Τρίτη, Αυγούστου 28, 2012

Γιοβανο, Γιοβανκε - Jovano, Jovanke… Λε! λε! λε! λε…

 

Jovano, Jovanke. Ένα πολύ παλιό μακεδονικό τραγούδι σε σύγχρονη εκτέλεση με τον Tose Proeski και την Bilja Krstic.

Απολαύστε το!  Enjoy!

 

Ακολουθεί μετάφραση του τραγουδιού από τη σύγχρονη μακεδονική γλώσσα στην αντίστοιχη  σύγχρονη ελληνική γλώσσα:

Јовано, Јованке

Γιοβανο, Γιοβανκε

Γιόβανο, Γιόβανκε

крај Вардарот седиш, мори

Κραϊ Βαρνταροτ σεντισσ, μορι

δίπλα στο Βαρδάρη στέκεις, καλέ

бело платно белиш

Μπελο πλατνο μπελισς

άσπρη βελέντζα ασπρίζεις

бело платно белиш, душо

Μπελο πλατνο μπελισς, ντουσσο

άσπρη βελέντζα ασπρίζεις, ψυχή μου

сè нагоре гледаш

Σε ναγκορε γλεντασς

κι όλο προς τα πάνω κοιτάζεις.

Јовано, Јованке

Γιοβανο, Γιοβανκε

Γιόβανο, Γιόβανκε

јас тебе те чекам, мори

Γιας τεβε τε τσσεκαμ, μορι

εσένα περιμένω, καλέ

дома да ми дојдеш

Ντομα ντα μι ντοϊντισσ

σπίτι μου να έρθεις

а ти не доаѓаш, душо

Α τι νε ντοαγιασς ντουσσο

μα εσύ δεν έρχεσαι, ψυχή μου

срце мое Јовано

Σ’ρτσε μοε Γιοβανο

καρδιά μου Γιόβανο.

Јовано, Јованке

Γιοβανο, Γιοβανκε

Γιόβανο, Γιόβανκε

твојата мајка, мори

Τβοϊατα μαϊκα, μορι

η μάνα σου, καλέ

тебе не те пушта

Τεβε νε τε πουσστα

εσένα δεν σε αφήνει

кај мене да дојдиш, душо

Καϊ μενε ντα ντοϊντισς, ντουσσο

δίπλα μου να έρθεις, ψυχή μου

срце мое Јовано

Σ’ρτσε μοε Γιοβανο

καρδιά μου Γιοβάνο.

Παρασκευή, Αυγούστου 24, 2012

«Ζωντανεύουν» χαμένα χωριά του Γράμμου

 

ΣΥΝΑΝΤΗΣΗ ΓΙΑ ΤΙΣ ΠΛΗΓΕΣ ΤΟΥ ΕΜΦΥΛΙΟΥ

«Ζωντανεύουν» χαμένα χωριά του Γράμμου

Σκληρές μνήμες αναβίωσαν στο Νεστόριο με πρωτοβουλία της Εταιρείας Διάσωσης Ιστορικών Αρχείων Κ. Μακεδονίας. «Αναγκαίο βήμα για το μέλλον είναι το ζωντάνεμα των χωριών», σημείωσε ο σκηνοθέτης Ν. Θεοδοσίου

«Ζωντανεύουν» χαμένα χωριά του Γράμμου

Απέναντι σε ανεπούλωτα τραύματα του Εμφύλιου πολέμου στάθηκε και φέτος η συνάντηση που οργάνωσε η Εταιρεία Διάσωσης Ιστορικών Αρχείων Κεντρικής Μακεδονίας (ΕΔΙΑ) (1940-74) στο Νεστόριο Καστοριάς. Μνήμες δυσάρεστες και ενοχλητικές όπως ο πλήρης αφανισμός πέντε χωριών του Γράμμου, τα οποία ήταν η βάση της πρώτης αντάρτικης ομάδας του Δημοκρατικού Στρατού με επικεφαλής τον Γιώργο Γιαννούλη τον Ιούνιο του 1946.

Η ήττα του ΔΣΕ σήμανε την πλήρη καταστροφή των χωριών αυτών. Το Γλυκονέρι, το Λιβαδοτόπι (Ομοτσκο), το Γιαννοχώρι (Γιαννοβένι), το Μονόπυλο (Πλεκάτι) και η Σλίμνιτσα ή Τρίλοφος σβήστηκαν από τον χάρτη, τα σπίτια και τα σχολεία τους ανατινάχθηκαν από τον στρατό, σε κάποια από αυτά γκρεμίστηκαν ως και οι εκκλησιές τους.

Ούτε και αυτό όμως ήταν αρκετό, φαίνεται πως και τα λιθάρια που είχαν μείνει ήταν... επικίνδυνα, καθώς η περιοχή των Γραμμοχωρίων κηρύχθηκε απαγορευμένη ζώνη, μπήκανε μπάρες στους δρόμους και δεν έφτανες εκεί παρά με ειδική άδεια.

Η Ειρήνη Βλαχοπούλου αφηγείται την περιπέτεια αφανισμού του χωριού της
Η Ειρήνη Βλαχοπούλου αφηγείται την περιπέτεια αφανισμού του χωριού της

Η οργιώδης βλάστηση σκέπασε τα τελευταία απομεινάρια αφήνοντας χώρο στη σιωπή και την επιδιωκόμενη λήθη. Ο Γράμμος βουβάθηκε, ακόμη και η αναφορά του ονόματός του ξυπνούσε δυσάρεστες αναμνήσεις. Ούτε ως «μπαμπά» του Αλιάκμονα ποταμού τον ανέφεραν.

«Ποιος νοσηρός νους συνέλαβε την ιδέα της εξαφάνισης αυτών των χωριών;» αναρωτήθηκε εκ μέρους των διοργανωτών ο Γιάννης Παγρηγορίου, για να προσθέσει ο παλιός αντάρτης Γιώργος Κουράνης από το Λιβαδοτόπι: «Ακόμη δεν μάθαμε ποιος ισοπέδωσε τα χωριά μας, και τα σπίτια μας τα σηκώσαμε ξανά μόνοι μας με εράνους».

Ο καθηγητής Γιάννης Μότσιος και ο σκηνοθέτης Νίκος Θεοδοσίου στο βανδαλισμένο μνημείο του γιατρού και στελέχους της κυβέρνησης του βουνού Πέτρου Κόκκαλη
Ο καθηγητής Γιάννης Μότσιος και ο σκηνοθέτης Νίκος Θεοδοσίου στο βανδαλισμένο μνημείο του γιατρού και στελέχους της κυβέρνησης του βουνού Πέτρου Κόκκαλη

Στην ιστορία της περιοχής και των χωριών, στα επαγγέλματα των κατοίκων, στην κοινωνική τους σύνθεση, στο ζήτημα των σλαβόφωνων* και της ταυτότητάς τους αναφέρθηκε ο Ραϋμόνδος Αλβανός, επιστημονικός συνεργάτης του ΤΕΙ Δυτικής Μακεδονίας και διευθυντής του Κέντρου Εθνικής Συμφιλίωσης, το οποίο πρόκειται να εγκαινιαστεί επισήμως στις 20 Σεπτεμβρίου από τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας Κάρολο Παπούλια.

«Αναγκαίο βήμα για το μέλλον είναι το ζωντάνεμα των χωριών και η επίλυση του ζητήματος της ιθαγένειας» σημείωσε από την πλευρά του ο σκηνοθέτης Νίκος Θεοδοσίου, το ντοκιμαντέρ του οποίου «Περιμένοντας τη Ρόζα», που έχει θέμα του το ελληνικό χωριό Μπελογιάννης στην Ουγγαρία, δημιούργημα πολιτικών προσφύγων καταγόμενων από τα χωριά του Γράμμου, προβλήθηκε στη διάρκεια της εκδήλωσης.

Φορτισμένη συγκινησιακά ήταν η παρέμβαση στην εκδήλωση του αειθαλούς ομότιμου καθηγητή του Πανεπιστημίου Ιωαννίνων Γιάννη Μότσιου, ο οποίος ήταν αντάρτης στη διάρκεια του Εμφυλίου και στάθηκε ιδιαιτέρως στο ζήτημα της αποσιώπησης που κυριαρχεί στον δημόσιο λόγο σχετικά με τον Εμφύλιο, σημειώνοντας σκωπτικά όσο και με πικρία «ζούμε ακόμη... κάντε λίγο υπομονή... αν πεθάνουμε, ξεχάστε μας...».

ΣΥΓΚΙΝΗΣΗ ΚΑΙ ΜΝΗΜΕΣ
Επίσκεψη στο κατεστραμμένο Γλυκονέρι

Συγκινητικές ήταν οι στιγμές όταν οι προσκεκλημένοι της εκδήλωσης επισκέφθηκαν ένα από τα κατεστραμμένα Γραμμοχώρια, το Γλυκονέρι. Οι εναπομείναντες κάτοικοι που επέστρεψαν έπειτα από δεκαετίες και τα παιδιά τους κατάφεραν να χτίσουν έναν ταπεινό, μικρό ξενώνα πάνω στα θεμέλια του παλιού τους σχολείου.

Ετσι, τα καλοκαίρια ...τον χειμώνα είναι αδιάβατος ο μικρός χωματόδρομος που συνδέει το χωριό με τη δημοσιά- επισκέπτονται την πατρώα γη, θυμούνται τους προγόνους τους και τις συνήθειές τους, ενώ έχουν ανεγείρει και ένα μικρό ηρώο για τους χαμένους συγγενείς και συγχωριανούς τους.

«Ψυχή» του συλλόγου που έχουν δημιουργήσει η Ειρήνη Βλαχοπούλου, διηγούνταν με καυστική διάθεση και δυναμισμό τις περιπέτειες του Συλλόγου για να πάρει άδεια να χτίσει τον ξενώνα, την προσωπική δουλειά νέων και ηλικιωμένων για να κατεβάσουν νερό από το βουνό και από ύψος 500 μέτρων.

Ολες οι κουβέντες αφορούσαν τα χρόνια του Εμφυλίου και την περιπέτεια των κατοίκων που σκόρπισαν σε χώρες της πρώην ανατολικής Ευρώπης, στην Αμερική ή την Αυστραλία. Πάθια που κραυγάζουν ακόμη και σήμερα στα καφενεία της περιοχής στις φωναχτές διηγήσεις επιζώντων εκείνης της περιπέτειας ή των συγγενών τους για τις μάχες στο Τσάρνο, το αντάρτικο νοσοκομείο, για τα λείψανα από βόμβες ναπάλμ, για πλαγιές χαρακωμένες από οβίδες, η μνήμη φαίνεται ότι έχει ποτίσει τον συγκλονιστικό όγκο του Γράμμου ακόμη και στην ερώτηση των κυνικών ή απλώς των καχύποπτων: «Ξένοι, ε; Πώς από δω; Λίρες ε, λίρες ήρθατε να βρείτε...».

Τα συνόψισε σε μία φράση του όλα τούτα ο πρόεδρος της ΕΔΙΑ Τριαντάφυλλος Μηταφίδης στο πρώην Ιδρυμα Εθνικής Νεότητας στο Νεστόριο Καστοριάς: «Η συντήρηση των εθνικών μύθων και ταμπού, η άρνηση να αντιμετωπίσει κανείς με ειλικρίνεια τη σκοτεινή πλευρά της δικής του ιστορίας στο όνομα της ...εθνικής συνοχής... και της ...επούλωσης πληγών..., επιτείνουν τον ιστορικό αναλφαβητισμό, ιδιαίτερα της νέας γενιάς που, καθώς δίνει τη μάχη της για το μέλλον, είναι υποχρεωμένη να πατάει στο έδαφος της ιστορικής αλήθειας για το παρελθόν».

ΑΠΟΣΤΟΛΟΣ ΛΥΚΕΣΑΣ

Αναδημοσίευση από  http://www.ethnos.gr/article.asp?catid=22768&subid=2&pubid=63702587

= = =

*Σημείωση: Προφανώς εννοεί τους Μακεδόνες (Ντόπιους)

Σάββατο, Αυγούστου 18, 2012

Τα παιδιά του Lidice επέστρεψαν σπίτι τους

 

Στις 2 Ιουλίου του 1942, τα περισσότερα από τα παιδιά του Lidice, ενός μικρού χωριού της τότε Τσεχοσλοβακίας, παραδόθηκαν στο τοπικό γραφείο της Γκεστάπο.

Τα 82 παιδιά στη συνέχεια μεταφέρθηκαν σε στρατόπεδο εξόντωσης στο Chełmno, 70 χιλιόμετρα μακριά, όπου δολοφονήθηκαν με δηλητηριώδη αέρια.

Το γλυπτό της Marie Uchytilová αποτελεί φόρο τιμής σε αυτά τα παιδιά.

image

Μήπως θα έπρεπε να γίνει κάτι παρόμοιο και στην Ελλάδα, ως φόρος τιμής όλων αυτών των ,,διαφορετικών,, που εξοντώθηκαν ή εκδιώχθηκαν, στο βωμό της ,,καθαρότητας,, του έθνους;

http://novazora.gr/arhivi/5968

 

= = =

A Macedonian-Canadian documentary by the Association of the Refugee Children from the Aegean Macedonia.
During the Greek Civil War tens of thousands of refugee children ages four to fourteen were rounded up and evacuated to Eastern Block countries (spring of 1948)- because of the fear of the monarcho-fascistic Greek soldiers and of the bombardment of the mainly ethnic Macedonian villages in the North of the Greek state with napalm bombs.
Later they were not allowed to return. Greece prepared carefully worded laws to include Greek (by genus only) and exclude Macedonian children from returning.

Κλίκ εδώ για να διαβάσετε περισσότερα σχετικά με την τραγωδία των παιδιών-προσφύγων του εμφυλίου.

 

.

Τρίτη, Αυγούστου 14, 2012

Γραμμοχώρια, o εμφύλιος πόλεμος και ο ολοκληρωτικός αφανισμός τους

 

ΕΚΔΗΛΩΣΗ

ΕΤΑΙΡΙΑΣ ΔΙΑΣΩΣΗΣ ΙΣΤΟΡΙΚΩΝ ΑΡΧΕΙΩΝ 1940-1974 Κ.-Δ. ΜΑΚΕΔΟΝΙΑΣ

18-19 Αυγούστου 2012 στο Γράμμο:

«Γραμμοχώρια, o εμφύλιος πόλεμος και ο ολοκληρωτικός αφανισμός τους».

Ήμασταν σκορπισμένοι. Ήρθαμε στον τόπο που γεννηθήκαμε. Δεν ζητάμε τίποτα παρά ένα λουλούδι» αναγράφεται στο μνημείο των πεσόντων στο χωριό Σλήμνιτσα.

Η φωτογραφία της αφίσας είναι από ουγγρικό έντυπο, στις αρχές της δεκαετίας του ΄50.
Απεικονίζονται παιδάκια (με δύο τρεις ενήλικες) από τη Σλήμνιτσα και το Μονόπυλο κοντά στη λίμνη Μπάλατον της Ουγγαρίας. Δημοσιεύτηκε στο valiacaldadog.blogspot.gr

 

Στις 18 και 19 Αυγούστου η ΕΔΙΑ 1940-‘74 Κ-Δ Μακεδονίας, διοργανώνει την ετήσια θεματική της συνάντηση για τον εμφύλιο πόλεμο, που φέτος είναι αφιερωμένη στα Γραμμοχώρια.

Σάββατο 18 /8 κι ώρα 6:00 μ.μ στην αίθουσα του πρώην Εθνικού Ιδρύματος Νεότητας Νεστορίου.

18:00 έναρξη της εκδήλωσης.

18:20 «Τα Γραμμοχώρια της Καστοριάς στον "σύντομο" εικοστό αιώνα» Ομιλία Ραϋμόνδου Αλβανού. Επιστημονικός συνεργάτης ΤΕΙ δυτ. Μακεδονίας (Καστοριά)

19:00 "Το αόρατο χωριό - οδοιπορικό στις δολοφονημένες μνήμες" Ομιλία Νίκος Θεοδοσίου. Σκηνοθέτης

19:20 Παρεμβάσεις κοινού.

ΔΕΥΤΕΡΟ ΜΕΡΟΣ

20:00. Προβολή της ταινίας του Ν. Θεοδοσίου "Περιμένοντας τη Ρόζα".

 

ΚΥΡΙΑΚΗ 19/8/2012

10:00 π.μ Επίσκεψη στο Γλυκονέρι και "Πάρκο Εθνικής Συμφιλίωσης" που βρίσκεται σε μία από τις ωραιότερες τοποθεσίες του Γράμμου, στα «Λιβάδια Κοτύλης», 22 περίπου χιλιόμετρα από το Νεστόριο.

Δηλώσεις συμμετοχής στο e-mail του site της ΕΔΙΑ 1940-1974 Κ.-Δ. ΜΑΚΕΔΟΝΙΑΣ (www.edia-makedonia.gr) και στο τηλ. 6979 689529

 

Περισσότερες πληροφορίες: http://www.edia-makedonia.gr/


Για την ταινία του Ν. Θεοδοσίου "Περιμένοντας τη Ρόζα" διαβάστε επίσης:  Η “Ρόζα” στο Γράμμο

Στο Γράμμο, στα χώματα που έζησε και μαρτύρησε η πραγματική Ρόζα θα κάνει την πρώτη της δημόσια προβολή, εκτός Φεστιβάλ, το ντοκιμαντέρ του Νίκου Θεοδοσίου  “Περιμένοντας τη Ρόζα”.

Η ταινία καταγράφει την οδύσσεια των κατοίκων του χωριού Μπελογιάννης στην Ουγγαρία που έφτασαν εδώ μετά την ήττα του Δημοκρατικού Στρατού το 1949 στα βουνά της Δυτικής Μακεδονίας. Οι παιδικές μνήμες από τα χωριά τους στο Γράμμο είναι πάντα ζωντανές. Αλλά τα χωριά είναι εξαφανισμένα…

Σάββατο, Αυγούστου 11, 2012

Грчкиот Национализам, Подарок или проколнување? - Ελληνικός Εθνικισμός, Δώρο ή κατάρα;

 

Του МОРЕ СОКОЛ,
СОЛУН 04/08/2012 (Επετειακό)

clip_image002

Ιδίως στη βαλκανική χερσόνησο –κι όχι μόνο- μαζί με τη «γέννηση» των εθνών και των κρατών ανδρώθηκε και ο βαλκανικός εθνικισμός.

Όσο και αν οι πολίτες των εθνών αυτών ξορκίζουν την ύπαρξη του, όσο και αν αρνούνται να παραδεχθούν τις επιπτώσεις και τις επιδράσεις του Εθνικισμού επάνω τους, τόσο πιο έντονη γίνεται η παρουσία του στην σκέψη, στην έκφραση και στην πρακτική της συντριπτικής πλειοψηφίας των πολιτών αυτών των κρατών.

Φαίνεται πως η συνεχής έκθεση στις υπεριώδεις ακτίνες του Εθνικισμού όχι μόνο δημιούργησε «καρκίνο του δέρματος» αλλά προχώρησε σε ευρεία μετάσταση στον εγκέφαλο και στην ψυχή των υποκειμένων, που εκτίθενται στη συνεχή ακτινοβολία του χωρίς κανένα προστατευτικό!!!

Τι εστί λοιπόν Εθνικισμός;

«Ο Εθνικισμός (αγγλ. nationalism) είναι πολιτική ιδεολογία που υποστηρίζει με πάθος την ιδέα της εθνικής ταυτότητας για μία συγκεκριμένη ομάδα ανθρώπων, τη διατήρηση της ταυτότητας αυτής και των ξεχωριστών χαρακτηριστικών των ατόμων ενός έθνους, η οποία φτάνει ως την περιφρόνηση και την εχθρότητα[1] προς άλλα έθνη.» (βλέπε: http://el.wikipedia.org/wiki/Εθνικισμός )

Ας ορίσουμε λοιπόν τον σύγχρονο Εθνικισμό, σε σχέση μάλιστα, με τον Πατριωτισμό:

«Ποια είναι η εννοιολογική διαφορά μεταξύ πατριωτισμού και εθνικισμού; Είναι σωστή η διάκριση ανάμεσα σε έναν «καλό» εθνικισμό, που ονομάζεται «πατριωτισμός», και έναν «κακό» εθνικισμό, που έχει πολλές ποικιλίες, με κυρίαρχες εκείνες του ρατσισμού και του σωβινισμού; Είναι γνωστή η ρήση του Ντε Γκωλ, που φαίνεται να απαντά σε αυτό το ερώτημα: «Πατριωτισμός είναι όταν βάζεις πάνω απ' όλα την αγάπη για τη χώρα σου. Εθνικισμός είναι όταν βάζεις πάνω απ' όλα το μίσος για τις άλλες». (απόσπασμα από άρθρο της κ. Χριστίνας Κουλούρη στην εφημερίδα ΤΟ ΒΗΜΑ 9/3/2008)

Τετάρτη, Αυγούστου 08, 2012

ΦΛΩΡΙΝΑ, ΕΗΔ & ΜΑΚΕΔΟΝΙΚΗ ΓΛΩΣΣΑ

 

Γραμμένο σε 01.08.2012

 

Τα τελευταία χρόνια σε αυτήν την άκρη της Ελλάδας  ξεκίνησε ένα καινούργιο σπορ:  Οι ασκήσεις Ε.Η.Δ. (Εθνικής Ηθικής Διαπαιδαγώγησης).

Πρόκειται για μια νέα έμπνευση των Εθνικιστικών κύκλων,  ενταγμένη  στο πρόγραμμα  παραδειγματισμού και ψυχολογικής πίεσης –που με συνέπεια εδώ και ένα αιώνα- ασκεί η πατρίδα μας, στους Μακεδόνες της Ελληνικής Μακεδονίας και ειδικά σε αυτούς που αναζητούν μια στάση τιμής και αξιοπρέπειας απέναντι στην ιστορία, τον πολιτισμό και την καταγωγή τους.

Ορατά και αόρατα κέντρα, τρόφιμοι φανερών και μυστικών κονδυλίων, παλαιοί αλλά και νέοι «Μακεδονομάχοι» φανερά ενοχλημένοι από την απήχηση των «ανύπαρκτων» Εθνικά και πολιτιστικά Μακεδόνων, επιδίδονται σε ασκήσεις πατριωτισμού με Ναζιστικού τύπου παρελάσεις στη Φλώρινα ή με «στημένα» πανηγύρια μουγκών  και προθύμων Ελληνομακεδόνων  δίπλα από τη «φωλιά» των «Σκοπιανών»!!!

Εντελώς τυχαία (!!!) όλη αυτή η παράσταση παίζεται στο Λέριν / Φλώρινα 4-5 μέρες πριν το πανηγύρι του προφήτη Ηλία στο Овчарани/Μελίτη Φλώρινας. Αν βέβαια ένας αντικειμενικός παρατηρητής τολμήσει να σκεφτεί πως αυτός ο σχεδιασμός έχει στόχο αυτό ακριβώς το πανηγύρι, ας μην το πει δημοσίως γιατί απλά θα πάρει την ταμπέλα του συνοδοιπόρου των «Γυφτοσκοπιανών».

Πέρα από ταμπέλες όμως πιστεύουμε πως στην Φλώρινα υπάρχουν πολλοί συμπολίτες μας που με έντονο προβληματισμό βλέπουν αυτές τις πρακτικές των κρατούντων.

Το κλίμα εκφοβισμού που προσπαθούν να περάσουν στους «ατίθασους» που επιμένουν να τραγουδούν στην μητρική τους γλώσσα όπως γνωρίζετε πολύ καλά όχι μόνο δεν περνά αλλά μάλλον ενισχύει τα «ύποπτα» – για σας – πανηγύρια!!! Όμως, αντί να μουγγαθούν οι απλοί άνθρωποι, μουγγάθηκαν οι αρχές της Φλώρινας! Κανένας φορέας της πόλης ή του νομού δεν τόλμησε να καταδικάσει την επιδρομή των μελανοχιτώνων της Χρυσής Αυγής, του Στόχου και των υπολοίπων Εθνικιστικών κύκλων.

Ο Δήμος, η Περιφέρεια, οι Βουλευτές, οι Νομαρχιακές  Επιτροπές των πολιτικών κομμάτων, οι Επαγγελματικοί φορείς, οι πολιτιστικοί φορείς, ΚΑΝΕΝΑΣ τους δεν  τόλμησε να φωνάξει στους ακροδεξιούς υμνητές του Χίτλερ ότι η παρουσία τους στη Φλώρινα είναι ΑΝΕΠΙΘΥΜΗΤΗ.

Ακόμα και τα κόμματα της Αριστεράς σιώπησαν, ακόμα και ο νέος μας βουλευτής με το ΣΥΡΙΖΑ!

Τρίτη, Αυγούστου 07, 2012

ΑΘΑΝΑΣΙΟΣ (ΝΑΣΟΣ) ΘΕΟΔΩΡΙΔΗΣ. ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΗ ΣΤΗ ΝΟΒΑ ΖΟΡΑ

 

ΑΘΑΝΑΣΙΟΣ (ΝΑΣΟΣ) ΘΕΟΔΩΡΙΔΗΣ – АТАНАСИОС (НАСОС) ТЕОДОРИДИС

Γραμμένο σε 01.08.2012
Η ΕΛΛΑΔΑ ΦΑΝΑΤΙΖΕΙ ΤΟΥΣ ΠΟΛΙΤΕΣ ΤΗΣ ΜΕ ΔΗΘΕΝ ΕΘΝΙΚΑ ΘΕΜΑΤΑ, ΓΙΑ ΝΑ ΑΠΟΚΡΥΨΕΙ ΘΕΜΑΤΑ ΟΥΣΙΑΣ

Ο κ. Αθανάσιος Θεοδωρίδης είναι Δικηγόρος Αθηνών από το 1994 με ειδίκευση σε ζητήματα ανθρωπίνων δικαιωμάτων, και έχει μεταπτυχιακό δίπλωμα στο διοικητικό και το συνταγματικό δίκαιο από το Πανεπιστήμιο της Αθήνας ενώ είναι υποψήφιος διδάκτορας (PHD) στο συνταγματικό δίκαιο (με μια εξάμηνη επιστημονική έρευνα στο Πανεπιστήμιο του Χάρβαρντ, στη Μασαχουσέτη των ΗΠΑ και στο πανεπιστήμιο της Σορβόνης του Παρισιού). Κατά τα έτη 1997 και 1998 διατέλεσε Νομικός Σύμβουλος του Ελληνικού Παρατηρητηρίου των Συμφωνιών του Ελσίνκι και

της Ελληνικής Ομάδας για τα Δικαιώματα των Μειονοτήτων. Κατά τα έτη 2002 και 2003 εργάστηκε ως Νομικός Σύμβουλος και υπεύθυνος υλοποίησης Προγραμμάτων στην «ΑΝΤΙΓΟΝΗ- Κέντρο Πληροφόρησης και Τεκμηρίωσης για το Ρατσισμό». Από το 2003 είναι επί τρεις συνεχόμενες θητείες μέλος της Εθνικής Επιτροπής Δικαιωμάτων του Ανθρώπου (ΕΕΔΑ), που αποτελεί συμβουλευτικό όργανο της Πολιτείας που υπάγεται θεσμικά στον Πρωθυπουργό. Από το 2006 είναι αναπληρωτής πρόεδρος στην Υπο-επιτροπή Κοινωνικών, Οικονομικών και Πολιτισμικών Δικαιωμάτων της ΕΕΔΑ. Τον Ιανουάριο του 2010 επελέγη ως ειδικός εμπειρογνώμων για το «Ευρωπαϊκό Δίκτυο των Νομικών Ειδικών στον Τομέα της Μη - Διάκρισης» προκειμένου να ενημερώνει τακτικά την Ε.Ε. για νομικές εξελίξεις σε ζητήματα διακρίσεων, καθώς και ανταποκριτής για την Ελλάδα του «Δείκτη Πολιτικής Ένταξης των Μεταναστών (MIPEX(για τον Τομέα της Μη Διάκρισης). Είναι επίσης μέλος πολλών Μη Κυβερνητικών Οργανώσεων για ανθρώπινα δικαιώματα.

Επί πολλά χρόνια είστε ακτιβιστής για τα ανθρώπινα δικαιώματα, αγωνιστής εναντίον του ρατσισμού, του εθνικισμού, των διακρίσεων, της ξενοφοβίας. Τί σας ώθησε να δραστηριοποιηθείτε σχετικά;

Η ενασχόληση με την καταπολέμηση του ρατσισμού, και η ενεργός προώθηση των ανθρωπίνων δικαιωμάτων αποτελεί για μένα στάση ζωής, και όχι απλώς μια πολιτική αντίληψη. Θεωρώ ότι μια απελευθερωμένη χειραφετημένη κοινωνία , προκειμένου να επιτύχει τη βελτίωση της ποιότητας ζωής των ανθρώπων και να νοηματοδοτήσει την ίδια την ανθρώπινη αξία και ζωή, οφείλει να διαθέτει υψηλά πρότυπα σεβασμού και εφαρμογής των ανθρωπίνων δικαιωμάτων. Δεν υπάρχει κοινωνία ελευθερίας, όταν καταπιέζεται η διαφορετικότητα, είτε πρόκειται για τη διαφορετικότητας μιας εθνικής μειονότητας, είτε πρόκειται για τη σεξουαλική διαφορετικότητα κλπ. Επισης, θεωρώ ότι τα ανθρώπινα δικαιώματα δεν ειναι μόνο αυτοσκοπός, αλλά και το μέσον, το σκαλοπάτι προκειμένου να οδηγηθεί η ανθρωπότητα σε μια κοινωνία Ισοελευθερίας, όπως λεει και ο φιλόσοφος Μπαλιμπάρ, και που εγώ αποκαλώ κοινωνία δημοκρατικού ελευθεριακού κομμουνισμού (π.χ. άνοιξη της Πράγας, Χιλή του Αλλιέντε, Παρισινή κομμούνα κλπ). Ο ανθρωπος ειναι πολυσύνθετη ψυχοσωματική οντότητα, και θέλει να καλύψει όλες τις πτυχές και ανάγκες της ζωής του. Οσο σημαντική λοιπόν είναι η προώθηση των δικαιωμάτων των μειονοτήτων, ως έκφρασης της ανάγκης του ανθρώπου για ατομικό και συλλογικό αυτοκαθορισμό, άλλο τόσο είναι αναγκαία και η προώθηση των κοινωνικών δικαιωμάτων  (π.χ. μάχη ενάντια στα μνημόνια της λιτότητας) και της οικονομικής ευημερίας με δικαιοσύνη και ισότητα. Διότι τα ανθρώπινα δικαιώματα, ατομικά, πολιτικά και κοινωνικά, είναι ΕΝΙΑΙΑ και ΑΔΙΑΣΠΑΣΤΑ. Αν είσαι φτωχός, δεν νιώθεις ούτε ελεύθερος ουτε ευτυχισμένος.  Αν είσαι διαφορετικού θρησκεύματος και η Πολιτεία δεν είναι ουδέτερη απέναντι σε  όλα τα θρησκεύματα, και διαχωρισμένη από την επίσημη Εκκλησία, τότε δεν είσαι ελεύθερος. Αν είσαι ανάπηρος και υφίστασαι διακρίσεις ή σου κόβουν τα επιδόματα, δεν είσαι ελεύθερος. Αν είσαι λεσβία και σου αρνούνται το δικαίωμα στο γάμο και στην τεκνοθεσία, πάλι νιώθεις να έχεις περιορισμένη ελευθερία. Το αίτημα για Ελευθερία δεν τεμαχίζεται. Πρέπει να μπεις στη θέση του Άλλου και να τον καταλάβεις σε βάθος..Αυτό βέβαια απαιτεί Παιδεία.

Ζούμε σε μια χώρα ,,καθαρού έθνους,,. Σχολιάστε το.

Δευτέρα, Αυγούστου 06, 2012