Abecedar Абецедар

«Ριζοσπάστης», Δευτέρα 30 Οκτωβρίου 1933

ΤΑ ΒΟΔΕΝΑ ΚΟΛΥΜΠΑΝΕ ΣΤΟ ΛΕΥΚΟ ΧΡΥΣΑΦΙ.

Η ΕΡΓΑΤΙΑ ΤΟΥΣ ΟΜΩΣ…

«… ΤΙ ΘΕΛΕΙΣ ΕΣΥ… ΠΡΟΣΦΥΓΑΣ Ν’ ΑΝΑΚΑΤΕΥΕΣΑΙ ΜΕ ΤΟΥΣ ΒΟΥΛΓΑΡΟΥΣ;» - ΟΠΟΥ ΑΠΟΔΕΙΚΝΥΕΤΑΙ ΟΤΙ… Ο ΚΥΡΙΟΣ ΣΕΦΕΡΤΖΗΣ ΔΟΥΛΕΥΕΙ ΤΑ ΑΡΓΑΛΕΙΑ ΤΟΥ ΓΙΑ ΤΟ «ΚΑΛΟ» ΤΟΥ ΕΡΓΑΤΗ.

9Ο

ΒΟΔΕΝΑ, Οχτωβρης. 

Το τραίνο σταμάτησε. Μια πλούσια φύση. Μια παχιά και μεγαλόπρεπη βλάστηση. Νερά, νερά, νερά… και το χώμα αφράτο και τα δέντρα με τα πλατιά και καταπράσινά τους φύλλα σκεπάζουν το άθλιο δρόμο που βγάζει από τον σταθμό στην πόλη. Κι είναι πια φθινόπωρο…

Στο χώμα τούτο άνθρωπο να φυτέψεις θα φυτρώσει… Μα γιατί λοιπόν τόση δυστυχία σ’ αυτό τον τόπο; Γιατί τόσες χλωμές μορφές; Τόσα ξυπόλυτα και κουρελιάρικα παιδάκια; 

Ίσως να φταίνε οι άνθρωποι… Και βέβαια. Αυτοί «βάζουν λάδι στα φασόλια τους, αφού τα φασόλια έχουν το δικό τους…» Καλά τα λέει ο Μπάρμπα Γιώργης στους εργάτες τους εργοστασίου.

-Μπάγκο… Νέμα ραμπότα… να φάμπρικατα, αμα σάντακα κι πράβις… (Δεν έχει δουλειά στα εργοστάσια, αδέρφια μου… αλλά από ευσπλαχνία τα δουλεύουμε…). 

Για να μην πεινάσει ο εργάτης, ο αχάριστος, που ζητάει και αύξηση από 15 και 20 σε 30 και 40… Γίνεται ποτέ αυτό; 

Και τα άφθονα νερά κελαρύζουν μέσα από τους δρόμους, κάτω από τα γεφυράκια, μέσα από τις αυλές. Κι ενώνονται και χωρίζονται σε εκατοντάδες τα ποταμάκια, γοργό τρεχάμενο νερό, ο λευκός άνθραξ όπως τον λένε, που κινάει μύλους, που σχηματίζει τις βοερές κι αντρειωμένες τουρμπίνες των εργοστασίων ΣΕΦΕΡΤΖΗ – ΤΣΙΤΣΗ – ΚΟΚΚΙΝΟΥ και ΚΟΜΠΑΝΥ που τραντάζουν συθέμελα τα Βοδενά. 

Οι καταρράχτες παρακάτω γκρεμίζονται στο λόγκο, για να στριφογυρίζουν τους τροχούς και τα γρανάζια των νηματουργείων και των υφαντουργείων των Λαναράδων και Χατζηδημουλαίων. 

Κινητήρια δύναμη χωρίς έξοδο. Ανθρώπινο υλικό χωρίς έξοδο. Ενίσχυση από το καπιταλιστικό κράτος άφθονη. Να πως εξηγείται το φαινόμενο, που το μικρό και άθλιο εργαστήρι του Μπάρμπα Γιώργη – Σεφερτζή, με τους τρεις αργαλειούς του, σε διάστημα 30-35 χρόνων να πλατύνει, να γίνει τεράστιο, με απειλητικά τα φουγάρα του προς τον ουρανό και να γεννήσει πέντε άλλα μεγάλα, μεγαλύτερα  από το πρώτο στη σειρά εργοστάσια.

Να πως εξηγείται οι εταιρείες των νηματουργείων και υφαντουργείων να λογαριάζονται σήμερα με δισεκατομμύρια δραχμές από τις λίγες ψωρολίρες που έφερε ο Κόκκινος από την Αίγυπτο. 

Ένα απλό πρόβλημα: 3000 εργάτες δουλεύουν 12 ώρες τη μέρα προς 15 δραχμές… Πόσα δίνουν στην εταιρεία;

 

Απάντηση Σεφερτζή: Τίποτα… Τίποτα… Ζημίες μονάχα έχουμε, αλλά λυπούμαστε, βλέπεις…

 

Δεν έχουμε ούτε τον καιρό ούτε η αποστολή μας είναι αυτή να καταπιαστούμε λεπτομερειακά με όλες τις φωνές και όλα τα παράπονα των προλεταρίων στα Βοδενά, που τους παίρνουν και το πετσί τους ακόμα οι κυρίαρχοι Λαναρο-Σεφερτζήδες. Όμως δεν μπορείς να μη φτύσεις κατάμουτρα τους υποκριτές και τους αισχρούς απατεώνες σαν τον Σεφερτζή, «που δουλεύουν μέρα-νύχτα τα εργοστάσιά του από ελεημοσύνη για τους εργάτες».

 

Και να η καλοσύνη του: 

1. Δουλειά βαριά και σκληρή 12 ώρες και 15, μεροκάματα από 8 στα μικρά, 15 στα κορίτσια, 20 σε πολλούς άνδρες και 30 στους παλιούς εργάτες που βρίσκονται από 10 χρόνια στα εργοστάσιά του.

2. Το στουπί και το μπαμπάκι γεμίζει τα πνευμόνια των εργατριών, τακτικότατοι θάνατοι από την φθίση και την πλευρίτιδα, καμιά θέρμανση το χειμώνα, κανένας απορροφητήρας το καλοκαίρι.

3. Κανένας προφυλακτήρας, θανατικά δυστυχήματα από τις μηχανές, κοψίματα χεριών και ποδιών. 

4. Καμιά ιατρική περίθαλψη, κανένα κοινωνικό προνόμιο και περίθαλψη καμιά για τους παθόντες στην υπηρεσία. 

5. Κτηνώδικη συμπεριφορά, βαριά τρομοκρατία, κόπηκε το υφάδι του αργαλειού πρόστιμο 50 δραχμές, έσπασε ένα μασουράκι πρόστιμο 50 δραχμές, τακτικά διωξίματα. 

6. Χαφιεδισμοί οργανωμένοι, υπηρεσία σιγουράντζας που καθοδηγείται από τους διευθυντές των εργοστασίων σε συνεννόηση με την αστυνομία, σ’ όλα τα εργοστάσια. 

    

Όλα τα παραπάνω μπορούν να επεκταθούν σ’ όλα τα 6 μεγάλα εργοστάσια και στα άλλα μικρά και μεγάλα μεταξουργεία, ταπητουργεία, βυρσοδεψεία με την παρατήρηση ότι αφήσαμε πολλά κενά.

 

Αν λάβουμε υπόψη ότι οι περισσότεροι από τους 5000 εργαζόμενους και άνεργους προλετάριους είναι από τη μακεδονική μειονότητα, προσθέσετε και την εθνική καταπίεση, τις απάτες που γίνονται σε βάρος τους και τους κανιβαλισμούς των διευθυντών της αστυνομίας και θα έχετε μια εικόνα μαύρης κόλασης στον παράδεισο αυτό του νερού, της βλάστησης του ήλιου και του φυσικού πλούτου.

Πηγή:
Το πρωτότυπο φύλλο της εφημερίδας «Ριζοσπάστης», Δευτέρα  30 Οκτωβρίου 1933