ΣΧΟΛΙΑΣΜΟΣ ΑΠΟΦΑΣΗΣ ΑΠΟ ΤΟ ΚΑΤΑΡΓΗΜΕΝΟ ΣΩΜΑΤΕΙΟ ΑΔΕΛΦΟΤΗΤΑ ΝΤΟΠΙΩΝ ΣΕΡΡΑΙΩΝ «ΚΥΡΙΛΛΟΣ ΚΑΙ ΜΕΘΟΔΙΟΣ»

ΣΧΟΛΙΑΣΜΟΣ ΑΠΟΦΑΣΗΣ ΑΠΟ ΤΟ ΚΑΤΑΡΓΗΜΕΝΟ ΣΩΜΑΤΕΙΟ: 
 ΑΔΕΛΦΟΤΗΤΑ ΝΤΟΠΙΩΝ ΣΕΡΡΑΙΩΝ «ΚΥΡΙΛΛΟΣ ΚΑΙ ΜΕΘΟΔΙΟΣ»

Δημοσιεύτηκε στις 10/09/2019 η απόφαση 185/2019 (Εκουσίας) του Μονομελούς Πρωτοδικείου Σερρών, επί της ανακοπής του Αντεισαγγελέα Σερρών που είχε ασκηθεί εναντίον της απόφασης της Ειρηνοδίκη Σιντικής που είχε αναγνωρίσει το Δεκέμβρη του 2017 το σωματείο «Αδελφότητα Ντόπιων Σερραίων Κύριλλος και Μεθόδιος», με έδρα την Ηράκλεια Σερρών.

Η απόφαση δέχεται την εισαγγελική ανακοπή κατά του σωματείου και επομένως επαναλαμβάνει επί της ουσίας και τα επιχειρήματα αυτής, ότι δηλαδή ως ντόπια γλώσσα που ομιλούν οι ντόπιοι Σερραίοι νοείται μόνο η ελληνική και ότι η επιδιωκόμενη από το σωματείο δημιουργία μίας διακριτής γλωσσικής και πολιτιστικής κοινότητας σε παραμεθόριο περιοχή αποτελεί απειλή για την ελληνική δημόσια τάξη. Η απόφαση επίσης ισχυρίζεται ότι με τη νόθο, όπως αναφέρει, χρήση των όρων ντόπια γλώσσα και ντόπιοι Σερραίοι, παραπλανήθηκε η Ειρηνοδίκης Σιντικής με αποτέλεσμα να προβεί στην αναγνώριση του σωματείου και ότι παραπλανήθηκαν 10 από τα 28 ιδρυτικά μέλη, με αποτέλεσμα να αποχωρήσουν αυτά όταν διαπίστωσαν τη «νόθο» χρήση των ως άνω όρων και επομένως το ρόλο που δήθεν θεώρησαν ότι διαδραματίζει το σωματείο.

Στο νομό Σερρών, όλοι οι κάτοικοι – έλληνες πολίτες μιλούν ελληνικά. Είναι όμως γεγονός ότι σε κάποια χωριά του νομού Σερρών υπάρχουν πολίτες που εκτός από τα ελληνικά μιλούν και καταλαβαίνουν, λόγω καταγωγής, από μικρό ως μεγάλο βαθμό και μία διαφορετική γλώσσα και έχουν και την πολιτιστική παράδοση που είναι συνδεδεμένη με τη γλώσσα αυτή, π.χ. παραδοσιακά τραγούδια. Τη γλώσσα αυτή μιλούσαν για πολλούς αιώνες οι πρόγονοί τους που ζούσαν επίσης για πολλούς αιώνες στην περιοχή στα βόρεια κυρίως του σημερινού νομού Σερρών. Η γλώσσα αυτή υπάρχει ιστορικά και σε πολλούς άλλους νομούς της Μακεδονίας, σε κάποιους μάλιστα σε μεγαλύτερη κλίμακα. Οι γλωσσολόγοι διεθνώς παραδέχονται ότι η γλώσσα αυτή στην Ελλάδα, μαζί με τη μακεδονική γλώσσα, όπως έχει αναγνωριστεί από τη Συμφωνία των Πρεσπών ως επίσημη γλώσσα της Βόρειας Μακεδονίας και μαζί και με τη βουλγαρική γλώσσα, αποτελούν ένα γλωσσικό συνεχές, ένα «language continuum». Και στις τρεις εν λόγω χώρες, το γλωσσικό αυτό συνεχές παρουσιάζει διαφοροποιήσεις από μέρος σε μέρος και εντός των συνόρων των ως άνω χωρών αλλά και μπορεί και να απαντάται όμοιο σε ζώνες εκατέρωθεν των συνόρων. Οι άνθρωποι που μιλάνε οποιαδήποτε γλώσσα από τις ως άνω με τις όποιες περαιτέρω ντοπιολαλιές της και προέρχονται από διαφορετικά μέρη της ευρύτερης γεωγραφικής Μακεδονίας συνεννοούνται μεταξύ τους έχοντας επίγνωση του πότε ο συνομιλητής μιλάει κάπως διαφορετικά, πάντα όμως στο πλαίσιο του ως άνω γλωσσικού συνεχούς. Ο όρος ντόπια γλώσσα, έχει καθιερωθεί, προς αποφυγήν «ενοχλητικών» όρων, ως «όρος ομπρέλα» για την επίμαχη γλώσσα στην ελληνική Μακεδονία και ειδικότερα στο μεγάλο μέρος αυτής, όπου απαντάται και αυτή η διαφορετική από τα ελληνικά γλώσσα, όπως π.χ. και στο νομό Σερρών και ειδικότερα στα βόρεια αυτού. Ομοίως και ο όρος ντόπιοι έχει καθιερωθεί για όσους μιλάνε τα «ντόπια». Βέβαια στο νομό Σερρών όλοι οι κάτοικοι, ανεξαρτήτως καταγωγής, αυτή τη γλώσσα την αναγνωρίζουν ότι υπάρχει και πολλοί την ονομάζουν βουλγαρική, όρος ο οποίος είναι και σύμφωνος με τη θεωρία του γλωσσικού συνεχούς.

Πάντως ως προς τη δήθεν νόθο χρήση του όρου ντόπια γλώσσα, ανάγκη διατήρησης της ελληνικής γλώσσας λόγω κινδύνου αυτή να εξαλειφθεί, δεν υπάρχει στο νομό Σερρών και επομένως δε νοείται ένας τέτοιος σκοπός σε καταστατικό σωματείου. Θα υπήρχε π.χ. ανάγκη διάσωσης και διατήρησης των ντοπιολαλιών της ελληνικής, που απαντώνται στο νότιο μισό του νομού Σερρών. Δηλαδή π.χ. στα Νταρνακοχώρια, στην περιοχή της Νιγρίτας και στην περιοχή του Παγγαίου. Ένα σωματείο όμως, που θα είχε σκοπό να διατηρήσει κάποια από τις ντοπιολαλιές αυτές, δε θα έγραφε στο καταστατικό του ότι έχει σκοπό να διατηρήσει την «ντόπια γλώσσα». Θα έγραφε ότι έχει σκοπό να διατηρήσει τα «νταρνάκικα», τα «νιγριτινά», ή  τα «παγγαιορείτικα», γιατί αυτοί οι όροι χρησιμοποιούνται για τις συγκεκριμένες ντοπιολαλιές και όχι ο όρος «τα ντόπια». Συνακόλουθα με τα ως άνω, ένα σωματείο που θα ήθελε να διασώσει κάποια ντοπιολαλιά της ελληνικής, που κατά τα ως άνω δε θα την αποκαλούσε «ντόπια γλώσσα», θα είχε έδρα τα Νταρνακοχώρια, την περιοχή της Νιγρίτας και την περιοχή του Παγγαίου αντίστοιχα και όχι την Ηράκλεια στα βορειοδυτικά του νομού Σερρών.

Ως προς την ασάφεια που υποτίθεται ότι δημιουργείται με τη χρήση των όρων «ντόπιοι Σερραίοι» και «ντόπια γλώσσα», η σαφήνεια όταν μία λέξη έχει διττή έννοια, προκύπτει είτε από τα συμφραζόμενα είτε από τα διδάγματα της κοινής πείρας. Για παράδειγμα, με το όνομα Μακεδονία, ασυνόδευτο από γεωγραφικό προσδιορισμό, αναφέρεται η εντός των συνόρων της Ελλάδας Μακεδονία αλλά ομοίως αναφέρεται και η γεωγραφικά ευρύτερη Μακεδονία. Στην πρόταση π.χ. «οι δύο μεγαλύτερες πόλεις της Μακεδονίας είναι η Θεσσαλονίκη και οι Σέρρες», είναι σαφές ότι γίνεται αναφορά στην εντός των συνόρων της Ελλάδας Μακεδονία. Στην πρόταση ««οι δύο μεγαλύτερες πόλεις της Μακεδονίας είναι η Θεσσαλονίκη και τα Σκόπια», είναι σαφές ότι γίνεται αναφορά στη γεωγραφικά ευρύτερη Μακεδονία. Παρομοίως, ο επίμαχος όρος «ντόπιοι», όταν αναφέρεται σε ολόκληρη την έκταση του νομού Σερρών, αφορά ΚΑΙ τους ντόπιους της καταγωγής των μελών του σωματείου, που ομιλούν ή κατανοούν σε όποιο βαθμό την «ντόπια» γλώσσα, αλλά αναφέρεται ταυτόχρονα ΚΑΙ στους κατά πολύ περισσότερους, που σε μεγάλο και απροσδιόριστο βάθος γενεών ομιλούσαν πάντοτε ελληνικά. Όταν γίνεται αναφορά ΜΟΝΟ σ’ αυτούς που στο βόρειο τμήμα του νομού Σερρών ομιλούν την «ντόπια» γλώσσα, χρησιμοποιείται ο ίδιος όρος, «ντόπιοι». Το σωματείο με έδρα την Ηράκλεια στα βορειοδυτικά του νομού Σερρών, που σκοπεύει να διασώσει και να διατηρήσει την «ντόπια» γλώσσα, καθιστά και εξ’ αυτού του λόγου σαφές ότι δεν εννοεί τα ελληνικά.

Το δικαστήριο λοιπόν δε δέχεται το σωματείο να χρησιμοποιεί τον όρο ντόπια γλώσσα. Μήπως θα προτιμούσε από το σωματείο να γινόταν η χρήση των όρων «βουλγαρική», ή «μακεδονική», ή «σλαβομακεδονική», ή «σλαβική»; Προφανώς όχι, γιατί και τότε το δικαστήριο θα επικαλούνταν ότι επιδιώκεται η δημιουργία μίας διακριτής γλωσσικής και πολιτιστικής κοινότητας σε παραμεθόριο περιοχή, επιδίωξη που θα αποτελούσε, πάντα κατά τους ισχυρισμούς της ανακοπής του εισαγγελέως και του δικαστηρίου, απειλή για την ελληνική δημόσια τάξη. Απειλή όμως για τη δημόσια τάξη, δεν αποτελεί ούτε ακόμα και η διεκδίκηση καθεστώτος εθνικής μειονότητας, όπως έχει δεχτεί το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο των Δικαιωμάτων του Ανθρώπου, διεκδίκηση πολύ δυναμικότερη σε σχέση με αυτές της «Αδελφότητας Ντόπιων Σερραίων Κύριλλος και Μεθόδιος», που απλώς επιδιώκει τη διάσωση και διατήρηση της ντόπιας γλώσσας.

Αλλά η απόφαση του δικαστηρίου των Σερρών δε δέχεται ούτε καν ότι υπάρχουν ντόπιοι Σερραίοι που ομιλούν σε βάθος αιώνων άλλη γλώσσα από την ελληνική. Ισχυρίζεται ότι ντόπιοι Σερραίοι είναι οι «αναμφισβήτητα σε βάθος αιώνων ελληνικής καταγωγής, ομιλούντες την ελληνική γλώσσα», δηλαδή όχι και τα μέλη του σωματείου και πολλοί άλλοι κάτοικοι στα βόρεια κυρίως του νομού Σερρών. Των οποίων οι παππούδες/γιαγιάδες, ή και γονείς, ενίοτε όμως και οι ίδιοι από νηπιακή ηλικία μιλούσαν και μιλούν την ακατονόμαστη γλώσσα.

Η  απόφαση ισχυρίζεται επίσης ότι από τη νόθο, όπως αναφέρει, χρήση των όρων «ντόπια γλώσσα» και «ντόπιοι Σερραίοι», παραπλανήθηκαν 10 από τα 28 ιδρυτικά μέλη του, τα οποία όταν συνειδητοποίησαν την πλάνη αποχώρησαν. Σα να μην ήξεραν αυτά τα μέλη από ντόπιες οικογένειες στα βόρεια του νομού Σερρών ούτε την καταγωγή τους, ούτε ποια ήταν η γλώσσα των παππούδων - γιαγιάδων τους, ακόμα και γονιών τους, αν όχι και των ιδίων από νηπιακή ηλικία και σα να μην ήξεραν ποια ήταν και η καταγωγή των υπολοίπων μελών του σωματείου. Σα να μην ήξεραν στην ευρύτερη περιοχή του βόρειου νομού Σερρών ούτε και τις εδώ και πολλά χρόνια δημόσιες τοποθετήσεις του γραμματέα του σωματείου για την καταγωγή τους και τα γλωσσικά τους δικαιώματα, τοποθετήσεις που προκαλούσαν αντιδράσεις από θερμόαιμους. Όλως τυχαίως τα εν λόγω 10 μέλη αποχώρησαν αφού άρχισε όλη η ανθρωποφαγία από την τηλεόραση, το Μάρτιο του 2018, μετά από την τερατωδώς ανόητη μήνυση κατά του σωματείου για «πράξεις εσχάτης προδοσίας που τιμωρούνται με την ποινή του θανάτου»…

 H ως άνω μήνυση ασκήθηκε από την «Πανελλήνια Ομοσπονδία Πολιτιστικών Συλλόγων Μακεδόνων» (ΠΟΠΣΜ) και πανομοιότυπη σχεδόν μ’ αυτή ασκήθηκε και από τον Ηλία Παναγιώταρο, τότε βουλευτή της Χρυσής Αυγής. Η δεύτερη απλώς είχε συσχετιστεί με την πρώτη, θεωρήθηκε δηλαδή από τον εισαγγελέα ενιαία με την πρώτη, που βρήκε τη θέση που της άξιζε, δηλαδή στο αρχείο.

Ας υποθέσουμε όμως ότι όντως παραπλανήθηκε η Ειρηνοδίκης, που είχε αναγνωρίσει το σωματείο, εξαιτίας έλλειψης γνώσης της περί της ύπαρξης των λιγότερο χρησιμοποιούμενων γλωσσών στους νομούς της Μακεδονίας και ότι θεώρησε ότι με τον όρο ντόπια γλώσσα νοείται μόνο η ελληνική. Στο νομό Σερρών, πριν μερικά χρόνια, ιδρύθηκε σωματείο με την επωνυμία «Σύνδεσμος Ελληνοκουβανικής Φιλίας Σερρών». Εκ του καταστατικού του σωματείου αλλά και εκ των εκδηλώσεων – δραστηριοτήτων του και πριν και μετά την αναγνώρισή του, προέκυπτε σαφώς ένας χαρακτήρας του σωματείου και των μελών του φίλα προσκείμενος στο καθεστώς της Κουβανικής επανάστασης του 1959. Το σωματείο αυτό συνέχισε να υπάρχει για κάποια χρόνια και αδράνησε λόγω του θανάτου του προέδρου του, που ήταν και ο κυρίως δραστηριοποιούμενος στις πρωτοβουλίες του σωματείου. Ο πρόεδρος και πολλά τουλάχιστον από τα μέλη του σωματείου ήταν επίσης μέλη ή φίλοι παρατάξεων της κομμουνιστικής - και όχι μόνο – αριστεράς και γνωστοί ως προς τα φρονήματά τους στην κοινωνία των Σερρών. Με σκεπτικό παρόμοιο με αυτό της τωρινής ανακοπής εναντίον του σωματείου «Αδελφότητα Ντόπιων ….», θα μπορούσε ένας εισαγγελέας και τότε να θεωρήσει ότι ο/η δικαστής που είχε αναγνωρίσει τότε το φιλοκουβανικό σωματείο είχε παραπλανηθεί, με αποτέλεσμα να αντιληφθεί ότι εκείνο το σωματείο είναι π.χ. απλώς φιλειρηνικό και υπέρ της φιλίας των λαών και ότι αγαπάει απλώς την κουβανική μουσική κλπ., ενώ θα έπρεπε να μην το αναγνωρίσει λόγω του «τι υποκρύπτουν τα φιλικά του αισθήματα προς το κουβανικό καθεστώς», διότι π.χ. τέτοιες συλλογικές προσπάθειες ανά την Ελλάδα προβάλλουν τα ιδεώδη της κουβανικής επανάστασης του Φιντέλ Κάστρο και επομένως και …την ανατροπή της καθεστηκυίας τάξης δια των όπλων και ότι αυτό ο/η δικαστής τότε δεν το είχε λάβει υπόψη! Ορθώς όμως κανένας εισαγγελέας δεν εφάρμοσε ποτέ κανένα τέτοιο σκεπτικό και δεν κινήθηκε με ανακοπή κατά του φιλοκουβανικού σωματείου, όπως αντιθέτως συμβαίνει τώρα με την «Αδελφότητα…», στην περίπτωση της οποίας η θεωρούμενη παραπλάνηση της Ειρηνοδίκου περί του τι σημαίνει ντόπια γλώσσα αποτελεί δήθεν λόγο ακύρωσης του σωματείου.

Επιπλέον, η απόφαση που ακυρώνει το σωματείο «Αδελφότητα…», αναφέρει ότι «η αναγνώρισή του προσκρούει στην ανάγκη ειρηνικής συμβίωσης μεταξύ των πολιτών της περιοχής και κατ’ επέκταση της γαλήνης της Χώρας, καθώς και στην ανάγκη προστασίας των δικαιωμάτων και των ελευθεριών των τρίτων». Ούτε λέξη για τα αποδεικτικά στοιχεία που προσκομίστηκαν περί των απειλών ακόμα και κατά της ζωής των μελών του σωματείου και περί των συκοφαντικών ρεπορτάζ σε κεντρικό κανάλι της τηλεόρασης, σύμφωνα με τα οποία το «φιλοσκοπιανό σωματείο» βάζει τα παιδάκια στα σχολεία του νομού Σερρών να τραγουδούν για την «αλύτρωτη Μακεδονία» και στα οποία απεικονίζονται παιδάκια σε σχολείο της Βόρειας Μακεδονίας και τραγουδούν για τη χώρα τους, όπως τα παιδάκια σε όλα τα σχολεία του κόσμου. Και πάντως σε εποχή πριν από τη Συμφωνία των Πρεσπών την αποκαλούν φυσικά σκέτη Μακεδονία.

Στη δίκη που τώρα έκανε δεκτή την εισαγγελική ανακοπή κατά του σωματείου για ακύρωση αυτού, η ΠΟΠΣΜ είχε ασκήσει παρέμβαση υπέρ του εισαγγελέα, που έγινε δεκτή. Όπως έγινε δεκτή και η παρέμβαση που άσκησε ομοίως υπέρ του εισαγγελέα και ο Δικηγορικός Σύλλογος Σερρών, που στα τέλη Ιανουαρίου του 2019 αποφάσισε δια του ΔΣ του, μόνο αυτός από όλους τους δικηγορικούς συλλόγους της Ελλάδας, διήμερη αποχή των δικηγόρων των Σερρών από δύο συνεχόμενες δικασίμους «λόγω έντονης αντίθεσης με τη Συμφωνία των Πρεσπών»… Το τελευταίο, πολύ περισσότερο στη συγκυρία που ζούμε εδώ και τουλάχιστον δύο μήνες, είναι ανεπίδεκτο σχολιασμού…

Θα αναρωτιόταν όμως ο κάθε καλόπιστος που υπό οποιαδήποτε ιδιότητα θα ασχολιόταν με την υπόθεση, γιατί έγινε η εν λόγω δίκη, εφόσον ακόμα και ο διώκτης του σωματείου, πρώην πρόεδρος της ΠΟΠΣΜ, σε ομιλία του το 2015 αποδέχεται τους όρους «τα ντόπια» ή «εντόπικα» για τη γλώσσα, που όπως αναφέρει ομιλείται και στο νομό Σερρών, την προσδιορίζει ως «βλάχικα βουλγαρικά» και αναφέρει μάλιστα τους όρους «ντόπια» και «εντόπικα» επανειλημμένα… Τα λέει και «εντόπικα» επειδή η ομιλία του αυτή έγινε σε συνάντηση στην Πτολεμαϊδα, όπου, όπως και γενικότερα στη Δυτική Μακεδονία, χρησιμοποιείται η εν λόγω παραλλαγή του όρου. Το οπτικοακουστικό υλικό της ομιλίας προσκομίστηκε στη δικογραφία σε CD και σε απομαγνητοφώνηση και αγνοήθηκε παντελώς από το δικαστήριο…

Υγ.: Όσον αφορά τις "προδοσίες", τις "αυτονομίες", ότι υποκινούμαστε από το εξωτερικό και άλλα τραγελαφικά για την μητρική μας γλώσσα που μας κατηγορούν τα θεωρούμε ανάξια σχολιασμού.

Η δήλωσή μας

Έλληνες Δημοκράτες,

Ντόπιοι Μακεδόνες,

Γόνοι Σλαβόφωνων,

Ψηλά το κεφάλι!

Λουκέτο στο Σύλλογό μας γιατί… γιατί ηττήθηκαν

Δεν μπόρεσαν να κρύψουν αυτό που δεν τολμούν να φανερώσουν.

Η γλώσσα και η παράδοσή μας δεν γράφονται στα δικαστήρια.

Το θάρρος και το φιλότιμο εξαφανίστηκαν στα Σέρρας.

Ο Κρέων ξανά τυφλώθηκε.

Όμως εμείς υπάρχουμε
και θα συναντιόμαστε στις Προσευχές μας.

Ο Χριστός υπάρχει και για μας.
Η αλήθεια θα νικήσει στο τέλος.

Διεκδικούμε, όσο ζούμε, το δίκιο μας.
Την αξιοπρέπειά μας.

Ανάπαυση με τα τραγούδια μας.

Προσοχή στο καθήκον μας:
Στη φωνή του τόπου μας.

Γκόρε γκλάβατα ντουσίσκες!

(μτφρ: Ψηλά το κεφάλι ψυχούλες!).

Ζούμε ελεύθερα…

Η ΠΑΡΕΑ-ΠΡΩΗΝ ΜΕΛΗ ΤΟΥ ΚΑΤΑΡΓΗΜΕΝΟΥ ΣΩΜΑΤΕΙΟΥ

«ΑΔΕΛΦΟΤΗΤΑ ΝΤΟΠΙΩΝ ΣΕΡΡΑΙΩΝ – ΚΥΡΙΛΛΟΣ ΚΑΙ ΜΕΘΟΔΙΟΣ»

Σέρρες 10/9/2019