Πριν απαντήσετε στην ερώτηση: «ΜΠΑΜΠΑ! ΕΜΕΙΣ ΤΙ ΕΙΜΑΣΤΕ;» δείτε πρώτα το βίντεο και διαβάστε μετά το κείμενο.
Α. Το βίντεο
Το βίντεο είναι από το διαδικτυακό κανάλι Toukasni Makedontsi (Ντόπιοι Μακεδόνες), Οκτώβριος 2014 και περιλαμβάνει οπτικοακουστικά αποσπάσματα από διάφορες πολιτιστικές εκδηλώσεις γηγενών-ντόπιων Μακεδόνων που ζουν σήμερα κυρίως στη Βόρεια Ελλάδα.
Β. Το κείμενο
Το παρακάτω κείμενο είναι ενός ντόπιου Μακεδόνα από τις Σέρρες το οποίο δημοσιεύθηκε στη μηνιαία εφημερίδα των εθνικά Μακεδόνων στην Ελλάδα ΝΟΒΑ ΖΟΡΑ, φύλλο Οκτωβρίου 2010.
«ΜΠΑΜΠΑ! ΕΜΕΙΣ ΤΙ ΕΙΜΑΣΤΕ;»
Προς τη συντακτική επιτροπή της Νοβαζορα.
Πρώτα απ’ όλα θέλω να σας συγχαρώ για την καινούργια εφημερίδα.
Το πολύ ενδιαφέρον άρθρο με τίτλο «ΕΙΝΑΙ ΝΤΡΟΠΗ ΝΑ ΕΙΣΑΙ ΜΑΚΕΝΤΟΝΚΑ;» στο προηγούμενο φύλλο μου έδωσε αφορμή να γράψω την επιστολή αυτή για να περιγράψω ένα περιστατικό που συνέβη ακριβώς πριν δυο χρόνια τον Οκτώβρη μήνα του 2008 όταν ο γιος μου Δημήτρης πήγαινε στη τρίτη τάξη δημοτικού.
Μια μέρα μόλις ήρθε στο σπίτι από το σχολείο του με ρωτούσε συνεχώς «Ρε, μπαμπά εμείς τι είμαστε;».
Δεν καταλάβαινα τι ήθελε να πει με αυτή την ερώτηση ώσπου κάποια στιγμή τον ρώτησα να μου εξηγήσει τι εννοεί με το «τι είμαστε;»
-«Ε, να ρε μπαμπά. Στο σχολείο ο Παναγιώτης λέει ότι στη δική του οικογένεια είναι Πόντιοι και ο Μανώλης λέει ότι είναι Κρητικοί κι όλη την ώρα περηφανεύονται μέσα στη τάξη. Εγώ δεν ξέρω τι είμαστε. Πες εμείς τι είμαστε;»
- «Δημήτρη, εμείς είμαστε ντόπιοι. Να τους πεις ότι είσαι ντόπιος» του είπα από συνήθεια.
Η απάντηση που του έδωσα δεν άρεσε καθόλου στον μικρό. Δυσαρεστήθηκε και με παράπονο μου απάντησε:
«Μπαμπά δεν μου αρέσει να είμαι ντόπιος. Θα γίνω Πόντιος ή Κρητικός!».
Η απάντηση του μικρού με ξάφνιασε και με έκανε να αναρωτηθώ πως είναι δυνατόν να γίνει ο γιός μου Πόντιος ή Κρητικός τη στιγμή που δεν είναι;
Η αλήθεια είναι ότι μέχρι εκείνη τη μέρα προσωπικά δεν με ένοιαζε ιδιαίτερα «τι είμαστε» και έτσι δεν είχα πει ποτέ στο παιδί μου «τι είναι».
Φαίνεται όμως ότι στις άλλες οικογένειες ασχολούνται πολύ με το «τι είναι» τα δικά τους παιδιά και τα διαπαιδαγωγούν αναλόγως από μικρή ηλικία για να αισθάνονται υπερήφανα και καλά κάνουν.
Κάθε γονιός ξέρει ότι τα παιδιά σε αυτή την ηλικία έχουν την τάση να θέλουν να ανήκουν σε σύνολα ανθρώπων με ονομασίες γνωστές και ελκυστικές στο ευρύτερο κοινωνικό περιβάλλον για να μπορούν να αισθάνονται πως «είναι κάτι».
Είχε δίκιο, λοιπό, ο μικρός. Τι πάει να πει «ντόπιος»;
Εμείς οι μεγαλύτεροι σε ηλικία Μακεδόνες ξέρουμε ότι το όνομα ντόπιος σημαίνει Μακεδόνας όμως τα μικρά παιδιά σήμερα δεν το ξέρουν.
Δεν άντεχα να τον βλέπω έτσι στεναχωρεμένο και του εξήγησα όσο πιο απλά μπορούσα ότι εμείς οι ντόπιοι ουσιαστικά είμαστε Μακεδόνες και ότι είμαστε οι παλιότεροι κάτοικοι στην Μακεδονία, πολύ πιο παλιοί από τους Πόντιους και τους Κρητικούς φίλους του που οι παππούδες τους ήρθαν στα μέρη μας μόλις πριν μερικές δεκαετίες.
- «Να τους πεις ότι είσαι Μακεδόνας» του είπα.
Το προσωπάκι του μικρού άλλαξε όψη. Χάρηκε που κι αυτός «είναι κάτι» ξεχωριστό, όπως οι φίλοι του στο σχολείο και μαζί του χάρηκα κι εγώ που τον έκανα να χαρεί.
Κι εκεί που νόμιζα ότι όλα είναι μια χαρά και ότι ο μικρός απέκτησε αυτοπεποίθηση σαν Μακεδόνας που είναι, ήρθε η επόμενη μέρα για να ξαφνιαστώ ακόμη περισσότερο.
Τη άλλη ημέρα, λοιπόν, μόλις σχόλασε από το σχολείο ήρθε σπίτι θυμωμένος.
-«Τι έγινε ρε Δημήτρη, γιατί είσαι έτσι;» τον ρώτησα.
-«Να ρε μπαμπά. Είπα στον Παναγιώτη και το Μανώλη ότι είμαι Μακεδόνας και αυτοί με κορόιδευαν. Μου είπαν ότι δεν υπάρχουν σκέτοι Μακεδόνες χωρίς να είναι Πόντιοι ή Κρητικοί. Πρέπει να γίνω Πόντιος ή Κρητικός για να είμαι αληθινός Μακεδόνας».
Αυτή η απάντηση του πιτσιρικά με ξάφνιασε με τέτοιο τρόπο που έκανε κι εμένα να θυμώσω αλλά κυρίως να καταλάβω κι άλλα πράγματα.
Δεν με πείραξε που οι φίλοι του θέλουν να είναι Μακεδόνες. Με πείραξε ότι ο Πόντιος και ο Κρητικός φίλοι του, που μάλλον έτσι έμαθαν στο σπίτι από τις δικές τους οικογένειες, που οι παππούδες τους ήρθαν στη Μακεδονία εδώ και μερικές δεκαετίες κοκορεύονται ότι είναι οι μοναδικοί Μακεδόνες τη στιγμή και οι ίδιοι λένε ότι δεν κατάγονται από τη Μακεδονία αλλά από τον Πόντο και την Κρήτη!
Mας ντροπιάζουν όταν αρνούνται σε εμάς τους ντόπιους Μακεδόνες να δηλώνουμε τη δική μας μακεδονικότητα λες και εμείς ήμασταν αυτοί που ήρθαμε από άλλο τόπο!
Δεν ήξερα τι έπρεπε να πω στον πιτσιρικά εκείνη τη στιγμή. Δεν ήθελα να του πω ότι οι φίλοι του εξαιτίας του τρόπου που διαπαιδαγωγήθηκαν στην ουσία του αρνούνται και του κλέβουν τη δική του ονομασία κάτι που εμείς σαν Μακεδόνες δεν το κάνουμε για αυτούς.
Επειδή δεν ήθελα χαλάσει τις φιλίες στο σχολείο του είπα ότι οι φίλοι του απλά τον ζηλεύουν που είναι σκέτο Μακεδόνας και ότι θέλουν και αυτοί να είναι Μακεδόνες εκτός από Πόντιοι και Κρητικοί που είναι κι αυτό είναι όλο. Δεν υπάρχει κανένας λόγος να γίνει αυτός Πόντιος ή Κρητικός. Αντίθετα, αν θέλουν κι αν μπορούν ας γίνουν κι αυτοί σκέτο Μακεδόνες χωρίς να είναι Πόντιοι ή Κρητικοί.
Τα υπόλοιπα θα τα καταλάβει όταν μεγαλώσει. Έχω κι άλλα να σας γράψω αλλά σταματάω γιατί βλέπω ότι γέμισα δύο σελίδες.
Σας ευχαριστώ εκ των προτέρων για την φιλοξενία.
Μακεδόνας από Σέρρες.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου