The Greek Way: Υψωσαν την ελληνική σημαία στη Σρεμπρένιτσα.

 

Σρεμπρένιτσα 1995: λέξη ντροπή για την πολιτισμένη Ευρώπη γενικότερα και τον βαλκανικό χώρο ειδικότερα. Για τους Έλληνες που φορούσαν εκείνη την εποχή (οι περισσότεροι τις φορούν ακόμη) σέρβικες παρωπίδες, η λέξη Σρεμπρένιτσα δεν σήμαινε και εξακολουθεί να μη σημαίνει ουσιαστικά τίποτα. Η γενοκτονία στη Σρεμπρένιτσα ποτέ δεν εισήλθε ως σημαντικό θέμα στις συζητήσεις των Ελλήνων διανοουμένων, δημοσιογράφων και τηλεοπτικών εκπομπών διαλόγου.

Στην Σρεμπρένιτσα, πόλη της ανατολικής Βοσνίας, συντελέστηκε στις 11 Ιουλίου 1995 η μεγαλύτερη σφαγή που γνώρισε η Ευρώπη μετά τον Β' Παγκόσμιο Πόλεμο. Η γενοκτονία στη Σρεμπρένιτσα ήταν ένα έγκλημα πολέμου που διεπράχθη κατά τη διάρκεια του πολέμου της Βοσνίας.

Το 1995 οι Σέρβοι δολοφόνησαν 8.000 Βόσνιους μουσουλμάνους άνδρες και αγόρια στη Σρεμπρένιτσα με πολυποίκιλη στήριξη και συμμετοχή Ελλήνων, ορισμένοι εκ των οποίων, μάλιστα, “βραβεύτηκαν” για την συμμετοχή τους από έναν εκ των πρωταγωνιστών της σφαγής: Τον Ράντοβαν Κάραζιτς ο οποίος έγινε στην Ελλάδα… λαϊκός ήρωας!

Στις 26 Φεβρουαρίου 2007, το Διεθνές Δικαστήριο της Χάγης εξέδωσε απόφαση για την υπόθεση της Σρεμπρένιτσα στη Βοσνία Ερζεγοβίνη. Σύμφωνα με την απόφαση, η σφαγή συνιστά γενοκτονία.

Κι ενώ οι Σέρβοι που κρίθηκαν υπαίτιοι για τη γενοκτονία της Σρεμπρένιτσα δικάζονται στο Διεθνές Δικαστήριο της Χάγης, κι ενώ η σημερινή επίσημη Σερβία στις 31 Μαρτίου 2010 ζήτησε επίσημα Συγγνώμη για τη σφαγή στη Σρεμπρένιτσα με απόφαση του Σερβικού Κοινοβουλίου (κλίκ εδώ), στην Ελλάδα ούτε ένας Έλληνας πολιτικός, κληρικός, επιχειρηματίας τραπεζικός ή «εθελοντής» από όσους υποστήριξαν, τότε, τις αποτρόπαιες πράξεις δεν έχει σταλεί στη Χάγη. Ούτε καν στον Κορυδαλλό. Ούτε καν μια δημόσια συγνώμη.

Σχετικά με την ελληνική ποικιλότροπη υποστήριξη στην σφαγή της Σρεμπρένιτσα δείτε τα παρακάτω σοκαριστικά βίντεο ντοκουμέντα από την εκπομπή με τίτλο “The Greek Way” (“Ο Ελληνικός Τρόπος”) της Ολλανδής δημοσιογράφου Ingeborg Beugel στην Ολλανδική Τηλεόραση. Η περιγραφή είναι στα ελληνικά και στα αγγλικά.

 

 Στα βίντεο, μεταξύ άλλων, μιλάει ο Τ. Μίχας συγγραφέας του βιβλίου “ΑΝΙΕΡΗ ΣΥΜΜΑΧΙΑ – Η ΕΛΛΑΔΑ ΚΑΙ Η ΣΕΡΒΙΑ ΤΟΥ ΜΙΛΟΣΕΒΙΤΣ” στο οποίο περιγράφεται η ποικιλότροπη υποστήριξη της Ελλάδας προς την Σερβία του Μιλόσεβιτς την δεκαετία του 1990.

=======

- Διβάστε το βιβλίο “ΑΝΙΕΡΗ ΣΥΜΜΑΧΙΑ – Η ΕΛΛΑΔΑ ΚΑΙ Η ΣΕΡΒΙΑ ΤΟΥ ΜΙΛΟΣΕΒΙΤΣ” του Τάκη Μίχα, Εκδόσεις ΕΛΑΤΗ, Αθήνα 2003.

- Τη δεκαετία του 1990 -εκτός των μεμονωμένων προσωπικοτήτων, προς τιμήν τους, όπως ο κ. Τ. Μίχας, ο Α. Ανδριανόπουλος κ.α.- ένας από τους λιγοστούς πολιτικούς φορείς που δεν φορούσε σερβικές παρωπίδες ήταν το κόμμα των εθνικά Μακεδόνων ΟΥΡΑΝΙΟ ΤΟΞΟ. Αξίζει να διαβάσετε τις ΘΕΣΕΙΣ ΤΟΥ ΟΥΡΑΝΙΟΥ ΤΟΞΟΥ ΓΙΑ ΤΗ ΓΙΟΥΓΚΟΣΛΑΒΙΚΗ ΚΡΙΣΗ τον Απρίλιο του 1999. (κλικ εδώ)

 

- Μετά από όλα αυτά προκύπτει το εύλογο ερώτημα: Ποιά μπορεί να ήταν τα κίνητρα της ποικιλότροπης ελληνικής υποστήριξης στην γενοκτονία της Σρεμπρένιτσα και, γενικότερα, της υποστήριξης προς τη Σερβία του Μιλόσεβιτς; Πού αποσκοπούσε και τι προσδοκούσε  η Ελλάδα από εκείνη την ΑΝΙΕΡΗ ΣΥΜΜΑΧΙΑ την στιγμή που στις αρχές της δεκαετίας του 1990,  Όπως έγραψε ο Άνταμ Νίκολσον στο Spectacor, «Η Ελλάδα, αντί να είναι μια εξ ημών (Ευρωπαϊκή) χώρα, έγινε μια εξ αυτών (των Βαλκανίων). Αντί να προωθήσει το Δυτικό ευαγγέλιο των ανθρωπίνων δικαιωμάτων, των ελεύθερων αγορών και της πολιτικής δημοκρατίας, η Ελλάδα επέλεξε τα κηρύγματα εθνοτικού εθνικισμού και της θρησκευτικής μαχητικότητας…» βουτώντας με το κεφάλι στο “βαλκανικό σκότος”;

Με την απάντηση στο ερώτημα αυτό θα ασχοληθούμε σε επόμενη ανάρτηση.