O αλυτρωτισμός των κλόουν

 

O αλυτρωτισμός των κλόουν

 

Πριν λίγες ημέρες έπεσε στα χέρια μου το πρόγραμμα του λεγόμενου «11ου Παγκόσμιου Συνεδρίου Παμμακεδονικών Ενώσεων» που θα πραγματοποιηθεί από τις 13 έως τις 15 του μήνα στο Λέριν/Φλώρινα, το Ρόσεν/Σιταριά και την Μπίτολα στη Δημοκρατία της Μακεδονίας.  Η αρχική μου αντίδραση, διαβάζοντας το πρόγραμμα και τους ομιλητές ήταν να γελάσω μέχρι δακρύων. Θα δείτε σε λίγο το γιατί. Όταν συνήλθα, αποφάσισα να ρίξω μια πιο προσεκτική ματιά και τότε ήταν που άρχισα να σοβαρεύω. Αυτή η μάζωξη γραφικών τελεί υπό την αιγίδα του Υπουργείου Μακεδονίας-Θράκης, της Περιφέρειας Δυτικής Μακεδονίας και του Δήμου Λέριν/Φλώρινας (αλήθεια κ. Δήμαρχε τι γίνεται; Έτσι θα πείσετε το βαθύ κράτος να μη σας κυνηγά;). Αυτό δε σημαίνει απαραίτητα ότι οι παραπάνω κρατικοί φορείς-δηλαδή εσείς κι εγώ- θα καλύψουν τα έξοδα, σημαίνει ωστόσο ότι υιοθετούν πλήρως την ατζέντα των εκδηλώσεων.

Ας δούμε λοιπόν περι τίνος πρόκειται. Χαιρετισμούς από τον Υπουργό ΜΘ, τον γνωστό Καρά-ογλου, τον Περιφειάρχη και τον Δήμαρχο (όντως θα χαιρετίσετε μια τέτοια εκδήλωση κ. Βοσκόπουλε;) και όλο το κακό συναπάντημα που έχει προσκληθεί να συμμετάσχει. Στη συνέχεια, αρχίζει η προπαγάνδα. Πρώτος ο τέως πρέσβης Καραγιάννης που θα μας αναπτύξει το πως δεν υπήρξε ποτέ ενωμένη Μακεδονία που να διαιρέθηκε. Μετά κάποια Νυσταζοπούλου-Πελεκίδου (από επίθετα είμαστε κορυφαίοι πάντως) που θα μας αποδείξει ότι η σημερινή Δημοκρατία της Μακεδονίας σφετερίζεται το ιερό ελληνικό αυτό όνομα, καθώς ελάχιστη γεωγραφική σχέση έχει με την αρχαία Μακεδονία.

Τα ωραία συνεχίζονται το απόγευμα στο Ρόσεν/Σιταριά όπου οι σύνεδροι θα παραβρεθούν στο 3^ο Παμμακεδονικό Αντάμωμα που διοργανώνει ο τοπικός βραχίονας του βαθέως κράτους, εε συγνώμη ο πολιτιστικός σύλλογος «Νέοι Ορίζοντες» ήθελα να πω. Είναι σχεδόν τόσο ανεξάρτητος όσο και αυτοί στο Γκορνίτσεβο/Κέλλη που τίμησαν πριν λίγο καιρό την «ηρωική δασκάλα» Χαρά Νικοπούλου. Εκεί λοιπόν, όπως μας ενημερώνουν θα τραγουδήσουμε το «Μακεδονία Ξακουστή» (κλεμμένο στρατιωτικό εμβατήριο) και μετά θα χορέψουμε λυτό χωρίς λόγια…

Οι επόμενες 2 μέρες όμως ξεπερνούν κάθε προσδοκία. Ανάμεσα στα άλλα θα έχουμε «παρουσίαση δράσεων και προτάσεων από εκπροσώπους πολιτιστικών συλλόγων Μακεδόνων Ελλήνων προερχομένων από το τμήμα της πραγματικής Μακεδονίας εκτός Ελλάδος  (sic!) (Μοναστηριοτών, Στρωμνιτσιωτών, Μελενικιωτών κλπ) αλλά και Ελλήνων που ζουν εντός της ΠΓΔΜ (Σλαβόφωνων, Βλαχόφωνων, Σαρακατσάνων, απογόνων πολιτικών προσφύγων εμφυλίου πολέμου 1946-49, απογόνων παιδομαζώματος εμφυλίου πολέμου 1946-49 (οι υπογραμμίσεις δικές μου)

Στη συνέχεια όλοι αυτοί θα περάσουν τα σύνορα με την Δημοκρατία της Μακεδονίας, θα ξεναγηθούν στην Heraclea, στον ναό του Sveti Dimitrija/Αγίου Δημητρίου στην Μπίτολα και θα θαυμάσουν τα αρχοντικά της πόλης. Όπως παρατηρεί το πρόγραμμα της επίσκεψης, «όλες οι εικόνες και οι τοπογραφίες της εκκλησίας είναι γραμμένες στα ελληνικά». Οι Μακεδόνες βλέπετε δεν είχαν Καντιώτηδες για να αναλάβουν εργολαβικά την καταστροφή όλων των ναών με ελληνικές εικόνες, όπως έκανε εκείνος με τις μακεδονικές εκκλησίες σε ολόκληρο το Λέρινσκο/περιοχή Φλώρινας, την Πρέσπα και άλλου.

Πέρα από τα παραπάνω φαιδρά ως γραφικά, από το 3ημερο πανηγύρι των ανωτέρω κλόουν προκύπτουν-δυστυχώς-και ορισμένα σοβαρά ζητήματα.

Πρώτον, εφόσον οι εκδηλώσεις βρίσκονται υπό την αιγίδα του νεοελληνικού (παρα)κράτους είναι προφανές ότι υιοθετούνται χαρακτηρισμοί όπως “η πραγματική Μακεδονία εκτός Ελλάδας”, “Έλληνες που ζουν στην ΠΓΔΜ” κλπ. Είναι ηλίου φαεινότερον (ή μήπως να λέγαμε φαηλότερον;) ότι μια τέτοια γλώσσα είναι η επιτομή του αλυτρωτισμού. Ειναι επίσης πασίγνωστο ότι η Ελλάδα κατηγορεί τη Δημοκρατία της Μακεδονίας ακριβώς γι’ αυτό, προσπαθώντας να στηρίξει τις ασυναρτησίες της στο θέμα του ονόματος. Οπότε τι ακριβώς συμβαίνει εδώ; Ο δικός μας αλυτρωτισμός είναι δικαιολογημένος (για να μην πω επιβεβλημένος) ενώ των άλλων όχι. Τα παραδείγματα άπειρα, από την   Νότια Αλβανία και τη Μικρά Ασία μέχρι τη Μακεδονία και τον Πόντο.

Δεύτερον, οι διοργανωτές φέρνουν από το εξωτερικό – εκτός των άλλων- και απογόνους των πολιτικών προσφύγων του Εμφυλίου καθώς και τα λεγόμενα παιδιά του Παιδομαζώματος. Με δεδομένο ότι οι πολιτικοί πρόσφυγες που είναι “Έλληνες το γένος” έχουν πάρει το πράσινο φως για να επιστρέψουν στην Ελλάδα ήδη από το 1982, τι να υποθέσουμε ότι είναι αυτοί που φέρνουν τώρα οι “Παμμακεδόνες”; Αν είναι Έλληνες, γιατί δεν επέστρεψαν ενώ θα μπορούσαν; Μήπως για να χρησιμοποιούνται κάθε φορά που τους χρειάζεται το βαθύ κράτος; Αν πάλι δεν είναι Ελληνες, τότε τι δουλειά έχουν σε μια εμποροπανήγυρη που προπαγανδίζει την ελληνικότητα της Μακεδονίας;

Τρίτον, τίποτε από όλα τα παραπάνω δε θα μπορούσε να πραγματοποιηθεί αν το επίσημο (παρα)κράτος δεν είχε την συνδρομή κάποιων πρόθυμων “ντόπιων” Μακεδόνων που παίζουν το παιχνίδι του. Με την συνδρομή- παλαιότερα- επιχειρηματιών ταγμένων στην “Μεγάλη Ιδέα” (με το αζημίωτο βέβαια) όπως ο Πρόδρομος Εμφιετζόγλου, εξαγοράζονταν συνειδήσεις και δημιουργούνταν σύλλογοι (πολιτιστικοί, εξωραϊστικοί κλπ.) που μόνο στόχο είχαν να διαβρώσουν εκ των έσω την μακεδονική συνείδηση των κατοίκων. Χωρίς να καταφέρουν παρά ελάχιστα, ο ένας μετά τον άλλο οι σύλλογοι αυτοί άρχισαν να σβήνουν από τα μακεδόνικα χωριά όπως το Ράκοβο/Κράτερο και την Οβτσάρανι/Μελίτη, καθώς οι κάτοικοι δεν έπεσαν στην παγίδα τους ενώ και οι “ευεργέτες” πτώχευαν. Εν καιρώ κρίσης το βαθύ κράτος έπρεπε να ανακαλύψει νέους τρόπους επηρεασμού των Μακεδόνων και τους βρήκε υποσχόμενο κάποια ψίχουλα (και ενδεχομένως και οφίτσια) σε κάποιους αφελείς. Έτσι δημιουργήθηκαν οι “Νεοι Ορίζοντες” στο Ρόσεν/Σιταριά, έτσι βραβεύτηκε η Νικοπούλου στο Γκορνίτσεβο/Κέλλη, έτσι εξελέγησαν δημοτικοί άρχοντες ορισμένοι που τώρα βρίσκονται μεταξύ σφύρας και άκμωνος όντας υποχρεωμένοι να ανταποδώσουν τη χάρη. Μόνο που η κατάληξη τους είναι προδιαγεγραμμένη. Χωρίς ερείσματα, κανένας σύλλογος, και κανένας τοπικός άρχοντας δε μπορεί να σταθεί περισσότερο από κάποια χρόνια. Το παρελθόν είναι πολύ διδακτικό.

Με δεδομένη και τη χρεωκοπία του κράτους, είναι πολύ πιθανό να δούμε σε λίγες μέρες την τελευταία παράσταση των “Παμμακεδόνων”. Όσοι βρεθείτε στα μέρη όπου θα διεξαχθεί, μην χάσετε την ευκαιρία να παρακολουθήσετε δωρεάν μια εξαιρετική επιθεώρηση. Το γέλιο που θα σας προσφέρει είναι δυσεύρετο τη σήμερον ημέρα.

Του Γιώργου Ν. Παπαδάκη, Νόβα Ζόρα, Ιούλιος 2013, http://novazora.gr/arhivi/8135