Γεννήθηκε στο χωριό Ποστόλ (σημαίνει Θρόνος) την σημερινή Πέλλα Γιαννιτσών που ταυτίζεται με τη γενέτειρα του Μεγάλου Αλεξάνδρου Πέλλα, στις 6 Νοεμβρίου 1874 με το παλαιό Ιουλιανό ημερολόγιο ή στις 18 Νοεμβρίου 1874 με το νέο Γρηγοριανό ημερολόγιο[1].
Το 1889, μετά το τέλος των σπουδών του στο ελληνικό σχολείο της γενέτειράς του, πήγε στο Βελιγράδι όπου με υποτροφία σπούδασε στη σχολή του Αγίου Σάββα.[2]
Το 1890 πήγε στη Σόφια για την συνέχιση των σπουδών του, απ’ όπου όμως σύντομα επέστρεψε στο Βελιγράδι.
Το 1893 γράφτηκε στην Παιδαγωγική Ακαδημία του Βελιγραδίου. Την ίδια χρονιά ίδρυσε με συμμαθητές του, στο Βελιγράδι, τη φοιτητική ένωση «Βαρδάρης», η οποία ήταν η πρώτη Μακεδονική εταιρία στη Σερβία. Στις 8 Ιουνίου 1895 αποφοίτησε από την Παιδαγωγική Ακαδημία.
Το ίδιο χρόνο γράφει την πρώτη του μελέτη με τίτλο Η σημασία των μοραβικών και ρεζαβινών διαλέκτων για τη σύγχρονη και ιστορική εθνογραφία της Βαλκανικής Χερσονήσου, η οποία δημοσιεύεται στο περιοδικό της Ρωσικής Γεωγραφικής Εταιρείας.
Στις 12 Νοεμβρίου του 1900 ιδρύει με συμμαθητές του τον μυστικό Μακεδονο-αδριανουπολίτικο Σύνδεσμο της Πετρούπολης.
Το 1901 σπουδάζει στο Πανεπιστήμιο της Οδησσού.
Στις 31 Μαΐου 1902 ολοκληρώνει τις σπουδές του αλλά παραμένει στο πανεπιστήμιο όπου συνεχίζει την έρευνα ως μεταπτυχιακός φοιτητής με την καθοδήγηση του διάσημου καθηγητή Σλαβολογίας Λάβρωφ. Στις 18 Σεπτεμβρίου εκλέγεται πρόεδρος του Μυστικού Μάκεδονο - αδριανουπολιτικού Συνδέσμου στην Πετρούπολη.
Το Νοέμβριο του 1902 εγκαταλείπει τη Ρωσία και κατευθύνεται στα Βιτώλια (Μοναστήρι) για να συμβάλει στην προετοιμασία της Εξέγερσης. Από το Δεκέμβριο δε του 1902 διδάσκει στο πρώτο Γυμνάσιο Αρρένων του Μοναστηρίου.
Στα τέλη του Ιουλίου του 1903, λίγες μέρες μετά έκρηξη της Εξέγερσης του Ίλιντεν και μετά από παραμονή οκτώ μηνών στο Μοναστήρι, αναχωρεί συνοδεύοντας το φέρετρο του δολοφονημένου Ρώσου Προξένου Ροστόφσκυ στη Ρωσία. Φτάνοντας δημοσιεύει άρθρα σε ρωσικές εφημερίδες, πληροφορώντας το κοινό για την Εξέγερση του Ίλιντεν. Με τις διαλέξεις του προκαλεί το ενδιαφέρον στα μέλη της Λογοτεχνικής Ένωσης του Αγίου Κλήμεντος στην Πετρούπολη.
Τον Νοέμβριο του 1903 φτάνει στη Σόφια με σκοπό να τυπώσει το βιβλίο που προετοίμασε στη Ρωσία με τίτλο Μακεδονικές υποθέσεις. Η γλώσσα που χρησιμοποίησε ήταν η μακεδονική, συνέχεια των μακεδονικών διαλέκτων του Πρίλεπ και των Βιτολίων. Ο Μισίρκωφ με το βιβλίο του έβαλε τις βάσεις για τη σύγχρονη Μακεδονική λογοτεχνική γλώσσα.[3]
Στις 5 Δεκεμβρίου 1903 και ενώ το βιβλίο βρίσκεται στο τυπογραφείο, πηγαίνει στο Βελιγράδι, όπου κάνει διαλέξεις στους φοιτητές της Μεγάλης Σχολής για το Μακεδονικό ζήτημα. Με την επιστροφή του διανέμει το βιβλίο του στα βιβλιοπωλεία της Σόφιας. Η αντίδραση εκ μέρους της βουλγαρικής κυβέρνησης δεν αργεί να έρθει. Το βιβλίο κατάσχεται και καταστρέφεται ενώ ο ίδιος διώκεται και επιστρέφει στη Ρωσία. Εκεί, στις 7 Ιανουαρίου 1904, διορίζεται καθηγητής στο Γυμνάσιο Θηλέων του Βερντιάσκ της Ουκρανίας, στην Αζοφική θάλασσα.
Την 1η Σεπτεμβρίου 1905 εκδίδει στην Οδησσό την πρώτη μακεδονική εφημερίδα Βαρντάρ, και στις 4 Σεπτεμβρίου παντρεύεται την Αικατερίνη Μιχαήλοβα. 
Στις 18 Απριλίου 1907 η Μακεδονο-αδριανοπολιτική Επιθεώρηση, που εκδίδεται στη Σόφια δημοσιεύει ένα άρθρο του με τίτλο Σημειώσεις για την νοτιοσλαβική φιλολογία και ιστορία (σχετικά με το ζήτημα της διαχωριστικής γραμμής μεταξύ Βουλγάρων και Σερβοκροατών και τις γλώσσες που μιλούν οι λαοί αυτοί).
Το Οκτώβριο του 1912 ο Μισίρκωφ, ως πολεμικός ανταποκριτής ρωσικών εφημερίδων, παίρνει μέρος στον Α’ Βαλκανικό πόλεμο.
Την 1η Απριλίου 1913 μετατίθεται από το Γυμνάσιο της Οδησσού στο αντίστοιχο της Κισινιέφ, σημερινής πρωτεύουσας της Μολδαβίας.
Στις 21 Νοεμβρίου 1917 εκλέγεται βουλευτής Βεσαραβίας στο Κισινίεφ.
Ένα χρόνο αργότερα, στις 29 Οκτωβρίου 1918, συλλαμβάνεται από τις ρουμανικές αρχές του Κισινιέφ για αντιρουμανικές ενέργειες και εκτοπίζεται στο Μπεντίρι, από εκεί δε καταφεύγει στην Οδησσό η οποία βρισκόταν υπό Αυστρογερμανική κατοχή.
Στις 2 Δεκεμβρίου 1918 εγκαταλείπει την Οδησσό με προορισμό τη Σόφια, όπου μόλις φτάνει προσλαμβάνεται από το Εθνογραφικό Μουσείο ως διευθυντής του Τμήματος Ιστορίας.
Τον Σεπτέμβριο του 1919 προσλαμβάνεται από το Γυμνάσιο του Καρλόβου και αναλαμβάνει τη διεύθυνση.
Στις 10 Αυγούστου 1923 αρχίζει να γράφει τα απομνημονεύματά του, αλλά σταματά μετά μια εβδομάδα. Ένα από τα πιο ενδιαφέροντα ντοκουμέντα για τη ζωή και το έργο του δεν ολοκληρώνεται ποτέ.
Στις 4 Σεπτεμβρίου 1925 μετατίθεται στην Κοπρόβστιτσα ως διευθυντής του Γυμνασίου.
Τέλος, στις 26 Ιουλίου 1926 πεθαίνει στη Σόφια σε ηλικία 52 ετών.[4]
-------------------------------------------
[1] Για να βρείτε από το παλαιό Ιουλιανό ημερολόγιο την αντίστοιχη ημερομηνία του νέου Γρηγοριανού ημερολογίου δεν έχετε παρά να προσθέσετε 12 ημέρες, εάν πρόκειται για ημερομηνία του 19ου αιώνα, ή 13 ημέρες εάν πρόκειται για ημερομηνία του εικοστού αιώνα.
[2] Ο Κρίστε Μισίρκωφ εκτός απο τα μακεδονικά γνώριζε πολλές γλώσσες μεταξύ αυτών και ελληνικά.
[3] Σήμερα η Μακεδονική γλώσσα είναι διεθνώς αναγνωρισμένη. Τα κορυφαία διεθνή μέσα μαζικής ενημέρωσης μεταδίδουν ειδήσεις και στη μακεδονική γλώσσα όπως το Βρεττανικό BBC http://www.bbc.co.uk/macedonian, η Γερμανική Dеutshe Welle, http://www.dw-world.de/dw/0,,637,00.html και η Φωνή της Αμερικής http://www.voanews.com/macedonian
[4] Το κείμενο είναι του Γιώργου Πετσίβα από την εισαγωγή της επανέκδοσης του βιβλίου του Κρίστε Μισίρκωφ στα ελληνικά: Γιώργου Πετσίβα, ΜΑΚΕΔΟΝΙΚΕΣ ΥΠΟΘΕΣΕΙΣ, Εκδόσεις Πετσίβα, Αθήνα 2003, μετάφραση Δημήτρης Καραγιάννης.
-------------------------------------------
Ακολουθεί ένα τμήμα κειμένου απο το διάσημο βιβλίο ΜΑΚΕΔΟΝΙΚΕΣ ΥΠΟΘΕΣΕΙΣ του Κρίστε Μισίρκωφ. Διαβάζοντάς το, λάβετε υπόψη σας ότι γράφτηκε το 1903 δηλαδή την εποχή που το σύνολο της γεωγραφικής περιοχής της Μακεδονίας δεν ήταν μοιρασμένο μεταξύ Ελλάδας, Σερβίας και Βουλγαρίας αλλά τμήμα της τότε Οθωμανικής Αυτοκρατορίας.
“Πάνω απ’ όλα, ο καθένας γνωρίζει ότι λατρεύουμε τη χώρα μας, τη Μακεδονία και νιώθουμε ότι αυτή είναι η χώρα στην οποία ανήκουμε.
Από παιδιά ακόμα νιώσαμε ότι κάθε τι που είναι αγαπητό σε άλλους είναι και σε εμάς επίσης. Κλαίνε οι άλλοι, κλαίμε κι εμείς, γελούν, γελάμε κι εμείς. Αυτή είναι η παγκόσμια ευτυχία και δυστυχία, μαζί με τα ήθη και έθιμα που μοιραζόμαστε, που μας κάνει ένα έθνος, ένα σύνολο.
Αλλά αν περάσουμε τα σύνορα της Μακεδονίας προς τα βορειοανατολικά, το νότο ή το βορρά, δηλαδή προς τη Βουλγαρία, την Ελλάδα ή τη Σερβία, θα νιώσουμε αμέσως ότι ένας διαφορετικός άνεμος φυσάει· θα νιώσουμε απρόσκλητοι επισκέπτες, και αν θελήσουν να μας συμπεριφερθούν σαν αδέρφια θα είναι για να μας παραπλανήσουν και να μας θέσουν υπό την εκμετάλλευσή τους.
Όλοι οι γείτονές μας συνεχώς μας διαβεβαιώνουν ότι ανήκουμε στην εθνικότητά τους και ότι η μόνη ελπίδα σωτηρίας βρίσκεται στην ένωση συνολικά της Μακεδονίας, ή τουλάχιστον του μεγαλύτερου μέρους της, με τις χώρες τους.
Αντιλαμβανόμαστε λοιπόν ότι όλοι αυτοί οι άνθρωποι, για τους οποίους έχουμε μάθει μόνο από τα βιβλία, και τους οποίους έχουμε φτάσει να θεωρούμε ότι θέλουν να μας βοηθήσουν να κερδίσουμε την ελευθερία μας, θα μας πλησιάσουν σαν φίλοι και συμπατριώτες και θα γίνουν δήθεν προστάτες μας, όχι επειδή είμαστε Έλληνες ή Βούλγαροι ή Σέρβοι, κι όχι επειδή ανησυχούν για τα παγκόσμια ανθρώπινα δικαιώματα συμπεριλαμβανομένων και των δικών μας, ή επειδή επιθυμούν να μας βοηθήσουν και να μας σώσουν από κάποιο κίνδυνο, αλλά καθαρά από εγωιστικούς λόγους, οι οποίοι τους οδηγούν να εκμεταλλευτούν το γεγονός ότι χρησιμοποιούμε τα ονόματά τους για να ορίσουμε τους εαυτούς μας.
Εκμεταλλεύονται αυτό το γεγονός –το ότι ο λαός της Μακεδονίας ορίζεται σαν σερβικός, ελληνικός ή βουλγάρικος- για να επεκτείνουν τα κράτη τους και να εξασφαλίσουν τα συμφέροντά τους προσαρτώντας, αν όχι όλη, τουλάχιστον το μεγαλύτερο μέρος της Μακεδονίας. […]
Αυτό σημαίνει ότι τα τοπικά συμφέροντα προηγούνται και τα οικουμενικά έπονται· τα πρώτα είναι ο σκοπός τα δεύτερα το μέσο. Τα συγκεκριμένα ονόματα –Σέρβος, Έλληνας ή Βούλγαρος- δείχνουν για τη Μακεδονία τα μέσα με τα οποία αυτά τα κράτη θα ήθελαν να μας υποτάξουν.
Αν εμείς από τη μεριά μας αγαπάμε τη χώρα μας και τους εαυτούς μας, θα πρέπει να σεβαστούμε τα μακεδονικά συμφέροντα και να τα κρατήσουμε πιο ψηλά από τη Βουλγαρία, τη Σερβία και την Ελλάδα.”
Κρίστε Μισίρκωφ, 1903.
-------------------------------------------
Μπράβο Abecedar για την τιμή που έκανες στον σχεδόν συγχωριανό μας Μισίρκωφ.
ΑπάντησηΔιαγραφήΔυστυχώς η ιστορική μας αυτογνωσία έχει πάρα πολλά κενά.
Για μας τους διασωθέντες Μακεδόνες Γιαννιτσιώτες με προέλευση απο τα γειτονικά μακεδονικά χωριά, ή ζωή και το έργο του Μισίρκωφ προσδίδει ιδιαίτερη τιμή και περηφάνεια.
Ας ελπίζουμε στο μέλλον σε περισσότερες ενέργειες .
Η Αρχή έγινε, και η αρχή είναι το ημιση του παντός...
Υ.Γ
Από ότι είδαμε ο Γηγενής Μακεδόνας
ικανοποίησε ήδη το αίτημά μας.
Σε ευχαριστούμε και για αυτό....
Εχω διαβασει το βιβλιο του "Μακεδονικες υποθεσεις" απο το πρωτοτυπο (στα μακεδονικα).Αυτο που μου εκανε τρομερη εντυπωση, εκτος των αλλων, ειναι η τεραστια ομοιοτητα με τις σημερινες μακεδονικες υποθεσεις και τις καταστασεις που βιωνουμε σημερα εμεις οι Μακεδονες. Ουσιαστικα αυτο το βιβλιο σε γενικες γραμμες απεικονιζει την σημερινη πραγματικοτητα. Παραμενει εξαιρετικα επικαιρο.
ΑπάντησηΔιαγραφήВечна му слава. Да живее Македонија
Αριστη η ανάρτηση. Μπράβο σου.
ΑπάντησηΔιαγραφήΟ τίτλος όμως την αδικεί λίγο.
Καλύτερος θα ήταν ο τίτλος:
18 Νοεμβρίου η επέτειος της γέννησης το 1874 του Κρστε Μισίρκωφ από την Πέλλα/Πόστολ Γιαννιτσών,του πατέρα της σύγχρονης μακεδονικής γλώσσσς.
Συγχαρητήρια και πάλι....
Γεννήθηκε στο μακεδονικό χωριό Πόστολ που το 1925 μετονομάσθηκε σε Πέλλα , της επαρχίας Γιαννιτσών/Πάζαρ του Νομού Πέλλας.
ΑπάντησηΔιαγραφήΤο χωριό του βρίσκεται στην ίδια περιοχή όπου βρίσκεται η αρχαία Πέλλα , η πρωτεύουσα του
Μακεδονικού Βασιλείου , του Φιλίππου και του Μέγα Αλέξανδρου.
Αυτονόητα ότι η αρχαία Πέλλα αποτελεί ΠΟΛΙΤΙΣΤΙΚΗ
(και όχι βιολογική )κληρονομιά των Μακεδόνων κατοίκων της Πέλλας , χωρίς αποκλειστικότητα αλλά κατά προτεραιότητα....
Οι σημερινοί εθνικά μακεδόνες δεν αποτελούν ανώτερο και περιούσιο λαό (όπως οι άλλοι...).
Ουτε έχουν αδιάλειπτη ιστορική βιολογική συνέχεια με τους αρχαίους ...
Ξέρω οτι το σωστό είναι να απαντήσω στα σχόλιά σας. Πιστεύω το σαββατοκύριακο να βρω χρόνο για να απαντήσω.
ΑπάντησηΔιαγραφήΠρος το παρόν αλλαξα τον τίτλο της ανάρτησης μετά άπο πρόταση του ανώνυμου 2:16 AM, November 18, 2009
Να και ενα ευχαριστο νεο σχετικο με την αναρτηση
ΑπάντησηΔιαγραφήhttp://www.florina.org/news/2009/november18_g.asp
Σιγα σιγα να παιρνουμε μπροστα...Νομιζω οτι αυτη η ενεργεια σε συνδυασμο με το ανοιγμα των γραφειων στην Εδεσσα θα δωσει νεα ωθηση στα πραγματα. Βεβαια να μην ξεχναμε οτι ειναι αναγκαια η συμμετοχη ολων..
Πολύ ωραία όλα αυτά και εύγε σας!!!Μία απορία μόνο: όταν λέτε τοπωνύμια "Μακεδονικά" όπως π.χ.Πόστολ, Βοδεν, Σόλουν, Κούτλες κ.α.,τα οποία το Ελληνικό κράτος το 1912 άλλαξε, επί Μακεδόνων Φιλίππου και Αλεξάνδρου, έτσι λέγονταν, ή μήπως Πέλλα, Έδεσσα, Θεσσαλονίκη(επί Κασσάνδρου) και Βεργίνα? Μήπως τα έχετε κανει λίγο σαλάτα, τη μακεδονική σαλάτα, που λενε και οι Γάλλοι? για να ακούσω....
ΑπάντησηΔιαγραφήIcelandic Ambassador to Washington, DC Cancels Macedonian Film on Greek Objections
ΑπάντησηΔιαγραφήGreece might have threatened Iceland over its EU membership bid
Oslo, Norway, (November 18, 2009) -- On October 21, Icelandic Ambassador to the United States, Mr. Hjalmar Hannesson, invited a select group of invitees to his Washington, DC residence for a screening of a film by Icelandic filmmaker Sigurjon Einarsson. The film, A Name is a Name, is directed by Sigurjon who made the film in Macedonia over the past year. It is about the Macedonians, their name, and their struggle to be recognized by their chosen name.
The invitation stated, in part:
"It gives me great pleasure to invite you to a private screening of the film, A Name is a Name, conceived and directed by the Icelander Sigurjon Einarsson who has lived and worked in Norway for many years as a filmmaker.
Having made many documentaries, such as his film about East Timor, films, commercials and music videos over the years, he is once again putting a spotlight on pressing issues. His current film, A Name is a Name, reflects on the people of the Republic of Macedonia, who have been under great pressure since they declared independence in 1991. The content of this powerful story is evoked by the voice of its narrator, the recent UK Poet Laureate, Sir Andrew Motion, and also by music of artists from Macedonia, Iceland, Norway and the USA."
However, on October 28, over two weeks before the scheduled November 12 screening, the Ambassador canceled the screening. His cancelation to invitees simply stated "Please note that the above referenced Film Screening has been cancelled."
On November 17 and 18, news of this broke in Macedonia and Iceland with Channel 5, the newspaper Vest, and the Macedonian Information Agency all reporting on it. In Iceland, the nation's largest newspaper, mbl.is broke the story.
Macedonian TV quoted Ambassador Hannesson having canceled the film because "of very few people who wanted to come."
However, Urdur Gunnarsdottir, a spokeswoman for the Foreign Ministry of Iceland stated for mbl.is "...that the Icelandic Embassy was offered to and was going to screen the film - as a part in spreading Icelandic made culture. But when we were told that the film touched the name issue between Macedonia and Greece a decision was made at the Ministry of Foreign Affairs that we would not screen the film." Furthermore, she stated "When we knew that the film was about the name issue between Macedonia and Greece we decided to cancel the screening - because screening it could possibly be taken as we were taking part in that issue."
Clearly, the Icelanders were informed - either by the Greek Foreign Ministry or the Greek Ambassador to Washington, DC - that showing the film would not help their membership application for the EU. Iceland - along with Macedonia - is now a potential hostage to Greek bullying.
----------------------------------------------------------
Ο τελευταίος ΕΚΒΙΑΣΜΟΣ της σοσιαλιστικής κυβέρνησης της Ελλάδος εναντίον της υποψηφιότητας ενός Κράτους, της Ισλανδίας , υποψηφίας για ένταξη στην Ευρωπαϊκή Ενωση εξαιτίας ενός φίλμ Ισλανδού σκηνοθέτη , κατοίκου Νορβηγίας , με θέμα την ελεύθερη επιλογή των λαών για το όνομά τους...
Ας ελπίζουμε ότι θα βρεθεί τρόπος επίσημης διακίνησης και διανομής σε όλο τον κόσμο.....
Εδώ βρίσκεται το φίλμ στο ίντερνετ
ΑπάντησηΔιαγραφήhttp://www.anameisaname.com/
http://www.youtube.com/user/ANameisaNameFilm
ΑπάντησηΔιαγραφήΕδώ είναι η διεύθυνση στο ίντερνετ...
Διαδόστε το ....
Αξίζει....
@Kaljarsko
ΑπάντησηΔιαγραφήΦτιάξε και εσύ ένα blog. Από τα σχόλιά σου εδώ στα αλλά μακεδονικά μπλόγκ σχημάτισα την γνώμη πως γνωρίζεις πολλά και πρέπει να τα γράφεις σε ένα blog για να τα βρίσκουμε εύκολα. Η ανακοίνωση δημιουργίας ιδρύματος για τον Κρίστε ήταν super double ευχάριστη έκπληξη.
Θα περιμένω με ανυπομονησία να μεταφραστούν τα έργα του Κρίστε Μισίρκωφ από το ίδρυμα στα ελληνικά για να τα διαβάσουμε. Δυστυχώς οι Μακεδόνες στη συντριπτική πλειοψηφία δεν ξέρουμε να διαβάζουμε καλά στην σύγχρονη μακεδονική γλώσσα. Ξέρουμε τη σύγχρονη ελληνική γλώσσα και για αυτό το λόγο πρέπει να μεταφραστούν και άλλα μακεδονικά κείμενα στα ελληνικά και να υπάρχουν και σε ηλεκτρονική μορφή στο ιντερνετ ελεύθερα.
@ ανώνυμε/μη 10:47 AM, November 17, 2009
Ο Μισίρκωφ με καταγωγή από την περιοχή σας είναι πάντα επίκαιρος όπως έγραψε και ο Kaljarsko. Αν διαβάσεις το βιβλίο Μακεδονικές Υποθέσεις θα το καταλάβεις. Μπράβο στον Γηγενή Μακεδόνα που έφτιαξε το ωραίο blog αφιερωμένο στην ΜΑΚΕΔΟΝΙΚΗ ΠΑΡΑΔΟΣΗ.
@ ανώνυμε/μη 3:13 AM, November 18, 2009
Συμφωνώ σε αυτό που λες ότι οι σημερινοί εθνικά μακεδόνες δεν αποτελούμε ανώτερο και περιούσιο λαό. Ξέρουμε ότι στην μακραίωνη ιστορία της περιοχής έγιναν τόσοι πολλοι πόλεμοι και τόσοι πολλοί στρατοί πέρασαν τόσο από τη Μακεδονία όσο και από την Ελλάδα. Τι άραγε απέμεινε από τους αρχαίους Ελληνες και από τους αρχαίους Μακεδόνες; Ένα μεγάλο τίποτα! Πράγματι, αυτό δεν είναι και δεν πρέπει να είναι σημαντικό ζήτημα. Η αλήθεια είναι οτι ολα τα βαλκανικά έθνη με τη σημερινή τους μορφή διαμορφώθηκαν τα τελευταία 200-250 χρόνια. Την ανοησία περι γενεαλογικής συνέχειας την πιστέυουν μόνo οι Ανόητοι που ήρθαν στην Βόρεια Ελλάδα μετά το 1913 και έγιναν "μακεδόνες" ως "δια μαγείας".
@gkari
Το άλλο σχόλιο που έγραψες δεν θα δημοσιευθεί διότι τέτοιες ανοησίες και εξυπνάδες τις ακούμε και τις διαβάζουμε δεξιά και αριστερά όλη την ώρα. Δεν θέλουμε και αλλους "νονούς" εδω πέρα που θέλουν να μας "βαφτήσουν" και πως θα πρέπει να λεγόμαστε. Ελεος πια με εσάς τους "νονούς". Μας πρήξατε!
Στο σάιτ του Ουράνιου Τόξου διαβάσαμε για ίδρυμα Μίσιρκοφ. Τί ακριβώς είναι και από ποιούς ιδρύθηκε?
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαι επιτέλους, είναι Πέτκοφ Μίσιρκοφ και όχι Πέτκοβ Μίσιρκοβ. Το Β στα μακεδονικά στο τέλος της λέξης διαβάζεται Φ. Στα ελληνικά είναι παντού Β. Μην του αλλάζετε και το όνομα.
@ανώνυμε 4:29 PM, November 21, 2009
ΑπάντησηΔιαγραφήΔεν νομίζω οτι το Φ με το Β έχει διαφορά στις καταλήξεις των ονομάτων όταν μεταφράζεται από τα μακεδονικά στα ελληνικά. Όπως και να το προφέρει κανείς, στα ελληνικά, με το ένα ή το άλλο σύμφωνο, ακούγονται το ίδιο.
Σχετικά με ερώτημα για το Ίδρυμα ΚΡΣΤΕ ΠΕΤΚΟΒ ΜΙΣΙΡΚΟΒ δεν μπορώ να σου απαντήσω.
Μπορείς να ρωτήσεις το Ουράνιο Τόξο ταχυδρομικά ή τηλεφωνικά ή με φάξ ή με email στα παρακάτω στοιχεία επικοινωνίας:
RAINBOW - VINOZHITO
STEPHANOU DRAGOUMI 11
PO BOX 51
53100 FLORINA / LERIN
GREECE
Tel.: +30 23850 46548
Fax: +30 23850 46548
E-mail: vinozito@otenet.gr or rainbow@vinozito.gr
Website: http://www.vinozito.gr/
Abecedar,
ΑπάντησηΔιαγραφήτην επισήμανση την έκανα για καλό.
Είτε μας αρέσει είτε όχι, είναι λάθος το Μίσιρκοβ, διότι απλούστατα ο άνθρωπος λεγόταν Μίσιρκοφ.
Τα ονόματα δεν μεταφράζονται. Αλλιώς θα λέγαμε Σταύρος Παρασκευά Μισίρκου.
Ευχαριστώ για την όποια ενημέρωση σχετικά με το ίδρυμα.
Στις 10 Δεκέμβρη είναι η ετήσια Παγκόσμια Ημέρα Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων
ΑπάντησηΔιαγραφήΑς αφιερώσουμε την φετινή χρονιά στο αίτημα της επιστροφής στους Μακεδόνες πολιτικούς πρόσφυγες ανά τον κόσμο της παράνομα αφαιρεθείσης εδώ και 60 χρόνια ελληνικής υπηκοότητας από το ελληνικό κράτος .
Ελάχιστη πράξη, σχετική ανάρτηση σε μπλόγκ…, με την υπενθύμιση του εδώ και 26 χρόνια ρατσιστικού χαρακτήρα αυτής της αφαίρεσης…