“Ήρθαν σε μένα δύο σύντροφοι Μακεδόνες. Ο Βελάκης και ο Γκέρμαν.”

Σίγουρα θα έχετε διαπιστώσει πως οι διάφοροι Έλληνες ιστορικοί επιστήμονες που ασχολούνται με το μακεδονικό αρέσκονται να συμπεριφέρονται σαν κοινές… «νονές» χρησιμοποιώντας διάφορες αυθαίρετες και αδόκιμες επιστημονικά ονομασίες για τους Μακεδόνες όπως π.χ. «σλαβόφωνοι», «σλαβομακεδόνες», «μακεδονοσλάβοι», «διγλώσσοι» κλπ χωρίς να κάνουν τον στοιχειώδη κόπο κατά τον επιστημονικά ενδεδειγμένο τρόπο να ρωτήσουν τους ίδιους τους ενδιαφερόμενους πως ονομάζονται. Αυτές οι αυθαίρετες και απολίτιστες «βαπτίσεις» κατά βάθος αποτελούν την στρατηγική επιλογή του ελληνικού πολιτικού κατεστημένου στον αγώνα του κατά των Μακεδόνων εδώ και πολλές δεκαετίες.

Σε προηγούμενες αναρτήσεις είχαμε δει μέσα από δημοσιεύματα της εφημερίδας «Ριζοσπάστης» του 1933 την ξεκάθαρη αναφορά σε Μακεδόνες. Σήμερα θα δούμε άλλη μια ξεκάθαρη αναφορά σε Μακεδόνες μέσα από καθημερινές επιστολές απλών αγωνιστών του Δημοκρατικού Στρατού Ελλάδας τις οποίες πολλοί Έλληνες μελετητές της περιόδου του ελληνικού εμφυλίου πολέμου αγνοούν επιδεικτικά και “κάνουν πως δεν τις βλέπουν” συστηματικά:

Πρώτη επιστολή με ημερομηνία 14/2/1949.

1. Βασίλην. Ήρθαν σε μένα δύο σύντροφοι Μακεδόνες. Ο Βελάκης και ο Γκέρμαν. Σημειώματα δεν έχω από κανέναν για ποια δουλειά έρχονται. Αυτοί μου λένε να τους συνδέσω με μια σειρά Μακεδόνες εδώ όπως ο Ποπτόμωφ, Παβλώφ, Τερπεσίεφ κλπ. να κάνουν δημόσιες συγκεντρώσεις των Μακεδόνων που ζουν στη χώρα αυτή και μαζική επιστράτευση Μακεδόνων. (ακολουθεί)

Τρίτη επιστολή με ημερομηνία 14/3/1949.

3. Βασίλην. Για τους δυο Μακεδόνες είχα βάλει αμέσως το ζήτημα στους φίλους όπως ήθελαν οι ίδιοι. Τους ίδιους δεν επέτρεψαν οι φίλοι να συνδεθούν με τους ανθρώπους που ήθελαν. Μας καθυστέρησαν μέχρι να αποφασίσει το Πολιτικό Γραφείο 7 ημέρες. Χθες τους συνδέσαμε με κάποιον εξουσιοδοτημένο φίλο. Σήμερα μου είπαν οι φίλοι κατ’ αρχήν θα επιτρέψουν να κινηθούν ελευθέρα οι δύο συν[τροφοι] Μακεδόνες για να κάνουν γνωστό τον αγώνα των Μακεδόνων σε συγκεντρώσεις. Δεν επιτρέπουν όμως να μιλήσουν ανοιχτά στις συγκεντρώσεις αυτές για αντιπροσώπους για το Συνέδριο του ΝΟΦ. Επίσης δεν επιτρέπουν [οι φίλοι] ούτε να εκλεγούν αντιπρόσωποι αλλά και ούτε να σταλούν 30 που ζητούν οι δικοί μας. Θα στείλουν λένε οι φίλοι μόνο 5 αντιπροσώπους στο Συνέδριο. Τους πείσαμε μόνο να δεχτούν μετά την επιστροφή των αντιπροσώπους από το Συνέδριο να μπορούν να μιλήσουν ανοιχτά για ότι είδαν και άκουσαν. (ακολουθεί)

------------

- Για να διαβάστε τα χειρόγραφα κάντε κλικ πάνω στις εικόνες.

- Οι δύο παραπάνω επιστολές (αριθ. 1 και αριθ.3) της εποχής του ελληνικού εμφυλίου πολέμου προέρχονται από την ιστοσελίδα των ΑΣΚΙ (Αρχεία Σύγχρονης Κοινωνικής Ιστορίας) http://askiweb.eu το οποίο διατηρεί Ψηφιακό Αρχείο του Δημοκρατικού Στρατού Ελλάδας. Είναι το μοναδικό μέχρι στιγμής Ψηφιακό Αρχείο που έχει την τόλμη να δημοσιεύει στο internet τέτοια ντοκουμέντα.

- Και οι δύο επιστολές απευθύνονται προς τον Βασίλη αγνώστων λοιπών στοιχείων. Από την ένδειξη (ακολουθεί) που υπάρχει στο τέλος της κάθε σελίδας και την αρίθμηση στην αρχή,  βγαίνει το συμπέρασμα πως υπάρχουν πάρα πολλές επιστολές προς τον Βασίλη. Ακολουθεί άλλη μια με αύξοντα αριθμό 66.

- Ν.Ο.Φ. = Λαϊκό Απελευθερωτικό Μέτωπο (μακεδονικά: Народно Ослободителен Фронт / Ναρόντνο Οσλομποτιτελεν Φρόντ (НОФ)). Το ΝΟΦ ήταν οργάνωση των εθνικά Μακεδόνων με μεγάλη επιρροή κυρίως στους νομούς Πέλλας, Καστοριάς και Φλώρινας. Ήταν, κατά κάποιο τρόπο, η αντίστοιχη οργάνωση του Ε.Α.Μ. (Εθνικό Απελευθερωτικό Μέτωπο) των Ελλήνων. Ε.Α.Μ. και Ν.Ο.Φ. συνεργάστηκαν εναντίων του μοναρχοφασισμού στην Ελλάδα.

- Ανάμεσα στις επιστολές και τα κείμενα που υπάρχουν στο Ψηφιακό Αρχείο της ιστοσελίδας των ΑΣΚΙ οι Μακεδόνες αναφέρονται άλλοτε ως Μακεδόνες (αυτό που είναι δηλαδή) και άλλοτε ως σλαβο-Μακεδόνες. Είναι προφανές πως από τότε υπήρχαν ακόμη και μέσα στο ΚΚΕ και το ΕΑΜ  “νονοί” που ήθελαν να “βαφτίζουν” τους Μακεδόνες με προθέματα της αρεσκείας τους χωρίς να ρωτούν τους ίδιους του Μακεδόνες. Τέτοιους “νονούς” συναντούμε ακόμη και σήμερα προερχόμενους, μάλιστα, από εντελώς διαφορετικούς πολιτικούς χώρους.