Τι θα ψηφίσετε στις προσεχής βουλευτικές εκλογές(17/6/2012);

…και, τώρα, ζητάνε το όνομα Μακεδονία. Αργά είναι.

 

Αν ρωτήσετε προσωπικά τον καθέναν από τους κατοίκους της Β. Ελλάδας “τι είσαι?”, κανείς δεν θα απαντήσει ότι είναι Μακεδόνας.

Ο καθένας, προσωπικά, θα απαντήσει αυτό που είναι: Ο Βλάχος θα απαντήσει ότι είναι Βλάχος, ο Πόντιος θα απαντήσει ότι είναι Πόντιος, ο Αρβανίτης θα απαντήσει ότι είναι Αρβανίτης και ούτω καθ’ εξής, ενώ ο Μακεδόνας θα απαντήσει ότι είναι Ντόπιος ή Εντόπιος.

Ξέρετε γιατί ο Μακεδόνας θα απαντήσει ότι είναι Ντόπιος ή Εντόπιος? Μας το εξηγεί, στο παρακάτω βίντεο*, Ιερέας από το χωριό Μπορέσσνιτσα(Παλαίστρα) Λέριν(Φλώρινας):

«Εμάς, όμως, μας χτυπούσανε και μας βάζανε φυλακές αν λέγαμε ότι είμαστε Μακεδόνες. Δεν θέλανε, οι κυβερνώντες τότε, να πεις ότι είσαι Μακεδόνας.

- Α, Μακεδόνας είσαι? Ξύλο και μέσα στη φυλακή!

…και, τώρα, ζητάνε το όνομα Μακεδονία. Αργά είναι.»

* Βίντεο από την εκπομπή ΕΡΕΥΝΑ του δημοσιογράφου Π. Τσίμα. TV-MEGA 7/3/2008)

Το εμπιστευτικό έγγραφο του ΥΠΕΞ Γ. Χαραλαμπόπουλου το 1983 για το Μακεδονικό

 

= = =
Το παρακάτω κέιμενο είναι αναδημοσίευση από το ιστολόγιο Τυφλό Σημείο
= = =

Πριν λίγες μέρες πέτυχα μεταχειρισμένο ένα βιβλίο που εκδόθηκε το 1995. Όταν τότε πια το Μακεδονικό ζήτημα έβαινε σε μια αλλαγή πλεύσης προς το ηπιότερο μετά την πτώση της κυβέρνησης Μητσοτάκη και την σπασμωδική διαχείρισή του από τον Ανδρέα Παπανδρέου. Σε αυτό το βιβλίο του Θόδωρου Σκυλακάκη, πολιτικός που ανήκει στον σκληρό μητσοτακικό πυρήνα και τώρα αυτές τις μέρες εγκατέλειψε με φανερή πικρία το ντορικό κόμμα, παρουσιάζεται το ιστορικό της μακεδονικής κρίσης στην εξωτερική πολιτική κυρίως μέσα από το πρίσμα του τότε ΥΠΕΞ Αντώνη Σαμαρά.

Υπάρχουν πολλές ενδιαφέρουσες και αποκαλυπτικές πληροφορίες σε αυτή την περιορισμένη όσο και εξαντλημένη πια έκδοση σχετικά με την άσχημη πολιτική που ακολουθήθηκε από τον τότε ΥΠΕΞ. Φυσικά, αν και δεν αρνείται να καταλογίσει λάθη και στον τότε πρωθυπουργό, η οπτική του έργου είναι μονομερής κάτι που το παραδέχεται ο ίδιος ο συγγραφέας αλλά προσφέρει σημαντικότατες πληροφορίες που διαφωτίζουν πολλές κρίσιμες πτυχές της εποχής.

Δεν θα αναλύσω περαιτέρω τα του βιβλίου, να προχωρήσω στο κυρίως θέμα. Ο Θόδωρος Σκυλακάκης αποκαλύπτει ήδη από τις πρώτες σελίδες ένα σπάνιο διπλωματικό ντοκουμέντο που εν πολλοίς καθόρισε την πολιτική του κατευνασμού που προσπάθησε ανεπιτυχώς ν’ ακολουθήσει ο Κωνσταντίνος Μητσοτάκης. Ανεπιτυχώς διότι όλοι θυμόμαστε τις φιλοδοξίες του σημερινού αρχηγού της Νέας Δημοκρατίας που υπερκέρασαν καταστροφικά κάθε λογική και κάθε συμφέρον στην ελληνική εξωτερική πολιτική.

Πρόκειται για ένα υπηρεσιακό έγγραφο που συντάχτηκε από τις υπηρεσίες του ΥΠΕΞ επί υπουργίας του πασοκικού Γ. Χαραλαμπόπουλου, μοιράστηκε στους διπλωμάτες των πρεσβειών, των προξενείων και των σχετικών γραφείων τύπου με σκοπό να ακολουθηθεί μια ενιαία πολιτική γραμμή απέναντι σε εξωτερικές θέσεις, κυρίως μεν από την Γιουγκοσλαβία – ο Τίτο είχε πεθάνει τρία χρόνια πριν – αλλά γενικότερα και εκτός από τις χώρες του Σιδηρού Παραπετάσματος. Με την επιχειρηματολογία που παρείχε καθόριζε το βαθμό της προπαγάνδας και συνιστούσε τον ενδεδειγμένο βαθμό αντίδρασης απέναντι στις ενδεχόμενες προκλήσεις.

Δεν θέλω να πω περισσότερα γι αυτό το σημαντικό κείμενο, καλύτερα να βγάλετε μόνοι σας τα συμπεράσματά σας. Μόνο να σημειώσω πως πρόκειται για μια μάλλον ψυχρή αντιμετώπιση ενός “ανύπαρκτου θέματος” με περιεχόμενο που στον εθνικιστικό παροξυσμό των αρχών της δεκαετίας του ’90 θα μπορούσε να θεωρηθεί άνετα “προδοτικό” καθώς υπάρχουν κάποια σημεία που θα μπορούσαν να θεωρηθούν τότε ως και υποχωρητικά.

______________________________________________

Το εμπιστευτικό έγγραφο του ΥΠΕΞ Γ. Χαραλαμπόπουλου το 1983 για το Μακεδονικό

Η ελληνική πολιτική στο Μακεδονικό ακολουθεί με αμετακίνητη συνέπεια την ίδια γραμμή από το 1950. Η Ελλάδα δεν θέτει ούτε εδαφικές ούτε μειονοτικές διεκδικήσεις στα μακεδονικά εδάφη της Γιουγκοσλαβίας και της Βουλγαρίας, αλλά και δεν δέχεται ύπαρξη “μακεδονικής” μειονότητας στο έδαφος της.

Ιδιαίτερα έναντι των γιουγκοσλαβικών θέσεων περί “μακεδονικού έθνους” τηρεί την ακόλουθη τακτική:

Δεν αναγνωρίζει την ύπαρξη “μακεδονικού” έθνους, γλώσσας κλπ.

Η αρνητική αυτή στάση, όμως, αφορά την οικειοποίηση ενός γεωγραφικού όρου —που είναι εν χρήσει και στην Ελλάδα— από μία εθνικότητα που κατασκευάσθηκε στη Γιουγκοσλαβία μετά το Β’ πόλεμο για πολιτικούς λόγους. Αν υιοθετηθεί άλλη ονομασία, η Ελλάδα δεν θα είχε πρόβλημα να την αποδεχθεί.

Επιμένει στη χρήση του όρου “Μακεδονία” ως έννοιας αποκλειστικά γεωγραφικής. Επειδή δεν επιθυμεί να επέμβει στα εσωτερικά ξένης χώρας, δεν αντιδικεί με την ονομασία της νότιας δημοκρατίας της Γιουγκοσλαβίας ως “Σοσιαλιστικής Δημοκρατίας της Μακεδονίας”, σαν ρύθμιση εσωτερικού δικαίου.

Σε περίπτωση που η Γιουγκοσλαβία εγκατέλειπε την τακτική της μονοπωλήσεως του όρου “Μακεδόνας” και υιοθετούσε π.χ. την ονομασία “Σλαβομακεδόνας” ή “Μακεδονοσλάβος” για τον προσδιορισμό αποκλειστικά των Σλάβων κατοίκων ιης Γιουγκοσλαβικής Μακεδονίας και των τυχόν ομοϊδεατών τους στο εξωτερικό, από ελληνικής πλευράς δεν θα υπήρχε αντίδραση.

Όσον αφορά τις καινοτομίες της γιουγκοσλαβικής ιστοριογραφίας για το “μακεδονικό έθνος”, η Ελλάδα τις απορρίπτει. Όπως είναι φυσικό, στο σημείο αυτό συμπίπτουν οι ελληνικές κι οι βουλγαρικές θέσεις, χωρίς όμως να εναρμονίζονται από σκοπού.

Στους διεθνείς οργανισμούς η Ελλάδα υποστηρίζει την προάσπιση των ανθρωπίνων δικαιωμάτων, όπως καταχωρούνται στο Χάρτη των Ηνωμένων Εθνών. Αρνείται όμως να υιοθετήσει ορισμένες γιουγκοσλαβικές προτάσεις που θα έδιναν τη δυνατότητα στην κυβέρνηση των Σκοπίων να επεμβαίνει στα εσωτερικά άλλων χωρών με το πρόσχημα προστασίας δήθεν μειονοτήτων της.

Επίσης στο διεθνή τομέα, κι ιδιαίτερα στις χώρες όπου έχουν εγκατασταθεί μετανάστες από τη Μακεδονία, δεν γίνεται δεκτή η μονοπώληση των όρων “ΜΑCΕDΟΝIΑ” και “ΜΑCEDONIANS” ως εννοιών σλαβικών. Είναι ορθότερο ο διαχωρισμός των Μακεδόνων να προσδιορίζεται με βάση τον τόπο προελεύσεως (πχ. YUGOSLAV-ΜΑCEDONIANS, GREEK-MACEDONIANS κλπ).

“Περί μακεδονικού έθνους”

Δεν είναι δυνατό να αναγνωρισθεί ύπαρξη “μακεδονικού” έθνους 13 αιώνων —όπως ισχυρίζονται οι Σκοπιανοί— γιατί ποτέ, και καμία πηγή, ούτε στη βυζαντινή εποχή, ούτε στην περίοδο της Τουρκοκρατίας, δεν μνημονεύει ύπαρξη μακεδονικού έθνους. Ο Βασίλειος Β’ ονομάσθηκε από την ιστορία Βουλγαροκτόνος και όχι Μακεδονοκτόνος, ενώ οι διάφοροι περιηγητές του 17-18ου αιώνα καθώς και οι ξένοι και Έλληνες πρόξενοι στις εκθέσεις τους μνημονεύουν Βούλγαρους ή Σλάβους, ποτέ όμως “Μακεδόνες” όταν αναφέρονται σε Σλάβους που κατοικούν στη Μακεδονία. Στα τέλη του 19ου αιώνα και κατά τη διάρκεια του Μακεδονικού Αγώνα, γίνεται μνεία Μακεδόνων, αλλά υπό την έννοια ότι πρόκειται περί Βουλγάρων ή περί Ελλήνων της Μακεδονίας. Η σύγκρουση που σημειώθηκε κατά την εποχή του Μακεδονικού Αγώνα μεταξύ των διαφόρων σλαβικών οργανώσεων, δηλαδή των Βερχοβιστών —που κατευθύνονταν από την κυβέρνηση της Σόφιας και επιζητούσαν την ενσωμάτωση της Μακεδονίας στη Βουλγαρία— και της “Εσωτερικής Μακεδονικής Επαναστατικής Οργανώσεως” (ΕΜΕΟ) —που κήρυσσε τη δημιουργία αυτόνομης Μακεδονικής Ηγεμονίας—, δεν ήταν σύγκρουση Βουλγάρων και Μακεδόνων αλλά ενωσιτών και αυτονομιστών. Κάτι δηλαδή ανάλογο με τη διένεξη υποστηρικτικών της ενώσεως και αυτονομίας ή ανεξαρτησίας που παρατηρήθηκε κατά τον Κρητικό και Κυπριακό Αγώνα, αντίστοιχα.

Όσον αφορά τις εξελίξεις στη μεταπολεμική Γιουγκοσλαβία, είναι δυνατό να γίνει δεκτό όχι κάτω από τις γνωστές κοινωνικοπολιτικές συνθήκες μιας 40ετίας, κατασκευάστηκε στη νότια Γιουγκοσλαβία μια νέα εθνότητα, η οποία, όμως, κακώς αποκλήθηκε “μακεδονική”. Η δημιουργία μιας εθνότητας είναι θέμα εσωτερικό και αφορά την εθνικοπολιτική δομή μιας γειτονικής χώρας. Η οικειοποίηση όμως από ένα σλαβικό έθνος ενός αρχαίου ελληνικού ονόματος, που μάλιστα χρησιμοποιείται στην Ελλάδα ως γεωγραφικός όρος. είναι επιστημονικά αστήρικτη. Είναι επίσης και πολιτικά απαράδεκτη, γιατί μέσω της οικειοποιήσεως του γεωγραφικού όρου γίνεται προσπάθεια οικειοποιήσεως και σημαντικού τμήματος της ελληνικής πολιτικής και πνευματικής κληρονομιάς στο χώρο της Μακεδονίας. Αν βέβαια η Γιουγκοσλαβία υιοθετούσε τον όρο “Γιουγκοσλάβος – Μακεδόνας” ή “Σλαβομακεδόνας” για τους κατοίκους της Γιουγκοσλαβικής Δημοκρατίας της Μακεδονίας δεν θα υπήρχε λόγος αντιδράσεων εφόσον το πρώτο συνθετικό θα προσδιόριζε την εθνική υπόσταση και το δεύτερο τη γεωγραφική προέλευση του κάθε κατοίκου της Μακεδονίας.

Περί “μακεδονικής” μειονότητας στην Ελλάδα

Ύπαρξη “μακεδονικής” μειονότητας στην Ελλάδα σήμερα δεν είναι λογικά δυνατόν να υποστηριχθεί. Κανείς, βέβαια, δεν αμφισβητεί ότι στο παρελθόν υπήρξαν άτομα σλαβικής συνειδήσεως. που άλλοτε εκδηλώνονται ως Βούλγαροι, άλλοτε ως Σλαβομακεδόνες. Μετά την κατοχή και τον τερματισμό του εμφυλίου πολέμου, τα άτομα αυτά κατέφυγαν κυρίως στη Γιουγκοσλαβία. Εκεί, κάτω από γνωστές συνθήκες, υπέστησαν τη σχετική διαπαιδαγώγηση και σε μεγάλο ποσοστό αφομοιώθηκαν από το τοπικό σλαβικό περιβάλλον. Ορισμένα υπολείμματα σλαβοσυνείδητων στοιχείων μετανάστευσαν στις υπερπόντιες μεταναστευτικές χώρες, κυρίως στον Καναδά, Αυστραλία και ΗΠΑ. Οι ελάχιστοι δίγλωσσοι που είχαν μείνει στην Ελλάδα, απέδειξαν ενεργά την ελληνική τους συνείδηση στους πρόσφατους ένοπλους αγώνες του Έθνους, ιδιαίτερα με την άρνηση τους να ενταχθούν στις οργανώσεις ΣΝΟΦ-ΝΟΦ. Καθημερινά, με την ενεργό δραστηριότητα τους στην οικονομική, κοινωνική και πολιτιστική ανάπτυξη του τόπου, έμπρακτα συμμετέχουν, ως πολύτιμα κύτταρα, στο ενιαίο ελληνικό σύνολο. Εδώ και τριάντα περίπου χρόνια, μετά τα πολεμικά γεγονότα της δεκαετίας 1940-1950, η αστυφιλία και η κινητικότητα του πληθυσμού, μαζί με τις καλύτερες βιοτικές συνθήκες, μείωσε σημαντικά ακόμα και τη διγλωσσία.

Η γεωγραφική έννοια της Μακεδονίας

Ένα ακόμη σημείο πρέπει να συγκρατήσει όποιος ασχολείται με τη Μακεδονία. Και αυτό είναι το αδιαμφισβήτητο ιστορικό γεγονός ότι ο χώρος της σημερινής Γιουγκοσλαβικής Μακεδονίας εκτός από μία στενή λωρίδα μερικών δεκάδων χιλιομέτρων πέρα από τα ελληνικά σύνορα— δεν υπήρξε τμήμα της Αρχαίας Μακεδονίας, και κατά συνέπεια, δεν έχει ιστορικούς τίτλους να σφετερίζεται τον όρο Μακεδονία. Πλησιέστερα προς την ιστορία θα ήταν αν ονομαζόταν Δαρδανία. Στην περίοδο όμως της Τουρκοκρατίας επικράτησε να θεωρούνται ως μακεδονικά ακόμα και εδάφη ως τον Σκάδρο (Σαρ) δηλαδή βόρεια από τα Σκόπια. Ως τέτοια θεωρούνται και σήμερα, χωρίς όμως να υπάρχει η επιστημονική βάση γι’ αυτό. Σήμερα μετά την απελευθέρωση της Μακεδονίας από τους Τούρκους το 1912-1913, το νότιο τμήμα αποτελεί την ελληνική Μακεδονία, που κατέχει το 51% του συνόλου του γεωγραφικού χώρου. Γύρω στο 39% ανήκει στη Γιουγκοσλαβία, η οποία από το 1944 το οργάνωσε ως ομόσπονδο τμήμα της Ομοσπονδίας με την ονομασία Σοσ. Δημοκρατία της Μακεδονίας. Τέλος, ένα μικρό τμήμα, γύρω στο 10% βρίσκεται στη Βουλγαρία και αποτελεί το Νομό Μπλαγκόεβγκρανι.

Γιουγκοσλάβοι συγγραφείς όμως ακολουθούν την τακτική να εμφανίζουν ολόκληρη τη Μακεδονία ως εθνική, ιστορική και γεωγραφική ενότητα, και να αποκαλούν τα τρία τμήματά της. “τμήμα Βαρδαρικής Μακεδονίας”, “τμήμα Αιγαιατικής Μακεδονίας” και “τμήμα Πιρινικής Μακεδονίας”. Οι ονομασίες αυτές όμως είναι απαράδεκτες γιατί υποκρύπτουν διαθέσεις εδαφικών διεκδικήσεων. Εφόσον τα τρία τμήματα ανήκουν τελεσίδικα στα τρία γειτονικά κράτη, ορθό είναι να χρησιμοποιούνται αντίστοιχα οι όροι “Ελληνική Μακεδονία”. “Βουλγαρική Μακεδονία” και “Γιουγκοσλαβική Μακεδονία”. Και επιπλέον να γίνονται σεβαστά τα εθνικά τοπωνύμια κάθε χώρας όπως προβλέπουν και οι βασικές αρχές της διεθνούς πρακτικής, και ο σεβασμός της εθνικής κυριαρχίας κάθε κράτους μέλους του ΟΗΕ.

______________________________________________

Στοιχεία έκδοσης:

Θόδωρος Σκυλακάκης: Στο Όνομα της Μακεδονίας, 1995, εκδόσεις Ελληνική Ευρωεκδοτική. ISBN 960-241-069-8.

Π. Βοσκόπουλος στο tvxs: Γιατί δεν λένε ότι έχει υπάρξει βία απέναντι σε μειονοτικούς;

= = = =
Αναδημοσίευση από το www.tvxs.gr
= = = =

Το βίντεο με το «εγέρθητω» προς τους δημοσιογράφους στα γραφεία της Χρυσής Αυγής μετά τις εκλογές έκανε το γύρο του διαδικτύου και προβλήθηκε από τα τηλεοπτικά κανάλια. Ωστόσο, μια μικρή έρευνα στο youtube αρκούσε για να βρει κανείς άλλα βίντεο με πρωταγωνιστές μέλη της Χ.Α. Σε ένα από αυτά εισβάλλουν σε παρουσίαση ενός λεξικού, την οποία διοργάνωσε ένα μειονοτικό κόμμα, το Ουράνιο Τόξο. Το tvxs.gr μιλά με τον Παύλο Βοσκόπουλο, μέλος του Ο.Τ, για το περιστατικό και για άλλες επιθέσεις που έχει δεχθεί το κόμμα αλλά και προσωπικά ο ίδιος.

Της Κατρίν Αλαμάνου

* Το Ουράνιο Τόξο (στο εξής Ο.Τ.) είναι το κόμμα που, σύμφωνα με τα κείμενά του, εκπροσωπεί την εθνική μακεδονική μειονότητα της βόρειας Ελλάδας και διεκδικεί την αναγνώριση από το ελληνικό κράτος των δικαιωμάτων που το Διεθνές Δίκαιο αναγνωρίζει σε κάθε μειονότητα. Δραστηριοποιείται κυρίως στη βόρεια Ελλάδα και τα κεντρικά του γραφεία βρίσκονται στην Φλώρινα. Στις 20 Οκτωβρίου του 2005 το Ε.Δ.Α.Δ. καταδίκασε ομόφωνα την Ελλάδα για παραβίαση των άρθρων 6 (για τη διάρκεια µιας ποινικής διαδικασίας) και 11 (δικαίωμα του συνεταιρίζεσθαι) της Ευρωπαϊκής Σύμβασης για τα Ανθρώπινα Δικαιώματα. Η καταδίκη αφορούσε τον εμπρησμό των γραφείων του Ο.Τ στη Φλώρινα, την αποκαθήλωση από την αστυνομία δίγλωσσης πινακίδας της ονομασίας του κόμματος και τη δικαστική διαδικασία που ακολούθησε μετά το γεγονός.

Ακολουθεί η συνέντευξη:

Έχετε βρεθεί και στο παρελθόν στο στόχαστρο ακραίων εθνικιστικών στοιχείων. Πότε ξεκίνησε αυτή η ιστορία;

Ξεκίνησε από τη στιγμή που εμφανίστηκε η όποια μορφή έκφρασης μειονοτικής συνείδησης και ακτιβιστικές μειονοτικές ενέργειες, δηλαδή από τις αρχές του 1990 και μετά. Το Σεπτέμβριο του 1995, με τον εμπρησμό και την καταστροφή των γραφείων του Ουράνιου Τόξου στη Φλώρινα λόγω της ανάρτησης διπλής ονομασίας, ήταν η πρώτη φορά που οι απειλές έγιναν πια συγκεκριμένες ενέργειες. Μετά το περιστατικό έντυπα φίλα προσκείμενα στη Χρυσής Αυγή δημοσίευαν πανηγυρικούς λόγους για το γεγονός ότι η αστυνομία κατέβασε την ταμπέλα και τον εμπρησμό των γραφείων. Επιπλέον, να προσθέσω ότι στη Φλώρινα γίνονται κανονικές παρελάσεις από Χρυσαυγίτες. Εμφανίζονται με τις σημαίες τους, φωνάζοντας συνθήματα και πετώντας προκηρύξεις όπου γράφουν: «Κρεμάλα στους Σκοπιανούς» κ.α.. Αυτά ξεκίνησαν από το 1990 αλλά μετά το περιστατικό του 1995 έγινε πιο συχνό αυτό το φαινόμενο.

Πιστεύετε ότι είχε συμμετοχή η Χ.Α στον εμπρησμό των γραφείων του Ο.Τ;

Το πιστεύω κατά 99%, δεδομένων των θετικών αντιδράσεων που είχαν μετά το περιστατικό αλλά και μερικών ατόμων που βρίσκονταν ανάμεσα στους συγκεντρωμένους κάτω από τα γραφεία. Αυτοί, λοιπόν, κατά πάσα πιθανότητα ήρθαν από γειτονικές πόλεις και ήταν οργανωμένοι στη Χ.Α.

Αναφέρατε πριν παρελάσεις της Χ.Α. Τι κάνουν ακριβώς σε αυτές;

Είτε με αυτοκίνητα είτε πεζοί παρελαύνουν στις γειτονιές με ελληνικές σημαίες και σημαίες της Χρυσής Αυγής και καταλήγουν συνήθως στη Λέσχη Αξιωματικών στην Φλώρινα. Εκεί σταματούν και λένε τον εθνικό ύμνο. Το τραγικό είναι ότι οι παρελάσεις τους συνοδεύονται κανονικά από την αστυνομία. Στα χωριά πηγαίνουν με τη δικαιολογία ότι θέλουν να καταθέσουν στεφάνια σε αγάλματα Μακεδονομάχων.

Πιστεύετε δηλαδή ότι οι παρελάσεις τους σε χωριά με σκοπό να τρομοκρατήσουν τους κατοίκους;

Ναι, πιστεύω ότι σαφώς γι’ αυτό το λόγο το κάνουν. Μάλιστα ο τρόπος που παρελαύνουν θυμίζει στρατιωτική παρέλαση. Βεβαίως φωνάζουν και συνθήματα όπου αναφέρονται και σε πρόσωπα. Για μένα έχω ακούσει σύνθημα «Βοσκόπουλε θα πεθάνεις».

Η επόμενη ακραία αντίδραση που θυμάστε ποια είναι;

Είναι το 2004 στο Συνέδριο του κόμματος στη Θεσσαλονίκη και το 2009 στην παρουσίαση του Ελληνο-μακεδονικού λεξικού στην Αθήνα.

Το 2004 τι έγινε;

Αρχικά προσπαθήσαμε να κάνουμε το Συνέδριο στην Έδεσσα, αλλά δεν τα καταφέραμε λόγω των απειλών που δέχονταν οι ιδιοκτήτες των αιθουσών. Στην Έδεσσα μάλιστα έγινε παρέλαση κανονικά, έκαναν και εκδήλωση για να πανηγυρίσουν ότι δεν μας άφησαν να κάνουμε το Συνέδριο. Πήραν μέρος στελέχη του ΛΑ.Ο.Σ και μέλη της Χ.Α. Θυμάμαι ότι ήταν ομιλητής και ο κ. Βελόπουλος.
Έτσι, αποφασίσαμε να κάνουμε το Συνέδριο στη Θεσσαλονίκη σε αίθουσα ξενοδοχείου. Μόλις μαθεύτηκε ότι επρόκειτο να γίνει το Συνέδριο, άρχισαν τα δημοσιεύματα περί προκλήσεων των Σκοπιανών στη Θεσσαλονίκη. Όταν πήγαμε το πρωί είδαμε ότι υπάρχει παρουσία αστυνομικών δυνάμεων και ΜΑΤ και συγκεντρωμένος κόσμος.

Όσοι ήταν συγκεντρωμένοι νομίζετε ότι ανήκαν σε κάποια πολιτική παράταξη;

Οι γνωστοί ήταν, ΛΑ.Ο.Σ, στοχικοί, Χρυσαυγίτες. Ήθελαν οπωσδήποτε να μπουν μέσα και οι αστυνομικοί προσπάθησα να τους απωθήσουν ακόμη και με δακρυγόνα.

Για την παρουσίαση του Λεξικού το 2009, στην οποία εισέβαλλαν μέλη της Χ.Α πρόσφατα πρόβαλλε ένα τηλεοπτικό κανάλι το σχετικό βίντεο. Καταρχήν τι λεξικό ήταν αυτό;

Το λεξικό ήταν πρωτοβουλία ενός πρώην πολιτικού πρόσφυγα, του Βάσκο Καρατζά, ο οποίος πριν πεθάνει μας άφησε σαν ένα είδος κληροδοτήματος το λεξικό που είχε συγγράψει. Ο εκδοτικός οίκος «Ζόρα» σε συνεργασία με τη Στέγη Μακεδονικού Πολιτισμού και τη βοήθεια του Ο.Τ. προχώρησαν στην έκδοση του Ελληνο-Μακεδονικού λεξικού.

Πώς κρίνετε το γεγονός ότι ενώ τα ελληνικά ΜΜΕ συχνά σας παρουσίαζαν ως απειλή για την Ελλάδα ξαφνικά προβλήθηκε σε τηλεοπτικό κανάλι η επίθεση που δεχτήκατε από τη Χ.Α;

Το τρισάθλιο είναι ότι ενώ για μέρες γινόταν αναφορά στο εγέρθητω από όλα τα κανάλια, όταν είχε γίνει το περιστατικό με το λεξικό το 2009 η μόνη αναφορά ήταν για 1,5 λεπτό στο δελτίο του ΣΚΑΙ. Τώρα, μετά από δύο χρόνια βγήκε το βίντεο στο Star, γιατί προφανώς δεν ήταν πια πολύ πιασάρικο το εγέρθητω και έτσι η κα Στεφανίδου το πρόβαλλε. Το άλλο θέμα είναι ο τρόπος που μίλησαν για το θέμα, σα να παρουσιάστηκε το λεξικό από Αριεανούς. Μίλησαν για κάποιο ελληνοσλαβικό λεξικό. Δεν είπαν καν ποιος έκανε την παρουσίαση. Δεν ανέφεραν ότι το Ουράνιο Τόξο, ένα μειονοτικό κόμμα, την έκανε. Μάλιστα άκουσα ότι είπαν πως το λεξικό το επιδότησε το ελληνικό κράτος! Κάτι που δεν ισχύει.

Τι έγινε στην παρουσίαση του Λεξικού;

Υπήρχαν μερικοί αστυνομικοί έξω όταν εμείς μπήκαμε στο χώρο αν και εμείς δεν είχαμε ζητήσει κάποια προστασία. Κάποια στιγμή, ενώ είχαμε ξεκινήσει, μέλη της Χ.Α. μπαίνουν μέσα φωνάζοντας να βγουν όλοι έξω, ρίχνοντας πράγματα και βρίζοντας. Προφανώς οι αστυνομικοί που ήταν έξω είχαν φύγει και δεν τους είδαν να μπαίνουν. Όταν μπήκαν, όπως φαίνεται και στο βίντεο, δίπλα στον βουλευτή πλέον της Χ.Α, Παναγιώταρο, ήταν ένας άλλος ο οποίος έκανε κίνηση με το κράνος που κρατούσε προς το μέρος των ομιλητών και ο Παναγιώταρος τον κράτησε. Λοιπόν, μου κάνει εντύπωση ο κ. Ευαγγελάτος στη συνέντευξη που πήρε από τον Παναγιώταρο και τον Κασιδιάρη στην εκπομπή του. Τους έλεγε ότι έχουν υπάρξει βίαια περιστατικά και όταν αυτοί του απαντούσαν πως δεν είναι έτσι , δεν τους ανέφερε το σχετικό βίντεο με το Λεξικό. Μήπως είναι ιδεολογικά πολύ κοντά στη Χ.Α; Τους νομιμοποιεί με τον τρόπο αυτό, εξωραΐζει τη δράση τους. Αναρωτιέμαι, δεν έψαξε πιο πριν τα ντοκουμέντα που υπάρχουν στο διαδίκτυο; Πολλοί δημοσιογράφοι λειτουργούν σε πλήρη σύμπλευση με ακραία στοιχεία στα μειονοτικά ζητήματα και ειδικά σε ό, τι αφορά τη μακεδονική μειονότητα στην Ελλάδα. Από τη μία κάποιοι επικροτούν ουσιαστικά τον τρόπο που λειτουργούν οι Χρυσαυγίτες στα μειονοτικά ζητήματα και ένα άλλο μέρος κάνει ότι δεν γνωρίζει. Είναι μετρημένοι στα δάχτυλα οι δημοσιογράφοι που τηρούν τα στοιχειώδη της δημοσιογραφικής δεοντολογίας και υπερασπίζονται τα ανθρώπινα δικαιώματα. Αυτό αποδεικνύεται και με την ιστορία του εγέρθητω. Γιατί τόσο καιρό δεν λένε ότι έχει υπάρξει βία απέναντι σε μειονοτικούς; Το αποφεύγουν όσο ο διάολος το λιβάνι. Γι’ αυτούς είμαστε ή Σκοπιανοί πράκτορες ή ανύπαρκτοι.

Έχετε δεχτεί προσωπική επίθεση;

Στα τέλη της δεκαετίας του 1990 δέχτηκα επίθεση σε κεντρικό δρόμο της Φλώρινας Περνούσα από μια καφετέρια το απόγευμα. Πετάχτηκαν τρία άτομα και μου είπαν «από αυτό τον δρόμο δεν θα περνάς». Έκανα πίσω για να φύγω. Ο ένας με έπιασε από το γιακά και με χτύπησε στο πρόσωπο και ο άλλος με έφτυσε. Πρόκειται για έναν πρώην γενικό γραμματέα του ΛΑ.Ο.Σ στη Φλώρινα και ο άλλος είναι ο Κ. Ρόζας, πρώην αντιδήμαρχος, ο οποίος συμμετέχει σε παρελάσεις της Χ.Α., είναι αυτός που με έφτυνε. Υπέβαλα μήνυση εναντίον τους και δικαιώθηκα καθώς υπήρχε σχετικό έγγραφο από το νοσοκομείο όπου πήγα μετά τον ξυλοδαρμό. Η εισαγγελέας πρότεινε να αθωωθούν επειδή δήθεν επρόκειτο για πολιτικές εντάσεις όμως υπήρχε ιατρική έκθεση και ο δικαστής τους καταδίκασε.-

Διαβάστε επίσης: Μια βραδιά με το "Ουράνιο Τόξο" http://www.iospress.gr/mikro1997/mikro19970517.htm

Αχμέτ Νταβούτογλου: Αισθάνομαι Μακεδόνας

Klik touka - Click here - Κλίκ εδώ

= = =

(Προσθήκη 21/5/2012)

Ωρίστε και το βίντεο από την εκδήλωση της Ενωμένης Μακεδονικής Διασποράς (United Macedonian Diaspora) όπου ο Τούρκος Υπουργός εξωτερικών Αχμέτ Νταβούτογλου λέει: “Αισθάνομαι Μακεδόνας”.

Σχόλιο αναγνώστη:

“Μόλις είπε ο Νταβούτογλου ότι αισθάνεται Μακεδόνας κάτι Ελληναράδες έγιναν Τούρκοι
:-)))”

Το Κόκκινο Άλογο

 

ТАШКО ГЕОРГИЕВСКИ – ΤΑΣΣΚΟ ΓΚΕΟΡΓΚΙΕΒΣΚΙ

 

Απεβίωσε στις 13 Απριλίου 2012, σε ηλικία 77 ετών, ο εξέχων Μακεδόνας συγγραφέας και ακαδημαϊκός ТАШКО ГЕОРГИЕВСКИ, αφήνοντας πίσω του έναν τεράστιο πλούτο συγγραφικής δουλειάς, αλλά και ένα μεγάλο κενό στον κόσμο των γραμμάτων.

 

Για τη ζωή και έργο του ΤΑΣΚΟ ΓΚΕΡΓΚΙΕΦΚΙ διαβάστε στη ΝΟΒΑ ΖΟΡΑ τεύχος #25, Μάιος 2012.

= = =

Το κείιμενο που ακολουθεί είναι αναδημοσίευση από το ιστολόγιο Aesopus

http://aesopus38.blogspot.com/2012/04/tasco-georgiefski-1998.html

 

ΒΑΛΚΑΝΙΚΟ ΜΥΘΙΣΤΟΡΗΜΑ
ΠΡΩΗΝ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ ΤΗΣ ΓΙΟΥΓΚΟΣΛΑΒΙΚΗΣ ΜΑΚΕΔΟΝΙΑΣ
TASCO GEORGIEFSKI
ΤΟ ΚΟΚΚΙΝΟ ΑΛΟΓΟ
ΜΕΤΑΦΡΑΣΗ ΒΑΣΚΟΥ ΚΑΡΑΤΖΑ
ΦΙΛΙΣΤΩΡ 1998
σελ. 152

Ο Μπόρις Τούσεφ, ένας απλός χωρικός από το Κροντσέλοβο (σημ. Κερασιά) του Καϊμακτσελάν , πενηντάρης περίπου, τον Αύγουστο του ’49 , μετά την υποχώρηση του Δημοκρατικού Στρατού, αφού πέρασε στην Αλβανία, μας αφηγείται με τον πιο απλό και ανεπιτήδευτο τρόπο το συναξάρι της μετέπειτα ζωής του. Την πίκρα και την απογοήτευση των πρώτων ημερών, όταν άοπλοι πια, ο ίδιος και οι σύντροφοί του, («Η καρδιά μου σφίχτηκε, όταν οι Αλβανοί μας άρπαξαν τα κανόνια που μόλις τα είχαμε λαδώσει και γυαλίσει, θαρρείς και μού ‘κοψαν τότε ένα κομμάτι από την καρδιά μου…») τη διαδέχεται μια αόριστη ελπίδα, όταν τους μπαρκάρουν σε ρωσικό καράβι με πορεία προς το άγνωστο. Το περιπετειώδες ταξίδι, που το πέρασαν στοιβαγμένοι στο βαθύ αμπάρι του πλοίου, όπου δεν τους επιτρεπόταν καλά καλά ούτε αέρα να πάρουν, καθώς διέσχιζαν τα επικίνδυνα νερά του Αιγαίου, της Προποντίδας και του Βοσπόρου, τη βαθιά ανάσα τους όταν έπιασαν κάποτε τα νερά της ευλογημένης πατρίδας του Στάλιν, την αποβίβασή τους τέλος στη ρωσική γη («Παναγιά μου, αυτή η χώρα μοιάζει σαν τη δικιά μας» είπε ένα ελληνόπουλο, καθώς περίμενε ν’ αντικρίσει κόκκινο χώμα, κόκκινες πέτρες , κόκκινα δέντρα…) κι από κει με τρένο στο Μπακού και πάλι καράβι για να διασχίσουν την Κασπία, και τη συνέχεια πάλι τρένο ως την ατέλειωτη έρημο της Τασκένδης , χιλιάδες μίλια, μακριά από τη γενέθλια γη τους… Τραγωδία…

Απ΄ αυτό, το πρώτο μέρος της αφήγησης, η εντύπωση  που αποκομίζει ο προσεκτικός αναγνώστης, είναι η κρυφή αντιπαλότητα ανάμεσα στους λίγους «Μακεδόνες» φυγάδες και στην πλειονότητα των «Ελλήνων» συντρόφων τους. Όταν σε μια στιγμή ξενοιασιάς ο νεαρός Βάνης, προστατευόμενος του Μπόρις, ξεκινάει, ένα παραδοσιακό μακεδονίτικο τραγούδι , «απ’ την άλλη άκρη του καραβιού ακούστηκε ένα ελληνικό τραγούδι, ένα σαχλό, λάγνο τραγούδι που το πήραν στο στόμα σχεδόν όλοι σηκώνοντας δυνατή φωνή και κάνοντας στράκες με τα δάχτυλα» (σελ. 30).

Για τα γεγονότα της Τασκένδης το αφήγημα είναι δυσανάλογα με την έκτασή του φτωχό. Προφανώς ο συγγραφέας μην έχοντας προσωπικά βιώματα από τη γνωστή από αλλού πολιτική ζωή των Ελλήνων προσφύγων εκεί, προτιμάει να αφηγηθεί μόνο όσα έχουν σχέση με την προσωπική ζωή του ήρωά του. Πώς έκανε μια νέα οικογένεια (η γυναίκα του στην Ελλάδα ήταν χρόνια πεθαμένη), πώς ταξίδεψε στη Μόσχα για να προσκυνήσει τον Λένιν και κάθισε στην ουρά δυο ολόκληρα μερόνυχτα για να το πετύχει και τέλος πώς μετά από χρόνια νοσταλγίας και πίκρας αποδέχτηκε να υπογράψει μια δήλωση ότι είναι Έλληνας, ότι δεν είναι κομμουνιστής και ότι οι συμμορίτες τον εξανάγκασαν να πολεμήσει εναντίον του βασιλιά της Ελλάδας… «Και κάθισα σε μια νύχτα και τά ‘γραψα όλα με τη σειρά συμπλήρωσα το χαρτί μουντζώνοντας στο τέλος τον Μπόρις , το γιο του Τούση Γκιόργκοφ…» Έτσι γύρισε στην Ελλάδα. Στα χρόνια της κυβέρνησης της Ένωσης Κέντρου… Λίγο πριν μπει στο χωριό του, αγοράζει από κάποιον πλανόδιο ανθρωπάκο ένα ατίθασο, ολοπόρφυρο πουλάρι, ασέλωτο ακόμη, και μπαίνει στο χωριό σέρνοντάς το από τα γκέμια… Από δω και μπρος η μοίρα του ήρωα με το κόκκινο πουλάρι θα είναι κοινή.

Το υπόλοιπο μέρος της αφήγησης, που είναι και το πιο καθοριστικό, εξαντλείται στη νέα ζωή του ήρωα στο χωριό του, ένα χωριό όμως σφόδρα εχθρικό και μεταλλαγμένο. Οι τρεις κόρες του, παντρεμένες πια, ούτε που γυρίζουν να τον δουν. Ο αδελφός του, που υπήρξε πρόεδρος του χωριού και κομματάρχης του Καραμανλή , δεν θέλει να τον ξέρει, οι υπόλοιποι συχωριανοί του , τις νύχτες περιπολούν με τουφέκια στο χωριό, καθώς ανήκουν Τ,Ε.Α. , και τη μέρα. αλλάζουν δρόμο μόλις τον αντικρίζουν. Ακόμη και ο ένας , ο μοναδικός κομμουνιστής του χωριού που γύρισε από την εξορία, τον περιφρονεί βαθιά για τη δήλωση μετανοίας του… Ο Μπόρις Τούσεφ έχει πια ξοφλήσει…

Ο συγγραφέας, Τάσκο Γκεοργκίεφσκι, γεννημένος στην Κερασιά της Έδεσσας το 1935, στα χρόνια του εμφύλιου, παιδί έντεκα χρονών, όταν ο πατέρας του βρισκόταν υπο διωγμό και η μητέρα του  εξορία, αναγκάζεται να καταφύγει στα Σκόπια, όπου ολοκλήρωσε τις γυμνασιακές και τις πανεπιστημιακές σπουδές του στον κλάδο της γιουγκοσλαβικής λογοτεχνίας. Το συγγραφικό του έργο ξεκινάει από το 1957.

Θεωρείται ένας από τους πιο αντιπροσωπευτικούς συγγραφείς της πρώτης μεταπολεμικής γενιάς στην πρώην Γιουγκοσλαβία, ανακηρύσσεται ακαδημαϊκός στο Βελιγράδι και έργα του μεταφράζονται σε πολλές ευρωπαϊκές γλώσσες. Το «Κόκκινο Άλογο» πρωτοδημοσιεύεται το 1975.

Μίλα μου για Μήλα

 

To άγνωστο, στο ευρύ ελληνικό κοινό, βίντεο με τα επεισόδια που έγιναν κατά την παρουσίαση του Σύγχρονου Ελληνο-Μακεδονικού λεξικού του Βάσκο Καρατζά προβλήθηκε στην εκπομπή “Μίλα” της Τατιάνας Στεφανίδου στο τηλεοπτικό σταθμό “Star” την Τρίτη 8 Μαΐου 2012.

 

Θυμίζουμε ότι στις 2 Ιουνίου 2009 κατά την διάρκεια παρουσίασης του Σύγχρονου Ελληνο-Μακεδονικού λεξικού περίπου 30 Νεοναζί εισέβαλλαν στην αίθουσα Ανταποκριτών Ξένου Τύπου και άρχισαν να τραμπουκίζουν εναντίων των παραβρισκόμενων. Δύο από τα μέλη των φασιστών πάνε μπροστά στην έδρα και αφού βρίζουν με πολύ χυδαίο τρόπο τους ομιλητές, τους απειλούν ότι θα τους πετάξουν κράνη στο κεφάλι. Στην συνέχεια στρέφονται προς το κοινό και τους λένε «Τέλος. Όλοι έξω τώρα».

Ωστόσο, ενδιαφέρων έχουν δυο ευτράπελα σαρδάμ που έγιναν από την Τατιάνα Στεφανίδου στην προσπάθειά της να αποφύγει να πει τη λέξη «Μακεδονικό» στην συγκεκριμένη εκπομπή “Μίλα”:

 

- Το πρώτο στην αρχή του βίντεο όπου λέει «ελληνο-σλαβικού» λεξικού ενώ το σωστό είναι «ελληνο-μακεδονικού» λεξικου.

- Το δεύτερο στο τέλος του βίντεο όπου λέει ότι η παρουσίαση έγινε στην «αίθουσα ξένων σλαβόφωνων» ενώ το σωστό είναι στην «αίθουσα Ανταποκριτών Ξένου Τύπου» στην Αθήνα.

Πάντως, δεν έχουμε μόνο παράπονα. Τη Στέγη Μακεδονικού Πολιτισμού την είπε πολύ σωστά η κ. Τατιάνα Στεφανίδου.

= = =

Το απόσπασμα του βίντεο της εκπομπής “Μίλα” το βρήκαμε στο κανάλι του youtuber http://www.youtube.com/user/physiodifis

= = =

(Update 12/5/2012)

Ακόμη ένα άγνωστο, στο ευρύ ελληνικό κοινό, βίντεο με επεισόδια που προκάλεσαν νεοναζί κατά την διάρκεια του 1^ου Συνέδριου του Ουράνιου Τόξου στο ξενοδοχείο «ΚΑΨΗΣ» στη Θεσσαλονίκη το 2004.

9 ΜΑΗ – ΗΜΕΡΑ ΕΥΡΩΠΗΣ

 

ΠΟΛΙΤΙΚΟ ΚΟΜΜΑ ΤΗΣ ΜΑΚΕΔΟΝΙΚΗΣ ΜΕΙΟΝΟΤΗΤΑΣ ΣΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ
Μέλος της Ευρωπαϊκής Ελεύθερης Συμμαχίας - Ευρωπαϊκό Πολιτικό Κόμμα (EFA-EPP)
Μέλος της Ομοσπονδιακής Ένωσης των Ευρωπαϊκών Εθνοτήτων (FUEN)
Στ. Δραγούμη 11 Φλώρινα/Lerin Τ.Κ. 53100; Τ.Θ. 51 Τηλ./fax 0030 23850 46548
www.vinozito.org; e-mail: rainbow@vinozito.org

---

Δελτίο Τύπου

9 ΜΑΗ – ΗΜΕΡΑ ΕΥΡΩΠΗΣ

9 Μαίου 2012

Στις 22/12/1978 ανακοινώνετε η ένταξη της Ελλάδας στην Ε.Ο.Κ. Από τότε έχουν περάσει τριάντα τέσσερα χρόνια και αναρωτιόμαστε πόσο Ευρωπαίοι έχουμε γίνει. Η απάντηση είναι καθόλου. Δυστυχώς δεν καταφέραμε να γίνουμε καθόλου Ευρώπη από την στιγμή που ακόμη επικρατούν τα ρουσφέτια, τα φακελάκια, τα λαδώματα και η φοροδιαφυγή.

Όλα αυτά μας έχουν φέρει σε ένα σημείο να έχουμε σχεδόν τα ¾ των χωρών μελών απέναντί μας, να μας ονομάζουν το μαύρο πρόβατο της Ευρωπαϊκής Ένωσης ή ως χώρα της διαπλοκής και της διαφθοράς.

Και ενώ σήμερα θα έπρεπε όλα τα μέσα μαζικής ενημέρωσης, σχολεία, καθώς επίσης και η δημόσια διοίκηση, να ασχολούνται με τον εορτασμό και την επέτειο αυτής της σημαντικής ημέρας και να τονίζουν τα οφέλη από την είσοδο μας στην ευρωπαϊκή οικογένεια, βρισκόμαστε σε μια εντελώς αντίθετη θέση όπου ένα μεγάλο ποσοστό Ελλήνων κατηγορούν την Ευρωπαϊκή Ένωση για τα δεινά που περνούν σήμερα οι πολίτες της χώρας.

Μέσα σε τριάντα τέσσερα χρόνια δεν καταφέραμε να ακολουθήσουμε πιστά τα προγράμματα της Ε.Ε. και δεν είμασταν ικανοί να επωφεληθούμε της μεγάλης αυτής ευκαιρίας. Ίσως φταίνε οι πολιτικοί, αλλά μην ξεχνάμε ποιός τους εκλέγει και τους επανεκλέγει και τους επανεκλέγει...

Σήμερα βρισκόμαστε στο παρά πέντε από το να μας διώξουν από την ευρωζώνη γιατί δεν καταφέραμε να ανταπεξέλθουμε στις υποχρεώσεις που οι ίδιοι έχουμε δεσμευτεί. Όμως είναι και η πιο κατάλληλη στιγμή να αναρωτηθούμε αν θέλουμε να ανήκουμε σε αυτή την ισχυρή οικογένεια ισότιμα, με ίσα δικαιώματα αλλά και με ίσες υποχρεώσεις.

Ας αναρωτηθούμε επίσης αν σε αυτή την δημοκρατική Ευρωπαϊκή Ένωση χωρούν νεοναζιστικά κόμματα που καταπατούν κάθε δημοκρατική και ανθρώπινη αξία.

Ευχόμαστε χρόνια πολλά σε όλους τους Ευρωπαίους Πολίτες.

Το Γραφείο Τύπου
ΕΕΣ – Ουράνιο Τόξο

 

 

Σημείωση
Σε αντίθεση με άλλες χώρες που γιορτάζουν –και έχουν καθιερώσει ως ημέρες αργίας– τις ημέρες λήξης των δύο Παγκόσμιων Πολέμων, η Ελλάδα έχει καθιερώσει ως εθνική εορτή αποκλειστικά την είσοδο στο Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο, την έναρξη δηλαδή του Ελληνοϊταλικού πολέμου. «Ολες οι µεγάλες εθνικές επέτειοι στην Ελλάδα συνδέονται µε την έναρξη και όχι µε το αποτέλεσµα ενός αγώνα, µε την ικανότητα δηλαδή του έθνους να εξεγείρεται απέναντι στη σκλαβιά (25η Μαρτίου) ή τον φασισµό (28η Οκτωβρίου)», είπε η Χριστίνα Κουλούρη, καθηγήτρια Νεώτερης Ιστορίας στο Πάντειο Πανεπιστήμιο. «Και η ξεχασµένη επέτειος της 3ης Σεπτεµβρίου, που γιορταζόταν από το 1844 µέχρι το 1862, συνδεόταν µε την εξέγερση για το Σύνταγµα και όχι µε την ψήφισή του. Ακόµη και η 17η Νοέµβρη παραπέµπει σε αντίσταση και εξέγερση και όχι στην πτώση της χούντας», είπε.

Το κείμενο υπάρχει στο http://parallhlografos.wordpress.com/

= = = =

Αναδημοσίευση από την ιστοσελίδα του Ουράνιου Τόξου : http://www.florina.org/news/2012/may09_g.asp

6 ΜΑΙΟΥ 2012. ΗΜΕΡΑ ΝΤΡΟΠΗΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ

 

 

Επί σειρά ετών οι Μακεδόνες μαζί με Έλληνες Δημοκράτες καταγγέλλαμε επανειλημμένως τους φασίστες ναζί της συμμορίας της «Χρυσής Αυγής» και ζητούσαμε να τεθεί εκτός νόμου όπως συμβαίνει σε κάθε πολιτισμένη χώρα αλλά δεν εισακουστήκαμε. Οι επίσημες αρχές σιωπούσαν και έκαναν πως δεν βλέπουν, δεν ακούν.

Όμως “Ο έρωτας και ο βήχας δεν κρύβονται” όπως λέει η παροιμία. Έτσι, μια οικονομική κρίση ήταν αρκετή ώστε να εκδηλωθεί μαζικά με τον πλέον επίσημο τρόπο ο «έρωτας» σημαντικής μερίδας των Ελλήνων με τον ναζισμό.

Στις βουλευτικές εκλογές της 6ης Μαΐου 2012 εκδηλώθηκαν 440.894* (ποσοστό 6,97%) Έλληνες καψούρηδες του ναζισμού που εμπνέονται από τις αρχές του Χίτλερ, εξέλεξαν 21 βουλευτές και εκπροσωπούνται επίσημα στο ελληνικό κοινοβούλιο καθιστώτας την ημερομηνία αυτή ΗΜΕΡΑ ΝΤΡΟΠΗΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ.

Σήμερα ο Γερμανικός τύπος γράφει: Ο λαός αυτός που υπερηφανεύεται γιά την αντίστασή του κατά του ναζισμού στην κατοχή, έβαλε στη Βουλή τους Ναζί.

 

= = =

*Ο αριθμός 440.894 των φασιστών νεοναζί στην Ελλάδα είναι καρατσεκαρισμένος δεν επιδέχεται αμφισβήτησης και, δυστυχώς, βαίνει συνεχώς αυξανόμενος.

*Το εύστοχο φωτομοντάζ των εικόνων είναι από το ιστολόγιο http://dr-flantzas.blogspot.com/2012/05/blog-post_07.html

= = =

(Προσθήκη από МОРЕ СОКОЛ, СОЛУН )

«Όταν ήρθαν να πάρουν τους τσιγγάνους  δεν αντέδρασα. 
Δεν ήμουν τσιγγάνος.

Όταν ήρθαν να πάρουν τους κομμουνιστές δεν αντέδρασα.
Δεν ήμουν κομμουνιστής.

Όταν   ήρθαν  να   πάρουν   τους   εβραίους  δεν  αντέδρασα.
Δεν ήμουν εβραίος.

Όταν ήρθαν να πάρουν εμένα
Δεν είχε απομείνει κανείς για να αντιδράσει.»

Μπερτολτ   Μπρεχτ.

Τα τελευταία χρόνια στην Ελλάδα οι Νεοναζί της Χρυσής Αυγής χτυπούσαν  μέλη της εξωκοινοβουλευτικής Αριστεράς μέχρι θανάτου, μαχαίρωναν μετανάστες, τα σύμβολα της βεβήλωναν κοιμητήρια και μνημεία Ελλήνων Εβραίων, ηγετικά της στελέχη δικαζόταν και καταδικαζόταν (πχ Περίανδρος) ενώ άλλα «φρούτα» τραμπούκιζαν σε δημοτικά συμβούλια ή σε νόμιμες παρουσιάσεις βιβλίων. Ο «κύριος» που διέκοψε την παρουσίαση του Μακεδονοελληνικού λεξικού στην Αθήνα αναφέροντας και το όνομά του και την οργάνωσή του όχι μόνο δεν διώχθηκε για την  ενέργεια του αλλά σήμερα είναι βουλευτής της Β΄Αθηνών!!!

Στη φωτογραφία εικονίζονται δύο από τους Χρυσαυγίτες που διέκοψαν με τραμπουκισμούς στις 2 Ιουνίου 2009 την παρουσίαση του «Ελληνο-μακεδονικού λεξικού» του Βάσκο Καρατζά στην Ενωση Ανταποκριτών Ξένου Τύπου. Ο Ηλίας Παναγιώταρος που ήταν επικεφαλής της ομάδας των είκοσι νεοναζί εικονίζεται αριστερά. Θυμίζουμε ότι ο Παναγιώταρος, μαζί με άλλα τρία μέλη της Χρυσής Αυγής, περιλαμβανόταν στο ψηφοδέλτιο του κ. Καρατζαφέρη στις Νομαρχιακές Εκλογές του 2002. (Φώτο από Iospress, Ελευθεροτυπία, Σάββατο 13 Ιουνίου 2009)

Οι Μακεδόνες αλλά και  Έλληνες Δημοκράτες παρόλο που συχνά κατήγγειλαν τους συγκεκριμένους Νεοναζί  κανένας  φορέας της πολιτείας δεν φρόντισε να τους ελέγξει. Αντιθέτως μάλιστα η “Χρυσή Αυγή” δρούσε συχνά σαν συμπληρωματική δύναμη των ΜΑΤ σε πολλές επιχειρήσεις με μια προκλητικά εξόφθαλμη συμπόρευση.

Ουσιαστικά η «Χρυσή Αυγή»  όλα αυτά τα χρόνια εξέφραζε και επιχειρούσε αυτά που ήθελε και ονειρευόταν το πιο φασιστικό κομμάτι της Ελληνικής κοινωνίας. Οι καραφλοί έκαναν αυτά που οι καθώς πρέπει ήθελαν και δεν μπορούσαν….

Για θυμηθείτε: Μήπως τους καταδίκασαν όταν γυρνούσαν τα χωριά της Φλώρινας μετά το “μνημόσυνο” του Γράμμου το 2008;

Σαν τάγματα ασφαλείας σουλατσάριζαν υβρίζοντας στη Φλώρινα, στο Ξυνό Νερό, στην Έδεσσα, στα σύνορα και δεν υπήρξε  ούτε μια ανακοίνωση καταδίκης από τους επίσημους φορείς.

Αυτά τα λίγα αφιερωμένα σε αυτούς που στο κόρφο τους έθρεφαν για χρόνια το αυγό του φιδιού.

Κύριοι, να τους χαίρεστε. Ήρθε η ώρα να γευτείτε και σεις τους εξαιρετικούς τρόπους των «δικών σας» παιδιών…

 

Παρτιζάνος στο βουνό Βίτσι - Partizan na Vitso planina

 

“Παρτιζάνος στο βουνό Βίτσι - Partizan na Vitso planina”

Αντιφασιστικό Μακεδονικό τραγούδι.

 

Το Doodle της Google και οι βουλευτικές εκλογές 6 Μαΐου 2012 στην Ελλάδα

 

Από σημειολογικής άποψης έχω την αίσθηση ότι το Doodle της 4^ης Μαΐου 2012 στο Google περιγράφει με τον καλύτερο τρόπο -χωρίς λόγια- το σκηνικό των βουλευτικών εκλογών της 6^ης Μαΐου 2012 στην Ελλάδα…

…και δεν αισθάνομαι καθόλου τυχερός!

= = =

(Update 6 May 2012)

Ορίστε και το Doodle της 6^ης Μαΐου 2012 στο Google με θέμα τις βουλευτικές εκλογές στην Ελλάδα.

Κυκλοφόρησε το φύλλο Μαΐου 2012 της Νόβα Ζόρα.

 

Κυκλοφόρησε το τεύχος Μαΐου 2012 της Νόβα Ζόρα.

Released the edition of Nova Zora May 2012.

Објави издание на Нова Зора Мај 2012 година.

http://novazora.gr/arhivi/date/2012/05