Τρίτη, Μαρτίου 31, 2009

UPDATED Καταστατικό Εκπαιδευτικής και Πολιτιστικής Κίνησης Έδεσσας

UPDATED Οπως σας υποσχεθήκαμε δημοσιεύουμε ΣΕ ΑΠΟΚΛΕΙΣΤΙΚΌΤΗΤΑ το καταστατικό λειτουργία της Μ.Κ.Ο. Εκπαιδευτική και Πολιτιστική Κίνηση Έδεσσας η οποία έιναι πλέον γεγονός.
"Educative and Cultural Movement of Edessa (Voden) It is with great honor that I announce the formation of a new Non Governmental Organization (NGO), the Educative and Cultural Movement of Edessa. The association was officially registered in Voden, Aegean Macedonia, on February 11, 2009 and is a non-profit association. The statute consists of five individuals who are dedicated to romoting the needs of Education and Cultural activities in Aegean Macedonia.The objectives and activities are two fold, the first objective is teach the Macedonian Language and History. The association is pleased to announce that starting this summer (for two months) classes will be available in Voden and the surrounding Villages. For the first time local Macedonians will have an opportunity to read and write in their Macedonian mother tongue. Further plans are in the works to expand the classes to the Lerin and Kostur regions.The second objective is to promote Cultural and Traditional activities throughout Aegean Macedonia and develop relations with the people in the Republic of Macedonia and the Macedonian minorities that live in many Balkan States and the Diaspora. The association will use every opportunity to promote our rich and vibrant Macedonian Culture through music, songs and dance. Lastly, and I wish to make this clear, this new NGO has no political affiliation or motive with any other political organization in Aegean Macedonia or any political organization in the Diaspora.
Best wishes,
Jim Daikos"
Αντε και του χρόνου!!!

Κυριακή, Μαρτίου 29, 2009

Το «τεχνητα» κατασκευασμενο προβλημα σε σχεση με το ονομα της γειτονικης χωρας... οι δηλωσεις Μπακογιαννη... η πεπονοφλουδα της ελληνικης πολιτικης... ρεαλιστικες προτασεις...

Το «τεχνητα» κατασκευασμενο προβλημα σε σχεση με το ονομα της γειτονικης χωρας... οι δηλωσεις Μπακογιαννη... η πεπονοφλουδα της ελληνικης πολιτικης... ρεαλιστικες προτασεις...

Φλώρινα/Lerin - 27 Μαρτίου 2009

Pavlos Filipov Voskopoulos Είναι γνωστό ότι εδώ και χρόνια λειτουργεί σχετικά «ομαλά» η συνεργασία των δύο χωρών τόσο σε διμερές όσο και στο διεθνές περιβάλλον με το «περιγραφικό» όνομα «πρώην Γιουγκοσλαβική Δημοκρατία της Μακεδονίας» σύμφωνα με τις αποφάσεις του ΟΗΕ αρχές του 1991 όταν έθεσε ζήτημα η Ελλάδα μετά την ανεξαρτητοποίηση της γειτονικής χώρας.

Κατ’ αρχήν δεν υπάρχει πρόβλεψη για χρήση συντομογραφίας του «ονόματος», FYROM ούτε διεθνώς ούτε στην «Ενδιάμεση Συμφωνία» ανάμεσα στις δύο χώρες. Συγκεκριμένα δεν υπάρχει η πρόβλεψη για προσωρινή χρήση η συντομογραφία «Π.Γ.Δ.Μ.» στα ελληνικά, ή «FYROM» στα αγγλικά για το «former Yugoslav Republic of Macedonia» αλλά προβλέπεται η τήρηση χρήσης του πλήρους «περιγραφικού» ονόματος και όχι «συντομογραφίες» και μάλιστα σε διμερές και διεθνές περιβάλλον σχετιζόμενο με το Ο.Η.Ε. μέχρι τη διευθέτηση του «προβλήματος».

Όμως η Ελλάδα «σπρώχνει» συστηματικά εξ αρχής σε διάφορα Forum, διεθνείς Ενώσεις, Ομοσπονδίες όπως Αθλητισμού, Πολιτισμού, διαχρονικά σε διεθνές και ελλαδικό επίπεδο τη συντομογραφία F.Y.R.O.M. ή FYROM αποφεύγοντας τη χρήση του «περιγραφικού ονόματος», γιατί εντός «περιγραφικού» αποφεύγεται η χρήση του όρου «Μακεδονία», (προφορικά και γραπτά) όπως ο «διάβολος το λιβάνι». Σε ελληνικά ΜΜΕ εύκολα θα δείτε τη χρήση ΠΓΔΜ ή FYROM, ακόμη γελοιότερου όρου «ΦΥΡΟΜ», απόδειξη της παραπάνω ρήσης. Σε διεθνές περιβάλλον εκτίθεται η χώρα μας ακόμη και σε διεθνείς Ενώσεις «Ψαράδων» ή «Κυνηγών». Εκπρόσωποι του Ελληνικού κράτους, ακολουθώντας οδηγίες του ΥΠΕΞ δημιουργούν και αναστατώνουν τις διοικήσεις φορέων, απαιτώντας σε πρώτο επίπεδο χρήση συντομογραφίας ή σε δεύτερο επίπεδο «περιγραφικό όνομα», ξευτελίζοντας την εικόνα της χώρας στο εξωτερικό.

Η «στροφή-αποκάλυψη» σε πολιτική εκβιασμού της Ελλάδος κατά της Δημοκρατίας της Μακεδονίας.

Είναι σαφέστατο ότι είναι υπογεγραμμένο από τη χώρα μας (Ενδιάμεση Συμφωνία), η βάση της οποίας η Ελλάδα δεν έχει δικαίωμα παρεμπόδισης την είσοδό της γειτονικής χώρας σε διεθνείς Οργανισμούς με το περιγραφικό όνομα «πρώην Γιουγκοσλαβική Δημοκρατία της Μακεδονίας», όπως ακριβώς αναφέρεται στην Ενδιάμεση Συμφωνία. Είναι γνωστό ότι λίγο πριν το «veto» στη Σύνοδο του ΝΑΤΟ στο Βουκουρέστι, χρησιμοποιούσε και σέβονταν η Ελλάδα κατά κόρον το «περιγραφικό όνομα» της γειτονικής χώρας, (είτε τη συντομογραφία καταχρηστικά), πολλά χρόνια μετά το «πεπερασμένο» όριο ισχύς της Συμφωνίας το 2002. Άρα έχει σύμφωνα με την ελληνική πρακτική «παρατεταμένη» σε ισχύ η Ενδιάμεση Συμφωνία άτυπα, από τη «λήξη» της ισχύος από το 2002 έως σήμερα. Αν υποστηρίζει ή υποστηρίξει η ελληνική πλευρά (Δικαστήριο Χάγης μετά τη προσφυγή των γειτόνων μετά τη παρεμπόδιση για είσοδο στο ΝΑΤΟ) ότι δεν έχει δεσμευτικό χαρακτήρα η Συμφωνία, επειδή έχει πεπερασμένο χρόνο επτά ετών μετά το 1995, δεν στέκει.

Γιατί δεν σεβάστηκε-παρεμπόδισε η Ελλάδα την είσοδο της γειτονικής χώρας στο ΝΑΤΟ? Γιατί ακριβώς η ενέργεια υποκρύπτει-αποκαλύπτει τους κρυφούς «πόθους» και «ευχές» για διάλυση της γειτονικής χώρας. Η συνεχής παρεμπόδιση της γειτονικής χώρας στο δρόμο για συμμετοχή της Δημοκρατίας της Μακεδονίας σε Ε.Ε. και σε διεθνείς οργανισμούς προσπαθεί αμείωτα για αποσταθεροποίησή της. Η Ελλάδα θεωρεί «καλό» για την ελληνική πολιτική να επιτύχει το στόχο να μείνει εκτός ΝΑΤΟ ή Ε.Ε. η γειτονική χώρα, να είναι εκτός από αυτούς τους δύο μεγάλους πολιτικούς ισχυρούς Οργανισμούς. Οι «Σαμαράδες» επενδύουν στο χρόνο την ελπίδα «διάλυσης» της γειτονικής χώρας, κάνοντας επίσης «προσευχές» για διεθνικές εντάσεις-συγκρούσεις (Αλβανο-Μακεδονικές) για εσωτερική αποσταθεροποίηση της Δημοκρατίας της Μακεδονίας. Αυτή είναι πολιτική εθνικιστική, κατασκευής εχθρού, που εφαρμόζει το «βαθύ κράτος» της Ελλάδος τις τελευταίες δύο δεκαετίες.

Η άρνηση της χρήσης της συνταγματικής ονομασίας της γειτονικής χώρας, υποστηρίζει το ΥΠΕΞ στο διεθνές περιβάλλον, ως πρόφαση μεταξύ άλλων «επιχειρήματα», περί «αλυτρωτισμού». «Πασπάλισμα πολιτικής» με επιχειρήματα για «κληρονομικά δικαιώματα» επί πολιτισμού αρχαίου κόσμου. Κυρίως επαναλαμβάνεται συνεχώς οι θέσεις εντός της χώρας για «πολίτες που τρων κουτόχορτο», χορτασμένους δεκαετίες από «μύθους» εθνικιστικής ιδεολογίας. Όταν τολμούν στο εξωτερικό Έλληνες διπλωμάτες να επαναλαμβάνουν ανάλογα «ιστορικά» επιχειρήματα εισπράττουν πολλές φορές, τουλάχιστον ειρωνικά μειδιάματα. Παρατηρείται στροφή τα τελευταία χρόνια στο ΥΠΕΞ από την «ιστορική επιχειρηματολογία», σε πολιτικές ανάδειξης δήθεν «αλυτρωτικής» πολιτικής των γειτόνων.

Πολιτικές ακροβασίας...

Η Ελλάδα υποστηρίζει το τελευταίο διάστημα ότι πρέπει να υπάρχει γεωγραφική πρόθεση μπροστά από τη λέξη «Μακεδονία» της γειτονικής χώρας σε ότι αφορά το λεγόμενο πρόβλημα, με την αμφισβήτηση της Ελλάδος για τη χρήση του συνταγματικού ονόματος της γειτονικής χώρας, ως «καλή» βάση για «λύση». Διατυμπανίζει συνεχώς σε διεθνές επίπεδο ότι πρόκειται για το πρώτο «βήμα συμβιβασμού», «μεγαλόθυμη» υποχώρηση της αρχικής θέσης «όχι όνομα Μακεδονία», περιμένοντας ανάλογα από την «άλλη πλευρά». Η ελληνική εξωτερική πολιτική υποστηρίζει-επιχειρηματολογεί ότι η χρήση του ονόματος «Μακεδονία» από τη γειτονική χώρα υποκρύπτει αλυτρωτικές βλέψεις εναντίον της Ελλάδος γιατί «μονοπωλεί» τον όρο «Μακεδονία» με τη χρήση του συνταγματικού της ονόματος του κράτους. Η θέση της χώρας είναι υποκρισία, αντίφαση, έως επικίνδυνη για την ειρήνη στο μέλλον για τους παρακάτω λόγους.

Συγκεκριμένα η συζήτηση-πρόταση δήθεν «υποχώρηση» της Ελληνικής πολιτικής περί γεωγραφικών προσδιορισμών όπως για Βόρεια ή Άνω Μακεδονία λογικά γεννούν το συνειρμό ότι υπάρχει Νότια ή Κάτω Μακεδονία «διαιρεμένη». Αναλυτικά αυτόματα ο οποιοσδήποτε μη υποψιασμένος, λογικός άνθρωπος, θα σκεφτεί- αναρωτηθεί: Γιατί η Βόρεια και η Νότια Μακεδονία είναι χωρισμένη; Μήπως όπως το Βιετνάμ ή η Κορέα; Μήπως πρέπει να είναι «Ενωμένη»; Δεν είναι τυχαίο ότι ο αλυτρωτισμός στη χώρα μας σχετικά με τη Βόρεια Ήπειρο ονειρεύεται «ένωση» με την Ήπειρο με τη «Μητέρα πατρίδα», την Ελλάδα. Στα περί «Άνω Μακεδονία» γίνεται λόγος στην ελληνική εθνικιστική ιδεολογία για την ελληνική αρχαία Μακεδονία όπου στα πλαίσια του μακεδονικού βασιλείου υπάρχει η περιοχή Άνω Μακεδονία, στη σημερινή νότια ζώνη της χώρας, Δημοκρατία της Μακεδονίας. Κάθε Έλληνας εθνικιστής θα κάνει το συνειρμό ότι η σημερινή-αρχαία νότια ζώνη της χώρας δεν «απελευθερώθηκε» κατά των βαλκανικών πολέμων 1912-13. Τροφή στους εθνικιστές να ονειρεύονται την ενσωμάτωση-κατάκτηση της «Άνω Μακεδονίας» στο μέλλον είναι η οποιαδήποτε πρόταση «λύση» περί γεωγραφικών προσδιορισμών. Φυσικά δεν αποκλείεται γεωγραφικό πρόθεμα να φουσκώνει το μυαλό σε γραφικούς εθνικιστές στη γειτονική χώρα διαχρονικά. Το θεωρώ «γραφικό» το σύνθημα-ιδεολόγημα από οποιονδήποτε άτομο και οποιανδήποτε πολιτική εκφράζεται σε μια μικρή, φτωχή, αδύναμη χώρα που δεν μπορεί να εφαρμόζει οποιαδήποτε μεγαλοϊδεατική πολιτική.

Η ονομασία της χώρας «Δημοκρατία της Μακεδονίας» είναι η πλέον «ουδέτερη», ρεαλιστική ονομασία για τη γειτονική χώρα, όταν μιλάμε για «τεχνικές λύσεις». Το πολιτικό πρόθεμα «Δημοκρατία της», περιγράφει πολιτική-κρατική οντότητα. Στην διεθνή χρήση «Republic of». Αποτελεί την ιδανική λύση που περιγράφει επ’ ακριβώς κρατική-πολιτική οντότητα μιας ανεξάρτητης χώρας που δεν έχει καμία πολιτική σχέση με περιοχές στις γειτονικές χώρες, γιατί πολύ απλά είναι γεωγραφικές «Μακεδονίες» (Βουλγαρία, Αλβανία) η γεωγραφικές-διοικητικές περιοχές (Ελλάδα). Δεν αποτελούν αντίστοιχες πολιτικές-κρατικές οντότητες όπως π.χ. Ομοσπονδίες ή αυτόνομες περιοχές, με ίδια ονομασία ούτε στην Ελλάδα, ούτε στη Βουλγαρία ούτε στην Αλβανία. Στη χώρα μας είναι απλά διοικητικές Περιφέρειες που περιγράφουν ακριβώς τη διοικητική διαίρεση στη Βόρεια Ελλάδα με πολιτικό-γεωγραφικό πρόθεμα όπως οι «Περιφέρεια Δυτικής Μακεδονίας», «Περιφέρεια Κεντρικής Μακεδονίας», «Περιφέρεια Ανατολικής Μακεδονίας», που διαχωρίζει τη κρατική οντότητα στη γειτονιά μας. Ξεκάθαρα δεν μπορεί να υπάρχει καλύτερη λύση ως έχει όπως είναι ακριβώς τώρα.

«Πάτησε πεπονόφλουδα» άλλωστε με τις δηλώσεις της η κ. Μπακογιάννη στη πρόσφατη επίσκεψη στις Η.Π.Α. περί διαιρεμένης Μακεδονίας. Λάθος για διαιρεμένη Μακεδονία, λάθος ακόμη και στα ποσοστά διαίρεσης του γεωγραφικού χώρου της Μακεδονίας ως οριζόμενο το τελευταίο αιώνα τα όρια της περιοχής.

Δηλώσεις Μπακογιάννη σε ανάλογη ερώτηση: …Κανένας δεν επιθυμεί να αλλάζει όνομα σε κανέναν…θα ήθελα να επισημάνω…Η Μακεδονία είναι μεγάλη γεωγραφική περιοχή. 51% ανήκει στην Ελλάδα, 38% ανήκει στη Βουλγαρία…δεν γνωρίζω ακριβώς…νομίζω 27% στη Φύρομ και 1% στην Αλβανία…

Δείγμα έλλειψης γνώσης του θέματος-αμηχανία, μήπως στα μαθηματικά; Γιατί το 100% γίνεται 127%;*

Γενικά η δήλωση Μπακογιάννη και της επιχειρηματολογίας Υ.Π.Ε.Ξ. περί σταθερότητας στη περιοχή, περί καταδίκης «μακεδονικού αλυτρωτισμού» ως προϋπόθεση η χρήση γεωγραφικού προθέματος για τη γειτονική χώρα είναι η απόλυτη αντίφαση Μπακογιάννη και «Συμβούλων».

Τελικά όταν η κ. Μπακογιάννη και οποιοσδήποτε αναφέρεται σε διαιρέσεις-διαχωρισμένης περιοχής, ειδικά τέτοια συζήτηση-πτυχή για το Μακεδονικό, ακροβατικές λύσεις, ασκήσεις ονοματολογίας, ρίχνει νερό στο μύλο στους εθνικιστές «ένθεν και ένθεν». Σε γραφικούς «ένθεν» εκεί και σοβαρούς «ένθεν» εδώ. Τροφή στους βαλκανικούς εθνικισμούς για τις επόμενες δεκαετίες.

Εξακολουθεί να υπάρχει συνεχής ρητορική και πολιτική για επινόηση εχθρού, πολιτικές-λάσπης, εναντίον μικρής αδύνατης, φτωχής χώρας. Χαρακτηριστική πολιτική και εκφραστής ο Σαμαράς και οι «Σαμαράδες». Άλλωστε αποκάλυψη-δηλώσεις σε εφημερίδα Καθημερινή, και κρατικό κανάλι ΝΕΤ * όπου μεταξύ άλλων υποστηρίζει την «παρεμπόδιση» της γειτονικής χώρας σε ΝΑΤΟ Ε.Ε. με την ελπίδα και την επένδυση στο χρόνο, ώστε θα διαλυθεί η Δημοκρατία της Μακεδονίας. Σε αυτά τα πλαίσια δεν αποκλείεται εκτός από γεωγραφικούς όρους να παίξει το ΥΠΕΞ με «νέους» όρους όπως «Νέα» για τη γειτονική χώρα προτείνοντας ανάλογο πρόθεμα. Πεμπτουσία αμφισβήτησης επιλογής ταυτότητας, απ’ τη μία απαιτώντας «νέα» ταυτότητα και «νέα» γλώσσα για τους γείτονες, απ’ την άλλη κατοχύρωση στην Ελλάδα του αρχαίου μακεδονικού κόσμου. Επιθυμεί το ΥΠΕΞ «με ένα σμπάρο δύο τρυγόνια». Κλασσική εθνικιστική αρχαιόπληκτη πολιτική. Απόδειξη ανασφάλειας της σύγχρονης ελληνικότητας σκάβοντας συνεχώς στο αρχαίο παρελθόν.

Τέλος, η άρνηση γενικά το δικαιώματος της γειτονικής χώρας στη χρήση με το συνταγματικό της όνομα σε διμερής ή διεθνής επίπεδο, και η επιμονή για γεωγραφικούς ή άλλους «νέους» προσδιορισμούς στοχεύει στην «αποεθνικοποίηση» της γειτονικής χώρας με την άμεση και έμμεσα αμφισβήτηση της ταυτότητας του λαού της Δημοκρατίας της Μακεδονίας. Είναι το κλειδί του ζητήματος και η πεμπτουσία της ελληνικής εθνικιστικής πολιτικής από το 1991 έως σήμερα. Η άρνηση αναγνώρισης κράτους της δικής του ταυτότητας και γλώσσας ισχύει διαχρονικά, εφαρμοζόμενη πολιτική από όλους τους Υπουργούς και κυβερνήσεις μέχρι σήμερα. Δεν αποδέχεται η Ελλάδα το δικαίωμα στον αυτοπροσδιορισμό κάθε λαού. Όχι μόνο είναι προσβολή κατά του λαού της γειτονικής χώρας αλλά ουσιαστική αιτία ώστε να μην υπάρχει αλληλοσεβασμός ανάμεσα σε λαούς, έθνη, κράτη. Συνιστά a priori εχθρική πολιτική της Ελλάδος, μη παραγωγική για τη περιοχή των Βαλκανίων, γενικότερα για την Ευρώπη, υποθήκη αρνητικών προτύπων στη χώρα μας σε ότι αφορά τις νέες γενιές των συμπολιτών μας.

Παύλος Φιλίποβ Βοσκόπουλος
Μέλος Πολιτικής Γραμματείας της Ε.Ε.Σ.-ΟΥΡΑΝΙΟΥ ΤΟΞΟΥ
Μέλος Πολιτικού Γραφείου Ευρωπαϊκής Ελεύθερης Συμμαχίας- Ευρωπαϊκό Πολιτικό Κόμμα

ΥΓ 1. Όταν η κ. Μπακογιάννη και οι συνοδοιπόροι στο ΥΠΕΞ μιλούν για «εθνικισμούς» στη γειτονική χώρα διαχρονικά αλλά και με πρόσφατη αφορμή τα graffiti από γραφικούς νεαρούς στα ελληνικά λεωφορεία στην Οχρίδα, συνθήματα όπως «United Macedonia», ποιός τους οπλίζει-σπρώχνει σε τέτοιες λογικές; Δικαιολογούν την ενέργεια αυτή η λογική-δήλωση ΥΠΕΞ για «διαιρεμένη» Μακεδονία, για «γεωγραφικούς προσδιορισμούς» για το όνομα της γειτονικής χώρας;

ΥΓ 2. Όταν τα ελληνικά ΜΜΕ και ελληνικό ΥΠΕΞ μιλούν για «επίθεση» κατά ελληνικών λεωφορείων και Ελλήνων ταξιδιωτών στην Οχρίδα, έχουν ενημερώσει την ελληνική κοινή γνώμη πόσα δεκάδες αυτοκίνητα ταξιδιωτών των γειτόνων στην Ελλάδα έχουν σπάσει Έλληνες εθνικιστές τα αυτοκίνητά τους από το 1991 μέχρι σήμερα; Έλληνες πολίτες που κατοικούν κοντά στα σύνορα με τη γειτονική χώρα που τακτικότατα επισκέπτονται τη Δημοκρατία της Μακεδονίας άκουσαν για «Ταξιδιωτικές οδηγίες» του ΥΠΕΞ ώστε να προσέχουν στο ταξίδι τους. Εντός της Ελλάδος «ξεκαρδίστηκαν» στις συνοριακές περιοχές για την «Οδηγία». Η προσπάθεια δε «λάσπωσης» της γειτονικής χώρας σε διεθνές επίπεδο με τέτοιου τύπου «Οδηγίες» έχει «κοντά ποδάρια» στην αδιέξοδη ελληνική πολιτική τελευταίων δύο δεκαετιών. Τακτικές κινήσεις πολιτικής, «άσφαιρα πυρά».

ΥΓ 3. Οταν το Υπουργείο Εξωτερικών καλεί τη γειτονική χώρα να συλλάβει όσους έγραψαν τα graffiti (ωμή παρέμβαση στη γειτονική χώρα;) έχουν συνεργαστεί με το Υπουργείο Εσωτερικών στην Ελλάδα, ώστε να έχουν συλλάβει Έλληνες εθνικιστές που έσπασαν αυτοκίνητα σε Θεσσαλονίκη κυρίως και αλλού συνεχώς από το 1991 μέχρι σήμερα; Όταν πολίτες της γειτονικής χώρας ζήτησαν συνδρομή από ελληνικά όργανα-αστυνομία, όταν μάλιστα αντί να δεχτούν (σύμφωνα με το νόμο) τις μηνύσεις ξένων πολιτών εναντίων αγνώστων, πετούσαν το διαβατήριο του επισκέπτη στο πάτωμά (περίπτωση παλαιότερα σε αστυνομικό τμήμα Έδεσσας), βρίζοντας μάλιστα τον μηνυτή πολίτη της γειτονικής χώρας; Πόσοι αστυνομικοί τιμωρήθηκαν σε ανάλογες περιπτώσεις;

ΥΓ 4. Όταν ο Δήμαρχος Οχρίδας καταδίκασε την ενέργεια των νεαρών εθνικιστών, ποιός Δήμαρχος στη χώρα μας έστω ένας, έχει καταδικάσει “εθνικιστικές” ενέργειες στη χώρα μας εναντίων επισκεπτών; Στο Μακεδονικό, με συλλαλητήρια και όχι μόνον, όλα αυτά τα χρόνια στη Βόρεια Ελλάδα κυρίως, “αδελφωμένοι” κράτος, εκκλησία, δήμαρχοι, ΜΜΔ (Μέσα Μαζικής Διαστρέβλωσης) όλοι τους συνέβαλλαν-συμβάλλουν στην «πολιτική σχιζοφρένεια» διαχρονικά στο γενικότερο ζήτημα.

ΥΓ.5 Πρόταση προς ΥΠΕΞ. Δεν προτείνεται καλύτερα αντί το FYROM-former Yugoslav Republic of Macedonia το F.E.R.O.M.-future European Republic of Macedonia? (Μελλοντική Ευρωπαϊκή Δημοκρατία της Μακεδονίας). Δεν είναι καλύτερο γεωγραφικό πρόθεμα για όπως ευαγγελίζονται δήθεν «έντιμο συμβιβασμό» οι «φωστήρες» τους ΥΠΕΞ; Δεν είναι η τέλεια πρόταση κ. Μπακογιάννη αν δεν σκέφτονται καθόλου περί πολιτικών (έξυπνες και παραγωγικές «λύσεις») και όχι γεωγραφικών προσδιορισμών;

* http://www.youtube.com/watch?v=yNq2brF7Qnc
** http://www.youtube.com/watch?v=dioYMAxQQuo

----------------------
Απο την ιστοσελίδου του Ουράνιου Τόξου
http://www.florina.org/news/2009/march27_g.asp




Δευτέρα, Μαρτίου 23, 2009

Θρίαμβος των αντιεθνικιστικών απόψεων σε τηλεοπτική αντιπαράθεση σε ελληνικό κανάλι

Θρίαμβος των αντιεθνικιστικών απόψεων σε τηλεοπτική αντιπαράθεση σε ελληνικό κανάλι
Του Νάσου Θεοδωρίδη – Δικηγόρου Αθηνών
Σε περιφανή θρίαμβο του Ουράνιου Τόξου, του EBLUL, του Παρατηρητηρίου του Ελσίνκι και γενικά των προοδευτικών αντιεθνικιστικών απόψεων εξελίχτηκε (μάλλον αναπάντεχα) η εκπομπή του Χαρδαβέλλα στο κανάλι Άλτερ για τη μακεδονική μειονότητα. Η αποφασιστικότητα και το σθένος του αγωνιστή Παύλου Βοσκόπουλου, η ήρεμη δύναμη του Θανάση Παρίση και ο απολαυστικός καυστικός τρόπος προσέγγισης των ζητημάτων από το Γρηγόρη Βαλιανάτο οδήγησαν σε κατά κράτος ΗΤΤΑ των εκπροσώπων του υπερπατριωτισμού. Οι βουλευτές Πλεύρης, Τζαμτζής και Σγουρίδης προσπάθησαν ανεπιτυχώς να επιβληθούν με κραυγές, αλλά ήταν τέτοιος ο καταιγισμός της αλήθειας που ανέβλυζε από τα επιμέρους θέματα και ντοκουμέντα που τελικά δεν μπόρεσαν να πετύχουν αυτό που αρχικά επεδίωκαν με λύσσα. Δηλαδή το να κατασπαράξουν τα υποψήφια θύματα τους. Η σταθερή επιμονή με την οποία ο Γρηγόρης αναφερόταν στη Σύμβαση Πλαίσιο του Συμβουλίου Ευρώπης (απαντώντας στα «επιχειρήματα’ των υπολοίπων περί Λωζάνης), η επιχειρηματολογία για το μακεδονικό λεξικό Αμπεσαντάρ που είχε τυπώσει το ίδιο το ελληνικό κράτος το 1925 αναγνωρίζοντας έτσι την ύπαρξη γλώσσας, καθώς και το έγγραφο - ντοκουμέντα που ο Βοσκόπουλος έβγαλε στον αέρα με την επίσημη απογραφή που η ίδια η Ελλάδα είχε κάνει το 1920 και μιλούσε καθαρά για μακεδονική μειονότητα ΕΚΑΝΑΝ ΣΚΟΝΗ τους υπερπατριώτες του πάνελ, που η άγνοια τους για τις νέες διεθνείς νομικές εξελίξεις βάδιζε χέρι χέρι με το φανατισμό τους. Το βασικό όμως ερώτημα που τους στρίμωξε όλους ήταν αυτό που επαναλάμβανε διαρκώς ο Παύλος. Ότι δηλαδή "τι αρνητικό υπάρχει στο να έχουμε πλούτο διαφορετικών εθνοτήτων και πολυπολιτισμικότητα - τι φοβάστε? - ποιον φοβάστε? - γιατί μας φοβάστε?". Παρόλο που στην Ελλάδα (έτσι που την καταντήσανε) είναι ελάχιστοι οι ανοιχτόμυαλοι τηλεθεατές, το παραπάνω ερώτημα σίγουρα θα έβαλε πολλούς σε (γόνιμο) προβληματισμό. Συγκλονιστικά ήταν και τα βίντεο με μαρτυρίες των ίδιων των κατοίκων της βορειοδυτικής Ελλάδας, που δήλωναν ξεκάθαρα ότι έχουν μακεδονική συνείδηση και ότι νιώθουν Μακεδόνες (και μάλιστα σε τυχαίο δείγμα πληθυσμού που ερωτήθηκε από τους ρεπόρτερς του ελληνικού καναλιού), όπως και της συμπαθέστατης γριάς Μακεδόνισσας αντάρτισσας από την άλλη πλευρά των συνόρων που δήλωνε ότι «απλά θέλουμε να μας αναγνωρίσουν ότι ανήκουμε σε μια διαφορετική ομάδα». Η έκπληξη πάντως ήταν η σχετικά μετριοπαθής και θετική στάση του ίδιου του δημοσιογράφου Χαρδαβέλα, ο οποίος (δίχως βέβαια να απομακρύνεται από τις παραδοχές του Πατριωτικού Μπλοκ) υπήρξε ένας "δίκαιος διαιτητής" στη συγκεκριμένη τηλεοπτική αντιπαράθεση, και δεν ήταν λίγες οι φορές που διατύπωνε την άποψη ότι πρέπει να γίνει διάλογος της Ελλάδας με τη συγκεκριμένη μειονότητα προκειμένου να καταλήξει κάπου αυτή η διαδικασία (κάτι βεβαίως που δεν δέχεται με τίποτε το βαθύ κράτος του εκάστοτε υπουργείου Εξωτερικών). Την ίδια άποψη υποστήριξε από τηλεφώνου και ο δημοσιογράφος Λιάνης, γεγονός που δείχνει ότι ακόμη και γνωστοί δημοσιογράφοι επισημαίνουν πλέον στο Σύστημα Εξουσίας στην Ελλάδα ότι είναι αδύνατο να ...συμμαζευτούν τα ασυμμάζευτα. Το σοκ που προκάλεσε στο βαθύ κράτος η έκθεση Μακντούγκαλ, ως επίσημο κείμενο του ΟΗΕ, ήταν άνευ προηγουμένου. Μάλιστα ο Θ. Πλεύρης είχε ξεμείνει τόσο πολύ από λογικά επιχειρήματα, που αναγκάστηκε κάποια στιγμή να πει "εντάξει, δηλώστε απλώς σλαβική μειονότητα"!! Άρα είναι προφανές ότι το επιτυχημένο τρίδυμο Παύλου - Θανάση - Γρηγόρη κατατρόπωσε τους τηλεοπτικούς αντιπάλους.
http://www.trakyaninsesi.com/index.php?option=com_content&view=article&id=60:2009-03-17-17-48-56&catid=1:latest-news

Σάββατο, Μαρτίου 21, 2009

Μακεδόνες φοιτητές

Υπόμνημα των μακεδόνων φοιτητων της Αγίας Πετρούπολης με θέμα τη λόγια μακεδονική γλώσσα (1902)
Και τώρα ανακύπτει το ερώτημα: είναι άραγε αναγκαίο να δημιουργηθεί μια χωριστή μακεδονική λογοτεχνική γλώσσα, ενώ υπάρχουν οι λογοτεχνικές γλώσσες των σερβικών και των βουλγαρικών; Υφίστανται δυο λόγοι για τη δημιουργία της μακεδονικής λογοτεχνικής γλώσσας: 1) Με την ευκαιρία της δημιουργίας της σερβικής λογοτεχνικής γλώσσας – στις αρχές του 19ου αιώνα – δεν αποδόθηκε προσοχή στις καθομιλουμένες γλώσσες της ανατολικής Σερβίας, της δυτικής Βουλγαρίας και της Μακεδονίας, κι επομένως, με την προώθηση της ερζεγοβινικής καθομιλουμένης ως λογοτεχνικής γλώσσας δεν καλύφθηκαν οι ανάγκες της ανατολικής Σερβίας, της δυτικής Βουλγαρίας και της Μακεδονίας. Με την ευκαιρία της δημιουργίας της βουλγαρικής λογοτεχνικής γλώσσας και την υιοθέτηση της ανατολικοβουλγαρικής διαλέκτου ως βάσης ολόκληρης της λογοτεχνικής γλώσσας, επίσης δε δόθηκε η δέουσα προσοχή στις διαλέκτους της ανατολικής Σερβίας, της δυτικής Βουλγαρίας και της Μακεδονίας. Η μεροληψία λοιπόν στη διαδικασία δημιουργίας της βουλγαρικής και της σερβικής λογοτεχνικής γλώσσας δεν έκανε τίποτε άλλο από το να βοηθήσει στον κατακερματισμό των βαλκάνιων και τη διαίρεσή τους σε δυο εχθρικά και ανταγωνιστικά μεταξύ τους στρατόπεδα, σ’ εκείνο ακριβώς το χώρο στον οποίο ενώνονται τα χαρακτηριστικά τόσο της σερβικής όσο και της βουλγαρικής γλώσσας. Από την άλλη πλευρά, εάν στη διαδικασία της δημιουργίας αυτής ή εκείνης της λογοτεχνικής γλώσσας, είχε ανυψωθεί στο επίπεδο της λογοτεχνικής γλώσσας μια από τις καθομιλουμένες των κεντρικών Βαλκανίων, τότε ο ανταγωνισμός μεταξύ των διαφόρων μερών της Βαλκανικής χερσονήσου θα είχε αποφευχθεί και θα μπορούσαν όλοι να ενωθούν σ’ ένα ενιαίο εθνικό και πολιτισμικό όλο. Θεωρούμε ότι οι μακεδονικές διάλεκτοι, οι οποίες αναγνωρίζονται από τους Βουλγάρους σαν εντελώς βουλγαρικές και από τους Σέρβους σαν εντελώς σερβικές, στην πραγματικότητα αποτελούν τον μέσο όρο μεταξύ των καθομιλουμένων γλωσσών σ’ αυτό που είναι σήμερα η Βουλγαρία και η Σερβία, και ως τέτοιες θα μπορούσαν να χρησιμεύσουν ως ο συνδετικός κρίκος μεταξύ της Βουλγαρίας και της Σερβίας που είναι τώρα χώρες εχθρικές μεταξύ τους. 2) Ο δεύτερος λόγος για την εξύψωση της μακεδονικής γλώσσας στο επίπεδο της λογοτεχνικής γλώσσας είναι η ανάγκη να αποκρουστούν οι σερβικές και οι βουλγαρικές αξιώσεις για τη Μακεδονία, η απομάκρυνση της εθνικής προπαγάνδας η οποία καταρρακώνει το ηθικό του μακεδονικού πληθυσμού, προκειμένου να διατηρηθεί η κυρίαρχή του σημασία στο πολιτικό πεπρωμένο της Μακεδονίας.
Makedonium, σελ. 56.
Απο τότε πέρασαν 107 ολόκληρα χρόνια. Σ' αυτό το διάστημα το πρώτο ουσιαστικό βήμα για την εξύψωση της μακεδονικής γλώσσας στο επίπεδο της λογοτεχνικής γλώσσας έγινε από το επίσημο ελληνικό κράτος το 1925 με την έκδοση του ABECEDAR. Το παρουσίασε περήφανα στην Κοινωνία των Εθνών ο Έλληνας Επιτετραμμένος Βασίλειος Δερδάμης, στις 10-11-1925, λέγοντας πως "η Μακεδονική γλώσσα είναι διαφορετική από την Βουλγαρική και γι αυτό φτιάχτηκε αυτό το αλφαβητάρι της" με λατινικούς χαρακτήρες (για να ξεχωρίζει από τα βουλγάρικα). "Η απάντηση στο ερώτημα γιατί στο Αμπετσένταρ χρησιμοποιήθηκε το λατινικό αλφάβητο μπορεί να αναζητηθεί στις σημειώσεις του O' Moligni, εξουσιοδοτημένου ειδικού στη Γραμματέα της Κοινωνίας των Εθνών, οποίος σημειώνει: "Μάλλον πρέπει να υποθέσουμε οτι τα κίνητρα είναι περισσότερο πολιτικά και οτι η ελληνική κυβέρνηση θέλησε να τελειώσει μια και καλή με την οποιαδήποτε σλαβική επιρροή ιδιαίτερα της Σερβικής και της Βουλγαρικής προπαγάνδας οι οποίες εμφανίζονται με ένα καινούριο πρόσωπο μέσω του οποίου απειλούνταν και τείθονταν σε κίνδυνο η ελληνική κυριαρχία επι της Θεσσαλονίκης""[1]
Το ντεμπούτο της μακεδονικής γλώσσας ως λογοτεχνικής, στο παγκόσμιο προσκήνιο, έγινε στις 10 Δεκεμβρίου 1948 στον Οργανισμό των Ηνωμένων Εθνών (ΟΗΕ) κατά την υπογραφή της Οικουμενικής Διακήρυξης για τα Ανθρώπινα Δικαιώματα (δείτε εδώ) με κυριλλικούς χαρακτήρες. Στη συνέχεια η λόγια, πλεον, μακεδονική γλώσσα καλλιεργήθηκε στη Δημοκρατία της Μακεδονίας και διδάσκετε στα σχολεία όλων των βαθμίδων. Εκδόθηκαν και εκδίδονται λεξικά, εγκυκλοπαίδειες, βιβλία, εφημερίδες και περιοδικά σε όλον το κόσμο ενώ κορυφαία διεθνή μέσα μεταδίδουν ειδήσεις και στη μακεδονική γλώσσα: BBC, DEUTSCHE_WELLE, VOA. Παραμένει άγνωστο αν η ελληνική κυβέρνηση το 1925 γνώριζε (και έλαβε υπόψη της) το υπόμνημα των μακεδόνων φοιτητών (1902) και συνέβαλε τόσο αποφασιστικά στην εξύψωση της μακεδονικής γλώσσας σε λογοτεχνική. Οπως και να 'χει δεν είμαστε αχάριστοι. Της είμαστε ευγνώμονες γι' αυτό.
---------------- [1]http://www.florina.org/abecedar/001.asp

Παρασκευή, Μαρτίου 13, 2009

Jovano, Jovanke

Jovano, Jovanke an old Macedonian song performed by Tose Proeski and Bilja Krstic. Enjoy!
Јовано, Јованке....................Γιόβανο, Γιόβανκε крај Вардарот седиш, мори....δίπλα στο Βαρδάρη στέκεις, μορέ бело платно белиш...............άσπρη βελέντζα ασπρίζεις бело платно белиш, душо......άσπρη βελέντζα ασπρίζεις, ψυχή μου сè нагоре гледаш.................κι όλο προς τα πάνω κοιτάζεις. Јовано, Јованке...................Γιόβανο, Γιόβανκε јас те тебе чекам, мори........εσένα περιμένω, μορέ дома да ми дојдеш...............σπίτι μου να έρθεις а ти не доаѓаш, душо...........μα εσύ δεν έρχεσαι, ψυχή μου срце мое Јовано..................καρδιά μου Γιόβανο. Јовано, Јованке...................Γιόβανο, Γιόβανκε твојата мајка, мори..............η μάνα σου, μορέ тебе не те пушта..................δεν σε αφήνει кај мене да дојдиш, душо.....δίπλα μου να έρθεις, ψυχή μου срце мое Јовано..................καρδιά μου Γιοβάνο. ..........................................................................................................................

Παρασκευή, Μαρτίου 06, 2009

Εκθεση του ΟΗΕ για την μακεδονική μειονότητα.

Βιντεο από την συνάντηση της Μακ Ντουγκαλ με μέλη της μακεδονικής μειονότητας στην Ελλάδα.
Η ανεξάρτητη εμπειρογνώμων του ΟΗΕ για θέματα μειονοτήτων Μακ Ντουγκαλ, στην έκθεσή της για θέματα μειονοτήτων στην Ελλάδα καλεί την ελληνική κυβέρνηση «επειγόντως να αποσυρθεί από τη διαμάχη για το αν υπάρχει μακεδονική ή τουρκική μειονότητα στην Ελλάδα και να επικεντρώσει το ενδιαφέρον της στην προστασία των δικαιωμάτων αυτοπροσδιορισμού, ελευθερίας έκφρασης και ελευθερίας τού συνεταιρίζεσθαι για τα μέλη αυτών των κοινοτήτων». Η Μακ Ντάγκαλ ακόμα στα συμπεράσματα της έκθεσής της χαρακτηρίζει τη Συνθήκη της Λωζάννης παρωχημένη και καλεί την Ελλάδα να ακολουθήσει «τα σύγχρονα κριτήρια» για τα θέματα μειονοτήτων. Ολόκληρη η έκθεση στην αγγλική γλώσσα εδώ: http://www.florina.org/news/2009/march05_e.pdf Σχολιασμός της έκθεσης από το BBC στη μακεδονική γλώσσα: http://www.bbc.co.uk/macedonian/news/story/2009/03/090305_greece_minority.shtml