20 ΙΟΥΝΙΟΥ- ΠΑΓΚΟΣΜΙΑ ΜΕΡΑ ΠΡΟΣΦΥΓΩΝ - 20 ЈУНИ – СВЕТСКИ ДЕН НА БЕГАЛЦИТЕ

 

…αυτάρ Οδυσσεύς ιέμενος και καπνόν αποθρώσκοντα νοήσαι ης γαίης, θανείν ιμείρεται… (Οδύσσεια, α, στ. 57 κ.π.)
…αλλά ο Οδυσσέας ποθεί ακόμη και καπνό μονάχα της πατρίδας του να δει να πετιέται προς τ’ απάνω κι ας πεθάνει…

Πάνω από ΕΞΗΝΤΑ ΧΡΟΝΙΑ πέρασαν και οι Μακεδόνες αγωνιστές της λευτεριάς, μαχητές του Δημοκρατικού Στρατού καθώς και χιλιάδες παιδιά πρόσφυγες, θύματα τότε του εμφυλίου πολέμου, βρίσκονται σε αναγκαστική προσφυγιά. …Τασκένδη, Βουκουρέστι, Βάρνα, Βαρσοβία, Βουδαπέστη, Πράγα, Σκόπια, κρατούν ακόμη στην αγκαλιά παππούδες, πατεράδες, γιους και θυγατέρες μακριά από οικογένεια, συγγενείς, φίλους.

Εκατομμύρια άνθρωποι στον κόσμο αναγκάζονται να εγκαταλείψουν τον τόπο καταγωγής τους και να γίνουν πρόσφυγες, άλλοι από ανέχεια, άλλοι γιατί υφίστανται βία ή ζουν σε περιοχές που διεξάγεται πόλεμος και άλλοι για πολιτικούς λόγους. 

Για όλους αυτούς τους ανθρώπους που έζησαν ή ζουν καταστάσεις προσφυγιάς τα Ηνωμένα Έθνη  θέσπισαν την 20η Ιουνίου ως Ημέρα Προσφύγων, ημέρα τιμής στα πρόσωπα που έχουν περάσει και περνούν τα πάνδεινα για μια καλύτερη ζωή.

 

Βέβαια, την σημερινή εποχή στην Ελλάδα δυστυχώς, εν μέσω της οικονομικής κρίσης, η λέξη πρόσφυγας θεωρείται λανθασμένα η πηγή του κακού.

Επίσης, για ένα μεγάλο τμήμα του πληθυσμού, η λέξη «πρόσφυγας» παραπέμπει στους Έλληνες της Μικράς Ασίας,  στον ξεριζωμό τους, σε χαμένες και αλησμόνητες πατρίδες.  Δεν υπάρχει Έλληνας που να μη γνωρίζει για αυτό το θέμα, δεν υπάρχει Έλληνας που να μην καταδικάζει την καταστροφή αυτή.

Όμως πόσοι Έλληνες γνωρίζουν ότι και οι  Ελληνικές αρχές έχουν προκαλέσει παρόμοια καταστροφή και ανάγκασαν  χιλιάδες εθνικά Μακεδόνες να γίνουν πρόσφυγες;

Αυτοί οι άνθρωποι πολέμησαν δίπλα στους Έλληνες για να διώξουν το φασισμό, πολλοί έχασαν την ζωή τους στα βουνά, χωριά ολόκληρα ερημώθηκαν, οικογένειες  χώρισαν, άνθρωποι χάθηκαν, μικρά παιδιά δεν έζησαν ποτέ με τους γονείς τους.

Μιλάμε για τους πολιτικούς πρόσφυγες του εμφυλίου πολέμου 1946-1949 οι οποίοι αναγκάστηκαν να φύγουν και να βρεθούν αρχικά σε  κέντρα υποδοχής σε χώρες του ανατολικού μπλόκ και στη συνέχεια σε όλο τον κόσμο αλλά χωρίς όμως να μπορούν να επιστρέψουν στα σπίτια τους, στον τόπο που γεννήθηκαν.

ΓΡΑΜMΟΣ /GRAMMOS, Illusions από Theodosiou

 Οι κυβερνήσεις μετά την μεταπολίτευση επιμελώς έθαψαν το θέμα, την ταφόπλακα την έβαλε ο κ. Γεννηματάς και ο κ. Σκουλαρήκης με την παρακάτω κοινή απόφαση:

ΚΟΙΝΗ ΑΠΟΦΑΣΗ ΥΠΟΥΡΓΩΝ ΕΣΩΤΕΡΙΚΩΝ ΚΑΙ ΔΗΜΟΣΙΑΣ ΤΑΞΕΩΣ ΤΗΣ ΕΛΛΑΔΟΣ
Αθήνα 29.12.1982
Θέμα: Ελεύθερος επαναπατρισμός και απόδοση της Ελληνικής Ιθαγένειας στους πολιτικούς πρόσφυγες
Έχοντες υπ’όψη:
Τις διατάξεις του Νόμου 400 / 76 «Περί Υπουργικού Συμβουλίου και Υπουργείων» όπως τροποποιήθηκαν με το Ν. 1266 / 1982 και στα πλαίσια της πολιτικής της Κυβέρνησης για Εθνική συμφιλίωση και ομοψυχία,
ΑΠΟΦΑΣΙΖΟΥΜΕ:
Μπορούν να επιστρέψουν στην Ελλάδα όλοι οι Έλληνες το γένος που κατά τη διάρκεια του εμφυλίου πολέμου 1946-1949 και λόγω αυτού κατέφυγαν στην αλλοδαπή ως πολιτικοί πρόσφυγες έστω και αν αποστερήθηκαν της ελληνικής ιθαγένειας…
ΟΙ ΥΠΟΥΡΓΟΙ
ΕΣΩΤΕΡΙΚΩΝ & ΔΗΜΟΣΙΑΣ ΤΑΞΕΩΣ
Γ. Γεννηματάς  Γ. Σκουλαρίκης

Πως είναι δυνατόν σε ένα νομικό κείμενο μιας ευρωπαϊκής χώρας όπως είναι η Ελλάδα να χρησιμοποιούνται τέτοιες εκφράσεις διαχωρίζοντας τους πολίτες με βάση “το γένος” θυμίζοντας απάρτχαϊτ?

Είναι φανερό πως με τον όρο “Έλληνες το γένος” η απόφαση αυτή επιδιώκει τον αποκλεισμό κάποιων από το αναφαίρετο δικαίωμα της επιστροφής. Αυτών που κατά τα συμφέροντά τους κάποιοι ονόμαζαν και ονομάζουν βούλγαρους, σλαβόφωνους, σλαβομακεδόνες, δίγλωσσους, ντόπιους, εντόπιους, γάλλους, σλάβους, ανύπαρκτους, φαντάσματα…

Αναρωτιόμαστε λοιπόν για ποιά δημοκρατία και για ποιά δημοκρατική χώρα μιλάμε. Ταράσει το γεγονός όταν αναφέρονται για την Ελλάδα ως τριτοκοσμική χώρα όμως τα στοιχεία μιλούν από μόνα τους, στην Ελλάδα υπάρχει ακόμη «Απαρχάιντ».

Το Γραφείο Τύπου ΕΕΣ – Ουράνιο Τόξο – Виножито

 = = =

Το κείμενο είναι δημοσιευμένο και στην την μηνιαία μακεδονική εφημερίδα ΝΟΒΑ ΖΟΡΑ, Τεύχος Ιουνίου 2012.