Атанас Талевски. Μακεδόνας φωτογράφος. Γεννήθηκε στις 17 Δεκεμβρίου 1954 στο Βέλες και πέθανε στις 27 Ιουνίου 2008 στα Σκόπια της Δημοκρατίας της Μακεδονίας.
Έζησε το μεγαλύτερο μέρος της ζωής του στην γενέτειρα πόλη του, το Βέλες. Κατά τη διάρκεια της ζωής του έζησε σε πολλές χώρες κυρίως στη Γερμανία, την Αγγλία, το Βιετνάμ, την Καμπότζη, το Μάλι. Από το 1990 και μέχρι το τέλος του έζησε στην Οχρίδα.
Με τη φωτογραφία ασχολήθηκε από την
παιδική ηλικία. Μετά τη εγκατάσταση στην Οχρίδα η φωτογραφία έγινε κύρια επαγγελματική του δραστηριότητα. Φωτογράφησε τον κοινό απλό καθημερινό άνθρωπο, αρχιτεκτονικές λεπτομέρειες κτιρίων (κυρίως παράθυρα) και τη φύση.
Μέσω της φωτογραφίας ο 
Άτανας Τάλεφσκι εστίασε την προσοχή του ιδιαίτερα στους απλούς καθημερινούς ανθρώπους των χωριών. Για τον Τάλεφσκι οι απλοί καθημερινοί άνθρωποι των χωριών αποτέλεσαν τη βάση κάθε σημερινής κοινωνίας σε κάθε χώρα.
Όσοι έχουν απομείνει και συνεχίζουν να ζουν μέχρι σήμερα με τον παλιό 
σκληρό παραδοσιακό τρόπο ζωής, για τον Τάλεφσκι, αποτελούν ζωντανό μνημείο ή μνημείο εν ζωή κάθε λαού. Είναι οι άνθρωποι που δεν θα δούμε ποτέ στις πρώτες σελίδες των εφημερίδων, των περιοδικών και της τηλεόρασης. Μέσω αυτών των ανθρώπων ο Τάλεφσκι προσπάθησε να αναδείξει τον πραγματικό κόσμο χωρίς μάσκες και χωρίς ωραιοποιημένες προσαρμογές.
Ο Мишо Јузмески (Μήσσο Γιούζμεσκι) έγραψε για το φωτογραφικό έργο του 
Атанас Талевски: “Μας ανοίγει τα μάτια και μας αποκαλύπτει αυτό που πολλοί άνθρωποι των μεγαλουπόλεων έχουν ξεχάσει ή προσπαθούν να ξεχάσουν. Ωστόσο αυτό που αποτελεί σκληρό τρόπο ζωής για τους ανθρώπους που ακόμη και σήμερα συνεχίζουν να βιώνουν, στις φωτογραφίες του Τάλεφσκι φαίνεται άψογο και όμορφο…”
Ο Τάλεφσκι στις εκθέσεις του συνήθιζε να παρουσιάζει δύο 
φωτογραφίες σε ένα πλαίσιο (“two photos οn one paper” όπως έλεγε ο ίδιος) προκειμένου να αναδείξει αντιθέσεις, ομοιότητες, διαφορές και άλλοτε να μεταδώσει μηνύματα.
Τη φωτογραφική ποιήση του Άτανας Τάλεφσκι μπορείτε να την παρακολουθήσετε στο παρακάτω βίντεο από την έκθεση φωτογραφίας στο Richter Werkatelier της Ολλανδίας το Μάρτιο 2008. Την περιγράφει ο ίδιος. Η αφήγηση είναι στα αγγλικά.
=====
- Η ανάρτηση είναι αφιερωμένη στη μνήμη του Atanas Talevski / Атанас Талевски / Άτανας Τάλεφσκι με αφορμή τη συμπλήρωση 2 ετών από το θάνατό του στις 27 Ιουνίου 2008.
ερωτήσεις :
ΑπάντησηΔιαγραφή1- πρός ελληνες εθνικιστές
όταν ο ελληνικός κατακτητικός/"απελευθερωτικός" στρατός το 1912 έκαιγε και ρήμαζε τα μακεδονικά χωριά του κιλκίς,της γουμένισσας , των σερρών αλλά και της γευγελής και της στρούμνιτσας έφθανε μέχρι και τα σκόπια και στην συνθήκη του βουκουρεστίου το 1913 προσαρτούσε επίσημα όλα αυτά τα εδάφη με αποτελέσμα το ελληνικό κράτος να περιλαμβάνει τα όρια του σημερινού μακεδονικού κράτους , όλη αυτή η περιοχή δεν θα την ονόμαζε μακεδονία, όπως συμβαίνει σήμερα με την εντός του σημερινού κράτους , μακεδονίας του αιγαίου...???
πρός τι λοιπόν η αμφισβήτηση...
2- ερώτηση πρός δημοκράτες
είναι εντός των ορίων της θρησκευτικής ελευθερίας και της θρησκευτικής ανεκτικότητας το δικαίωμα των μουσουλμάνων γυναικών να φορούν μπούρκα , ακόμα και μανδήλα στην ευρώπη όταν οι χριστιανές γυναίκες στις αραβικές χώρες απαγορεύονται να φορούν μίνι φούστες ή ακόμα και ντεκολτέ...???
Το άρθρο αφορά τον Ατανας Ταλεβσκι, όχι το... 1912.
ΑπάντησηΔιαγραφήΣχετικά με το, "Ο Мишо Јузмески (Μήσσο Γιούζμεσκι)...". Το αγγλικό 'sh', ή το γαλλικό 'ch', ή το σλαυικό 'ш' δεν έχει αντίστοιχο στα ελληνικά, όπως και το ελληνικό, ισπανικό και αγγλικό 'θ' δεν έχει αντίστοιxο στα γαλλικά ή στις σλαυικές γλώσσες.
Απ'ότι καταλαυένω, το 'σσ' στην ελληνική αλφάβητο χρησιμοποιείται αντί του σλαυικού 'ш' μόνο όταν οιονδήποτε σλαυική γλώσσα γράφεται με την ελληνική αλφάβητο.
Εδώ το Μήσσο, παραπέμπει στον Μήσο Γιούσμεσκι στην ελληνική γλώσσα, άρα το γράφουμε 'Μήσο' με ένα 'σ'.
Αλλά όμως γράφουμε, 'νάσσενσκι μακεντόντκι ιάζικ', ή, νάροντο μπέσσε βο σέλο'.
Η οικοδέσποινα που μας παρουσιάζει στην εισαγωγή του βίντεο τον καλλιτέχνη και προσφέρει τα μεζεδάκια είναι ελληνίδα... έτσι ωραία και καλά τα παν οι άνθρωποι όταν θέλουν.
@constantine
ΑπάντησηΔιαγραφήTo διπλό "σσ" το χρησιμοποιώ για να αποδοθεί το κυριλλικό γράμμα ‘ш’ (παχύ ‘σ’) μιας και δεν υπάρχει αντίστοιχο σύμφωνο ή δίφθογγος στο, περιορισμένων δυνατοτήτων, ελληνικό αλφάβητο.
Στα ελληνικά δεν υπάρχει ούτε καν δίφθογγος όπως συμβαίνει στις περισσότερο εξελιγμένες γλώσσες με το αγγλικό 'sh' ή το γαλλικό 'ch', οι οποίες βασίζονται στο λατινικό αλφάβητο. Με την ευκαιρία, στο σημείο αυτό, θα μου επιτρέψεις να παρατηρήσω ότι υπάρχει σοβαρότατο πρόβλημα αδυναμίας της ελληνικής αλφαβήτου και γλώσσας, ώστε, να αποδοθούν σωστά τα σύμφωνα των περισσότερο εξελιγμένων γλωσσών, ιδιαίτερα της μακεδονικής. (έχουν “βγεί” πολλά ανέκδοτα σχετικά με αυτό το θέμα).
Από πού προκύπτει ότι η οικοδέσποινα που παρουσιάζει την εισαγωγή του βίντεο είναι ελληνίδα?
Είναι η Γεωργία Μπεκριδάκη. Ετσι και αλλιώς λέει το Ταλέβσκι και Ρεπάμπλικ οβ Μασεντόνια... ακριβός έτσι, σαν να τα έλεγε στα ελληνικά. Δουλεύει (ακόμα;) για το στούντιο αυτό στη Γερμανία.
ΑπάντησηΔιαγραφήΟι γάλλοι δεν έχουν το 'θ' και οι σλαυικές γλώσσες το 'δ', 'θ'. Βεβαίος οι Κύπριοι, οι Κρήτες ή ακόμα και οι Ροδίτες λένε το ч και ц.
Κανένα ανέκδοτο;
παρατηρώ ότι οι ελληναράδες είναι ιδιαίτερα ανορθρόγραφοι...
ΑπάντησηΔιαγραφήγεγονός αδικαιολόγητο...
σε αντίθεση με τους μακεδόνες με μητρική γλώσσα την μακεδονική και την ελληνική ως ξένη γλώσσα της εκπαίδευσής τους...
για τους οποίους είναι δικαιολογημένη η ανορθογραφία τους...
Η πρωθυπουργός παντρεύτηκε τη φίλη της
ΑπάντησηΔιαγραφήΗ ηγέτις της Ισλανδίας Γιοχάνα Σιγκουρνταρντότιρ ήταν η πρώτη που τίμησε τον νόμο για τον γάμο ομόφυλων ζευγαριών
Τρίτη 29 Ιουνίου 2010
ΡΕΪΚΙΑΒΙΚ Διεθνή νίκη στον αγώνα για τα δικαιώματα των ομοφυλοφίλων συνιστά ένας γάμος που έγινε την Κυριακή στην Ισλανδία. Η πρωθυπουργός της χώρας Γιοχάνα Σιγκουρνταρντότιρ παντρεύτηκε στο Ρέικιαβικ τη σύντροφό της Γιονίνα Λεοσντότιρ, μετά την κατάθεση αίτησης μετατροπής της ήδη υφιστάμενης πολιτικής ένωσής τους σε γάμο. Το ζευγάρι επέλεξε τη συγκεκριμένη ημέρα για τον συμβολικό χαρακτήρα της: μόλις πριν από λίγες ώρες είχε τεθεί σε ισχύ νόμος που καθιερώνει τους γάμους μεταξύ ατόμων του ιδίου φύλου.
Ως τώρα τα ομοφυλόφιλα ζευγάρια στην Ισλανδία μπορούσαν να συνάπτουν νομικούς δεσμούς και να απολαμβάνουν αρκετά από τα δικαιώματα των ετεροφυλόφιλων ζευγαριών, όμως αυτό δεν θεωρούνταν πραγματικός γάμος. Το ισλανδικό Κοινοβούλιο, με νόμο ο οποίος υιοθετήθηκε ομόφωνα στις 12 Ιουνίου, νομιμοποίησε τους γάμους των γκέι. Η 68χρονη κεντροαριστερή πολιτικός, η μακροβιότερη βουλευτής της Ισλανδίας και υπουργός Κοινωνικών Υποθέσεων για εννέα χρόνια, είναι η πρώτη ανοιχτά λεσβία πρωθυπουργός στον κόσμο. Σε αντίθεση με πολλές ευρωπαϊκές χώρες, ο γάμος της κυρίας Σιγκουρνταρντότιρ δεν αποτέλεσε σημαντικό θέμα στο προοδευτικό ισλανδικό κράτος. Η κυρία Σιγκουρνταρντότιρ, η οποία ανήλθε στην εξουσία τον Φεβρουάριο του 2009, ζει με την κυρία Λεοσντότιρ, διάσημη ισλανδή δημοσιογράφο και συγγραφέα, εδώ και πολλά χρόνια, έχοντας υπογράψει μαζί της σύμφωνο συμβίωσης από το 2002.
Η «Αγία Γιοχάνα», όπως την αποκαλούν τα Μέσα στη χώρα της, έχει και δύο παιδιά από τον πρώτο της, «στρέιτ» γάμο, αν και οι περισσότεροι ενδιαφέρονται για άλλα χαρακτηριστικά της: την εκτιμούν για την έντονη πολιτική και συνδικαλιστική δράση της. Ως αεροσυνοδός εργάστηκε σκληρά για να κατοχυρώσει τα δικαιώματα του κλάδου της, το 1978 εξελέγη για πρώτη φορά βουλευτής, ενώ εννέα χρόνια αργότερα πήρε το πρώτο της χαρτοφυλάκιο. Ουδέποτε έκρυψε τις σεξουαλικές προτιμήσεις της, κάτι που οι ισλανδοί ψηφοφόροι εκτίμησαν δεόντως. Τον περασμένο Νοέμβριο η δημοφιλία της εκτοξεύθηκε, σύμφωνα με δημοσκόπηση, στο 73%.
Πρωτοπόροι σε ζητήματα ανεκτικότητας απέναντι σε γκέι πολιτικούς αποδεικνύονται και οι Βρετανοί, ειδικά το κόμμα των Εργατικών, όπου τέσσερα στελέχη του έχουν δηλώσει την ομοφυλοφιλία τους. Την αρχή έκανε το 1984 ο Κρις Σμιθ, ενώ ακολούθησαν ο Νικ Μπράουν, ο Μπεν Μπράντσο και ο Πίτερ Μάντελσον. Επίσης η Ζυρίχη έχει εδώ και έναν χρόνο την πρώτη ανοιχτά λεσβία δήμαρχο, την Κορίνε Μάους, ενώ στο υπουργικό συμβούλιο της Σουηδίας συμμετέχουν δύο ανοιχτά γκέι πολιτικοί, ο Αντρέας Κάρλσγκρεν και ο Τομπίας Μπίλστρεμ . Η Γερμανία έχει ακόμη ομοφυλόφιλους δημάρχους σε δύο από τις μεγαλύτερες πόλεις της: στο Βερολίνο τον Κλάους Βόβεραϊτ και στο Αμβούργο τον Ολεφον Μπόιστ. Ανοιχτά ομοφυλόφιλος είναι επίσης ο Γκίντο Βέστερβελε , ηγέτης του Κόμματος των Ελεύθερων Δημοκρατών (FDΡ), αντιπρόεδρος και υπουργός Εξωτερικών της γερμανικής κυβέρνησης. Ο πλέον ευαίσθητος πολιτικός απέναντι σε ζητήματα σεξουαλικής ταυτότητας είναι ο γκέι δήμαρχος Παρισίων Μπερτράν Ντελανοέ, ο οποίος υποστηρίζει τις κινητοποιήσεις των ομοφυλοφίλων για ίσα νομοθετικά δικαιώματα. Μάλιστα παρελαύνει κάθε χρόνο ως επικεφαλής της παρέλασης του «Gay Ρride» στο Παρίσι.
@constantine
ΑπάντησηΔιαγραφήΔεν ξέρω ποια και από πού είναι η κυρία οικοδεσποινα, ουτε με ενδιαφέρει.
Ως προς τις γλώσσες και τα αλφάβητα προσπάθησα να σε διορθώσω στο προηγούμενο σχόλιο, αλλά μάλλον δεν το κατάλαβες.
Πρέπει να μάθεις οτι δεν υπάρχει σλαβικό αλφάβητο. Υπάρχει Κυριλλικό. Που το ανακάλυψες το όνομα σλαβικό; Όλος ο κόσμος ξέρει το Κυριλλικό αλφάβητο (Cyrillic), το οποίο πήρε το όνομα του από τον Μακεδόνα Κύριλλο. Αν δεν πιστεύεις ρίξε μια ματιά στις ρυθμίσεις Character encoding του browser σου. Εκεί θα δεις ότι γράφει Cyrillic.
Παρεμπιπτόντως, οι χώρες της δυτικής Ευρώπης χρησιμοποιούν βασικά το Λατινικό αλφάβητο.
-----
Ορίστε και ένα ανέκδοτο που ζήτησες:
H καθηγήτρια των αγγλικών γράφει στον πίνακα «She is beautiful» (Αυτή είναι όμορφη) και ζητά από ένα μαθητή να το διαβάσει.
Μαθητής: «Σι ιζ μπιουντιφουλ»
Η καθηγήτρια διορθώνει τον μαθητή και του λέει:«Όχι ‘Σι’, αλλά ‘ΣΣι’. Το ‘Sh’ προφέρεται με παχύ ‘ΣΣ’. Διάβασέ το πάλι.»
Ο μαθητής διαβάζει και πάλι (με το ίδιο τρόπο): «Σι ιζ μπιουντιφουλ.»
Η κυρία ξανα-διορθώνει το μαθητή: «Όχι ‘Σι’, αλλά ‘ΣΣι’. Να το προφέρεις με παχύ ‘ΣΣ’.»
Τελικά, μετά από πολλές επαναλήψεις και διορθώσεις ο μαθητής δεν κατέφερε να προφέρει το παχύ ‘ΣΣ’ οπότε η κυρία των αγγλικών, απογοητευμένη, ρωτάει τον μαθητή:
-«Βρε παιδάκι μου, θα με σκάσεις! Από που είσαι;»
-Μαθητής: «Από τα ΣΣέρρας, κυρία!» προφέροντας παχύτατο το ΣΣ!
Κόκκαλο η κυρία των αγγλικών!
@ανώνυμε 9:40 PM, јуни 28, 2010
ΑπάντησηΔιαγραφήΓενικά δεν σχολιάζω το ορθογραφικά ή τυπογραφικά λάθη που κάνουν οι σχολιαστές, ιδίως τα τυπογραφικά που συμβαίνουν συχνά σε όλους μας και γι αυτό τα δικαιολογώ.
Ωστόσο, θα συμφωνήσω μαζί σου ως προς την παρατήρηση που έκανες: Οι Μακεδόνες μάθαμε να γράφουμε καλύτερα ελληνικά από πολλούς Έλληνες παρόλο που στο σπίτι δεν μιλούσαμε ελληνικά και τα μαθαμε στο σχολείο σαν ξένη γλώσσα.
@Abecedar
ΑπάντησηΔιαγραφήΝαι βεβαίος, κυριλική η αλφάβητος. Οι Πολωνοί, Τσέχοι... έχουν την λατινική. Και η μία και η άλλη δεν έχουν το 'δ'.
Ase re file pou milate kalytera ta ellinika.O dikos sou o trompas pou exei kai mplog vgazei mati,einai kai foititis ypotithetai xxaxaxa.
ΑπάντησηΔιαγραφήΓεια σου Abecedar!
ΑπάντησηΔιαγραφήΕνδιαφέρον το πως ένα post για έναν καλλιτέχνη καταλήγει σε γλωσσολογικές αναλύσεις, πραγματικά!
Σχετικά με το ανέκδοτο..όντως έτσι είναι! Οι έλληνες δυσκολευόμαστε πάρα πολύ στην προφορά αγγλοσαξωνικών γλωσσών σε αντίθεση με τις λατινογενείς, κρίνοντας πάντα από τον εαυτό μου. Π.χ. she sells sea shells!, απλά δεν γίνεται να ειπωθεί σωστά. Επίσης, Θεσσαλονίκη, γράφεται με δύο σ, αλλά αντ' αυτού προφέρεται με δύο λ!:) αλλά νομίζω το ίδιο πρόβλημα με μας έχουν κ οι υπόλοιποι PIGS. Παρ'όλα αυτά στην ποντιακή γλώσσα υπάρχει το παχύ σ κ το παχύ χ.
O Josef ρώτησε στο post МАКЕДОНСКА АЗБУКА"
ΑπάντησηΔιαγραφήΥπάρχει 'η απαγορευμένη γλώσσα' σε ebook ή μήπως έχεις κάποιο σχετικό link για να το κατεβάσω?
@josef
-Δεν ξέρω εάν υπάρχει σε ηλεκτρονική μορφή το βιβλίο. Ξέρω, μόνο, ότι υπάρχει σε έντυπη μορφή εδώ
Η ΑΠΑΓΟΡΕΥΜΕΝΗ ΓΛΩΣΣΑ
Αν κάποιος αναγνώστης γνωρίζει εάν υπάρχει σε ηλεκτρονική μορφή, παρακαλώ να μας ενημερώσει.
-Σχετικά με το πως κατέληξε η συζήτηση γυρω απο γλωσσολογικά θέματα οφείλεται στις παρατηρήσεις του constantine. Συμφωνώ οτι οι Πόντιοι στη γλώσσα τους ομιλούν και προφέρουν σύμφωνα τα οποία δεν υπάρχουν στην νεοελληνική γλώσσα, ουτε μπορούν να αποδωθούν με το υπάρχον ελληνικό αλφάβητο, καίτοι ισχυρίζονται πως ομιλούν αρχαιοελληνική διάλεκτο. Μυστήρια παράγματα...
@ανωνυμε 5:47 AM, јуни 30, 2010
ΑπάντησηΔιαγραφήΤο σχόλιό σου δημοσιεύθηκε μόνο και μόνο για να διαπιστώσουν οι αναγνώστες πόσο πολύ είσαι απολίτιστος, αμόρφωτος και άξεστος ελληναράς.
Τα επίσημα αλφάβητα αντικατοπτρίζουν με πλήρη επάρκεια την πραγματικότητα των φυσικών γλωσσών.
ΑπάντησηΔιαγραφήΣτην κοινή ελληνική τα "παχιά" σύμφωνα δεν υπάρχουν, οπότε δεν υπάρχει η ανάγκη να αναπαρασταθούν στη γραφή. Η ελληνική αλφάβητος δεν είναι σωστό να χαρακτηρίζεται ανεπαρκής στην απόδοση ξένων προς αυτήν ήχων, αφού δεν δημιουργήθηκε για αυτόν το σκοπό.
Το ίδιο ισχύει και για τη σλαβική μακεδονική. Τα "θ, δ, γ" δεν υπάρχουν στην επίσημη μορφή της γλώσσας, οπότε δεν υπάρχουν και τα αντίστοιχα γράμματα. Το κυριλλικό αλφάβητο είναι λάθος να χαρακτηρίζεται ανεπαρκές στην αναπαράσταση των φθόγγων της ελληνικής, αφού εφευρέθηκε για να αποδώσει στο γραπτό λόγο μια μη-ελληνική γλώσσα.
Βέβαια, για να μιλήσουμε πιο πρακτικά, όλα τα αλφάβητα, με λίγες έως καμία τροποποίηση, είναι ικανά να χρησιμοποιηθούν για να γραφεί οποιαδήποτε γλώσσα.
Ιστορικά υπάρχουν ελληνικά κείμενα σε εβραϊκό αλφάβητο, όπως και σλαβικά και αλβανικά κείμενα σε ελληνικό αλφάβητο, τουρκικά κείμενα σε αραβικό αλφάβητο και πολλά άλλα.
Τα sh και ch δεν είναι δίφθογγοι, αλλά απλοί φθόγγοι. Απλά χρησιμοποιούμε 2 γράμματα για να αποδώσουμε γραπτά έναν μόνο ήχο (μήπως το λατινικό αλφάβητο είναι ανεπαρκές για τις ευρωπαϊκές γλώσσες??).
Η διάκριση των γλωσσών σε εξελιγμένες και μη-εξελιγμένες αφ'ενός είναι αυθαίρετη, αφ'ετέρου έχει τις ρίζες της στη ρατσιστική διάκριση των πολιτισμών και των λαών σε ανώτερους και κατώτερους.
Όλες οι φυσικές γλώσσες εξελίσσονται διαρκώς, ώστε να καλύψουν τις επικοινωνιακές ανάγκες των ανθρώπων.
Τυγχάνει να είμαι πόντιος κατά το ήμισυ, δυστυχώς όμως δεν γνωρίζω την ποντιακή. Η μόνη επαφή που είχα με αυτά ήταν μέσω της γιαγιάς μου, η οποία μιλούσε ένα μίγμα ποντιακοτουρκικών με ολίγα γερμανικά μιας κ ήταν μετανάστρια στην γερμανία. Ενδιαφέρον ιδίωμα! το θυμάμαι κ γελάω..Δεν ξέρω πόσο κοντά βρίσκεται σε οποιαδήποτε αρχαιοελληνική ή βυζαντινοελληνική διάλεκτο, πάντως σίγουρα πιο κοντά από την νέα ελληνική. Βέβαια το 'καύχεμα' είναι βασικό στοιχείο της ποντιακής ιδιοσυγκρασίας κ συνήθως υπερβάλλουμε λίγο, αλλά μάλλον αποκλίνω από το θέμα..anyways που λέμε κ στο χωριό μου!
ΑπάντησηΔιαγραφήΠραγματικά θα ήμουν ευγνώμων σε οποιονδήποτε από του αναγνώστες (και μη) του ιστολογίου που γνωρίζει κάποιο link ή διαθέτει το προαναφερθέν βιβλίο σε ηλεκτρονική μπορφή (βλ. 'Η απαγορευμένη γλώσσα') κ θέλει να το μοιραστεί..
ευχαριστώ κ πάλι
@Ανώνυμε 3:55 PM, јуни 30, 2010
ΑπάντησηΔιαγραφήΤο ξέρω πολύ καλά και θα συμφωνήσω μαζί σου ότι δεν υπάρχουν εξελιγμένες και μη-εξελιγμένες φυσικές γλώσσες και ότι όλες οι φυσικές γλώσσες εξελίσσονται διαρκώς, ώστε να καλύψουν τις επικοινωνιακές ανάγκες των ανθρώπων.
Η “μπηχτές” μου είναι σκόπιμες και αποσκοπούν στο να “ταρακουνήσουν” και να προβληματίσουν τους ελληναράδες που μας διαβάζουν και πιστεύουν ότι τα ελληνικά είναι η «τελειότερη γλώσσα του κόσμου» η οποία μάλιστα κάνει τους ομιλητές της πιο έξυπνους από τους άλλους λαούς και άλλες τέτοιες αρχαιόπληκτες ανοησίες.
Ορισμένοι δε εξ αυτών ισχυρίζονται και διαδίδουν ότι ακόμη και τα computers είναι βασισμένα στην ελληνική γλώσσα έχοντας πλήρη άγνοια του δυαδικού (digital - ψηφιακού) συστήματος στο οποίο βασίζεται η τεχνολογία των ηλεκτρονικών υπολογιστών και γι αυτό αδυνατούν να κατανοήσουν τη διαφορά μεταξύ φυσικής γλώσσας των ανθρώπων και γλώσσας προγραμματισμού των computers.
Πάντως, επειδή πολύ εύστοχα επεσήμανες ότι «Όλες οι φυσικές γλώσσες εξελίσσονται διαρκώς, ώστε να καλύψουν τις επικοινωνιακές ανάγκες των ανθρώπων» η νεοελληνική γλώσσα οφείλει να εξελιχθεί προκειμένου να καλύψει τα “παχιά” συμφώνα τα οποία έτσι κι αλλιώς χρησιμοποιούν πολλοί ομιλητές της στο προφορικό λόγο, ιδιαίτερα οι απλοί καθημερινοί άνθρωποι.
@Abecedar,
ΑπάντησηΔιαγραφήπίστεψέ με, το μόνο που πετυχαίνεις με το απαντάς σε φαντασιόπληκτες ελληνοκεντρικές απόψεις, με το ίδιο νόμισμα, είναι αφ'ενός να φαίνεσαι ίδιος με τους Ελληνες εθνικιστές και αφ'ετέρου να τους φανατίζεις περισσότερο και έτσι να παραμένουν για πάντα τυφλοί.
Το ίδιο ισχύει βεβαια για τους απανταχού εθνικιστές.
Όσο για τα "παχιά" σύμφωνα, θα προσπαθήσω να γίνω πιο σαφής χωρίς να καταφύγω σε επιστημονικούς όρους, γλωσσολόγος γαρ.
Προφανώς στην τελευταία σου παράγραφο αναφέρεσαι στην ελληνική γραφή και όχι στη γλώσσα.
Η ελληνική γραφή αναπαριστά τους ήχους της Κοινής Ελληνικής. Στην Κοινή Ελληνική τα σύμφωνα που εδώ λέμε "παχιά" δεν υπάρχουν.
Υπάρχουν στις βόρειες (Ηπειρος, Μακεδονία, Θράκη) και στις περιφερειακές (Κρήτη, Κύπρος, Πόντος).
Στην Κοινή Ελληνική όμως δε υπάρχουν και είναι θέμα χρόνου οι διαλεκτικές ποικιλίες της ελληνικής να σιγήσουν, όπως όλες έτσι κι αλλιώς οι διαλεκτικές ποικιλίες όλων των εθνικών γλωσσών υπό την επίδραση των επίσημων μορφών της γλώσσας.
Ωστόσο και αν ακόμα υποθέταμε ότι πολλοί ελληνόφωνοι χρησιμοποιούν τα "παχιά" σύμφωνα, τότε στην ελληνική τουλάχιστον γραφή δεν υπάρχει θέμα προσαρμογής για τον εξής λόγο:
Στις διαλέκτους που υπάρχουν τα "παχιά", αυτά τα σύμφωνα είναι παραλλαγές των απλών "σ" και "ζ".
Πιο απλά... έχουμε στα ελληνικά το "κ". Το "κ" ανάλογα με το περιβάλλον που ακολουθεί προφέρεται ή "κ" -όπως στη λέξη [κάπως]- ή "κ'" (ќ) όπως στη λέξη [κήπος].
Εμείς όπως ως φυσικοί ομιλητές της ελληνικής δεν χρειαζόμαστε διαφορετική γραφή και για τις 2 διαφορετικές προφορές του "κ", αφού έτσι κι αλλιώς πριν από "α, ο, ου" το προφέρουμε "κ", ενώ πριν από "ε, ι" το προφέρουμε "κ'".
Το ίδιο συμβαίνει και με τα "παχιά".
Στις ελληνικές διαλέκτους (σε άλλες γλώσσες τα πράγματα είναι διαφορετικά) τα "παχιά" είναι ουσιαστικά η προφορά των "σ, ζ" πριν από τα "ε, ι".
Έτσι αν δώσουμε σε μία διαλεκτόφωνη γιαγιάκα που ξέρει λίγη ανάγνωση, να μας διαβάσει τη λέξη "σαματάς", θα μας πει βεβαίως "sa-ma-tas".
Aν όμως της ζητήσουμε να μας διαβάζει τη λέξη "Σέρρες", θα μας πει "she-res", γιατί στη διάλεκτο που μιλάει το "σ" πριν από τα "ε,ι" προφέρεται αυτόματα "sh" και δεν έχει ανάγκη από τη γραφή για να της το μάθει αυτό.
Στις σλαβικές γλώσσες τα πράγματα είναι τελείως διαφορετικά.
Εκεί τα "s,z" και τα "sh, zh" είναι τελείως ανεξάρτητα μεταξύ τους, οπότε αν θέλουμε να γράψουμε μια σλαβική γλώσσα σε ελληνικό αλφάβητο, τα απλά "σ,ζ" δεν επαρκούν.
Η χρήση των διπλών "σσ, ζζ", τα οποία έτσι κι αλλιώς υπάρχουν στην ελληνική γραφή και όσοι γράφουν και διαβάζουν ελληνικά είναι εξοικειωμένοι με αυτά, είναι μια πολύ καλή και λειτουργική ιδέα, που την έχω δει και σε πομάκικα κείμενα.
@Joseph
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαι εγώ πραγματικά (!!!) θα σου ήμουν ευγνώμων αν μπορούσες να μου στείλεις μερικά δείγματα της γλώσσας της γιαγιάς σου με με email.
Εχω ένα βιβλίο των Μουμιν Αϊντίν και Ομερ Χαμδύ, 'Πομάτσκου', Κομοτηνή 1997. Αναγνωστικό της Παμακικής για την Α΄ Δημοτικού. Η γλώσσα είναι στην ελληνική αλφάβητο... π.χ. Υμίτ ίσστε ντα πίσσε γιεντίν μϋχτϋπ. Και αυτή απαγορευμένει σε μεγάλο βαθμό γλώσσα αλλά από τους Τουρκόφωνους Μουσουλμάνους/Τούρκους της περιοχής...
@ανώνυμε γλωσσολόγε,
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαλά τα λες όμως έχω την εντύπωση πως έχεις Μεγάλη Ιδέα για την Κοινή Ελληνική στη οποία αναφέρεσαι. Ποια είναι αυτή η Κοινή Ελληνική γλώσσα; Εξήγησέ το μας καλύτερα για εμάς που δεν την ξέρουμε. Εγώ για παράδειγμά ξέρω ότι υπάρχουν η Δημοτική, η Καθαρεύουσα, η Νέα Ελληνική κλπ.
Παρεμπιπτόντως, εσύ σαν γλωσσολόγος θα ξέρεις καλύτερα από τον καθένα ότι το γλωσσικό ζήτημα της σημερινής ελληνικής γλώσσας είναι ακόμη ανοιχτό, εν εξελίξει και υπό διαμόρφωση. Αρκεί να σου επισημάνω ότι σήμερα στην Ελλάδα ένας απόφοιτος Λυκείου με Proficiency στα αγγλικά μπορεί να κατανοήσει καλύτερα ένα αγγλικό κείμενο (στο πρωτότυπο) που γράφτηκε πριν 150 χρόνια από ότι ένα ελληνικό κείμενο (στο πρωτότυπο) που γράφτηκε επίσης πριν 150 χρόνια! Μοιάζει απίστευτο κι όμως είναι αληθινό.
@Constantine
ΑπάντησηΔιαγραφήΔείγματα της γλώσσας της γιαγιάς μου δεν διασώθηκαν σε έντυπη μορφή, ευτυχώς(!).
Δείγματα της ποντιακής υπάρχουν μιας κ κυκλοφορούν αρκετά λογοτεχνικά βιβλία, εφημερίδες κλπ.
Οι Πομάκοι μόνο τούρκικα δεν μιλάνε πλέον;
@Αbecedar
ΑπάντησηΔιαγραφήΚΝΕ= Κοινή Νέα Ελληνική
Δηλαδή, η γλώσσα στην οποία επικοινωνούμε αυτή τη στιγμή.
Ομολογώ, ότι δεν κατανοώ την "Μεγάλη Ιδέα" στην οποία αναφέρεσαι.
Υποθέτω μόνο, ότι ίσως αναφέρεσαι στην κυριαρχία της ΚΝΕ και την υποχώρηση των γεωγραφικών διαλέκτων.
Προφανώς δεν είναι δική μου ιδέα, αλλά αντικειμενική πραγματικότητα, η οποία είναι καθολική και δε γνωρίζει σύνορα.
Όλες οι γεωγραφικές διάλεκτοι όλων των γλωσσών είναι θέμα χρόνου να σιγήσουν, αφού οι επίσημες εθνικές γλώσσες καλύπτουν όλο και περισσότερα πεδία της γλωσσικής χρήσης.
Αν θες την προσωπική μου άποψη, αυτή η "ισοπέδωση" δεν μου αρέσει καθόλου. Σε μεταπτυχιακό επίπεδο μάλιστα είχα ασχοληθεί με διαλέκτους της βόρεια Ελλάδας και η όλο και μειούμενη χρήση τους με λυπεί αφάνταστα, όπως και όλων των διαλεκτικών ποικιλιών άλλωστε.
Όμως η γλώσσα είναι ένας ζωντανός οργανισμός και υπ'αυτή την έννοια γεννιέται, εξελίσσεται και κάποτε πεθαίνει.
Ο γλωσσικός πλούτος είναι ένα υπέροχο πράγμα. Δυστυχώς όμως δεν συμβαδίζει με την καθολική τάση των γλωσσών προς την "γλωσσική οικονομία" που λέμε εμείς οι "ειδικοί". Δηλ. ό,τι δεν είναι απολύτως απαραίτητο, είναι καταδικασμένο να εξαφανιστεί.
Σχετικά με το γλωσσικό ζήτημα, είναι τόσοι πολλά και τόσο ακριβή αυτά που που έχουν γραφτεί, που εγώ νιώθω ότι δεν έχω να προσθέσω τίποτα περισσότερο.
Πάντως το γλωσσικό ζήτημα στην Ελλάδα, δηλ. η διαμάχη δημοτικιστών και καθαρευουσιάνων έχει λήξει εδώ και 35 χρόνια περίπου και είναι ένα ζήτημα καθαρά ιστορικό πλέον.
Γενικά στο ίντερνετ, ο καθένας γράφει το μακρύ του και το κοντό του και το παρακολουθώ, οπότε αν ως ερασιτέχνης θέλεις να ενημερωθείς γρήγορα και σωστά για την ιστορία του γλωσσικού ζητήματος, μια σύντομη και περιεκτική ανασκόπηση υπάρχει στο λεξικό του Μπαμπινιώτη.
Σε κάθε περίπτωση πάντως έχε υπ'όψει ότι το θέμα αυτό δεν επηρεάζει πλέον την εξέλιξη της σύγχρονης μορφής της γλώσσας, αλλά έχει ιστορικό μόνο ενδιαφέρον.
Το παράδειγμα που λες ισχύει εν μέρει. Ένα λόγιο κείμενο του πρόπερασμένου αιώνα, πχ μια φιλολογική μελέτη, όντως είναι δύσκολο για τους "μη μυημένους".
Ένα δημοτικό κείμενο της ίδιας περιόδου, πχ κάποια απομνημονεύματα, είναι απόλυτα κατανοητά.
Η Ελλάδα δεν διεκδικεί κάποια πρωτοτυπία σε αυτόν τον τομέα. Πολλές γλώσσες "ταλαιπωρήθηκαν" αρκετά μέχρι να φθάσουν στη σημερινή τους μορφή.
@ανωνυμε 3:33 PM, јули 02, 2010
ΑπάντησηΔιαγραφήΤο "Μεγάλη Ιδέα" κολλάει στο όρο ΚΝΕ= Κοινή Νέα Ελληνική υπό την έννοια ότι διεκδικείς την πρώτο-εισαγωγή του όρου. Πρώτη φορά τον συναντώ. Επιπλέον τα αρχικά ΚΝΕ παραπέμπουν στην απονευρωμένη, ξεπερασμένη, ετεροχρονισμένη και παλιομοδίτικη Κομμουνιστική Νεολαία Ελλάδας.
Επίσης τη φράση «Όλες οι γεωγραφικές διάλεκτοι όλων των γλωσσών είναι θέμα χρόνου να σιγήσουν, αφού οι επίσημες εθνικές γλώσσες καλύπτουν όλο και περισσότερα πεδία της γλωσσικής χρήσης την βρίσκω άκρως απαράδεκτη διότι μια γλώσσα που σέβεται το εαυτό της οφείλει να βρει τρόπους να εκφράσει όλους τους χρήστες της και στον γραπτό λόγο: π.χ. Το παχύ ‘ΣΣ’, το παχύ ‘ΤΣΣ’ κ.ο.κ.
Για να επανέρθουμε στο θέμα της ανάρτησης, μια πρόταση:
ΑπάντησηΔιαγραφήΌσοι βρίσκονται ή πρόκειται λόγω καλοκαιριού να βρεθούν σε απομακρυσμένα μέρη αξίζει να αποθανατίσουν με τη φωτογραφική μηχανή τους ανθρώπους που ζουν ακόμα με τον σκληρό παραδοσιακό τρόπο ζωής.
Δεν εννοώ μόνο τους Μακεδόνες και τα μακεδονικά μέρη. Εννοώ και Ελληνες, Αλβανούς, Τούρκους, Βούλγαρους Πομάκους κλπ.
Σίγουρα υπάρχουν παρόμοιες εναπομείνασες περιπτώσεις ανθρώπων κυρίως ηλικιωμένων αλλά και αρκετών νεώτερων σε κάθε τόπο, που αποτελούν το “ζωντανό μνημείο” μνήμης για κάθε λαό το οποίο αξίζει να καταγράψουν με την ψηφιακή κάμερα.