Ο Μακάρθι του Θερμαϊκού.

Το ΛΑΟΣ ελέγχει την εθνικοφροσύνη των πανεπιστημιακών

Ο Μακάρθι του Θερμαϊκού

Πριν από δυο περίπου χρόνια, στο απόγειο της εκστρατείας του «πατριωτικού χώρου» ενάντια στο «εθνικά ύποπτο» βιβλίο ιστορίας της Στ΄ Δημοτικού, ένας από τους πρωτεργάτες της όλης καμπάνιας (ο σχολικός σύμβουλος Α. Παυλίδης) ανέλαβε να μας εξηγήσει -ως επιφανής καλεσμένος της «Ζούγκλας» του Τριανταφυλλόπουλου- το ουσιαστικό διακύβευμα της υπόθεσης:
«Ενα αξίωμα της κοινωνιολογίας της εκπαίδευσης είναι ότι το περιεχόμενο πρέπει [sic] να εκφράζει την κυρίαρχη ιδεολογία. Το ερώτημα είναι: αυτό το περιεχόμενο εκφράζει την κυρίαρχη ιδεολογία; Εκφράζει την ιδεολογία μιας ελίτ στα πανεπιστήμια. Λέω, λοιπόν, να ένα πολύ θετικό στοιχείο αυτής της συζήτησης που γίνεται. Γιατί θα βγει στην κοινωνία αυτή η συζήτηση, και θα εκφραστεί η κοινωνία, και θα δούμε τους μέσους όρους που εκφράζει και... Νομίζω ότι θα είναι η αρχή του τέλους της ελίτ των πανεπιστημίων» (ALTER 15.3.2007).
Η τύχη του επίμαχου εγχειριδίου είναι βέβαια γνωστή. Φαίνεται όμως ότι ήρθε το πλήρωμα του χρόνου για να υλοποιηθεί και το δεύτερο σκέλος της προφητείας: η παρέμβαση «της κοινωνίας» για τη δρομολόγηση της «αρχής του τέλους της ελίτ των πανεπιστημίων» (ακριβέστερα: των πανεπιστημιακών εκείνων που δεν φροντίζουν να προσαρμοστούν στις επιταγές της «κυρίαρχης ιδεολογίας»). Με φορέα αυτής της εθνοσωτήριας παρέμβασης έναν τηλεπωλητή βιβλίων και βουλευτή του ΛΑΟΣ, που εκδίδει «πιστοποιητικά κοινωνικών φρονημάτων» απαραίτητα -καθώς φαίνεται- για την επιστημονική εξέλιξη στα ελληνικά ΑΕΙ.
Η ιστορία μας ξεκινά τον Αύγουστο του 2008, με την προκήρυξη μιας θέσης επίκουρου ή αναπληρωτή καθηγητή στο νεοϊδρυθέν Τμήμα Σλαβικών Σπουδών του Πανεπιστημίου Αθηνών, στο γνωστικό αντικείμενο «Σλαβική – Παλαιοσλαβική Γλώσσα και Φιλολογία». Για τη θέση ενδιαφέρθηκαν τρεις υποψήφιοι: η Αλεξάνδρα Ιωαννίδου, επίκουρη καθηγήτρια στο Τμήμα Βαλκανικών Σπουδών του Πανεπιστημίου Μακεδονίας, ο Μίρκο Τομάσεβιτς κι η Τατιάνα Μπορίσοβα. Υπέβαλαν τα χαρτιά τους και ξεκίνησε η προβλεπόμενη από το νόμο διαδικασία.
Ωσπου, στις 14 Ιανουαρίου, ο βουλευτής του ΛΑΟΣ Κυριάκος Βελόπουλος αποφάσισε να σώσει για μια ακόμη φορά το έθνος. Μιλώντας στη Βουλή για άσχετο ζήτημα (τη συμφωνία σύνδεσης Ε.Ε.–Αλβανίας), κάλεσε τον υφυπουργό Εξωτερικών να βάλει στη θέση του το ...Υπουργείο Παιδείας:
«Κύριε Βαληνάκη, δεν θεωρώ ότι υπάρχουν περισσότερο πατριώτες από εσάς εδώ στο Κοινοβούλιο. Θα ήθελα να μου το αποδείξετε αυτό. Και είναι απλή η απόδειξη. Θα σας προκαλέσω. Εχω μπροστά μου, κύριε Βαληνάκη, βιογραφικά δυο καθηγητών που πάτε να τους κάνετε καθηγητές τώρα στο Πανεπιστήμιο: Αλεξάνδρα Ιωαννίδου και κάποιος κύριος γερμανός, με ένα όνομα λίγο περίεργο, Κρίστιαν Φος. [...] Θέλω αύριο να μου πείτε αν τους κάνετε καθηγητές, αν θα πάτε στο Υπουργείο Παιδείας στον Υπουργό και θα του πείτε να αποτραπεί αυτή η επιλογή. Και τότε να είστε βέβαιος ότι θα πω ότι όχι απλά είστε πατριώτης, αλλά και περισσότερο πατριώτης απ’ όλους εμάς».
Την επομένη, ο Βελόπουλος κατέθεσε και σχετική ερώτηση προς τον υπουργό Παιδείας Αρη Σπηλιωτόπουλο, προειδοποιώντας ότι «αν τυχόν, από άγνοια ή άλλο τι, διορισθούν οι ανωτέρω δύο, θα δημιουργηθεί στο ευαίσθητο αυτό τμήμα ένα σκληρό προγεφύρωμα της σκοπιανής προπαγάνδας στην καρδιά του Ελληνικού εκπαιδευτικού συστήματος» και ζητώντας να πληροφορηθεί «τι μέτρα σκοπεύει να πάρει το Υπουργείο» κατά των υπαλλήλων που «δεν πρόσεξαν» τις αιτήσεις τους!
Ποια είναι όμως τα «στοιχεία» που επικαλείται ο βουλευτής του ΛΑ.Ο.Σ., υποστηρίζοντας μάλιστα ότι «συντριπτικώς ξεγυμνώνουν αυτό το επικίνδυνο τουλάχιστον ‘δίδυμο’»; Για λόγους χώρου, θα σταθούμε μονάχα στην περίπτωση της κ. Ιωαννίδου. Ο Βελόπουλος της καταλογίζει:
* Οτι «έχει ως κύριο επιστημονικό της αντικείμενο την μελέτη και προβολή της ‘μακεδονικής γλωσσικής μειονότητος’ στην Μακεδονία, και την ‘εξάλειψη των εθνικισμών από τα σχολικά βιβλία’». Από το βιογραφικό της που επισυνάπτει στην ερώτηση, διαπιστώνουμε ότι ως «πρόβλημα» θεωρεί τη συμμετοχή της ακόμη και σε ημερίδα του ΕΛΙΑΜΕΠ και του ΥΠΕΞ, σε συνέδριο του Υπ. Παιδείας, πολύ περισσότερο δε την εκ μέρους της διεύθυνση ερευνητικού προγράμματος (για τις σλαβικές διαλέκτους της Μακεδονίας) του ημιεπίσημου -και άκρως εθνικόφρονος- ΙΜΧΑ!
* Οτι «είναι μέλος του ΚΕΜΟ (Κέντρο Ερευνών Μειονοτικών Ομάδων) το οποίο οργάνωσε συνέδριο υπέρ των Τσάμηδων (!) στην Πάντειο σχολή αλλά και συνεδρίων υπέρ μειονοτήτων κάθε είδους». Πρόκειται για τον γνωστό επιστημονικό όμιλο, μέλη του οποίου είναι δεκάδες πανεπιστημιακοί. Η ημερίδα του δε για το ζήτημα των Τσάμηδων, η μόνη του είδους μέχρι σήμερα στη χώρα μας, ήταν μια καθαρά επιστημονική (και κάθε άλλο παρά στρατευμένη υπέρ οποιουδήποτε) εκδήλωση (Βλ. «Ιός» 1.3.08).
* Οτι, τέλος, κατέθεσε ως μάρτυρας υπεράσπισης στη δίκη (2001) του εκπροσώπου του Ευρωπαϊκού Γραφείου για τις Λιγότερο Ομιλούμενες Γλώσσες (EBLUL) στην Ελλάδα, Σωτήρη Μπλέτσα. Αντικείμενο της δίκης -για «διασπορά ψευδών ειδήσεων»- ήταν η απλή αναφορά, σε επίσημο έγγραφο του EBLUL, πέντε γλωσσών που μιλιούνται στην Ελλάδα παράλληλα με τα ελληνικά. Ο Βελόπουλος «ξεχνά», βέβαια, ότι η ελληνική Δικαιοσύνη έχει αθωώσει πανηγυρικά τον κ. Μπλέτσα, με σκεπτικό που συμφωνεί πλήρως με όσα κατέθεσε προς υπεράσπισή του η Αλεξάνδρα Ιωαννίδου. Ο,τι θεωρείται σωστό από τα δικαστήρια, συνιστά για το ΛΑ.Ο.Σ. λόγο αποκλεισμού από τα ελληνικά ΑΕΙ!
Ομως ο Βελόπουλος δεν ήταν μόνος. Στις 23 Ιανουαρίου, η «Απογευματινή» δημοσίευσε -με την υπογραφή όχι κάποιου συντάκτη αλλά της ίδιας της εφημερίδας- το παρακάτω τελεσίγραφο:
«Εχουμε την πληροφορία ότι δύο υποψήφιοι καθηγητές του Τμήματος Σλαβικών Σπουδών, των οποίων η αίτηση κρίνεται τις ημέρες αυτές, διακατέχονται από την αντίληψη της ύπαρξης δήθεν ‘μακεδονικής’ μειονότητας στη Βόρεια Ελλάδα και δήθεν ‘μακεδονικής γλώσσας’, και προβάλλουν την αντίληψή τους αυτή στους σπουδαστές, αλλά και στην κοινωνία, με τις σχέσεις τους με το ‘Ουράνιο Τόξο’ και με την αυτοαποκαλούμενη ‘τουρκική μειονότητα Θράκης’.
Το Εθνικό και Καποδιστριακό Πανεπιστήμιο Αθηνών έχει χρέος έναντι του έθνους οι καθηγητές του να είναι συνεπείς προς την προσδιοριζόμενη από το Σύνταγμα αποστολή του και να υπηρετούν αυτήν με υψηλό αίσθημα πατριωτισμού, καθώς δεν είναι μόνο φορείς επιστημονικής γνώσης, αλλά και μέντορες συνειδήσεων και καλλιεργητές ψυχών.
Η ευθύνη λανθασμένων επιλογών δεν πρόκειται να συγχωρηθεί από την κοινωνία και την Ιστορία, έναντι των οποίων είναι υπόλογοι όσοι έχουν την αρμοδιότητα της επιλογής του καθηγητικού προσωπικού».
Μέχρι εδώ, τα πράγματα θα μπορούσαν να θεωρηθούν σχεδόν φυσιολογικά: σε δημοκρατική χώρα ζούμε κι ο καθένας μπορεί να λέει τη γνώμη του για το καθετί. Το πρόβλημα αρχίζει με τις αντιδράσεις των επίσημων φορέων, που δείχνουν να στέκονται κλαρίνο στις επιταγές του Βελόπουλου και των συν αυτώ.
Η πολιτική ηγεσία του ΥΠΕΠΘ όφειλε π.χ. να του θυμίσει το άρθρο 16 του Συντάγματος, το οποίο ορίζει ρητά ότι «η επιστήμη, η έρευνα και η διδασκαλία είναι ελεύθερες». Δεν το έκανε. Στη γραπτή απάντησή του (2.2.09), ο υφυπουργός Σπυρίδων Ταλιαδούρος αποφεύγει αντίθετα να μπει στην ουσία και διαβεβαιώνει καθησυχαστικά το βουλευτή του ΛΑ.Ο.Σ.: «Διαβιβάσαμε την ερώτησή σας στο εν λόγω Πανεπιστήμιο, προκειμένου να ενημερωθούν για τα καταγγελλόμενα από εσάς τα αρμόδια για την εκλογή και τον έλεγχο νομιμότητας όργανα».
Παρά τα ως επί το πλείστον διθυραμβικά σχόλιά της για τη δουλειά της κ. Ιωαννίδου (βιβλία, συνέδρια, δημοσιεύσεις, μεταφράσεις, διδασκαλία) και τη διαπίστωση ότι αυτή «πληροί τα τυπικά και ουσιαστικά προσόντα για να εκλεγεί στο γνωστικό αντικείμενο της υπό πλήρωση θέσης», η εισηγητική έκθεση καταλήγει να ...απορρίψει την εκλογή της, με μοναδικό επιχείρημα την υποτιθέμενη «ισχνή παρουσία της στο συγγραφικό τομέα» ενός μέρους του γνωστικού αντικειμένου (παλαιοσλαβικά). Περίεργο επιχείρημα, αν λάβουμε υπόψη ότι η υποψήφια έχει συντάξει το μοναδικό εγχειρίδιο παλαιοσλαβικής εν Ελλάδι (κάτι που η επιτροπή αναγνωρίζει ρητά, με την απλή παρατήρηση ότι «πρέπει να γίνει καλύτερη και προσεκτικότερη επιμέλεια του κειμένου» και κάποιες καθαρά ιδεολογικές ενστάσεις). Παρόμοια προβλήματα δεν υπήρξαν άλλωστε με την κυρία Μπορίσοβα, η εκλογή της οποίας «προτείνεται ανεπιφύλακτα», παρόλο που το συνολικό έργο της είναι απείρως φτωχότερο καθώς έχει ασχοληθεί σχεδόν αποκλειστικά με τις παλαιοσλαβικές μεταφράσεις του Ακάθιστου Υμνου!
Αν και ουδέποτε πέρασε την πόρτα τους, ο βουλευτής του ΛΑ.Ο.Σ. είναι απ’ ό,τι φαίνεται σε θέση να επιβάλει τα γούστα του στα ελληνικά ΑΕΙ.

----

Αναδημοσίευση από τον Ιο της Ελευθεροτυπίας 20 Ιουνίου 2009.

http://www.iospress.gr/mikro2009/mikro20090620.htm