“Θνήσκων πολεμιστής”: Ένα άγαλμα που περπατά.

 

Περπατάνε τα αγάλματα; Σίγουρα όχι.

Κι όμως! Yπάρχει ένα άγαλμα που έχει “περπατήσει”, και μάλιστα πολύ, στη “ζωή” του. Σε αυτή την ανάρτηση θα παρακολουθήσουμε, εν συντομία, τα “περπατήματα” αυτού του αγάλματος.

O γνωστός στο χώρο των τεχνών γλύπτης Δημήτρης Καλαμάρας, προφανώς γηγενής Μακεδόνας, καταγόταν από το χωριό Бапчор – Μπάπτσσορ - Ποιμενικό Καστοριάς. Γεννήθηκε στη Φλώρινα / Lerin το 1924 και πέθανε το 1997 σε ηλικία 73 ετών.

Το 1981 ο Δημήτρης Καλαμάρας ζήτησε από τον τότε Ιερέα και νυν Αρχιμανδρίτη εθνικά Μακεδόνα Νικόδημο Τσαρκνιά να βαφτίσει το γιο του. Όταν ο Αυγουστίνος Καντιώτης έμαθε για την βάφτιση έδιωξε τον Νικόδημο Τσαρκνιά από τη Μητρόπολη της Φλώρινας και του είπε να βρει άλλη Μητρόπολη (κλικ εδώ).

Ο Καντιώτης αντιπαθούσε γενικά τις τέχνες κι ακόμη περισσότερο αντιπαθούσε κάθε μορφή τέχνης που είχε σχέση με Μακεδόνες. Γι αυτό δεν είχε παραβρεθεί ποτέ σε παρουσιάσεις των έργων του καλλιτέχνη Δημήτρη Καλαμάρα και όχι μόνο αυτό. Τα ίδια έκανε με πολλούς άλλους καλλιτέχνες όπως τα γνωστά επεισόδια στα γυρίσματα της ταινίας το Μετέωρο Βήμα του Πελαργού του Θεόδωρου Αγγελόπουλου.

Ένα από τα κορυφαία γλυπτά έργα του Δημήτρη Καλαμάρα είναι ο “Θνήσκων πολεμιστής”.

 Αρχικά το γλυπτό στήθηκε στην πλατεία της Φλώρινας μεσούσης της δικτατορίας το 1971. Το γλυπτό δεν άρεσε στον Καντιώτη και γι’ αυτό ξεσήκωσε τον κόσμο ζητώντας από τους στρατιωτικούς της χούντας την απόσυρση του αγάλματος με εξής ελληναράδικη “λογική”:
«Το έργον τούτο, ως έργον αφηρημένης τέχνης, μη φέρον ενδεικτικόν στοιχείον Έλληνος πολεμιστού ή γενικώτερον Ελλάδος αγωνιζομένης, δύναται να στηθεί και εις τα Τίρανα και εις το Βελιγράδιον και εις αλλην τινά πόλιν του Δυτικού ή Ανατολικού κόσμου, χωρίς να προκαλέσει ουδεμίαν αντίδρασιν. Οποίος το βλέπει δεν αναπολεί την Ελλάδα και τας ιστορικάς στιγμάς τας οποίας έζησεν. Οποία αντίθεσις του έργου τούτου προς άλλα ηρώα της πατρίδος και συγκεκριμένως πρός τα ηρώα των πόλεων Κιλκίς και Γιαννιτσών. Η τέχνη δεν είναι αυτοσκοπός. Η τέχνη πρέπει να είναι θεραπαινίς των ιδανικών του Εθνους». (κλικ εδώ)

Με αυτά και με πολλά άλλα, τελικά, ο Καντιώτης πέτυχε την απομάκρυνση του γλυπτού φτωχαίνοντας την πόλη της Φλώρινας / Lerin από τέχνη από τη μια και πλουτίζοντας την Αθήνα από την άλλη. Από το έτος 2000 μέχρι το 2009 το γλυπτό με τον “Θνήσκων πολεμιστή” βρέθηκε να κοσμεί το Αττικό Μετρό στο σταθμό Εθνική Άμυνα, Παπάγου.(κλικ εδώ)

Σήμερα, το 2010, το γλυπτό “Θνήσκων Πολεμιστής” του Δημήτρη Καλαμάρα ξαναγύρισε και πάλι στην Φλώρινα / Λέριν όπου και τοποθετήθηκε σε κεντρικό σημείο στο νέο πάρκο της πόλης εκεί όπου πριν μερικά χρόνια ήταν το πρώην αθλητικό στάδιο της πόλης.

Αυτό το άγαλμα, εκτός του ότι “περπατά”, θα είχε ενδιαφέρον να “μιλήσει” κιόλας. Σίγουρα θα είχε πολλά να πει για τα “ταξίδια” του.

====

Ένα από τα πολλά έργα του Δημήτρη Καλαμάρα ήταν και το άγαλμα του λεγόμενου “μακεδονομάχου” Καπετάν Κώττα. Για να καταλάβετε καλύτερα το μέγεθος της παράνοιας και αντιπάθειας των καντιώτηδων και λοιπών ελληναράδων εναντίων των γηγενών (ντόπιων) Μακεδόνων αξίζει να δείτε αυτό το μοναδικό βίντεο αφιέρωμα στον Δημήτρη Καλαμάρα. Είναι από την εκπομπή “Παρασκήνιο” της ΕΤ1 το 1995. Ο ίδιος ο Καλαμάρας μιλά για το έργο του και περιγράφει τον τρόπο με τον οποίο οι ελληνικές αρχές, υποκύπτοντας στις απαιτήσεις των ελληναράδων, είχαν ζητήσει ακόμη και την απομάκρυνση του αγάλματος του Κώττα παρόλο που ο Κώττας υποστήριζε τις ελληνικές θέσεις για το μακεδονικό!