Κυριακή, Δεκεμβρίου 26, 2010

ΜΠΟΛΚΑ ΖΑ ΝΕΡΕΤ ΚΕΡΚΟ

 

Τα περισσότερα μακεδόνικα παραδοσιακά τραγούδια έχουν ως θέμα τους την αγάπη και τον έρωτα, όπως συμβαίνει σε κάθε παραδοσιακό ή λαϊκό τραγούδι σε κάθε λαό του κόσμου.

Όμως, υπάρχει μια ειδική κατηγορία μακεδόνικων παραδοσιακών τραγουδιών  που σπάνια τη συναντά κανείς σε άλλες παραδοσιακές παραδόσεις.

Πρόκειται για τραγούδια τα οποία γράφτηκαν για τους Μακεδόνες οι οποίοι ως οικονομικοί μετανάστες αναχώρησαν, κυρίως τη δεκαετία του ’50, για χώρες μακρινές όπως ο Καναδάς η Αυστραλία και οι ΗΠΑ.

Όταν αυτοί οι οικονομικοί μετανάστες επιθύμησαν να επιστρέψουν στα πατρικά τους εδάφη, πληροφορήθηκαν από τις ελληνικές αρχές οτι τους είχαν αφαιρέσει την ελληνική υπηκοότητα και οτι δεν τους επιτρεπόταν η είσοδος στην Ελλάδα με βάση τη ελληνικη νομοθεσία.

Αυτή η απράδεκτη νομοθεσία, δυστηχώς,  ισχύει ακόμη και σήμερα στην Ελλάδα.

Παρακάτω παρουσιάζεται το τραγούδι με τίτλο Болка за Нерет ќерко – Μπόλκα ζα Νέρετ κέρκο (Πόνος για το Νέρετ κόρη μου) το οποίο ανήκει σε αυτή την σπάνια ειδική κατηγορία παραδοσιακών τραγουδιών: Μια ηλικιωμένη Μακεδόνισσα, από το Νέρετ - Πολυπόταμο Φλώρινας, δεν μπορεί να επιστρέψει στο χωριό της εξαιτίας της απαράδεκτης απαγόρευσης εισόδου .

 

Spelling

Μακεδονικά

Ελληνικά

ΜΠΟΛΚΑ ΖΑ ΝΕΡΕΤ ΚΕΡΚΟ

БОЛКА ЗА НЕРЕТ ЌЕРКО

ΠΟΝΟ ΓΙΑ ΤΟ ΝΕΡΕΤ ΚΟΡΗ ΜΟΥ

Στάρι σμε κέρκο πετσσάλμπαρι

Стари сме ќерко печалбари

Γέροι, είμαστε κόρη μου, εργαζόμενοι

πέεσετ ντόλγκι τέσσκι γκόντινι

пеесет долги тешки години

πενήντα ατέλειωτα δύσκολα χρόνια

ίμαμε πάρι κέρκο, κούκι ι κόλι

имаме пари ќерко, куќи и коли

έχουμε χρήματα κόρη μου, σπίτια και αυτοκίνητα

γκλένταμε βνούτσι αμα ντρούγκο νε μπόλι

гледаме внуци ама друго не боли

μεγαλώνουμε τα εγγόνια μας, άλλο όμως μας πονάει

Ρεφραίν (χ2)

Рефрен (х2)

Ρεφραίν (χ2)

Μπόλκα ζα Νέρετ κέρκο νόσαμ να ντούσσα

Болка за Нерет ќерко носам на душа

Πόνο για το Νέρετ κόρη μου κουβαλάω στην ψυχή

τσελ βεκ ια νόσαμ κέρκο β τούγκια τουγκίνα

цел век ја носам ќерко в туѓа тугина

ολόκληρο αιώνα τον κουβαλάω στη μακρινή ξενιτιά

τσελ ζζίβοτ πούστι Γκ’ρτσι νε μι ντάντοα

цел живот пусти Грци не ми дадоја

όλη τη ζωή οι έρημοι οι Έλληνες δεν μου επέτρεψαν

ντα σι γκο βίνταμ Νέρετ νε με πούσστια

да си го видам Нерет не ме пуштија

να δω το Νέρετ δεν με άφησαν

Ούσστε νι ζμπόροτ νε ντόκαζζα

Уште ни зборот не докажа

Το λόγο της ακόμα δεν τελείωσε,

ζαπλάκα τίβκο τέτκα Φάνια

заплака тивко тетка Фанија

έκλαψε ήρεμα η θεία Φάνια,

έντναςς ντα πόιντεβ κέρκο σέλο ντα βίντεβ

еднаш да појдев ќерко село да видев

μια φορά μόνο να πήγαινα κόρη μου, το χωριό να δω

να σβόι μπλίσκι μ’ρτβι σφέκια ντα πάλεβ

на свои блиски мртви свеќи да палев

στους δικούς μου νεκρούς κερί να άναβα

Ρεφραίν (χ2)

Рефрен (х2)

Ρεφραίν (χ2)

Μπόλκα ζα Νέρετ κέρκο νόσαμ να ντούσσα

Болка за Нерет ќерко носам на душа

Πόνο για το Νέρετ κόρη μου κουβαλάω στην ψυχή

τσελ βεκ ια νόσαμ κέρκο β τούγκια τουγκίνα

цел век ја носам ќерко в туѓа тугина

ολόκληρο αιώνα τον κουβαλάω στη μακρινή ξενιτιά

τσελ ζζίβοτ πούστι Γκ’ρτσι νε μι ντάντοα

цел живот пусти Грци не ми дадоја

όλη τη ζωή οι έρημοι οι Έλληνες δεν μου επέτρεψαν

ντα σι γκο βίνταμ Νέρετ νε με πούσστια

да си го видам Нерет не ме пуштија

να δω το Νέρετ δεν με άφησαν

Τρίτη, Δεκεμβρίου 21, 2010

Κόλιντα Μπάμπο Коледе Бабо

 

Κόλεντε (Коледе) ή Κόλιντα ή Κόλντε ή Κόλντα ονομάζεται η ημέρα της παραμονής των Χριστουγέννων (Μπόζζικ). Με το γρηγοριανό ημερολόγιο η ημέρα αυτή είναι η 24 Δεκεμβρίου ενώ με το Ιουλιανό ημερολόγιο είναι η 6 Ιανουαρίου.

 

Για τους Μακεδόνες ο εορτασμός της ημέρας του Κόλεντε ξεκινά με ένα ιδιαίτερο έθιμο: το άναμμα φωτιάς τη νύχτα της 23ης Δεκεμβρίου με ξημερώματαkolede5 της 24ης Δεκεμβρίου. Στις μέρες μας αυτό το, πολύ παλιό, έθιμο της φωτιάς παραμένει ζωντανό σε πολλές χώρες της Νοτιοανατολικής Ευρώπης (Βαλκάνια) με διάφορες ονομασίες. Με την ονομασία Κόλεντε/Коледе το συναντούμε στη Δημοκρατία της Μακεδονίας καθώς και στο γεωγραφικό διαμέρισμα Μακεδονία της βόρειας Ελλάδας όπου είναι γνωστό με την ονομασία Κόλεντε ή Κόλιντα ή Κόλντε ή Κόλντα Μπάμπο (Коледе Бабо).

 Στο γεωγραφικό διαμέρισμα Μακεδονία της βόρειας Ελλάδας το έθιμο της φωτιάς διατηρήθηκε και διασώθηκε ζωντανό μέχρι της μέρες χάρις σε εμάς τους (ντόπιους) Μακεδόνες.

Είναι αξιοθαύμαστη η αντοχή στο χρόνο αυτού του εθίμου το οποίο τυγχάνει ιδιαίτερης αποδοχής και από όλους τους άλλους λαούς που ήρθαν πρόσφατα στην περιοχή. Για παράδειγμα, σήμερα, ακόμη και σε χωριά που κατοικούνται αποκλειστικά από απογόνους των προσφύγων του 1922 οι κάτοικοι χαίρονται κι αυτοί το Κόλεντε Μπάμπο ανάβοντας φωτιές τη νύχτα της 23ης Δεκεμβρίου.

Η προετοιμασία της φωτιάς ξεκινά αρκετές ημέρες πριν την ημέρα του Κόλεντε (τουλάχιστον ένα μήνα kolede3πριν) κυρίως από τους νέους που, αυτές τις ημέρες, ονομάζονται Κολεντάρτσι (Κολεντάριδες). Οι Κολεντάρτσι σε κάθε γειτονιά συγκεντρώνουν ξύλα και τα αποθηκεύουν σε ασφαλές μέρος. Παλιότερα δεν έλειπαν και τα φαινόμενα κλοπής ξύλων. Για την αποφυγή κλοπής ξύλων οι ομάδες παιδιών όριζαν ένα φύλακα κάθε βράδι. Αν τα παιδιά κατάφερναν να κλέψουν ξύλα μιας άλλης γειτονιάς έστηναν γλέντι για να πανηγυρίσουν το γεγονός, ενώ ντροπιασμένος θεωρούνταν ο φύλακας που του έκλεψαν τα ξύλα. Ήταν τόσο μεγάλη η ντροπή για το φύλακα που του έκλεψαν τα ξύλα ώστε δεν τολμούσε ούτε σχολείο να πάει την άλλη μέρα!

Στις μέρες μας η κλοπή ξύλων έχει σχεδόν εκλείψει διότι οι περισσότεροι πολιτιστικοί σύλλογοι έχουν συμπεριλάβει το μακεδονικό έθιμο στο επίσημο πρόγραμμα πολιτιστικών εκδηλώσεων ενώ οι Δήμοι εφοδιάζουν με ξύλα την κάθε γειτονιά, οπότε δεν τίθεται ζήτημα κλοπής. Το πρωί της 24ης Δεκεμβρίου οι μικρότεροι σε ηλικία Κολεντάρτσι (Κολεντάρτσσινια) ψάλουν τα κάλαντα από σπίτι σε σπίτι.

Η χρονολογία προέλευσης του εθίμου της φωτιάς την ημέρα του Κόλεντε είναι άγνωστη. Με δεδομένο ότι τα περισσότερα έθιμα που σχετίζονται με φωτιές είναι προχριστιανικά πιθανόν το έθιμο να έχει τις ρίζες του πριν την εμφάνιση του χριστιανισμού.  Ενδεχομένως να σχετίζεται με τη γιορτή των αρχαίων Ρωμαίων Σατουρνάλια (Saturnalia) αφιερωμένη στο θεό Σατούρνους (Saturn = Κρόνος) από τις 17 έως τις 23 Δεκεμβρίου και τα Μπρουμάλια στις 25 Δεκεμβρίου. Ο Αήττητος ΗλιοςΣε αυτές τις γιορτές οι Ρωμαίοι τιμούσαν και την ημέρα της γέννησης του «Αήττητου Ήλιου» (dies natalis invicti Solis), αφού ο Ήλιος από εκείνες τις ημέρες έπαυε να χαμηλώνει την τροχιά του και άρχιζε να επανέρχεται ψηλά στον ουρανό ως θριαμβευτής για να ξαναφέρει τη ζέστη και τη ζωή στην παγωμένη φύση. Ο Χριστιανισμός λοιπόν υιοθέτησε την ημερομηνία (επισήμως από τον 6ο μ.Χ. αι.) αλλάζοντας το τιμώμενο πρόσωπο από τον «Αήττητο Ήλιο» των Ρωμαίων στον «Ήλιο της Δικαιοσύνης» (δηλ. τον  Χριστό κατά το τροπάριο των Χριστουγέννων) οπότε οι λαοί δεν δυσκολεύθηκαν να αλλάξουν και πολύ τις εορταστικές τους συνήθειες (βλ. το αναλυτικό άρθρο στη Wikipedia Ιστορία του εορτασμού των Χριστουγέννων).

Σχετικά με την προέλευση αυτής καθε αυτής της ονομασίας Κόλεντε  υπάρχουν διάφορες εκδοχές:

Η πιθανότερη εκδοχή είναι ότι λέξη Κόλιντα προέρχεται από την λατινική λέξη calendae ή Kalendae. Με τη λέξη Kalendae ονόμαζαν οι Ρωμαίοι, από τον Ε' αιώνα, τις πρώτες ημέρες των ρωμαϊκών μηνών. Από αυτές τις ημέρες περιφημότερες ήταν οι Kalendae (Κάλαντα) πρώτες ημέρες του Ιανουαρίου, (calendae Januariae) επειδή γιορτάζονταν και η έλευση του νέου χρόνου. Με βάση αυτή την εκδοχή μακεδονική φράση “Κόλιντα Μπάμπο” σημαίνει “Κάλαντα Γιαγιά” και σε ελεύθερη απόδοση στα ελληνικά σημαίνει “Νέα αρχή Γιαγιά”. (Στα μακεδονικά ή λέξη “Μπάμπο” σημαίνει “Γιαγιά”). 

Η δεύτερη πιθανή εκδοχή προέρχεται από την Ρωσία. Σύμφωνα με τη ρώσικη παράδοση η λέξη Κόλεντε προέρχεται από τον Kolyada, θεό του χειμώνα των αρχαίων Σλάβων τον οποίο κι αυτοί γιόρταζαν τις ημέρες που ο Ήλιος έπαυε να χαμηλώνει την τροχιά του και άρχιζε να επανέρχεται ψηλά στον ουρανό ως θριαμβευτής για να ξαναφέρει τη ζέστη και τη ζωή στην παγωμένη φύση.

Μια τρίτη λιγότερο πιθανή εκδοχή είναι ότι η λέξη Κόλιντα προέρχεται από την μακεδονική λέξη Κόλαμ (колам) που σημαίνει σφάζω. Με βάση αυτή την εκδοχή πολλοί μεταφράζουν τη μακεδονική φράση “Κόλιντα Μπάμπο” στα ελληνικά ως “Σφάζουν Γιαγιά” και ταυτίζουν την ονομασία (μάλλον ατυχώς) με την σφαγή των νηπίων από τον Ηρώδη.

Πάντως, το μόνο σίγουρο είναι ότι αν υπάρχει κάτι πουkolede1 σφάζουν οι Μακεδόνες στις αυλές τους αυτές τις ημέρες, σύμφωνα με την παράδοση, είναι οι οικόσιτοι χοίροι προκειμένου να εξασφαλίσουν κρέας για το υπόλοιπο του χειμώνα.

Στα μακεδονικά χωριά το έθιμο της φωτιάς επαναλαμβάνεται με το όνομα Σούρβα (πρωτοχρονιά) το βράδυ της 31 Δεκεμβρίου με ξημερώματα 1 Ιανουαρίου. Οι διαδικασίες προετοιμασίας της φωτιάς τη Σούρβα είναι παρόμοιες με αυτή του Κόλεντε (Коледе) ή Κόλιντα ή Κόλντε ή Κόλντα.

Το βράδυ, λοιπόν,  της 23ης Δεκεμβρίου κάθε χρόνο μεγάλοι και μικροί σε κάθε γειτονιά συγκεντρώνονται γύρω από τη φωτιά της ημέρας του ΚΟΛΙΝΤΑ ΜΠΑΜΠΟ εξω στους δρομους και τις πλατείες για να γλεντίσουν και να συζήτησουν για το τι έκαναν το χρόνο που περασε, τι θα κανουν τον επόμενο χρόνο που έρχεται αλλά και για χορέψουν και να τραγουδίσουν μακεδονικούς χορούς και τραγούδια.

Μια εικόνα για τον παραδοσιακό τρόπο με τον οποίο πραγματοποιείται σήμερα το μακεδονικό έθιμο της φωτιάς την ημέρα του Коледе Бабо (Κόλεντε Μπάμπο) μπορείτε να δείτε στα βίντεο που παρατίθενται στην αρχή και το τέλος του κειμένου.

 

 

ZA NOGOU GODINI – ΧΡΟΝΙΑ ΠΟΛΛΑ

= = = =

- Στο Blog ΜΑΚΕΔΟΝΙΚΗ ΠΑΡΑΔΟΣΗ ΣΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ μπορείτε να βρείτε έναν ενδεικτικό κατάλογο με εκδηλώσεις μακεδονικών πολιτιστικών συλλόγων και μακεδονικά γλέντια για το Κόλιντα Μπάμπο τις ημέρες των Χριστουγέννων. Κλίκ εδώ: http://aegeanmacedonianculture.blogspot.com/2010/12/blog-post.html

Παρασκευή, Δεκεμβρίου 17, 2010

«ΚΟΤΟΜΠΟΥΚΙΕΣ ΠΑΝΕ» Βουλγαρίας προς την Ελλάδα και Κύπρο.

 

Είναι γνωστό ότι η χώρας μας, η Ελλάδα, δεν αναγνωρίζει τη μακεδονική γλώσσα εξαιτίας της επικράτησης των λανθασμένων στερεοτύπων που όντως έχουν καταφέρει να “περάσουν” στην ελληνική κοινή γνώμη οι διάφοροι ακροδεξιοί “μακεδονομάχοι” / μακεδονοφάγοι. Ένα τέτοιο λανθασμένο στερεότυπο είναι ότι δήθεν τα “ντόπικα” δηλ. η μακεδονική γλώσσα (που ομιλείται στη Βόρεια Ελλάδα και στη Δημοκρατίας της Μακεδονίας) είναι “ανύπαρκτη γλώσσα” και ότι δήθεν τα μακεδονικά είναι βουλγαρικά.

Όμως καθώς περνούν τα χρόνια αυτός ο μύθος περί “ανύπαρκτης γλώσσας” καταρρίπτεται πανηγυρικά ακόμη και εντός Ελλάδας με αφορμή ενός από τους πιο απλούς κανόνες της οικονομίας της αγοράς και μάλιστα από μια βουλγαρική επιχείρηση.

Ένας από τους  απλούς κανόνες που εφαρμόζουν όλες οι επιχειρήσεις του κόσμου είναι η αναγραφή των συστατικών του παραγόμενου προϊόντος σε όλες τις γλώσσες των χωρών στις οποίες κυκλοφορεί το προϊόν προκειμένου να το πρωθήσουν στην διεθνή αγορά.

kotompoukies

 

Πρόσφατα, λοιπόν, κυκλοφόρησε σε Ελλάδα και Κύπρο ένα προϊόν με την ονομασία «ΚΟΤΟΜΠΟΥΚΙΕΣ ΠΑΝΕ» μιας εταιρίας από τη Βουλγαρία. Το ίδιο προϊόν κυκλοφορεί και σε άλλες ευρωπαϊκές χώρες.

Όπως μπορείτε να δείτε στις εικόνες τα συστατικά του προϊόντος, που κυκλοφορεί σε Ελλάδα και Κύπρο, είναι γραμμένα και στη μακεδονική γλώσσα με το διεθνές μακεδονικό δίγραμμα ΜΚ μαζί με το διεθνές δίγραμμα GR της ελληνικής γλώσσας και το διεθνές δίγραμμα BG της βουλγαρικής γλώσσας.

mk

bg

gr

 

 Είναι προφανές, από τις εικόνες της συσκευασίας του προϊόντος που βλέπουμε,  ότι οι Βούλγαροι επιχειρηματίες ξέρουν πολύ καλά ότι η μακεδονική γλώσσα είναι διαφορετική από την βουλγαρική και την ελληνική και γι’ αυτό αναγράφουν ξεχωριστά σε κάθε γλώσσα τα συστατικά στην συσκευασία του προϊόντος.

Οι Έλληνες το ξέρουν; Μάλλον όχι.

Δυστυχώς οι ελληνικές αρχές, όντας “αιχμάλωτες” της κοινής ελληνικής γνώμης την οποία εντέχνως “δηλητηρίασαν” οι θέσεις ακροδεξιών κύκλων σχετικά με το μακεδονικό, δεν επιτρέπουν την είσοδο στην Ελλάδα προϊόντων που φέρουν το διεθνές μακεδονικό δίγραμμα ΜΚ. Φαίνετε όμως οτι αυτό το συγκεκριμένο προϊόν τους… ξέφυγε. Ευτυχώς!!!.

 

dist

Τα στοιχεία των εταιριών που εισάγουν το συγκεκριμένο προϊόν σε Ελλάδα και Κύπρο καθώς και το όνομα του ελληνικού σούπερ μάρκετ που διαθέτει το εν λόγω προϊόν στα ράφια του δεν αποκαλύπτονται μόνο και μόνο για να προστατευθούν από επιθέσεις ανόητων μποϋκοτάζ στα οποία αρέσκονται και, ως συνήθως, καθοδηγούν οι διάφοροι θιασώτες της ελληναράδικης “πατριωτικής γυμναστικής”.

Πέμπτη, Δεκεμβρίου 16, 2010

2Cool 4You - Tuginata pusta da ostane

 

Χιόνι και κρύο σήμερα. Ας ζεσταθούμε με μια μοντέρνα εκτέλεση του μακεδονικού τραγουδιού: “Tuginata pusta da ostane” = “Η ξενιτιά έρημη να μείνει”.  

 

Tuginata pusta da ostane

Κυριακή, Δεκεμβρίου 12, 2010

ГУМЕНЏЕ – ΓΚΟΥΜΕΝΤΖΖΕ – ΓΟΥΜΕΝΙΣΣΑ

 

Στο βορειοδυτικό τμήμα του Солунско Поле-Σόλουνσκο Πόλε (κάμπος της Θεσσαλονίκης) και στις ανατολικές παρυφές του όρους Пајак-Πάιακ (Πάικο),ανάμεσα σε καταπράσινα τοπία και γάργαρα νερά, εκεί όπου αντηχούν οι νότες των πασίγνωστων μουσικών της, βρίσκεται η πανέμορφη μακεδόνικη κωμόπολη Гуменџе-Γκούμεντζζε-Γουμένισσα, γεμάτη με πολυτάραχη ιστορία. Ιστορία, το μεγαλύτερο μέρος της οποίας συστηματικά αποσιωπείται. Όπως και για όλα τα μακεδόνικα χωριά και πόλεις άλλωστε.

Η Γκούμεντζζε ή Γκούμεντζζα (μετονομάστηκε σε Γουμένισσα με προεδρικό διάταγμα το 1926), χτισμένη σε υψόμετρο 300 περίπου μέτρων, μέχρι πρόσφατα ήταν η πρωτεύουσα του ομόνυμου Δήμου και σήμερα ανήκει στο Δήμο Παιωνίας, με πρωτεύουσα το Πολύκαστρο (μακ.Ραγκούνοβετς). Απέχει 70 χιλιόμετρα από το Солун-Σόλουν-Θεσσαλονίκη, 75 χιλ. από το Кукуш-Κούκουςς-Κιλκίς  και 20 περίπου χιλιόμετρα από τις πόλεις Ениџевардар-Ενιτζζεβάρνταρ-Γιαννιτσά και Постол-Πόστολ-Πέλλα.

Βόρεια συνορεύει με το χωριό Црна Река-Τσ’ρνα Ρέκα (Κάρπη), το οποίο κατοικείται από Βλάχους, νότια συνορεύει με τα χωριά Петгс-Πέτγκς (Πεντάλοφος), Рамна-Ράμνα (Ομαλό) και Либаово-Λιμπάοβο (Φιλυριά),προσφυγικό χωριό,  ανατολικά με το χωριό Тошилово-Τοσσίλοβο (Στάθης) και δυτικά με τα χωριά Крива-Κρίβα (Γρίβα) και Баровица-Μπαρόβιτσα (Καστανερή).

Ένα από τα χαρακτηριστικότερα σημεία της μικρής πόλης, είναι η Чешма-Τσσέσμα-Βρύση, χτισμένη το 1918 από Γάλλους στρατιώτες οι οποίοι συμμετείχαν στις μάχες του Πρώτου Παγκοσμίου Πολέμου. Εκεί συναντήσαμε κατοίκους , οι οποίοι μας αποκάλυψαν πολλά στοιχεία της ιστορίας της πόλης, τα οποία η επίσημη ιστορία αποκρύβει.

«Βεβαίως και μιλάμε μακεδόνικα. Μακεδόνες είμαστε. Όπως και το μεγαλύτερο ποσοστό από τους 4000 και άνω κατοίκους της Γκούμεντζζα. Χωρίς να υπολογίζουμε τον μεγάλο αριθμό συμπολιτών μας και συγγενών μας που το κράτος έδιωξε κατα καιρούς. Έχουμε πολλούς δικούς μας στη Βουλγαρία, στη Δημοκρατία της Μακεδονίας κ.α. Πολλούς. Εδώ που καθόμαστε τώρα, η πλατεία, λέγεται Сред Село-Σρεντ Σέλο. Υπάρχουν και άλλες πλατείες όπως η Бакалница-Μπακάλνιτσα και το Думчево Бунар-Ντούμτσσεβο Μπουνάρ».

«Γνωστές γειτονιές είναι η Чука Маала-Τσσούκα Μάαλα, η Јурвит Маала-Ιούρβιτ Μάαλα όπου υπάρχει η βρύση Јурвица-Ιούρβιτσα και κάποτε έλεγαν πως όποιος πιεί νερό από εκεί, θα παντρευτεί Γκουμεντζζάνκα. Επειδή έχουμε убави моми-όμορφα κορίτσια, οι φαντάροι έτρεχαν για να πιουν νερό. Επίσης γνωστή γειτονιά είναι η Клопа-Κλόπα, όπου σήμερα βρίσκονται τα σχολεία της πόλης. Η Γκούμεντζζα έχει δύο κύριες εισόδους. Η είσοδος στην πόλη ερχόμενοι από Σόλουν-Θεσσαλονίκη διέρχεται από το Поројот-Πόροϊοτ και η είσοδος ερχόμενοι από Ениџевардар-Γιαννιτσά, διέρχεται από τη γειτονιά Поп Стојанови Порти-Ποπ Στογιάνοβι Πόρτι».

«Αλλά και τα τοπονύμια των διαφόρων τοποθεσιών γύρω από τη Γκούμεντζζε, είναι όλα μακεδόνικα και έτσι τα χρησιμοποιούμε μέχρι και σήμερα. Песокта-Πέσοκτα, Карапирот-Καραπίροτ, Попова Шума-Πόποβα Σσούμα, Рамништа-Ραμνίσστα, Дунковиц-Ντούνκοβιτς, Бела Прс-Μπέλα Πρ’ς, Селишта-Σέλισστα, Градишта-Γκράντισστα, Билто-Μπίλτο, Прдикоњ-Π’ρντικον και πολλά άλλα».

«Η τοποθεσία είναι καταπράσινη. Σ’αυτό συμβάλουν τα πολλά ποτάμια που υπάρχουν στην γύρω περιοχή. Ένα από τα μεγαλύτερα είναι η Батанска Река-Μπάτανσκα Ρέκα. Επίσης από την Κρίβα κατεβαίνει το Син Вир-Σιν Βιρ και από το Πέτγκ’ς έρχεται η Цикарциица-Τσικαρτσίιτσα. Τα δύο τελευταία αυτά ποτάμια ενώνονται έξω από τη Γουμένισσα και δημιουργούν το ποτάμι Восиличка-Βοσίλιτσσκα».

«Η Γκούμεντζζα έχει αναδείξει πολλούς αγωνιστές, κυρίως κατα την Επανάσταση του Ίλιντεν. Οι Οθωμανοί κατέκτησαν την περιοχή το 1387. Οι μεγαλύτερες προσπάθειες απελευθέρωσης έγιναν την περίοδο του Ίλιντεν, αλλά και πριν και μετά από αυτό. Υπήρξαν πολλοί που αγωνίστηκαν για τα ιδανικά των Μακεδόνων, αλλά και κάποιοι που αγωνίστηκαν για τα συμφέροντα του τότε Ελληνικού Βασιλείου. Οι γνωστοί Γκ’ρκομάνηδες».

Γνωστός Μακεδόνας επαναστάτης από τη Γκούμεντζζα ήταν ο Ристо Батанџиев – Ρίστο Μπαταντζζίεβ, ένας από τους ιδρυτές της μακεδόνικης οργάνωσης ΤΜΟΡΟ  και μετέπειτα ΒΜΡΟ ο οποίος εργαζόταν ως δάσκαλος στο Γυμνάσιο Αρρένων στο Σόλουν-Θεσσαλονίκη ,,Σβέτι Κίριλ ι Μέτοντι,,. Επίσης γνωστός επαναστάτης ήταν και ο Михаил Чаков - Μίχαηλ Τσσάκοβ, ο οποίος γεννήθηκε στη Γκούμεντζζα στις 16 Μαρτίου  1873. Γυμνάσιο τελείωσε στο Σόλουν-Θεσσαλονίκη και μέλος της μακεδόνικης οργάνωσης έγινε το 1897. Ήταν κόμιτα στην τσσέτα (ένοπλη ομάδα) του Πόπετο και έπειτα έγινε βοϊβόντα (οπλαρχηγός) στην περιοχή Порој-Πόροϊ (σήμερα Πορόια Σερρών). Ήταν ένας από τους εκλεκτούς άντρες του Гоце Делчев-Γκότσε Ντέλτσσεβ και πολέμησε δίπλα του όταν αυτός (ο Ντέλτσσεβ) έπεσε ηρωικά στο χωριό Μπάνιτσα (Καρυές Σερρών).

Γνωστοί επίσης Μακεδόνες μαχητές της περιοχής ήταν και τα αδέρφια Дојамов-Ντογιάμοβ (Δογιάμας), από το χωριό Баровица – Μπαρόβιτσα - Καστανερή. Ο Γκόνο, ο Λάζο και ο Τράιο. Αν και ήταν μέλη του ΒΜΡΟ και πολέμησαν στις τάξεις του για την ελευθερία των Μακεδόνων, για …κάποιους λόγους οι Γκόνο και Λάζο προσχώρησαν στις ελληνικές αντάρτικες ομάδες που κινούνταν στην περιοχή. Ο Τράιο όμως παρέμεινε πιστός στα μακεδόνικα ιδεώδη. Σήμερα  υπάρχουν προτομές μόνο των δύο πρώτων!!;

Κατα τη διάρκεια του αγώνα κατα της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας, η περιοχή ανήκε στο Δεύτερο Επαναστατικό Τομέα «Кожуф-Κόζζουφ». Υπέυθυνος του τομέα αυτού ήταν ο Βοϊβόντα Άποστολ Πέτκοβ Τερζίεβ, από τη Μποέμιτσα-Αξιούπολη. Επίσης στην περιοχή έδιναν ένοπλες μάχες και οι βοϊβόντες Σάβα Μιχάιλοβ και Άργκιρ Μανασίεβ.

Μεγάλο αριθμό αγωνιστών για τα δίκαια των Μακεδόνων προσέφερε η Γκούμεντζζα και κατα τον Εμφύλιο Πόλεμο. Πολλοί ήταν αυτοί που εντάχθηκαν στις τάξεις του Δημοκρατικού Στρατού ελπίζοντας πως έτσι θα κατακτήσουν τα ανθρώπινα δικαιώματά τους. Μετά την ήττα του Δημ.Στρατού, για ακόμα μια φορά, πολλοί κάτοικοι εκδιώχθηκαν ή αναγκάστηκαν να φύγουν. Σήμερα δεν μπορούν να επιστρέψουν διότι δεν είναι «Έλληνες το γένος». Και οι συγγενείς τους που παρέμειναν στην Γκούμεντζζα, τί είναι;…

«Τα παλιά τα χρόνια ζούσαμε καλά. Αυτό το μαρτυρούν και τα μεγάλα παλιά σπίτια που βλέπετε, όπως και οι μεγάλοι ναοί που υπάρχουν. Του Свети Георги - Αγίου Γεωργίου και της Богородица - Παναγίας.  Το μισό χωριό δούλευε στα μεταξουργεία, στη Χρυσαλίδα, και το άλλο μισό ασχολούταν με τα αμπέλια. Σήμερα τα πράγματα είναι πολύ δύσκολα. Δουλειά για τους νέους δεν υπάρχει. Λίγοι ασχολούνται με τα αμπέλια, λίγοι με την αγροτιά και όσοι «κατάφεραν» να μπουν στο δημόσιο. Πεθαίνει η Γκουμέντζζα. Ωραίο το κρασί μας, αλλά κέρδος δεν αφήνει. Πολύ γνωστοί οι οργανοπαίχτες χαλκίνων μουσικών οργάνων, αλλά γλέντι χωρίς λεφτά γίνεται; Διατηρητέα τα παλιά μας σπίτια, αλλά κανείς δεν τα διατηρεί και αναπαλαιώνει. Θα μου πείτε το κράτος δεν δίνει πλέον λεφτά στην «Παλιά Ελλάδα», σε μάς θα δώσει;»

= = = =

http://novazora.gr/arhivi/1587

Πέμπτη, Δεκεμβρίου 09, 2010

10 Δεκεμβρίου - Ημέρα Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων.

 


ΠΟΛΙΤΙΚΟ ΚΟΜΜΑ ΤΗΣ ΜΑΚΕΔΟΝΙΚΗΣ ΜΕΙΟΝΟΤΗΤΑΣ ΣΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ
Μέλος της Ευρωπαϊκής Ελεύθερης Συμμαχίας - Ευρωπαϊκό Πολιτικό Κόμμα (EFA-EPP)
Μέλος της Ομοσπονδιακής Ένωσης των Ευρωπαϊκών Εθνοτήτων (FUEN)
Στ. Δραγούμη 11 Φλώρινα/Lerin Τ.Κ. 53100; Τ.Θ. 51 Τηλ./fax 0030 23850 46548
www.florina.org; e-mail: rainbow@vinozito.gr

 



10 Δεκεμβρίου - Ημέρα Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων.
Φλώρινα - 9 Δεκεμβρίου 2010

 

Human Rights for All Η μέρα αυτή είναι αφιερωμένη στους υπερασπιστές των ανθρωπίνων δικαιωμάτων, οι οποίοι ενεργούν κατά των διακρίσεων συχνά με μεγάλο προσωπικό κίνδυνο και κόστος τόσο για τους ίδιους όσο και για τις οικογένειες τους. Μιλούν για τις καταχρήσεις, τις παραβιάσεις, τις διακρίσεις και τους αποκλεισμούς. Παλεύουν για τη δικαιοσύνη, την αξιοπρέπεια και την ισοπολιτεία όλων των ανθρώπων ανεξαρτήτου εθνικής καταγωγής, θρησκεύματος και σεξουαλικού προσδιορισμού. Είναι όλοι αυτοί που τονίζουν ότι πρωταρχική ευθύνη κάθε κυβέρνησης είναι να ενεργοποιήσουν και να προστατεύσουν το ρόλο τους αλλά και ταυτόχρονα ότι κάθε κυβέρνηση θα πρέπει να είναι ο κυριότερος υπερασπιστής των ανθρωπίνων δικαιωμάτων.


Σε μια δημοκρατική χώρα όπως θέλει να λέει ότι είναι η χώρα μας καθημερινά καταπατώνται τα ανθρώπινα δικαιώματα στο όνομα «ενός έθνους, ενός κράτους και μιας θρησκείας».


Χιλιάδες εθνικά Μακεδόνες πολιτικοί πρόσφυγες του εμφυλίου πολέμου έχασαν το σπίτι τους, στερήθηκαν την οικογένεια τους ξεριζώθηκαν από το τόπο τους. Καθημερινά προσπαθούν να περάσουν τα σύνορα της χώρας με μοναδική ελπίδα να δουν το χωριό τους, να πάνε στο σπίτι τους, τους σταματούν στα σύνορα με την δικαιολογία «ανεπιθύμητοι». Υπάρχει επίσης και η κατηγορία των πολιτικών προσφύγων που τους επιτρέπεται να περάσουν τα σύνορα, αυτοί οι άνθρωποι συχνά επισκέπτονται τις δημοτικές αρχές προς αναζήτηση των πιστοποιητικών γεννήσεως και εκεί διαπιστώνουν ότι ενώ η γέννηση τους είναι καταγγεγραμένη στα μητρώα να έχουν διαγραφεί και να έχουν χάσει την ιθαγένεια τους.


Οι ιστορίες καταπάτησης των ανθρωπίνων δικαιωμάτων δεν σταματούν στους πολιτικούς πρόσφυγες, σχεδόν όλοι οι υπερασπιστές των εθνικά Μακεδόνων κατηγορούνται σήμερα ως πράκτορες, ως ανθέλληνες, ως προδότες του έθνους και γενικά «ορισμένοι κύκλοι» του κράτους και του παρακράτους προσπαθούν να τους θέσουν στο περιθώριο. Βέβαια ότι και αν προσπαθούν να κάνουν η αλήθεια δεν κρύβεται, ούτε οι φραγμοί που θέτουν με άμεσο ή με έμμεσο τρόπο μπορεί να αλλάξει τους ανθρώπους που αισθάνονται εθνικά Μακεδόνες.


Ελπίζουμε αυτή η Ημέρα να εμπνεύσει μια νέα γενιά υπερασπιστών όχι μόνο για τα δίκαια δικαιώματα των εθνικά Μακεδόνων αλλά για κάθε μειονότητα της χώρας μας. Καλούμε όλους τους δημοκράτες να αναλάβουν δράση για τον τερματισμό των διακρίσεων σε όλες τις μορφές και οπουδήποτε αυτές εκδηλώνονται.

Μιλήστε!
Σταματήστε τις διακρίσεις.


Το Γραφείο Τύπου της
ΕΕΣ – Ουράνιο Τόξο

http://www.vinozito.gr/news/2010/december09_g.asp

Κυριακή, Δεκεμβρίου 05, 2010

Σκοταδισμός και Ιστορία

 

Πρόσφατα, με αφορμή την παρουσίαση του τετράτομου έργου του CDRSEE στις 21 & 22 Νοεμβρίου 2010 στην Θεσσαλονίκη, εκδηλώθηκε μια αήθης σκοταδιστική επίθεση από εκατοντάδες ιστοσελίδες του «εθνοπατριωτικού» χώρου: Από τις πιο ακραίες εθνικοσοσιαλιστικές του εκφάνσεις έως τους συνήθεις κινδυνολόγους & συνομοσιολόγους, τους κατόπιν εορτής «μακεδονομάχους», αλλά και τις τοπικές «ενώσεις» ιστολογίων. 

Κάντε μια αναζήτηση στο google με τις λέξεις «cdrsee εκδήλωση Θεσσαλονίκη» (κλίκ εδώ) για να διαπιστώσετε ότι οι συκοφάντες του τετράτομου έργου είναι οι ίδιοι «εθνοπατριωτικοί» χώροι που πρωτοστάτησαν στην «απόσυρση» (κοινώς πολτοποίηση) του βιβλίου Ιστορίας της 6ης Δημοτικού. Μάλιστα, στο blog των ποιο δραστήριων blogger της Θεσσαλονίκης έγινε ειδική ανάρτηση στην οποία, με ύφος στΟκΟυ, γράφτηκε ότι το τετράτομο έργο «αξίζει» ανακύκλωσης (δηλ. πολτοποίησης) όπως έγινε με το βιβλίο της έκτης δημοτικού που εκτός από “συνωστισμό”  μιλούσε και για «’ΜΑΚΕΔΟΝΙΚΗ' ΜΕΙΟΝΟΤΗΤΑ που ζει στην ΕΛΛΑΔΑ και τελικά μετά απο αγώνες πήγε για ...ανακύκλωση.»!!! (κλικ εδώ)

Επειδή το τετράτομο έργο είναι άγνωστο στο ελληνικό κοινό και επειδή ανυποψίαστο διαβάζει μόνο τις αήθεις επιθέσεις που γίνονται από εκατοντάδες ιστοσελίδες του «εθνοπατριωτικού» χώρου είναι απαραίτητο να διαβαστεί το περιεχόμενο των συγκεκριμένων βιβλίων προκειμένου ο καθένας να βγάλει τα δικά του συμπεράσματα απο το περιεχόμενο των βιβλίων κι όχι από αυτά που γράφουν ή/και αναπαράγουν οι κάθε κατόπιν εορτής «μακεδονομάχοι». Για το λόγο αυτό ακολουθεί παρακάτω μια σύντομη παρουσίαση του CDRSEE και του τετράτομου έργου:

 

 

CDRSEEΤο Κέντρο για τη Δημοκρατία και τη Συμφιλίωση στη Νοτιοανατολική Ευρώπη - Center for Democracy and Reconciliation in SouthEast Europe (CDRSEE) είναι ένας μη κυβερνητικός & μη κερδοσκοπικός οργανισμός που στοχεύει στην προώθηση της δημοκρατίας, του πλουραλισμού και της ειρήνης στις κοινωνίες της Ν. Α. Ευρώπης συνηγορώντας υπέρ των αρχών της κοινωνικής ευθύνης, της βιώσιμης ανάπτυξης και της συμφιλίωσης μεταξύ των λαών της περιοχής. Για την επίτευξη των στόχων πραγματοποιούνται σεμινάρια, συνέδρια, ερευνητικών έργων, προγραμμάτων ανταλλαγών, δημοσκοπήσεων και δημοσιεύσεις. Εδρεύει στη Θεσσαλονίκη και έχει εκδώσει μια σειρά αξιόλογων βιβλίων μεταξύ αυτών την τετράτομη σειρά εναλλακτικών εγχειριδίων ιστορίας με την εξαίρετη συμβολή της Καθηγήτριας Χριστίνας Κουλούρη, γενικής συντονίστριας και διευθύντριας της σειράς. Στη συγγραφή συμμετείχαν 60 (ολογράφως: εξήντα) επιστήμονες Ιστορίας από όλες τις χώρες τις Νοτιοανατολικής Ευρώπης.

Στόχος του τετράτομου έργου είναι να αποτελέσει εναλλακτικό διδακτικό υλικό στο μάθημα της Ιστορίας, κοινό για όλες τις βαλκανικές χώρες προκειμένου οι μαθητές να μαθαίνουν και την ιστορία των γειτόνων κι όχι μόνο της δικής τους χώρας. Για το λόγο αυτό, το τετράτομο έργο έχει γραφτεί στις περισσότερες γλώσσες της περιοχής της Ν.Α. Ευρώπης: μακεδονικά, ελληνικά, αλβανικά, κροατικά, βοσνιακά, σερβικά και τουρκικά.

 

Βιβλίο Εργασίας 1 Η Οθωμανική Αυτοκρατορία

Τέσσερα θέματα σε μία ενότητα

Αν το γεωγραφικό ανάπτυγμα των τεσσάρων Βιβλίων είναι η ΝΑ Ευρώπη, από τη Σλοβενία ως την Κύπρο, το χρονικό τους ανάπτυγμα είναι η περίοδος από την οθωμανική κατάκτηση των Βαλκανίων μέχρι σήμερα. Ενώ υπάρχει μια καθαρή χρονική αλληλουχία από το ένα βιβλίο στο επόμενο, υπάρχουν ταυτόχρονα και επικαλύψεις.

Το Βιβλίο Εργασίας 1 (ΒΕ1) «Η Οθωμανική Αυτοκρατορία» και το Βιβλίο Εργασίας 2 (ΒΕ2) «Έθνη και κράτη στη ΝΑ Ευρώπη» καλύπτουν μεγάλες χρονικές περιόδους, από τον 14ο ως τις αρχές του 19ου αιώνα και από τον ύστερο 18ο ως τα τέλη του 20ού αιώνα αντίστοιχα. Το Βιβλίο Εργασίας 3 (ΒΕ3) «Οι Βαλκανικοί πόλεμοι» και το Βιβλίο Εργασίας 4 (ΒΕ4) «Ο Β΄ Παγκόσμιος Πόλεμος» καλύπτουν μικρότερες χρονικές περιόδους οι οποίες αντιστοιχούν σε δύο μείζονες πολεμικές συγκρούσεις στην περιοχή. Παράλληλα, το ΒΕ1 και το ΒΕ3 αφορούν περισσότερο στην ιστορία της περιοχής ενώ τα άλλα δύο, το ΒΕ2 και το ΒΕ4, ανήκουν κατεξοχήν στην ευρωπαϊκή και την παγκόσμια ιστορία παρόλο που εστιάζουν επίσης στη ΝΑ Ευρώπη.

Βιβλίο Εργασίας 2 Έθνη και Κράτη στη Νοτιοανατολική Ευρώπη

Προτείνονται λοιπόν δύο μείζονες αλλαγές:

Αλλαγή της ιστοριογραφικής προσέγγισης

• Η ιστορία που διδάσκεται στο σχολείο δεν θα είναι εθνικιστική ιστορία. Δεδομένου ότι η κυρίαρχη μορφή της ιστορίας που διδάσκεται είναι η εθνική ιστορία και ότι η ιστορία των γειτονικών λαών διδάσκεται επίσης μέσα από μια εθνοκεντρική προοπτική, δεν προτείνουμε να καταργηθεί ούτε να αντικατασταθεί η εθνική ιστορία, αλλά να αλλάξει ο τρόπος που διδάσκεται.

• Η περιφερειακή ιστορία της ΝΑ Ευρώπης δεν μπορεί να θεωρηθεί ως αυτοτελής και αυτάρκης αλλά ως μέρος της ευρωπαϊκής και της παγκόσμιας ιστορίας. Αυτό σημαίνει ότι και η άποψη της «ιδιαίτερης» ιστορικής εξέλιξης των Βαλκανίων απορρίπτεται εξαρχής ως στερεοτυπική και ιδεολογικά προκατειλημμένη.

• Η ιστορία κάθε έθνους ξεχωριστά και της περιοχής συνολικά δεν αντιμετωπίζεται ως συνεχής, ομοιογενής και αρμονική. Οι διχασμοί, οι συγκρούσεις και οι διαφορετικές προοπτικές παρουσιάζονται εξίσου με τα κοινά, ενοποιητικά στοιχεία. Αντί να προβάλλουμε μια ψευδή εικόνα αρμονίας, είναι προτιμότερο να υποδεικνύουμε τρόπους για να διδάξουμε στους μαθητές τη διαφορά και τη σύγκρουση.

Βιβλίο Εργασίας 3 Οι Βαλκανικοί Πόλεμοι

Αλλαγή της παιδαγωγικής προσέγγισης

• Διδασκόμαστε την ιστορία για να γνωρίσουμε και να κατανοήσουμε το παρελθόν μας. Αν το συλλογικό υποκείμενο της εθνικής ιστορίας που διδάσκεται στο σχολείο είναι το έθνος, επιχειρείται να δειχτεί ότι το έθνος δεν αποτελεί και τη μοναδική δυνατή ταυτότητα του ατόμου. Οι μαθητές καλούνται να υπερβούν το έθνος και να ταυτιστούν με στενότερα ή ευρύτερα σύνολα, κατανοώντας ότι υπάρχουν πολλές ταυτότητες που συμπληρώνουν η μία την άλλη. Οι έμφυλες ταυτότητες, η τοπική ταυτότητα, η ταυτότητα του οπαδού μιας ποδοσφαιρικής ομάδας ή η ευρωπαϊκή ταυτότητα μπορούν να προβληθούν ως παραδείγματα ταυτοτήτων που είναι δυνατό να συνυπάρχουν, χωρίς βεβαίως να έχουν και ισοδύναμη ισχύ για το άτομο που τις έχει. Οι μαθητές ενθαρρύνονται συνεπώς να ενισχύσουν την αυτογνωσία τους διευρύνοντας τους ορίζοντες του παρελθόντος πέρα από τα σύνορα της πολιτικής γεωγραφίας.

Η ανάπτυξη της κριτικής σκέψης είναι ένας άλλος μείζων στόχος της διδασκαλίας της ιστορίας. Αυτός ο στόχος μπορεί να επιτευχθεί πιο αποτελεσματικά χρησιμοποιώντας τεκμήρια που παρουσιάζουν διαφορετικές εκδοχές του ίδιου γεγονότος. Άλλωστε και μόνη η παράθεσή τους υπονομεύει τη βεβαιότητα της μίας και μοναδικής αλήθειας.

Η μαθητεία στη χρήση των ιστορικών πηγών προσφέρει την εξοικείωση με τη δουλειά του ιστορικού. [*]

= = =

Βιβλίο Εργασίας 4 Ο Δεύτερος Παγκόσμιος Πόλεμος

Τα βιβλία αυτά υπάρχουν διαθέσιμα σε ηλεκτρονική μορφή δωρεάν στην ιστοσελίδα του CDRSEE όπου μπορείτε να τα κατεβάσετε στον υπολογιστή σας και να τα διαβάσετε με την ησυχία σας.

Για την έκδοση στα μακεδονικά κάντε κλικ εδώ.

Για την έκδοση στα ελληνικά κάντε κλικ εδώ.

Για την έκδοση στα αγγλικά κάντε κλικ εδώ.

Για την έκδοση στα τουρκικά κάντε κλικ εδώ.

Για την έκδοση στα βοσνιακά κάντε κλικ εδώ.

Για την έκδοση στα κροατικά κάντε κλικ εδώ.

Για την έκδοση στα αλβανικά κάντε κλικ εδώ.

Για την έκδοση στα σερβικά κάντε κλικ εδώ.

= = = =

- [*] Το κείμενο παρουσίασης είναι απο την ιστοσελίδα του CDRSEE και απο την εισαγωγή του πρώτου τόμου του τετράτομου έργου.

- Σχετικά με την εκδήλωση που έγινε στη Θεσσαλονίκη στις 21 & 22 Νοεμβρίου 2010 διαβάστε το δημοσίευμα στo “ΒΗΜΑ” (κλικ εδώ) και το δημοσίευμα στην “ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ” (κλικ εδώ)

Ως επίλογο της παρούσας ανάρτησης παραθέτω τον επίλογο από το δημοσίευμα της “ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗΣ”:

“Και ενώ το εναλλακτικό αυτό βοήθημα το βρίσκει κανείς στις σχολικές βιβλιοθήκες οκτώ βαλκανικών χωρών, στη δική μας, μολονότι μεταφράστηκε στα Ελληνικά και εγκρίθηκε ως κείμενο από το Παιδαγωγικό Ινστιτούτο, στο υπουργείο Παιδείας δεν έδωσαν τη σχετική άδεια. Δεν χρειάζεται να βασανίσει κανείς τη σκέψη του για να καταλάβει το γιατί. Οι κατά καιρούς κυβερνώντες δεν τόλμησαν και εξακολουθούν και σήμερα να μην τολμούν, αν και αντιλαμβάνονται τη λογική και τη σημασία του εγχειρήματος, να συγκρουστούν με τους γνωστούς σκοταδιστικούς κύκλους, που επιμένουν ότι για να γίνουν «γνήσιοι Ελληνες» και «καλοί πατριώτες» τα παιδιά μας πρέπει να μεγαλώσουν με μύθους, φοβίες και ταμπού.

Το πολιτικό κόστος υπεράνω όλων, λοιπόν. Και ως μια απλή ένδειξη επ’ αυτού σημειώνω το γεγονός ότι ουδείς εκπρόσωπος της πολιτείας παραβρέθηκε στην ενδιαφέρουσα εκδήλωση της Θεσσαλονίκης, στην οποία άλλες χώρες (π.χ. Σερβία) έστειλαν (υφ)υπουργούς Παιδείας!”

Επιθυμεί κάποιος να λάβει το λόγο;

 

Ο Πρόεδρος του Ευρωκοινοβουλίου ρωτά: «Επιθυμεί κάποιος άλλος να λάβει το λόγο;»

Ο πρώην ευρωβουλευτής Καρατζαφέρης ζήτησε να λάβει το λόγο και… ακούστε τι λέει στο παρακάτω βίντεο:

Παρασκευή, Δεκεμβρίου 03, 2010

Συνέντευξη με τον Günther Dauwen Διευθυντή του Πολιτικού Γραφείου του Ευρωπαϊκού Κόμματος «Ευρωπαϊκή Ελεύθερη Συμμαχία»

 

 

Συνέντευξη του Günther Dauwen Διευθυντή του Πολιτικού Γραφείου του Ευρωπαϊκού Κόμματος «Ευρωπαϊκή Ελεύθερη Συμμαχία» στη Nova Zora.

 

European Free Alliance : www.e-f-a.org

 

Τί είναι η Ευρωπαϊκή Ελεύθερη Συμμαχία και ποιός ο ρόλος σας στην οργάνωση;

Η Ευρωπαϊκή Ελεύθερη Συμμαχία, EFA, είναι ένα Ευρωπαϊκό πολιτικό κόμμα το οποίο αποτελείται από 40 κόμματα, προερχόμενα από 17 κράτη μέλη της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Είμαστε μια δημοκρατική και ειρηνική οργάνωση η οποία αγωνίζεται για περισσότερο σεβασμό προς περιοχές και μειονότητες στην Ευρώπη. Ως διευθυντής του πολιτικού γραφείου του κόμματος, καθήκον μου είναι να κινώ την οργάνωση. Δηλαδή να καθοδηγώ το διοικητικό τομέα και τα οικονομικά, όπως επίσης να φυλάττω το πολιτικό προφίλ και να υλοποιώ τους πολιτικούς μας στόχους.

Günther Dauwen

Η Ευρωπαϊκή Ελεύθερη Συμμαχία πρόσφατα πραγματοποίησε τη Γενική της Συνέλευση στη Βενετία. Πείτε μας για το γεγονός.

Η Γενική Συνέλευση είναι ένα ετήσιο θεσπισμένο και πολιτικό γεγονός, η σημαντικότερη στιγμή της εσωτερικής δημοκρατικής λειτουργίας του κόμματος μας. Εκεί αποφασίζουμε για τα νέα μέλη της οργάνωσής μας, τον προϋπολογισμό, όπως και για τις δραστηριότητες του παρελθόντος, του παρόντος και του μέλλοντος. Περισσότερο όμως, δίνουμε βάση σε πολιτικές συζυτήσεις γύρω από την ταυτότητά μας και την Ευρώπη. Είμαστε προευρωπαϊκό κόμμα αλλά επιθυμούμε μια άλλη Ευρώπη, πιο δημοκρατική και πιο ανεκτική.

Η Ευρωπαϊκή Ελεύθερη Συμμαχία-Ουράνιο Τόξο, το πολιτικό κόμμα των εθνικά Μακεδόνων στην Ελλάδα, είναι μέλος της Ευρωπαϊκής Ελεύθερης Συμμαχίας. Πείτε μας για την συνεργασία αυτή.

Η EFA και το Ουράνιο Τόξο είναι μακροχρόνιοι πιστοί συνεργάτες. Ο κοινός μας στόχος είναι η προστασία των δικαιωμάτων των εθνικά Μακεδόνων που ζουν στην Ελλάδα, αλλά και στη Βουλγαρία. Έχουμε γράψει και μιλήσει σε πολλές οργανώσεις και υψηλού επιπέδου εκπροσώπους, σχετικά με το ζήτημα το οποίο πεισματικά αγνοούν οι ελληνικές αρχές. Είμαστε η φωνή των Άφωνων στην Ευρώπη. Το Ουράνιο Τόξο μας βοηθούσε και μας βοηθάει προσφέροντας τεχνογνωσία πάνω σε θέματα ανθρωπίνων δικαιωμάτων, σχετικά με τα Βαλκάνια και το Συμβούλιο της Ευρώπης. Είναι μια συνεργασία που μόνο θετικά προσφέρει.

Ποιά η γνώμη σας σχετικά με την πολιτική της Ελλάδας να αρνείται την ύπαρξη της Μακεδόνικης εθνικής ταυτότητας και της Μακεδόνικης γλώσσας;

Την Ελλάδα και ιδιαίτερα τα μέρη όπου ομιλείται η Μακεδόνικη γλώσσα, τα έχουμε επισκεφτεί πολλές φορές. Τελευταία, το Ιούλιο του 2010. Είναι εμφανές πως η θέση των αρχών είναι μία. Ύπαρξη μόνο ελληνικής εθνικής ταυτότητας. Αναγνώριση άλλων ταυτοτήτων, γλωσσών και κοινοτήτων, αποτελεί «απειλή» για τις ελληνικές αρχές και, γιατί όχι, άρνηση της δικής τους κουλτούρας και ταυτότητας. Αγνοούν τους εθνικά Μακεδόνες. Όπως οι στρουθοκάμηλοι, βάζουν το κεφάλι τους στην άμμο και όσο δεν τους βλέπουν, τόσο δεν υπάρχουν. Το ίδιο συμβαίνει τώρα και με την οικονομική κρίση στη χώρα. Για μεγάλο διάστημα η Ελλάδα αρνούταν πως υπάρχει πρόβλημα και μόνο όταν το πρόβλημα προσδιορίστηκε και γνωστοποιήθηκε στην Ευρωπαϊκή Ένωση, μόνο τότε επήλθαν κάποιες ελάχιστες αλλαγές στον τρόπο σκέψεως των πολιτικών αρχόντων. Κάποιοι όμως συνεχίζουν να πιστεύουν ότι οι υπόλοιπες χώρες μέλη της Ε.Ε., δημιούργησαν το πρόβλημα με σκοπό να βλάψουν το ελληνικό έθνος. Πιστεύω πως αυτό αποτελεί μια τεράστια ανοησία.

Η EFA, ήταν επίσης δραστήρια και στη Βουλγαρία. Θα θέλατε να σχολιάσετε την κατάσταση των εκεί εθνικά Μακεδόνων;

Η επίσκεψή μας στη Βουλγαρία, το 2006, ήταν σουρεαλιστική. Από τη μια πλευρά οι εθνικά Μακεδόνες προσδιορίζονταν από τις αρχές ως «επικύνδυνοι» και από την άλλη, επισήμως, ήταν «ανύπαρκτοι». Όπως και στην Ελλάδα δηλαδή. Από τη μια πλευρά δήλωναν οι αρχές ότι σέβονται τα δικαιώματα των εθνικά Μακεδόνων και από την άλλη ότι είναι πράκτορες ξένων συμφερόντων. Χα χα. Απίστευτα πράγματα. Έβγαλα το συμπέρασμα πως η Βουλγαρία είναι παγκόσμιος πρωταθλητής σεβασμού δικαιωμάτων ανθρώπων που δεν «υπάρχουν». Το γεγονός ότι η απόφαση από το 2005 του Ευρωπαϊκού Δικαστηρίου Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων του Στρασβούργου σχετικά με την αναγνώριση και εγγραφή του κόμματος των Μακεδόνων ΟΜΟ Ιλιντεν Πίριν, δεν έχει ακόμα υλοποιηθεί (όπως και με τις αποφάσεις που αφορούν την Στέγη Μακεδονικού Πολιτισμού στην Ελλάδα), αποτελεί ντροπή. Τίποτα άλλο. Ντροπή.

Κύριε Dauwen, κατάγεστε από τη Φλαμανδία. Τί σημαίνει για σας να είστε Φλαμανδός; Πείτε μας λίγα λόγια για τον αγώνα του φλαμανδικού λαού.

Ο φλαμανδικός λαός (ολλανδόφωνοι), αποτελούσε πάντα την πλειοψηφία των πολιτών του Βελγίου. Μέχρι όμως και τη δεκαετία του ’30, οι Φλαμανδοί δεν είχαν το δικαίωμα να χρησιμοποιούν τη γλώσσα τους στο δρόμο, στα δικαστήρια, στις υπηρεσίες, σχολεία κτλ. δεν αναγνωρίζονταν ως άλλη ταυτότητα και στην καλύτερη περίπτωση αποκαλούνταν «ανόητοι χωριάτες». Μόνο η γαλλική γλώσσα και πολιτισμός γίνονταν αποδεκτά ως στοιχεία της χώρας. Το φλαμανδικό κίνημα πάλεψε σκληρά για τα γλωσσικά και τα κοινωνικά τους δικαιώματα.  The Flemish movement fought for the linguistic but also for their social rights. Λόγω της αλλαγής στην οικονομική δύναμη, τα μαζικά κινήματα, την πολιτική εκπροσώπηση και τις μεταρρυθμίσεις στην κρατική οργάνωση, αυτές οι απίστευτες διακρίσεις ξεπεράστηκαν.

Στον πρώτο παγκόσμιο πόλεμο, πολλοί Φλαμανδοί στρατιώτες σκοτώθηκαν επειδή η γαλλόφωνη στρατιωτική ιεραρχία του Βελγίου, αρνούταν να εξηγήσει την στρατηγική του πολέμου με την Ολλανδία. Για να αποκτήσουμε σχολεία και πανεπιστήμια στη γλώσσα μας χρειάστηκαν μεγάλοι αγώνες και μαζικές διαμαρτυρίες. Ακόμα και όταν οι πολίτες κατέκτησαν το δικαίωμα να χρησιμοποιούν τη μητρική τους γλώσσα στα δικαστήρια, οι δικαστές δεν ήταν υποχρεωμένοι να γνωρίζουν φλαμανδικά. Μεγάλη η ιστορική ζημιά που έγινε, μεγάλη η αδικία που προκλήθηκε. Τα γνωρίζω όλα αυτά από τις αφηγήσεις των παππούδων μου. Σήμερα έχουμε τους δικούς μας θεσμούς και η ταυτότητά μας αναγνωρίζεται. Αυτό με ώθησε να αγωνιστώ για περισσότερο σεβασμό σε όλη την Ευρώπη.

Τέλος, τί μπορεί η Ελλάδα να μάθει από το Βέλγιο, σ’ ότι αφορά τον σεβασμό της γλωσσικής και πολιτισμικής διαφορετικότητας;

Ότι είναι δυνατό και θετικό για το μέλλον, πολλές εθνικές ή γλωσσικές ή θρησκευτικές κοινότητες να ζουν κάτω από την ίδια στέγη. Στην Ελλάδα η νοοτροπία δεν είναι ακόμα έτοιμη να δεχτεί τη διαφορετικότητα. Το ελληνικό κράτος καλύπτεται από φόβο. Εάν συνεχίσει να αγνοεί και να μην σέβεται χιλιάδες ανθρώπους , καθοδηγημένο από το φόβο, θεωρώντας πως οι Μακεδόνες αποτελούν «κίνδυνο» για την Ελλάδα, τότε το κράτος είναι αυτό που δημιουργεί κινδύνους, όπως αντιδημοκρατισμό, ρατσισμό και ξενοφοβία στο μυαλό των Ελλήνων πολιτών.  Το κράτος, θα πρέπει, αντι να θεσμοθετεί αδιαλλαξία,  να προσφέρει επιτέλους τους δημοκρατικούς θεσμούς σε εκείνους τους Έλληνες πολίτες που μιλούν Μακεδόνικα και αισθάνονται εθνικά Μακεδόνες.

= = = =

Αναδημοσίευση από τη Νόβα Ζόρα http://novazora.gr/arhivi/1595

Τετάρτη, Δεκεμβρίου 01, 2010

Κυκλοφόρησε το φύλλο Δεκέμβριου 2010 της Νόβα Ζόρα.

 

Κυκλοφόρησε το φύλλο Δεκεμβρίου 2010 της Νόβα Ζόρα.

Released the edition of Nova Zora December 2010.

Објави издание на Нова Зора Декември 2010 година.

http://www.novazora.gr

Φύλλο Δεκεμβρίου 2010 της Νόβα Ζόρα

Σάββατο, Νοεμβρίου 27, 2010

KINISALO MALO I MOME

 

Το τραγούδι “Kinisalo malo i mome” από το μουσικό συγκρότημα “Τα Αηδόνια”.

Το τραγούδι “Kinisalo malo i mome” από το μουσικό συγκρότημα “Τα Αηδόνια”.

Τετάρτη, Νοεμβρίου 24, 2010

Ο αυθεντικός μακεδονικός χορός «Ποσετνιτσα»



Ο αυθεντικός μακεδονικός χορός «Ποσετνιτσα» καθώς και άλλοι χοροί,  με τη χορευτική ομάδα  "Soluncani"/"Σολούντσσανι" (Θεσσαλονικείς). Στη μουσική ακούγονται original χάλκινα μουσικά όργανα σήμα κατατεθέν της μακεδονικής μουσικής παράδοσης.

Σάββατο, Νοεμβρίου 20, 2010

Χάλκινα μουσικά όργανα: Τρομπέτα

  

Η τρομπέτα είναι αερόφωνο μουσικό όργανο, με μεταλλικό επιστόμιο σε σχήμα κούπας, που ανήκει στην οικογένεια των χάλκινων πνευστών.

 Στην αρχική μορφή της, ως σάλπιγγα, ήταν γνωστή στους αρχαίους Αιγυπτίους, στους Εβραίους και τους Ρωμαίους, φτιαγμένη αρχικά από ξύλο, αργότερα από μέταλλο (μπρούντζο, ασήμι) και τέλος (όπως και σήμερα) από χαλκό. Αποτελούνταν από ένα μακρύ σωλήνα σε διάφορα μήκη που από το τέλος του 1ου μ.Χ. αιώνα και μετά φάρδυνε, καταλήγωντας σε μια μετρίου μεγέθους καμπάνα.

 Καθώς παρέμενε η αδυναμία του οργάνου να παράγει όλες τις νότες της κλίμακας, από τα τέλη του 18ου αιώνα επιχειρήθηκε η εισαγωγή μηχανισμού που θα βοηθούσε στην παραγωγή όλων των φθόγγων. Στις αρχές του 19ου αιώνα εισήχθησαν τα έμβολα, στην αρχή δύο και έπειτα τρία, που επέτρεπαν την εκτέλεση όλων των χρωματικών ήχων μιας κλίμακας. Από εκεί και ύστερα, ονομάζεται τρομπέτα με έμβολα, σε διάκριση από την παλαιότερη φυσική τρομπέτα.

Στρατιωτικό, μουσικό όργανο, αρχικά, εισήχθη στην ορχήστρα στις αρχές του 17ου αιώνα, όμως περισσότερο γνωστή έγινε στη διάρκεια του 19ου αιώνα. Έχει διαπεραστική και λαμπερή τονική χροιά και μεγάλες τεχνικές δυνατότητες.

Η ανάπτυξη της δεξιοτεχνικής τεχνικής της τρομπέτας έχει κάνει πολλούς συνθέτες να τη χρησιμοποιήσουν ως μελωδικό όργανο ίδιας ευκινησίας με τα ξύλινα πνευστά και έτσι η τρομπέτα θεωρείται σήμερα δημοφιλέστατο όργανο ορχήστρας και συγκροτήματος, ιδίως στην παραδοσιακή μουσική της Μακεδονίας, καθώς και τη μουσική τζαζ στην Αμερική και τη μουσική σκα στη Τζαμάικα.[1]

Είναι χαρακτηριστικό το παρακάτω βίντεο με το ΑΚΡΙΤΙΚΟ ΤΡΙΟ (Fairground in Κastoria – Αposkepos  2008):[2] στο οποίο φαίνεται ξεκάθαρα οτι στο χώρο της Νοτιο-Ανατολικής Ευρώπης (Βαλκάνια)  μόνο οι Μακεδόνες μουσικοί κατάφεραν να εντάξουν τα χάλκινα μουσικά όργανα στη παραδοσιακή μουσική  και από στρατιωτικά να τα μετατρέψουν σε λαϊκά μουσικά όργανα ειρήνης και πολιτισμού σε τόσο μεγάλο βαθμό. Εύγε σε όλους τους Μακεδόνες μουσικούς.

 

====

[1] http://el.wikipedia.org/wiki/%CE%A4%CF%81%CE%BF%CE%BC%CF%80%CE%AD%CF%84%CE%B1

[2] ΑΚΡΙΤΙΚΟ ΤΡΙΟ
Το Ακριτικό Τρίο είναι ένα σύνολο παραδοσιακής βαλκανικής μουσικής που σχηματίστηκε το 1999 από τον τρομπετίστα Παντελή Στόικο.
Απαρτίζεται από δεξιοτέχνες μουσικούς της περιοχής της Φλώρινας και αξιοποιεί με τον καλύτερο τρόπο τα μουσικά ακούσματά του από την περιοχή όπου γεννήθηκαν και μεγάλωσαν οι μουσικοί αλλά και τις απεριόριστες δυνατότητες της βαλκανικής μουσικής. Οι μουσικοί -μαζί με τον Παντελή Στόικο στην τρομπέτα και στο καβάλ- είναι οι: Θανάσης Αθανασίου στην ηλεκτρική και κλασική κιθάρα και Δημήτρης Αθανασίου στα τύμπανα και στο νταούλι. Το ρεπερτόριό τους περιλαμβάνει κομμάτια των λαών της βαλκανικής και της Μαύρης Θάλασσας, καθώς και συνθέσεις του Παντελή Στόικου. Το πρόγραμμα που παρουσιάζει το Ακριτικό τρίο είναι μια γιορτή της βαλκανικής μουσικής, ένας δημιουργός τρόπος ανάδειξης της εγγύτητας των λαών της βαλκανικής χερσονήσου και ένα μήνυμα καλλιτεχνικής συνύπαρξης και αλληλεπίδρασης των λαών της βαλκανικής.
Δισκογραφία
ΠΑΝΤΕΛΗΣ ΣΤΟΙΚΟΣ - ΘΡΑΥΣΕΙΣ ( σύμπραξη σε 4 κομμάτια):
http://www.youtube.com/watch?v=cs-eYdtf6_Y

 

Τετάρτη, Νοεμβρίου 17, 2010

Botsfaris Loutraki Pozar - Summer 2006

 

Μουσικοχορευτικό διάλλειμα με μέχρι την επόμενη ανάρτηση.

 

Χοροί χασαπιές από τις εκδηλώσεις «Ποζαρίτικα 2006» στο Λουτράκι/Pozar Αριδαίας/Subotsko. Τα τραγούδια είναι στη μακεδονική γλώσσα. Τραγουδά ο Νίκολα Μποτσφάρης.

.

Τρίτη, Νοεμβρίου 16, 2010

Περικοπή Άνθιμου προς Γ. Μπουτάρη, 28 Οκτωβρίου 2010

 

«Όσο ζω εγώ, η Εκκλησία
δεν θα σου επιτρέψει να δεις
τη δημαρχία»
(Περικοπή Άνθιμου προς Γ. Μπουτάρη,
28 Οκτωβρίου 2010)

 

Να ζήσεις χίλια χρόνια Ανθιμε κι όσο ζεις να βλέπουμε Μπουτάρη στη Δημαρχία. :-))))

Δευτέρα, Νοεμβρίου 15, 2010

Tο ABECEDAR

 

Πολλοί με έχουν ρωτήσει από που πήρα την ιδέα να δημιουργήσω αυτό το blog.  Ιδού η απάντηση:  Αυτό το blog δημιουργήθηκε σαν σημερα στις 15 Νοεμβρίου 2006. Λίγες ημέρες πριν, συγκεκριμένα στις 7 Νοεμβρίου 2006, διάβαζα (και σήμερα το διαβάζω) το blog DONCAT  του Νίκου Δήμου από όπου πληροφορήθηκα την επανεκτύπωση του μακεδονικού αναγνωστικού ABECEDAR με την φροντίδα του Ευρωπαϊκού Γραφείου για τις Λιγότερο Ομιλούμενες Γλώσσες(EBLUL), της Ελεύθερης Ευρωπαϊκής Συμμαχίας και του Ουράνιου Τόξου.

Έτσι, απλά, μου ήρθε η ιδέα να φτιάξω αυτό το blog.

Με αφορμή την επέτειο «γενεθλίων» του παρόντος blog αναδημοσιεύσω το κείμενο που διάβασα στο DONCAT.

= = = =

 

Ως γνωστόν, σύμφωνα με την επίσημη κρατική τοποθέτηση, μειονότητες στην Ελλάδα δεν υπάρχουν, εκτός από μία: την μουσουλμανική.

 
Η οποία, αντίθετα με τα ψηφίσματα της ΔΑΣΕ, τα οποία έχουμε υπογράψει και εμείς, δεν έχει το δικαίωμα του αυτοπροσδιορισμού. Δεν μπορεί αν το θελήσει να ονομάζεται Τουρκική, έστω κι αν όλες οι διεθνείς συνθήκες και το Ευρωπαϊκό δικαστήριο της αναγνωρίζουν αυτό το δικαίωμα. (Ενώ οι απανταχού Ελληνικές μειονότητες δεν ονομάζονται …ορθόδοξες).

Πάντως άλλες μειονότητες – εθνοτικές, γλωσσικές, θρησκευτικές – δεν υπάρχουν: ούτε Εβραίοι, ούτε Ρομά, ούτε Βλάχοι, ούτε Αρβανίτες, ούτε Καθολικοί, Προτεστάντες ή Χιλιαστές.

Αλλά εκείνη η μειονότητα που ΔΕΝ υπάρχει ακόμα περισσότερο, είναι η ακατονόμαστη. (Ψιθυριστά): Μακεδονική, Σλαβο-μακεδονική, ή Σλαβόφωνη.

Κι όμως. Κι όμως.

Το Ελληνικό κράτος που επί δεκαετίες αρνείται την ύπαρξη αυτής της μειονότητας, είχε τυπώσει το 1925 ένα αναγνωστικό στην (ανύπαρκτη) γλώσσα της, για να την διδάσκει στα σλαβόφωνα παιδιά της Βόρειας Ελλάδας.


Ήταν μία φωτεινή στιγμή, η συμμόρφωση προς τα άρθρα 7, 8 και 9 της «Συνθήκης των Σεβρών» που υπογράφτηκε το 1920 με την εποπτεία της «Κοινωνίας των Εθνών» (προδρόμου του ΟΗΕ). Ειδικά το άρθρο 9 γράφει: «Σχετικά με την εκπαίδευση, η ελληνική κυβέρνηση στις πόλεις και περιοχές που κατοικεί μεγάλος αριθμός πολιτών οι οποίοι δεν ομιλούν την ελληνική, θα τους παραχωρήσει τις κατάλληλες διευκολύνσεις, ώστε να μπορούν τα παιδιά αυτών των Ελλήνων πολιτών στα δημοτικά σχολεία να μαθαίνουν την μητρική τους γλώσσα».


Το ΑBECEDAR το κυκλοφόρησε η ελληνική κυβέρνηση το 1925, όπως προβλέπονταν από την Συνθήκη των Σεβρών (1920) και το Πρωτόκολλο της Γενεύης (1924). Το συνέταξαν ο Έλληνας εθνολόγος-γλωσσολόγος Γεώργιος Σαγιαξής (που σπούδασε γλωσσολογία στην Γερμανία με υποτροφία του Υπουργείου Εξωτερικών) και οι Έλληνες φιλόλογοι Ιωσήφ Λαζάρου και Ι. Παπαζαχαρίου. Το παρουσίασε περήφανα στην Κοινωνία των Εθνών ο Έλληνας Επιτετραμμένος Βασίλειος Δερδάμης, στις 10-11-1925, λέγοντας πως «η Μακεδονική γλώσσα είναι διαφορετική από την Βουλγαρική και γι αυτό φτιάχτηκε αυτό το αλφαβητάρι της». Αυτή ήταν η επίσημη θέση της Ελληνικής Κυβέρνησης – και ο λόγος που το βιβλίο δεν τυπώθηκε με κυριλλικούς αλλά με λατινικούς χαρακτήρες (για να ξεχωρίζει από τα βουλγάρικα).

Μία στιγμή κρατάει μόνο μία στιγμή. Το αλφαβητάριο με το όνομα ABECEDAR αποσύρθηκε πριν καν διανεμηθεί στα σχολεία. Κι από κει και πέρα το Ελληνικό κράτος κάθισε επάνω στο φοβικό του ΟΧΙ και ΔΕΝ. Η επίσημη εκδοχή είναι τώρα ότι η «Μακεδονική» γλώσσα είναι δημιούργημα του Τίτο. (Μόνο που το 1925 δεν υπήρχε Τίτο). Για δεκαετίες η γλώσσα ήταν υπό διωγμόν – όποιος την χρησιμοποιούσε ανοιχτά, είχε να κάνει με τον χωροφύλακα. Επίσης – τι ειρωνεία! – όποιος δήλωνε πως ήταν «Μακεδόνας».
(Αργότερα, όταν ξέσπασε το «Μακεδονικό» στην δεκαετία του 90 – όλοι δήλωναν Μακεδόνες....)


Και για να είναι 100% σίγουρο, το κράτος μας έγινε το μόνο που σε όλες τις μεταπολεμικές απογραφές πληθυσμού εξαφάνισε τις ερωτήσεις για θρησκεία και γλώσσα…


Δεν κινδυνεύαμε ποτέ από τις μειονότητές μας. Ήμασταν μία χώρα με 96% ενιαίο πληθυσμό (πριν να έρθουν οι μετανάστες) από τις πιο συμπαγείς στην Ευρώπη. Γιατί άραγε μας κατείχε τέτοια ανασφάλεια;
(Μετά ψέγουμε την Τουρκία που δεν αναγνωρίζει τους Κούρδους ως μειονότητα. Ωστόσο ακόμα και αυτή δέχθηκε πρόσφατα να υπάρχουν εκπομπές στην Κουρδική γλώσσα – ας όψεται η Ε. Ε.).


Τελικά όμως μερικά αντίτυπα του ABECEDAR επέζησαν – ένα από αυτά στην Εθνική Βιβλιοθήκη. Και με την φροντίδα του Ευρωπαϊκού Γραφείου για τις Λιγότερο Ομιλούμενες Γλώσσες (EBLUL) ανατυπώθηκε και κυκλοφορεί. Σήμερα, στις 19:00, παρουσιάζεται στην Αθήνα, στην αίθουσα της ΕΣΗΕΑ, Ακαδημίας 20.


Εύχομαι αυτό το βιβλίο να λειτουργήσει ως αφύπνιση.

Δεν είναι δυνατόν να κρυβόμαστε αιώνια πίσω από το δάχτυλό μας. Ούτε να φοβόμαστε τον ίσκιο μας. Πρέπει να αποδεχθούμε τις πραγματικότητες που μας περιστοιχίζουν. Ναι, υπήρχε και υπάρχει μία (κατ’ αρχήν γλωσσική και μετά όπως αυτοπροσδιορίζεται) μειονότητα στην Βόρεια Ελλάδα. Όπως εξίσου φυσιολογικά υπάρχει μια Ελληνική μειονότητα στην Νότια Αλβανία.


Δεν μπορούμε να αξιώνουμε τον σεβασμό των δικών μας μειονοτήτων όταν δεν σεβόμαστε εκείνες των άλλων. Ούτε να θεωρούμαστε ένα πολιτισμένο, δημοκρατικό κράτος όταν δεν αναγνωρίζουμε σε όλους τους πολίτες μας, όλα τα δικαιώματα.
Επάνω το εξώφυλλο στης νέας έκδοσης, στη μέση εσωτερική σελίδα και κάτω το εξώφυλλο από την πρώτη έκδοση.

= = = =

 

Εντελώς τυχαία την ίδια ημερομηνία σαν σήμερα πέρυσι στις 15 Νοεμβρίου 2009, μια ηλιόλουστη ημέρα, έγιναν τα εγκαίνια των γραφείων του πολιτικού κόμματος των εθνικά Μακεδόνων στην Ελλάδα Ουράνιο Τόξο στην Έδεσσα/Voden.