“Δεν δέχομαι να λοιδορείται η πατρίδα μου από τον κ. Σόιμπλε. Δεν το δέχομαι σαν Έλληνας! Ποιος είναι ο κ. Σόιμπλε που μπορεί να λοιδορήσει την Ελλάδα; Ποιοι είναι οι Ολλανδοί; Ποιοι είναι οι Φινλανδοί; Εμείς πάντοτε είχαμε την περηφάνια να υπερασπιστούμε όχι μόνο τη δικιά μας ελευθερία, όχι μονάχα τη δικιά μας πατρίδα, αλλά την ελευθερία της Ευρώπης”
Του Γιώργου Ν. Παπαδάκη
Όχι, τις λέξεις αυτές δεν τις εκστόμισε κάποιος χούλιγκαν, διαδηλωτής, νοικοκυρά ή τελος πάντων κάποιος απλός άνθρωπος αλλά δυστυχώς ο πρώτος πολίτης αυτής της χώρας πριν λίγες ημέρες.
Την άποψη μου για τον Κάρολο Παπούλια την ξέρετε, τουλάχιστον εσείς που διαβάζετε τούτη εδώ την εφημερίδα τακτικά. Επιγραμματικά μονάχα θα πω ότι είναι ντροπή για όλους μας να έχουμε αυτόν τον άνθρωπο να μας «εκπροσωπεί» ως ανώτατος άρχων. Ένας χαρακτηριστικός εκπρόσωπος του αποκρουστικού μεταπολιτευτικού πολιτικού καθεστώτος, βαθύτατα αντιδυτικός και αντιευρωπαϊστής, με συχνά παραληρήματα εθνικοσοσιαλιστικού τύπου. Τον ανέσυρε από την ναφθαλίνη ο Κώστας Καραμανλής το 2005 και μας τον φόρτωσε για τα καλά. Αν δεν είχε χρησιμοποιηθεί κατ’ αυτόν τον τρόπο, είμαι σίγουρος ότι στην καλύτερη περίπτωση θα έκανε παρέα στον Παπαθεμελή, τον Ψωμιάδη και τις λοιπές «προοδευτικές» δυνάμεις αυτού του δύσμοιρου τόπου.
Προσέξτε, δε λέω ότι ο Παπούλιας φταίει για όλα τα δεινά της χώρας και για τη σημερινή της κατάσταση. Μαριονέτα ήταν μια ζωή και αυτό θα παραμείνει μέχρι το τέλος. Το γεγονός, ωστόσο, ότι ένας τέτοιος άνθρωπος έφτασε-όπως έφτασε- στο ύπατο αξίωμα της χώρας, θα πρέπει να μας λέει αρκετά για τις αιτίες της κατάντιας μας. Σε οποιαδήποτε στοιχειωδώς σοβαρή χώρα, όταν σε καλεί επανειλημένα να καταθέσεις στη δίκη του ως υπεράσπιση ένας από τους μεγαλύτερους εγκληματίες πολέμου του 20ου αιώνα (Κάρατζιτς) και όταν έχεις μόνος σου ζητήσει να καταθέσεις στη δική ενός άλλου (Μιλόσεβιτς), απλά παραιτείσαι υπό το βάρος της δημόσιας κατακραυγής ή απλά καθαιρείσαι από αυτούς που σε τοποθέτησαν. Στο λεβαντίνικο Ελλαδιστάν όμως, δεν υπήρξε καμία κατακραυγή ενώ τα πολιτικά μας κόμματα είναι τοσο ευχαριστημένα μαζί του, που του έδωσαν τη δυνατότητα για μια ακόμα θητεία.
Ο πρόεδρος, βέβαια, θέλει να τα ξεχάσει και να τα ξεχάσουμε όλα αυτά. Γι’ αυτό και δεν πρόκειται ποτέ να πάει στη Χάγη για να καταθέσει, εκτός κι αν το Διεθνές Δικαστήριο υπερβεί εαυτόν και τον κλητεύσει, όπως ζήτησαν πρόσφατα οι δικηγόροι του Κάρατζιτς. Τα ζαρζαβατικά και οι βρισιές που δέχτηκε τον περασμένο Οκτώβρη στη Θεσσαλονίκη και η νέα παρέλαση που πλησιάζει, τον έκαναν επίσης να επιστρατεύσει τον άκρατο λαϊκισμό και εθνικισμό που τον διακατέχει για να προλάβει τα-σχεδόν βέβαια- χειρότερα την 25η Μαρτίου.
Έμπλεος συγκίνησης, μας ανακοίνωσε πριν λίγες μέρες ότι παραιτείται της προεδρικής του αποζημίωσης, μας χαρίζει δηλαδή 278.000 ευρώ μικτά. Μάλιστα, αυτές είναι οι ετήσιες οικονομικές απολαβές του Προέδρου της Δημοκρατίας, περισσότερα χρήματα από αυτά που παίρνει ο ίδιος ο Ομπάμα. Σε απλά μαθηματικά, αφού εισέπραξε καθαρά σχεδόν 1,5 εκατ. Ευρώ για την προεδρική του θητεία μέχρι στιγμής, ο καλός μας Παπούλιας γίνεται και μέγας χορηγός του χρεωκοπημένου μας κράτους. Ενός κράτους που χρεωκόπησε και διότι δίνει αυτά τα εξωφρενικά χρήματα σε μια «γλάστρα» αλλά και διότι ουδείς ουδέποτε, έστω από το 2009 και μετά, διανοήθηκε να σταματήσει αυτή την αναίσχυντη σπατάλη.
Λίγες ώρες μετά τη γενναιόδωρη αυτή πράξη, ο γηραιός μας ηγέτης πήγε 
στο υπουργείο Εθνικής Άμυνας, όπου και επετέθη με τα λόγια που σας παράθεσα στην αρχή εναντίον των εταίρων μας. Εδώ η επιστήμη σηκώνει τα χέρια ψηλά. Όχι τόσο για τα λόγια αυτά καθεαυτά, καθώς πάρα πολλοί Έλληνες δυστυχώς έτσι σκέφτονται για τους Ευρωπαίους εταίρους μας. Εν τούτοις, θα μπορούσε να συγκρατηθεί, καθώς αυτός δεν είναι ένας οποιοσδήποτε (δυστυχώς και πάλι). Αυτό όμως που πραγματικά αποτελεί σκάνδαλο και μνημείο λαϊκισμού και μισαλλοδοξίας είναι το γεγονός ότι τα λόγια αυτά βγήκαν προς τα έξω με την μορφή επίσημου ρεπορτάζ, δηλαδή με τις ευλογίες του ίδιου του Παπούλια!
Αν ήμουν στη θέση του Σόιμπλε, των Ολλανδών, των Φινλανδών και των άλλων Ευρωπαίων, ούτε που θα μου περνούσε πλέον από το μυαλό να δώσω επιπλέον χρήματα σ’αυτή την χώρα των πολιτικών απατεώνων που ούτε έμαθαν ούτε μπορούν ποτέ να μάθουν να συμπεριφέρονται διαφορετικά. Αν ήμουν επίσης ο γ.γ. του ΝΑΤΟ, θα έβαζα επιτέλους τον ιεραρχικά πρώτο αυτών των απατεώνων στη θέση του. Ο Άντερς Φογκ Ρασμούσεν ήταν ο επόμενος αποδέκτης του παραληρήματος Παπούλια, όταν έκανε το λάθος να επισκεφθεί την Αθήνα στις 16 Φεβρουαρίου. «Ενοχλήθηκα από το γεγονός ότι όταν πήγα χθες στο Γενικό Επιτελείο, τουρκικά πολεμικά αεροσκάφη πραγματοποίησαν υπερπτήσεις πάνω από ελληνικό νησί. Η Ελλάδα εξακολουθεί να έχει προβλήματα με την Τουρκία», παραπονέθηκε ο προέδρος μας για ένα ζήτημα, φυσικά, που υπάρχει μόνο στη φαντασία του ελληνικού πολιτικοστρατιωτικού κατεστημένου.
Αν νομίζετε βέβαια ότι θα του ξέφευγαν του κυρ- Κάρολου οι Μακεδόνες και η Δημοκρατία της Μακεδονίας, κάνετε οικτρό λάθος. “Η εμμονή των Σκοπίων να αλλοιώνουν την ιστορία, παρουσιάζοντας ως Σκοπιανό το Μεγαλέξανδρο είναι ανέκδοτο”, ανέκραξε ο τιμωρός απανταχού των “Σλαβόβυθων”. Αν δεν το ξέρατε, έτσι είχε αποκαλέσει τους εν Ελλάδι Μακεδόνες σε μια επίσκεψή του στο Στρασβούργο το 2006, όταν άρχισε να ψελλίζει το γνωστό παραμύθι περί μη ύπαρξής τους.
Όλα αυτά θα ήταν ασφαλώς για γέλια, αν δεν ήταν για κλάματα, γιατί ο Κάρολος Παπούλιας είναι το ακριβές είδωλο του άθλιου ελληνικού πολιτικού συστήματος όταν κοιτά τον δυσμορφικό εαυτό του στον καθρέφτη. Ενός συστήματος που χρεωκόπησε εαυτόν και τη χώρα κι όμως ακόμα δε διανοείται να μας αδειάσει τη γωνιά. Πού είναι αλήθεια η ιδέα για μείωση του αριθμού των βουλευτών σε 200 που τόσο πολύ προπαγάνδιζαν κάποιοι στις αρχές της κρίσης; Γιατί ξεχάστηκε; Πηγαίνουν άραγε τα πράγματα καλύτερα οικονομικώς ώστε να έχουμε την πολυτέλεια να χρυσοπληρώνουμε 300 “πατέρες και μητέρες” του Έθνους αλλά και ένα διακοσμητικό στοιχείο που το στέλνουμε σε παρελάσεις και ταξιδάκια αναψυχής σε όλο τον κόσμο;
Αλλά ξέχασα. Το σημαντικότερό μας πρόβλημα είναι οι Τούρκοι και οι Μακεδόνες. Και Παπούλιες υπάρχουν παντού. “Προκαλούν εύλογη ανησυχία οι πληροφορίες του Σκοπιανού πρακτορείου ειδήσεων ΜΙΑ, σύμφωνα με τις οποίες η κυβέρνηση της Αυστραλίας αποφάσισε να αποκαλεί πλέον την Σκοπιανή κοινότητα της χώρας “Μακεδονική” και όχι “Σλαβομακεδονική”, όρο που χρησιμοποιούσε από το 1994. Αν αληθεύουν οι πληροφορίες αυτές, είναι επιτακτική ανάγκη να αποτραπεί αυτή η εξελισσόμενη μεταστροφή της Αυστραλιανής κυβέρνησης, η οποία είναι αντίθετη με το Διεθνές Δίκαιο και τις αποφάσεις του ΟΗΕ και ταυτόχρονα αποτελεί πλήγμα για τις παραδοσιακά καλές σχέσεις Ελλάδος – Αυστραλίας.”
Ποιός τα λέει αυτά; Μα ο τομεάρχης Εξωτερικών της ΝΔ Πάνος Παναγιωτόπουλος. Εχθροί μας τώρα και οι Αυστραλοί, μετά τους Ευρωπαίους, τους Αμερικανούς, το ΔΝΤ και τον κόσμο ολάκερο. Α, ρε Σαρτζετάκη πόσο μας έλειψες…
= = =
Αναδημοσίευση από τη ΝΟΒΑ ΖΟΡΑ, τεύχος Μαρτίου 2012 http://novazora.gr/arhivi/4924
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου