓΟΣ ΤΩΝ ΧΙΛΙΩΝ
12ο
ΒΕΡΡΟΙΑ. Οκτώβρης. Μια νύχτα αρκετά αποδοτική περάσαμε στα Βοδενά. Την άλλη μέρα πρωί – πρωί ο χαφιές έκανε το θαύμα του…
-Κύριος… μπορείτε να με ακολουθήσετε;
-Γιατί; Για πού; Ποιός ο λόγος;
-Ε… τι διάβολο; Άγνωστοι δεν είμαστε.
Δίπλα του κι άλλοι χωροφύλακες. Η δουλειά έχει μαγειρευτεί καλά. Για να δούμε.
Στην αστυνομία ένας αστυνόμος που τρέμει χειροπόδαρα. Τα νεύρα του πάνε να σπάσουν.
-Κομμουνιστής είσαι μωρέ;
-Κομμουνιστής.
-Τι ζητάς εδώ;
-Ήλθα… Δεν επιτρέπετε;
Ο κυρ αστυνόμος αγριεύει. Τα μάτια του στάζουν αίμα, πάνε να πεταχτούν οι βολβοί απ’ έξω. Η πέννα τρέμει πάνω στο χαρτί και σχηματίζει καμπύλες.
-Μωρέ θα σε στείλω στη Ρωσία… καταλαβαίνεις; Θα σου κάνω τα χαρτιά σου να σε στείλω… καταλαβαίνεις;
-Στείλε με… πηγαίνω…
Ο αστυνόμος έσκασε, πετάχτηκε πάνω. Τρέμει ολάκερος.
-Δε θα σε στείλω… παλιοτόμαρο… όχι! Δε σε στέλνω…
-Καλά. Δεν πηγαίνω, μη με στέλνεις… κυρ αστυνόμε.
Φωνάζει ασυνάρτητες φράσεις, βγάζει άναρθρες λέξεις, μαζεύονται οι υπαξιωματικοί στο γραφείο.
-Ακούς εκεί… Ακούς εκεί… κομμουνιστής!
Στην αρχή διατάζει να με βάλουν στο πρώτο τραίνο. Διαμαρτύρομαι. Ύστερα διατάζει σωματική έρευνα. Ένας ενωμοτάρχης ψάχνει. Ένα μακεδονικό τραγούδι βρίσκουν στην τσέπη μου. Γραμμένο στη μακεδονική και κατά στίχο μεταφρασμένο στην ελληνική.
-Τι είναι αυτό; Ρωτάει έτοιμος να με φάει ο αστυνόμος.
-Είναι τραγούδι, ποίημα, του Χρήστου Μπότεφ…
-Φιλίες με το Βούλγαρο τον Μπότεφ… ε; παληοβούλγαρε. Θα σου δείξω εσένα…
Τον προλαμβάνω, θέλω να του υπενθυμίσω πως ο Μπότεφ έζησε πριν από πολλά χρόνια, ίσως 70-80 χρόνια…
-Τι μου λες μωρέ… σκύλε καραβίσιε… και αποκλείεται να είχατε φίλιες πριν πεθάνει…;
Αφού το θέλει ο αστυνόμος τι να πω εγώ;
ΕΙΚΟΣΙ ΧΡΟΝΙΑ «ΛΕΦΤΕΡΙΑ» ΣΤΑ ΒΟΔΕΝΑ
Τέσσερις ώρες μέσα στην αστυνομία όταν μάλιστα έχεις τόση δουλειά, σε εκνευρίζουν αρκετά. Πατάω τις φωνές.
-Κύριε αστυνόμε… αυτό που κάνεις είναι παρανομία… άσε με να πάω στη δουλειά μου.
-Ποια δουλειά σου; Γιατί ήρθες εδώ;
-Δε θα σου δώσω λογαριασμό…
Φεύγουν όλοι απ’ την αστυνομία. Μένω μονάχος και κυττώ από το παράθυρο, πάνω από τη στέγη του στάβλου προς τα μπαλκόνια των σπιτιών. Ένας μιναρές στη μέση της πολιτείας τρυπάει με τη μύτη του τα σύννεφα και πιο πέρα το χιονισμένο Καϊμακτσαλάν υψώνει τις κορφές.
Κάποια στιγμή με απορροφάνε οι στοχασμοί μου. Σκέφτομαι: τι χαρά θα σκορπιστεί όταν σ αυτά τα μέρη, στη Φλώρινα, στα Βοδενά, στην Καστοριά εγκαθιδρυθεί η σοβιετική εξουσία. Πώς θα γελάσει το πρόσωπο του δυστυχισμένου Μακεδόνα!
Απ’ τους λογισμούς μου με έβγαλε μια δυνατή φωνή ενός ενωμοτάρχη. Με άφηναν ελεύθερο. Ο κύριος αστυνόμος δεν με έστελνε με το πρώτο τραίνο στην ΕΣΣΔ, τι κρίμα!
Την άλλη μέρα έγιναν τα πανηγύρια της εθνικής γιορτής. Την 28η του Οκτώβρη συμπληρώνονται 20 χρόνια από την «ελευθερία», την κατάληψη της Έδεσσας από την Ελλάδα.
ΑΚΟΥΣΤΕ ΤΙ ΣΗΜΑΙΝΕΙ ΑΥΤΗ Η ΛΕΥΤΕΡΙΑ
Επί κυβέρνησης Βενιζέλου έγινε ένας κατάλογος από 800 οικογένειες Μακεδόνων για να διωχθούν από την Ελλάδα. Με τις καθημερινές διαμαρτυρίες και τη ρητή δήλωσή τους «ΔΕΝ ΦΕΥΓΟΥΜΕ ΑΠΟ ΤΟ ΧΩΜΑ ΤΩΝ ΠΑΤΕΡΑΔΩΝ ΜΑΣ. ΣΚΟΤΩΣΤΕ ΜΑΣ», μ’ αυτά τραινάριζε ο εκπατρισμός τους.
Στις τελευταίες εκλογές οι «λαϊκοί» δημοκόπησαν αισχρά πάνω στο ζήτημα αυτό και στις προεκλογικές τους περιοδείες ξεφώνιζαν ότι αν έρθουν στην αρχή θα ακυρώσουν τους καταλόγους των διωγμών. Μια βενιζελική εφημερίδα της Καστοριάς η «Καστοριά» άδραξε την ευκαιρία να τραβήξει τους πρόσφυγες κι άρχισε: «ΝΑ Ο ΣΚΟΠΟΣ ΤΩΝ ΠΡΟΔΟΤΩΝ… ΠΡΟΣΤΑΤΕΥΟΥΝ ΤΟΥΣ ΚΟΜΜΟΥΝΙΣΤΑΣ, ΤΟΥΣ ΑΝΑΡΧΙΚΟΥΣ ΚΑΙ ΤΟΥΣ ΚΟΜΙΤΑΤΖΗΔΕΣ». Ευθύς όμως μετά τις εκλογές ΕΓΙΝΕ ΝΟΜΟΣ με τον οποίο αποφάσισαν οι «λαϊκοί» να εκδιωχθούν όχι μονάχα οι 800 αλλά και σ’ άλλους 200 ξενιτεμένους Μακεδόνες της Αυστραλίας και Αμερικής που είναι γραμμένοι οι περισσότεροι στις διεθνιστικές επαναστατικές οργανώσεις και προπαντός στην «ΕΝΩΤΙΚΗ ΜΑΚΕΔΟΝΙΚΗ ΟΡΓΑΝΩΣΗ» να μην ξαναγίνουν δεκτοί στην Μακεδονία.
ΦΕΥΓΟΥΝ… ΦΕΥΓΟΥΝ ΟΙ ΝΕΟΙ
Η καθημερινή καταπίεση, η τρομοκρατία, η αβάσταχτη ζωή κάτω από το ατσάλινο τακούνι του ελληνικού ιμπεριαλισμού, κάνει τους νέους μόλις αισθανθούν το ζυγό στο σβέρκο τους κι ανοίξουν τα μάτια τους να ξενιτεύονται. Και δεν είναι λίγοι. Χιλιάδες λογαριάζονται απ’ την περιφέρεια της Φλώρινας. Θα δώσουμε στο τέλος μια στατιστική. Όλοι τους εκεί στην Αυστραλία στη Νότιο και Βόρειο Αμερική, στη Νέα Ζηλανδία ακόμη βρίσκονται Μακεδόνες. Τα γράμματά τους είναι φωτιά και λαύρα. Νοσταλγούν την Μακεδονία τους. Λαχταρούν τα χωριά τους κι ορκίζονται στο ξελευτέρωμά τους.
ΑΥΡΙΟ: Η τελευταία ανταπόκριση. Ο «Ριζοσπάστης» στο Σόροβιτς.
Πηγή:
Τα πρωτότυπο φύλλο της εφημερίδας «Ριζοσπάστης», Πέμπτη 2 Νοεμβρίου 1933 από το οποίο αντιγράφηκε το ρεπορτάζ που διαβάσατε βρίσκεται στo παρακάτω λίνκ: Εφημερίδα Ριζοσπάστης 2/11/1933.
