ZA NOGOU GODINI! – ΧΡΟΝΙΑ ΠΟΛΛΑ!
ΚOLINDA 2014 Aμπελειές Γιαννιτσών = Selo Krusare Pazar
ZA NOGOU GODINI! – ΧΡΟΝΙΑ ΠΟΛΛΑ!
ΚOLINDA 2014 Aμπελειές Γιαννιτσών = Selo Krusare Pazar
Σας προσκαλούμε όλους την Πέμπτη 25 Δεκεμβρίου 2014 και ώρα 9:00μ.μ.,στον ετήσιο χορό του πολιτιστικού μας συλλόγου,που θα γίνει στο οικογενειακό κέντρο "Pella-Palace" στο 6 χιλ Π.Ε.Ο. Σκύδρας - Γιαννιτσών (Δάφνη - Σκύδρας νομού Πέλλας).
Θα παρουσιαστούν χοροί της Μακεδονίας από τα χορευτικά τμήματα του συλλόγου μας. Θα ακολουθήσει παραδοσιακό μακεδονικό γλέντι για όλους μέχρι το πρωί, με το μουσικό συγκρότημα "Μακεδονικό Μεράκι".
Σας περιμένει όλους μια καλλιτεχνική συμμετοχή έκπληξη!!!
Σας περιμένουμε,
Να είστε όλοι εκεί!
http://aegeanmacedonianculture.blogspot.gr/2014/12/blog-post.html
Φωτιά στη Ντόλνα Μπάνιτσα (Βέυη Φλώρινας)
Αυτά είναι, Κυρίες και Κύριοι…
Ή κάνεις ΚΟΛΙΝΤΑ ΜΠΑΜΠΟ ή δεν κάνεις... Σε περιόδους οικονομικής κρίσης καίγονται ακόμη και μεταχειρισμένα λάστιχα αυτοκίνητων & σκαπτικών μηχανημάτων…
Κλικ εδώ για να διαβάσετε σχετικά με το παλιό μακεδονικό έθιμο ΚΟΛΙΝΤΑ ΜΠΑΜΠΟ, δηλ. το άναμμα φωτιάς την παραμονή των Χριστουγέννων χωρίς κάυση ελαστικών...
Кога ќе дојде зимата
да береме пупретки
да се соберва младината
селото да слуша песни
Народна поезија
[Πότε θα ΄ρθει ο χειμώνας
να κάνουμε νυχτέρια
η νεολαία να συνάζεται
τραγούδια στο χωριό ν΄ακούγονται]
Λαϊκή ποίηση
Στα χωριά μας παλαιότερα ο περιορισμός της νεολαίας και ιδιαίτερα των κοριτσιών ήταν πολύ αυστηρός. Οι κοπέλες με τη δύση του ηλίου έπρεπε να είναι στα σπίτια τους, γιατί τη νύχτα κυκλοφορούσαν τα лоши ветришча (λόσσι βέτρισστσσα – κακά πνεύματα/αερικά) και τα вампири (βάμπιρι – βρικόλακες) και μπορούσαν να μολυνθούν (да се исроганат – ντα σε ισρογκάνατ). Τέτοια τους έλεγαν για να τις τρομάζουν, αφού ήταν μικρές και μέχρι τα είκοσι σχεδόν όλες είχαν παντρευτεί. Επέτρεπαν επισκέψεις σε σπίτια πολύ συγγενικά και πάντα με την συνοδεία κάποιου.
Μπορεί να ήταν αυστηροί οι γονείς και οι συγγενείς, ήταν όμως και οι νέοι ευρηματικοί. Ένα από τα ευρήματα των κοριτσιών ήταν τα пупретки (πούπρετκι – νυχτέρια), δηλαδή μαζεύονταν τις νύχτες του χειμώνα σ΄ένα σπίτι που διέθετε χώρο και τις περισσότερες φορές κοιμόντουσαν στο σπίτι αυτό. Η δικαιολογία της σύναξης ήταν η ετοιμασία του руото (ρούοτο – προίκας) τους.
Στην σύναξη αυτή, τις μεγάλες νύχτες του χειμώνα, ακούγονταν διάφορα, όπως: ποιός τα ΄φτιαξε με ποιά – τι φτιάξιμο δηλαδή, απλά ομολογούσαν την αγάπη τους και τίποτα παραπάνω – ποιά стројвајне (στροϊβάινε – προξενιά) γίνονταν, ποιά ήταν η καλύτερη стројница (στρόινιτσα – προξενήτρα), ποιός αγαπάει ποιά κι αυτή δεν του δίνει σημασία, ποιά αγαπάει ποιόν και αυτός την αγνοεί και άλλα πολλά κοινωνικά σχόλια. Δεν έλειπε και η ώρα των τραγουδιών με μηνύματα, γιατί απ΄έξω τριγυρνούσαν οι νέοι που ήταν πληροφορημένοι ποιές ήταν μέσα, μόνο που τα τραγούδια ακούγονταν νωρίς, γιατί οι ηλικιωμένοι και τα παιδιά του σπιτιού που φιλοξενούνταν κοιμόντουσαν. Τις μεταμεσονύχτιες ώρες ακούγονταν гатанки (γκάτανκι – αινίγματα) και приказни (πρίκαζνι – παραμύθια/ιστορίες).
Η κύρια βέβαια απασχόληση τους ήταν το φτιάξιμο της προίκας και έτσι άλλες плетеа (πλέτεα – έπλεκαν), άλλες шиеа (σσίεα – έραβαν) – εννοείται στο χέρι – άλλες вежеа (βέζζεα – κεντούσαν), άλλες предеа (πρέντεα – έγνεθαν) με την урка (ούρκα – ρόκα) κι άλλες στο ρόνταν (ροδάνι) κι αν υπήρχε και разбој (ράζμποϊ – αργαλειός), κάποια καθόταν και ткаеше (τκάεσσε – ύφαινε).
Τα αγόρια που ήταν πληροφορημένα για το γεγονός, και τριγυρνούσαν γύρω από τα σπίτια που γίνονταν τα πούπρετκι, σαν машки (μάσσκι – αρσενικά), για να δείξουν την πολύωρη περιφορά τους γύρω από τα σπίτια αυτά, έλεγαν χαρακτηριστικά ότι ,,ги мочаа стисојте,, (γκι μότσσαα στισόιτε – κατουρούσαν τους τοίχους).
Έλπιζαν τα αγόρια πως κάποια στιγμή, όταν θα αποκοιμόντουσαν τα μικρά παιδιά και οι ηλικιωμένοι του σπιτιού, η καλή τους θα έβγαινε στα κλεφτά για να ανταλλάξουν λογάκια αγάπης, μπορεί και κανένα φιλάκι.
Τυχερά ήταν τ΄αγόρια που είχαν εύκολη πρόσβαση στο σπίτι όπου γινόταν το νυχτέρι, δηλαδή είχαν στενή συγγένεια και μπορούσαν να μπούνε στο σπίτι και πολλές φορές όλο το σκηνικό ήταν σκηνοθετημένο για να δει εύκολα κάποιος νέος τη љубовника (λιουμπόβνικα – αγαπημένη) του.
Μερικές φορές οργανώνονταν συνεχή πούπρετκι όταν κάποια κοπέλα είχε ένα καλό стројникл (στρόινικλ – προξενιό), ήταν μικρή και δεν είχε έτοιμη την προίκα της.
Αποκλείεται βέβαια οι γονείς να μην αντιλαμβάνονταν γιατί γίνονταν τα νυχτέρια κι αυτό γιατί ζούσαν κι αυτοί στον ίδιο χώρο και χρόνο και δεν ήταν ανυποψίαστοι, όμως έδειχναν ανοχή και επιείκεια. Πώς εξάλλου θα έβρισκαν τα κορίτσια γαμπρό και πώς θα έβλεπαν τ΄αγόρια τα κορίτσια που αγαπούσαν!
Ένα παρόμοιο είδος νυχτεριού που συμμετείχαν αγόρια και κορίτσια και τις πρώτες ώρες και άτομα μεγάλης ηλικίας, ήταν το лупењето на пченката (λουπένιετο να πτσσένκατα – ξεφλούδισμα του καλαμποκιού). Θα μπορούσαμε να το αντιστοιχίσουμε με τα σημερινά πάρτι.
Στα νυχτέρια του καλαμποκιού ακούγονταν τραγούδια και πειράγματα μεταξύ των νέων. Οι νέοι πείραζαν κοπέλες, ποτέ όμως αυτές που αγαπούσαν – και ας το είχε ο κόσμο τύμπανο. Κρατούσαν ερμητικά κρυφό το μυστικό τους – κι ας το ήξερε όλο το χωριό – μέχρι που κι αν τύχαινε ν΄ανταμωθούν στο δρόμο δεν χαιρετιόντουσαν. ,,Τί θα πει ο κόσμος;,, έλεγαν και οι καρδούλες τους το ήξεραν πόσο ήθελαν να χαιρετηθούν κκι όχι μόνο. Σέβονταν τα ήθη και τις παραδόσεις και φοβόντουσαν τα κουτσομπολιά.
Στα νυχτέρια του καλαμποκιού τα άτομα μεγάλης ηλικίας τους μάθαιναν τα παλιά τραγούδια και την ιστορία τους κι απ΄τις διηγήσεις για γεγονότα του παρελθόντος άκουγαν την προφορική ιστορία του τόπου τους.
Ήταν ένας από τους χώρους που οι νέοι μάθαιναν και διέσωζαν την ιστορία του τόπου τους και τα ήθη και έθιμα αυτού.
Όταν ήταν προχωρημένη η ώρα, αποχωρούσαν οι μεγαλύτεροι κι έμεναν μόνοι τους οι νέοι κι αυτή ήταν η ώρα που περίμεναν όλοι και όλες για να εκφραστούν κάπως πιο ελεύθερα. Κάποιοι και κάποιες σηκώνονταν δήθεν για σωματική ανάγκη, που γινόταν υπαίθρια κι έτσι θ΄αντάμωναν έστω για λίγο στα σκοτεινά για ν΄ανταλλάξουν κάποια χάδια.
Δεν έλειπαν και οι γονείς που δεν επέτρεπαν στις κόρες τους να πηγαίνουν στα νυχτέρια, γιατί ήξεραν τι γινόταν σ΄αυτά.
Το χαμηλό μορφωτικό επίπεδο του αγροτικού μας πληθυσμού, που ήταν συνέπεια έλλειψης παιδείας και χρόνιας σκλαβιάς, τους έκανε να συμπεριφέρονται έτσι και να στερούν την ελευθερία των παιδιών τους.
ΑΙΓΑΙΑΤΗΣ ΜΑΚΕΔΟΝΑΣ
Κυκλοφόρησε το φύλλο Δεκεμβρίου 2014 της Νόβα Ζόρα.
Released the edition of Nova Zora December 2014.
Објави издание на Нова Зора Декември 2014 година.
Τώρα που σβήνουν τα φώτα της δημοσιότητας είναι καιρός να δούμε ΤΟ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΟ ΒΙΝΤΕΟ ΤΗΣ ΑΝΑΣΚΑΦΗΣ ΣΤΗΝ ΑΜΦΙΠΟΛΗ.
Στον πραγματικά αντεστραμμένο κόσμο,
το αληθινό δεν είναι παρά μια στιγμή του ψεύτικου…
Γκυ Ντεμπόρ - Guy Ernest Debord 1931-1994
http://www.youtube.com/watch?v=J4gdiB_vEzQ
= = =
Updated
= = =
Με αφορμή το εκατοστό τεσσαρακοστό χιλιοστό χτύπημα (ή αλλιώς “140.000 views”) του “πραγματικού βίντεο της ανασκαφής της Αμφίπολης”, ο Τομέας Θεσσαλονίκης της ΣΥΝ-ΤΕΧΝΙΑΣ-ΠΛΗΝ εξέδωσε την ακόλουθη ανακοίνωση:
Μετά την ιδιαίτερα θερμή υποδοχή του πρόσφατου πονήματός μας από όλα σχεδόν τα αναγουλιαστικά ΜΜΕ (διαδικτυακά και μη), χαιρετίζουμε τα λιγοστά πατριωτικά sites, που με τα οξυμένα εθνικιστικά αντανακλαστικά τους υπήρξαν τα μόνα που αντίκρισαν την πραγματικότητα στο πραγματικά πραγματικό βίντεο, περιγράφοντάς τη με ακρίβεια:
“ένα βίντεο που εκθέτει την ανασκαφή της Αμφίπολης”
“ντροπιαστικό και βλακώδες”
“βλάσφημο”
“κομπλεξικό”
και βέβαια
“σίγουρα έργο γυφτοσκοπιανών”
Εν ολίγοις, διέγνωσαν ορθά ότι πρόκειται για έργο υποκειμένων που δυσκολεύονται να αναπνεύσουν μέσα στη μπόχα του εθνικισμού, ιδιαίτερα όπως το Θέαμα τον αναπαράγει, φορώντας του κάθε φορά ένα διαφορετικό ένδυμα, στην περίπτωσή μας αυτό της αρχαιολογικής επιστήμης.
Ο ΝΕΚΡΟΣ ΤΗΣ ΑΜΦΙΠΟΛΗΣ
ΕΙΝΑΙ Ο ΠΑΓΩΜΕΝΟΣ ΚΟΣΜΟΣ ΤΟΥ ΘΕΑΜΑΤΟΣ
Ας πάρουμε όμως τα πράγματα από την αρχή.
Είναι κοινός τόπος ότι για να επιβιώσει ένα έθνος, πρέπει να καλλιεργηθεί μεταξύ των μελών του μια αίσθηση σύνδεσης σε κάτι κοινό, σε κάτι που διαφέρει σημαντικά από τα χαρακτηριστικά των “άλλων” εθνών. Ο πιο σύντομος δρόμος γι αυτό, περνάει από την ανάδειξη συγκεκριμένων συμβόλων ως “δικών μας”, τα οποία αντιπαρατίθενται στα σύμβολα των “ξένων”.
Όπως στο παρελθόν συμβολοποιήθηκε ο δεκαεξάκτινος ήλιος και αναδείχθηκε ο τάφος της Βεργίνας ως τόπος εθνικής υπερηφάνειας, έτσι και η Αμφίπολη έγινε ορόσημο της κατασκευής του εθνικού μύθου για την αναζήτηση της ιστορικής συνέχειας μεταξύ των αρχαίων Μακεδόνων και των κατοίκων της σύγχρονης Ελλάδας. Στο σημείο αυτό υπήρξε καθοριστικός ο ρόλος της αρχαιολογίας, η οποία ήρθε ως πρόσφορος ιδεολογικός μηχανισμός να εδραιώσει το ελληνικό φαντασιακό, με την ερμηνεία του υλικού πολιτισμού μέσα από επιλεκτικές αναφορές σε “βολικούς” προγόνους.
Καθώς όμως τα εθνικά σύμβολα πρέπει να γίνονται αντιληπτά ως τέτοια από όλους και όλες χωρίς αμφιβολίες και εξαιρέσεις, ανατίθεται στο Θέαμα η θεμελίωση του κορμού πάνω στον οποίο θα χτιστεί με ασφάλεια η εθνική αφήγηση. Το Θέαμα ως κοινωνική σχέση διαμεσολαβημένη από εικόνες, χρησιμοποιεί μια γλώσσα που απογυμνώνει τις έννοιες και τα πράγματα από την ιστορικότητα και τις ιδιότητες που φέρουν και τους δίνει ένα νέο νόημα. Αυτό το νέο νόημα παρουσιάζεται ως διαχρονικό και απόλυτο, με μια αυτονόητη και αυθύπαρκτη φυσικότητα που δεν επιδέχεται διαπραγμάτευση. Στο τέλος αυτής της διαδικασίας, η εικόνα έχει οριστικά υποκαταστήσει το περιεχόμενο της έννοιας που αρχικά περιέγραφε.
Η δύναμη του Θεάματος και η ευκολία με την οποία προσπαθεί να αφομοιώσει τα πάντα, ακόμα και τα επιθετικά προς αυτό στοιχεία, έλαμψε βέβαια και στην περίπτωση της χαμηλής “αντιληπτικής” ικανότητας των κυρίαρχων μέσων που αναπαρήγαγαν με τόση ευκολία το “πραγματικό βίντεο της ανασκαφής”…
ΩΣΤΟΣΟ
Μπροστά στις οθόνες συνεχίζουν να στέκονται ανθρώπινα όντα που, παρ’ όλο το πληροφοριακό σφυροκόπημα που δέχονται καθημερινά, συνεχίζουν -ευτυχώς- να σκέφτονται. Αυτή η διαπίστωση στηρίζει και την επιλογή μας να οργανώνουμε τον λόγο μας με επικοινωνιακές επιθέσεις μέσα από εικόνες που κυκλοφορούν ελεύθερα και κατά συνέπεια έχουν και τη δυνατότητα να διεισδύουν στο Θέαμα. Κρατώντας όμως μια ξεκάθαρη θέση μάχης και χωρίς να αποζητούμε ούτε μία στιγμή από την αίγλη του. Οποιαδήποτε άλλη επιλογή που θα περνούσε μέσα από την παραμικρή συνδιαλλαγή με τα κυρίαρχα μέσα (ακόμη και στο όνομα μιας υποτιθέμενης επίθεσης “εκ των έσω”) δεν θα λειτουργούσε παρά νομιμοποιητικά για τον μηχανισμό που επιχειρείται να αμφισβητηθεί συνολικά από την κίνησή μας.
Έχουμε πίστη στη δύναμη του λόγου/ εκτιμάμε τους κινδύνους/ μετράμε τα αποτελέσματα.
Το στοίχημα είναι ανοιχτό και η συζήτηση για την επιλογή των εργαλείων μας δεν θα σταματήσει ποτέ.
+τεχνία-
Τομέας Θεσσαλονίκης
Υ.Γ. 1. Όλη μέρα την περνάτε στο internet, μπορούσατε τουλάχιστον να γκουκλάρετε για να δείτε ότι η ατάκα είναι του Ντεμπόρ…
Υ.Γ. 2. Το αυτό ισχύει και για την ταυτότητα της άγνωστης συν-τεχνίας-πλην.
Βίντεο από την ετήσια «Γιορτή Τυριού» στο ορεινό χωριό Θεοδωράκι-Τούντορτσι Πέλλας με τη μουσική ορχήστρα «Κρυστάλλινος Ηχος» στις 1 Νοεμβρίου 2014.
Το βίντεο επιμελήθηκε ο youtuber «Toukasni Makedontsi» - «Ντόπιοι Μακεδόνες».
Σαν σήμερα πριν 10 χρόνια στις 4 Νοεμβρίου 2004 οι ΗΠΑ αναγνώρισαν τη γειτονική μας χώρα με το συνταγματικό της όνομα: Δημοκρατία της Μακεδονίας. Υπόψιν ότι είχαν προηγηθεί προ πολλών ετών η Ρωσσία και η Κίνα οι οποίες είχαν ήδη αναγνωρίσει τη γειτονική μας χώρα με το συνταγματικό της όνομα απ’ τις αρχες της δεκαετίας του 1990!
Ας θυμηθούμε ορισμένα από τα πρωτοσέλιδα και μερικά σύντομα σχόλια των ελληνικών εφημερίδων την επόμενη ημέρα 5 Νοεμβρίου 2004*.
Σημειωτέον ότι η αναγνώριση έγινε αμέσως μετά την επανεκλογή του Τζορτζ Μπους (του νεότερου) για δεύτερη θητεία στην θέση του Προέδρου των ΗΠΑ.
Ορισμένα από τα πρωτοσέλιδα
ΑΔΕΣΜΕΥΤΟΣ ΤΥΠΟΣ (Μήτσης): Σκόρπια πρόκληση από ΗΠΑ. Τον ασκό του Αιόλου άνοιξε ο Μπους. Επικίνδυνα παιχνίδια στα Βαλκάνια MADE IN USA.
ΑΔΕΣΜΕΥΤΟΣ ΤΥΠΟΣ (Ρίζος): Εμπρός για πανελλαδικό συλλαλητήριο....Ο "Αδέσμευτος" ρίχνει πρώτος το σύνθημα.
ΑΠΟΓΕΥΜΑΤΙΝΗ: Βέτο Καραμανλή για την ψευδο-Μακεδονία. Η Ελλάδα αντιδρά στην αιφνιδιαστική αναγνώριση των Σκοπίων από τις ΗΠΑ.
Η ΑΠΟΦΑΣΗ: Απάτη Μπους σε Καραμανλή, ομογένεια. Κορόιδεψε τον πρωθυπουργό -"Έκλεψε" τις ψήφους των Ελληνοαμερικανών.
Η ΑΥΓΗ: Μακεδονικό Βατερλώ του εθνικιστικού λαϊκισμού. Οι ΗΠΑ αναγνώρισαν τη "Δημοκρατία της Μακεδονίας".
ΤΟ ΒΗΜΑ: Άφιλοι Αμερικανοί....Διπλωματική μαχαιριά στην Αθήνα. Αιφνιδίως η Ουάσιγκτον αναγνωρίζει τα Σκόπια ως Μακεδονία.
Η ΒΡΑΔΥΝΗ: Βέτο εμείς και πλάτη η Ευρώπη κόντρα στον αμερικανικό δάκτυλο. Ο Μπους παραχωρεί προκλητικά τον τίτλο "Μακεδονία" στα Σκόπια.
ΕΘΝΟΣ: Μαχαιριά από Μπους. Κρύφτηκε ο Καραμανλής! Ήττα: Η κυβέρνηση αγνόησε τις κινήσεις που έδειχναν τη συνωμοσία Αμερικανών -Σκοπίων ώστε να "κλέψουν" το όνομα ΜΑΚΕΔΟΝΙΑ.
ΕΛΕΥΘΕΡΗ ΩΡΑ: Είχαν προσυμφωνήσει ότι όποιος κι αν εκλεγεί θ΄ανακοινώσει μετά το όνομα των Σκοπίων ως "ΜΑΚΕΔΟΝΙΑ" και ....ΜΑΚΕ-ΔΟΝΕΙΤΑΙ η Ελλάδα από την απάτη Μπους-Κέρι.
ΕΛΕΥΘΕΡΟΣ: Πισώπλατη μαχαιριά από τους Αμερικανούς. Αναγνώρισαν επισήμως τα Σκόπια ως Μακεδονία.
ΕΛΕΥΘΕΡΟΣ ΤΥΠΟΣ: Ο "νονός" .....των Σκοπίων. Μπους: Πολιτικός "βομβαρδισμός" της Ελλάδας μια ημέρα μετά την επανεκλογή του.
ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑ: Πιστολέρο "μακεδονομάχος". Ο Μπους περιφρόνησε ξανά τον ΟΗΕ και (μας) χτύπησε πρωί πρωί.
ΕΣΤΙΑ: Δημοκρατία της Μακεδονίας! Παταγώδης αποτυχία της εξωτερικής μας πολιτικής.
ΗΜΕΡΗΣΙΑ: "Σοκ μετά την αδράνεια. Όταν ο Κ. Καραμανλής έστελνε συγχαρητήρια, ο Μπους αναγνώριζε τη "Μακεδονία".
Η ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ: Πολιτικό ατόπημα ΗΠΑ Αγνοούν τον ΟΗΕ, αναγνωρίζουν "Μακεδονία" και προκαλούν οργή στην Αθήνα.
Ο ΛΟΓΟΣ: Αθλιότητα σε βάρος της Ελλάδας. Η Ελλάδα επισημαίνει τις αρνητικές επιπτώσεις που θα έχει η ενέργεια των ΗΠΑ.
ΤΑ ΝΕΑ: Κοιμήθηκαν αν και γνώριζαν! Κυβερνητικό στραπάτσο για το "Σκοπιανό".
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ: ΟΧΙ στους σχεδιασμούς των ιμπεριαλιστών και στον εθνικισμό. Συνεχίζεται η πολιτική του "Διαίρει και βασίλευε".
ΤΥΠΟΣ ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗΣ: Μπους κατά Ελλήνων. Μονομερώς οι ΗΠΑ αναγνώρισαν για τα Σκόπια το όνομα "ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ ΜΑΚΕΔΟΝΙΑΣ".
Η ΧΩΡΑ: Πως το ΠΑΣΟΚ έθαψε το Μακεδονικό. 136 χώρες είχαν αναγνωρίσει τη FYROM ως "Μακεδονία" και ο Σημίτης επί σειρά ετών δεν ασχολιόταν με το θέμα.
City Press: Η Ελλάδα ξανά στη "μαύρη τρύπα" των Βαλκανίων. "Μακεδονία" τα Σκόπια αποφάσισαν χθες οι ΗΠΑ.
Μetro: "Δώρο" από Μπους! Αναγνώρισε τα Σκόπια ως "Δημοκρατία της Μακεδονίας".
ΗΠΑ - ΠΓΔΜ- Αντιδράσεις
Το ΒΗΜΑ επισημαίνει ότι "ο πρεσβευτής της Ιταλίας Εμανουέλε Γκράτσι πήγε ξημερώματα στο σπίτι του Μεταξά για να τον "ενημερώσει" ότι οι στρατιές του Μουσολίνι θα εισέβαλλαν στην Ελλάδα λίγες ώρες αργότερα. Πιο ραφινάτος και σύγχρονος, ο πρεσβευτής της Αμερικής κ. Τομ Μίλερ τηλεφώνησε τη νύχτα της Τετάρτης στον υπουργό κ. Πέτρο Μολυβιάτη και τον "ενημέρωσε" για μια αμερικανικού τύπου "εισβολή" - την παρέμβαση των Ηνωμένων Πολιτειών στον χώρο των ελληνικών εθνικών συμφερόντων και ευαισθησιών με την αναγνώριση της ΠΓΔΜ ως "Δημοκρατίας της Μακεδονίας" από την κυβέρνηση Μπους. Η ελληνική αντίδραση; "Όχι" και στις δύο περιπτώσεις".
Ο ΛΟΓΟΣ αναφέρει ότι "με μια πράξη αιφνιδιασμού, προχώρησαν οι ΗΠΑ μια ημέρα μετά την επανεκλογή του Αμερικανού Προέδρου Τζορτζ Μπους, στην μονομερή αναγνώριση της ΠΓΔΜ με τη συνταγματική της ονομασία "Δημοκρατία της Μακεδονίας" , ανεξάρτητα από το πλαίσιο των Ηνωμένων Εθνών, στο οποίο εντάσσεται το διμερές ζήτημα".
Σύμφωνα με το ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗ "μονομερώς χτες η κυβέρνηση των ΗΠΑ προχώρησε σε αναγνώριση της ΠΓΔΜ με το όνομα "Μακεδονία" υπονομεύοντας ακόμα και τη διαδικασία που είχε συμφωνηθεί μεταξύ των κυβερνήσεων Ελλάδας - ΠΓΔΜ, η οποία προέβλεπε την εξεύρεση μιας αμοιβαία αποδεκτής λύσης στο ζήτημα του ονόματος στα πλαίσια του ΟΗΕ".
Το metro γράφει ότι "λίγες ώρες μετά την επανεκλογή του, ο Τζορτζ Μπους μας έστειλε ως ...δώρο την αναγνώριση των Σκοπίων ως "Δημοκρατίας της Μακεδονίας".
Ο ΕΛΕΥΘΕΡΟΣ ΤΥΠΟΣ στο άρθρο του αναφέρει μεταξύ άλλων ότι "η χρονική συγκυρία που επελέγη και η απουσία κάθε διπλωματικού τάκτ από την αμερικανική πλευρά οδηγούν τις σχέσεις της Αθήνας με τη μοναδική υπερδύναμη στο σημείο μηδέν, ενώ το πολυδιαφημισμένο υψηλό επίπεδο συνεργασίας ανάμεσα στις δύο πλευρές τίθεται σε ολική αναθεώρηση".
Ο ΑΔΕΣΜΕΥΤΟΣ ΤΥΠΟΣ σημειώνει ότι "δείγμα γραφής για τη δεύτερη θητεία του στον προεδρικό θώκο των ΗΠΑ έδωσε ο Τζ. Μπους πριν καλά καλά κλείσουν οι κάλπες των αμερικανικών εκλογών. Παρακάμπτοντας τον ΟΗΕ, την Ευρώπη και την Ελλάδα προχώρησε στην αναγνώριση των Σκοπίων με το όνομα "Δημοκρατία της Μακεδονίας". Τα επικίνδυνα παιχνίδια του Αμερικανού προέδρου στα Βαλκάνια προκαλούν ανησυχία σε ολόκληρη την Ευρώπη".
Η ΒΡΑΔΥΝΗ επισημαίνει ότι "η προεδρία της Ευρωπαϊκής Ένωσης στηρίζει ανοικτά την ελληνική θέση για το όνομα των Σκοπίων, την ώρα που οι ΗΠΑ, σε μία πρωτοφανή μονομερή ενέργεια, αναγνώρισαν τα Σκόπια ως "Δημοκρατία της Μακεδονίας". Ο Κ. Καραμανλής προειδοποιεί με βέτο στην ένταξη των Σκοπίων στην ΕΕ και το ΝΑΤΟ, αν δεν εξευρεθεί κοινά αποδεκτή λύση για το όνομα".
Η ΑΠΟΓΕΥΜΑΤΙΝΗ προσθέτει ότι "η ίδια η Ευρώπη εμφανίζεται, δικαιολογημένα, εξαιρετικά ενοχλημένη από τα νέα "καουμποηλίκια" του Μπους, σε μία περιοχή που η ίδια χρηματοδοτεί και στηρίζει. Πόσω μάλλον η Ελλάδα, που είναι και ο βασικός οικονομικός εταίρος της ΠΓΔΜ. Αυτούς τους κραδασμούς από την άφρονα αυτή ενέργεια, η Ελλάδα και η Ευρώπη οφείλουν να τους απορροφήσουν όπως και να χειριστούν με σωφροσύνη και διορατικότητα τη νέα κρίση, για να αποφύγουμε τα χειρότερα της επόμενης μέρας".
Η ΑΠΟΦΑΣΗ αναφέρει ότι "οργή στο πανελλήνιο προκάλεσε η προκλητική απόφαση των ΗΠΑ να προχωρήσουν σε μονομερή αναγνώριση των Σκοπίων με το συνταγματικό τους όνομα "Δημοκρατία της Μακεδονίας". Ο μόνος που γνώριζε (το είχε προαναγγείλει προχθές) το σχέδιο του Μπους ήταν ο πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ".
Η ΧΩΡΑ γράφει ότι "στο χρονοντούλαπο άφηνε το ΠΑΣΟΚ επί σειρά ετών το μείζον θέμα με την ονομασία των Σκοπίων και ενώ από το 1994 μέχρι την πτώση Σημίτη 136 χώρες είχαν αναγνωρίσει ως "Μακεδονία" τη FYROM. Ο αρχιερέας της διαπλοκής όμως, ο άνθρωπος που ευχαριστούσε δημοσίως τους Αμερικανούς απέκρυβε την πραγματική κατάσταση με αποτέλεσμα σήμερα να φτάσουμε σε αυτό το σημείο. Ακαριαία η αντίδραση της κυβέρνησης στο πλευρό του Καραμανλή οι Ευρωπαίοι ηγέτες".
H CITY PRESS εκτιμά ότι "η αναγνώριση του κράτους των Σκοπίων από τις ΗΠΑ με το συνταγματικό τους όνομα "Μακεδονία" έγινε σε συνθήκες που δημιουργούν δικαιολογημένο προβληματισμό για την αποτελεσματικότητα της κυβέρνησης Καραμανλή".
Η ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑ υπογραμμίζει ότι "περιφρονώντας ξανά τον ΟΗΕ, ο Μπους έσπευσε, την επομένη της επανεκλογής του και αφού δεν είχε πλέον ανάγκη τις ψήφους της ομογένειας, να αναγνωρίσει τα Σκόπια ως "Μακεδονία". Η κυβέρνηση έδειξε αιφνιδιασμένη, παρά τη συμφωνία που είχε υπογράψει στις 11 Οκτωβρίου ο Αμερικανός υπουργός Άμυνας Ράμσφελντ με τη χώρα αυτή με το όνομα "Δημοκρατία της Μακεδονίας".
Το ΕΘΝΟΣ τονίζει ότι "διπλωματική ήττα υπέστη η κυβέρνηση, καθώς η Ουάσιγκτον ανακοίνωσε ότι αναγνωρίζει το κράτος των Σκοπίων με την ονομασία "Δημοκρατία της Μακεδονίας". Ήταν μια μαχαιριά από τον Μπους λίγες ώρες μετά την επανεκλογή του. Ο πρωθυπουργός Κ. Καραμανλής, που βρίσκεται στις Βρυξέλλες, κρύφτηκε και απέφυγε την οποιαδήποτε δήλωση".
ΤΑ ΝΕΑ στο σχόλιό τους επισημαίνουν μεταξύ άλλων ότι "η παραμικρή δικαιολογία δεν υπάρχει για την ασυγχώρητη αδράνεια που επέδειξε η κυβέρνηση...Στο ζήτημα της αναγνώρισης των Σκοπίων με το όνομα "Μακεδονία" από τις ΗΠΑ. Οι προθέσεις της αμερικανικής κυβέρνησης είχαν γίνει σαφείς από καιρό...Για τους υπευθύνους του υπουργείου των Εξωτερικών θα πρέπει να ήταν σαφές πως το δημοψήφισμα στα Σκόπια την προσεχή Κυριακή....Ήταν ακριβώς η αφορμή που επιζητούσαν οι ΗΠΑ. Όπως θα έπρεπε επίσης να ήταν σαφές πως αν η Ελλάδα είχε κάποια ελπίδα να δεσμεύσει την αμερικανική κυβέρνηση...Αυτό μόνο προεκλογικά μπορούσε να γίνει".
Η ΝΙΚΗ αναφέρει ότι "η απόφαση της κυβέρνησης των ΗΠΑ να αναγνωρίσουν τα Σκόπια ως "Μακεδονία" δεν αποτέλεσε κεραυνό εν αιθρία. Μηνύματα της Ουάσιγκτον προϋπήρχαν και ήταν τόσο σαφή που δεν δικαιολογούν έκπληξη, ούτε μεμψιμοιρία".
Κατά την ΑΥΓΗ "η αμερικανική παρέμβαση, αμέσως μετά τις εκλογές και πριν από το κρίσιμο δημοψήφισμα στα Σκόπια την Κυριακή, αποκαλύπτει την υποκριτική ρητορεία του δικομματισμού και τα αδιέξοδα του κούφιου εθνικισμού. Όλοι γνώριζαν ότι η ενδιάμεση συμφωνία ήταν ....ενδιάμεση και όχι μόνιμη! Αλλά δεν τολμούσαν να προχωρήσουν σε σύνθετη ονομασία".
Η ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ στο άρθρο της τονίζει μεταξύ άλλων ότι "όσο και αν η αμερικανική κίνηση δυσχεραίνει τα πράγματα για τη χώρα μας διατηρούμε ακόμη τη δυνατότητα, ενόψει και της επιθυμίας των Σκοπίων να ενταχθούν στην ΕΕ να αξιοποιήσουμε το "χαρτί" της Ευρώπης και να επιδιώξουμε τώρα με σύντομη διπλωματική προσπάθεια μια ταχεία συμφωνία με τη γειτονική χώρα. Αν το θέμα αφεθεί να χρονίσει κι άλλο το ζήτημα του ονόματος θα λυθεί οριστικά εις βάρος μας".
Η ΕΣΤΙΑ γράφει ότι "το θέμα "Μακεδονία" είναι από τα χαρακτηριστικότερα παραδείγματα των διαχρονικών σφαλμάτων της εξωτερικής μας πολιτικής. Αντί να τίθενται και να επιτυγχάνονται ρεαλιστικοί στόχοι τα πράγματα αφήνονται σε εκκρεμότητα και καταλήγουν στην χειρότερη δυνατή λύση".
Ο ΑΔΕΣΜΕΥΤΟΣ ΤΥΠΟΣ ( Ρίζου) σημειώνει ότι "φαίνεται ότι οι Αμερικανοί διπλωμάτες και οι σύμβουλοι του Αμερικανού προέδρου Μπους ξέχασαν το μαζικό συλλαλητήριο στη Θεσσαλονίκη στις 14 Φεβρουαρίου το 1992. Ξέχασαν τις χιλιάδες Ελλήνων που είχαν ενώσει τις φωνές τους στέλνοντας το δικό τους μήνυμα σε κάθε γωνιά του πλανήτη. Μετά τις τελευταίες προκλητικές εξελίξεις δεν είναι λίγοι εκείνοι που υποστηρίζουν ότι οι φωνές όλων των Ελλήνων οφείλουν να ενωθούν και πάλι διαμηνύοντας προς την αντίπερα όχθη του Ατλαντικού ότι η Μακεδονία είναι ελληνική".
Πηγή: Αθηναϊκό Πρακτορείο Ειδήσεων
* Tο κείμενο αλιεύθηκε στην ιστοσελίδα του BBCGreek http://www.bbc.co.uk/greek/pressreview/story/2004/11/041105_greekpress.shtml
Κυκλοφόρησε το φύλλο Νοεμβρίου 2014 της Νόβα Ζόρα.
Released the edition of Nova Zora November 2014.
Објави издание на Нова Зора Ноември 2014 година.
ΟΙ ΚΑΤΑΛΑΝΟΙ ΨΗΦΙΖΟΥΝ ΣΤΙΣ 9 ΝΟΕΜΒΡΙΟΥ. ΑΓΩΝΑΣ ΓΙΑ ΜΙΑ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΚΗ ΕΥΡΩΠΗ.
Στις 9 Νοεμβρίου 2014 είμαστε όλοι Καταλανοί!
Το έδαφος της Καταλονίας καλύπτει 32.114 τ.χ. στο βορειοανατολικό άκρο της Ισπανίας και συνορεύει βόρεια με τη Γαλλία. Στα εδάφη αυτά κατοικούν ιστορικά, κατά συντριπτική πλειονότητα, Καταλανοί, οι οποίοι είχαν κάποτε συστήσει και το Πριγκιπάτο της Καταλονίας.
Η Αυτόνομη Περιοχή της Καταλονίας απολαμβάνει εκτεταμένης αυτονομίας από το ισπανικό κράτος, έχει δική της Κυβέρνηση, Κοινοβούλιο, δικαιώματα συλλογής φόρων. Επίσημες γλώσσες είναι τα καταλανικά, ισπανικά και τα αρανικά. Οι Καταλανοί έχουν μακριά ιστορία καταλανικής εθνικής υπόστασης έως τον 18ο αιώνα που καταλύθηκε οριστικά το καταλανικό κράτος (Generalitat, Ζενεραλιτάτ).
Στις εκλογές που έγιναν στη Καταλονία τον Νοέμβριο του 2012, σχεδόν το 80% των κομμάτων που εκλέχθηκαν στο τοπικό κοινοβούλιο είχαν εκπεφρασμένη άποψη υπέρ της διεξαγωγής δημοψηφίσματος που θα επέτρεπε στον καταλανικό λαό να αποφασίσει αν θέλει να παραμείνει στην Ισπανία ή να συνεχίσει σε ένα ανεξάρτητο καταλανικό κράτος. Ένα μήνα αργότερα, αυτές οι πολιτικές δυνάμεις συμφώνησαν στην ημερομηνία διεξαγωγής που ορίσθηκε για την 9η Νοεμβρίου 2014. Έκτοτε, όλοι οι μηχανισμοι του κεντρικού ισπανικού κράτος αποδύθηκαν σε μια λυσσαλέα προσπάθεια να εμποδίσουν τον καταλανικό λαό να εκφραστεί δεσμευτικά, ξέροντας ασφαλώς ότι η ετημηγορία του θα είναι καταδικαστική γι’ αυτούς.
Παρόλες τις απαγορεύσεις και τους πρωτοφανείς εκφοβισμούς, ίδιον όλων των αντιδημοκρατικών καθεστώτων όπως το ισπανικό και το ελληνικό, οι Καταλανοί δεν λύγισαν και θα προχωρήσουν στην ψηφοφορία.
Στηρίζοντάς τους, η ΕΕΣ-Ουράνιο Τόξο δε στηρίζει μόνο το δικαίωμα τους να αποφασίζουν οι ίδιοι για το μέλλον τους αλλά δίνει το δικό της αγώνα για μια δημοκρατική Ευρώπη που θα σέβεται το δικαίωμα στον αυτοπροσδιορισμό και την αυτοδιάθεση.
Ο αγώνας των Καταλανών είναι και αγώνας των Μακεδόνων αλλά και όλων των δημοκρατικών Ελλήνων πολιτών. Στις 9 Νοεμβρίου είμαστε όλοι Καταλανοί!
Σας παρουσιάζουμε ένα βίντεο ντοκουμέντο, μια ιστορική “ΕΚΠΟΜΠΗ” που μεταδόθηκε πριν 20 χρόνια από τον τηλεοπτικό σταθμό MEGA, συγκεκριμένα στις 8 Οκτωβρίου 1994. (Το βίντεο είναι διαθέσιμο στην ηλεκτρονική διεύθυνση: http://youtu.be/LlazQkyNm5o)
Το θεωρούμε ιστορικό ντοκουμέντο διότι αποτελεί μια ακόμα απόδειξη της συκοφαντικής πολιτικής με την οποία το ελληνικό κράτος αντιμετωπίζει διαχρονικά τη μακεδονική μειονότητα στην Ελλάδα, αλλά και πως μέχρι σήμερα η αδιέξοδη αυτή πολιτική αναβαθμίστηκε συνεχίζοντας τις ίδιες πρακτικές συκοφάντησης με νέες μεθόδους.
Η τηλεοπτική εκπομπή με τίτλο «Η ΕΚΠΟΜΠΗ» στο τηλεοπτικό σταθμό MEGA το 1994 προβλήθηκε σε μια εποχή που η υστερία της ελληνικής κοινής γνώμης γύρω από το μακεδονικό ήταν στο απόγειο της.
Την, καλοστημένα συκοφαντική, εκπομπή παρουσιάζει δημοσιογράφος “αριστερός” Νάσος Αθανασίου, σήμερα βουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ (νέα μέθοδος) με καλεσμένους ζωντανά και σε πλήρη αρμονία τους γνωστούς και μη εξαιρετέους επαγγελματίες δημοσιογράφους της ελληνικής εθνικοφροσύνης Δημήτρη Ρίζο και Κωνσταντίνο Χολέβα (παλιά μέθοδος).
Επίσης μιλάει ζωντανά στο στούντιο της “ΕΚΠΟΜΠΗΣ” και ο γνωστός ξεπερασμένος πολέμιος του σύγχρονου μακεδονικού έθνους, ο πρώην Υπουργός Νικόλαος Μάρτης…
Οι συνεντεύξεις Μακεδόνων ακτιβιστών παρουσιάζονται περιστασιακά, έντεχνα κομμένες και ραμμένες χωρίς ζωντανή φυσική παρουσία στην εκπομπή, με προφανή σκοπό την αλλοίωση των θέσεών τους. Παρόλα αυτά ο παρατηρητικός θεατής αντιλαμβάνεται τον απλό αλλά σύγχρονο πολιτικά πολιτισμένο λόγο, έστω κι απ’ τις λιγοστές λογοκριμένες απαντήσεις των Μακεδόνων ακτιβιστών που ακούγονται στο βίντεο.
Προς το τέλος της εκπομπής οι οικοδεσπότες της “ΕΚΠΟΜΠΗΣ”, για να σώσουν τα προσχήματα, δίνουν το λόγο και στον Παναγιώτη Δημητρά εκπρόσωπο του Ελληνικού Πρατηρίου των Συμφωνιών του Ελσίνκι, αλλά λόγω του όλου γενικότερου κλίματος της εποχής εκείνης κανείς δεν θέλησε να εξετάσει αυτά που έλεγε ο Δημητράς.
Άλλωστε, τόσο ο Δημητράς όσο και οι Μακεδόνες ακτιβιστές είχαν την ταμπέλα των “προδοτών”, των “ανθελλήνων”, των “μειοδοτών” και δεκάδων άλλων τέτοιων ανόητων χαρακτηρισμών.
Από τότε λοιπόν φαινόταν ξεκάθαρα η πρόθεση του ελληνικού κράτους για τον τρόπο με τον οποίο θα αντιμετώπιζε διαχρονικά κάθε Έλληνα πολίτη που θα τολμούσε να ζητήσει τον σεβασμό των στοιχειωδών ανθρωπίνων δικαιωμάτων των εθνικών μειονοτήτων και δη της μακεδονικής. Ο στόχος ήταν -και παραμένει σήμερα- ο χαρακτηρισμός ως “υπόπτου” ή ως “ανθέλληνα” για οποιονδήποτε κάνει λόγο περί δικαιωμάτων εθνικών μειονοτήτων εντός της ελληνικής επικράτειας.
Όσα ακολούθησαν μετά τη δεκαετία του 1990 απέδειξαν ότι η ελληνική κοινωνία έφθασε σήμερα το 2014 στο απαράδεκτα αντιδημοκρατικό σημείο η συντριπτική πλειοψηφία των Ελλήνων πολιτών να μην θέλει καν να ακούσει τα επιχειρήματα της μειοψηφίας Ελλήνων πολιτών που διεκδικούν τον σεβασμό των εθνικών μειονοτικών δικαιωμάτων τους με αποτέλεσμα ο μέσος εθνικά Έλληνας πολίτης να αρνείται στους εθνικά Μακεδόνες και εθνικά Τούρκους μειονοτικούς συμπολίτες του τα δημοκρατικά δικαιώματα που απολαμβάνουν οι Ελληνικές εθνικές μειονότητες στα γειτονικά κράτη όπως συμβαίνει στην Αλβανία και την Τουρκία!
Η Συντακτική Επιτροπή της NOVA ZORA.
26/10/2014
Αναδημοσίευση από ιστολόγιο Nomadic universality
του Άκη Γαβριηλίδη
Σύμφωνα με μια διατύπωση που δεν γνωρίζω ποιος πρωτοκαθιέρωσε, αλλά που χρησιμοποιούν συχνά πυκνά στις αντι-προοδευτικές ιερεμιάδες τους οι αυτοπροβαλλόμενοι ως ευρωπαϊστές (και ως) διανοούμενοι, η Ελλάδα αποτελεί «την τελευταία σοβιετική δημοκρατία».
Ο αγώνας, τώρα, αυτής της «νυν σοβιετικής» εναντίον μίας πρώην γιουγκοσλαβικής δημοκρατίας, και η αξίωσή της προς αυτήν να προσθέτει αυτόν ακριβώς τον προσδιορισμό («πρώην γιουγκοσλαβική») πριν από το κανονικό της όνομα, γίνεται με αιτιολογία την προστασία της πολιτιστικής κληρονομιάς της Ελλάδας, η οποία υποτίθεται ότι θα απειληθεί εάν πούμε τη Μακεδονία Μακεδονία.
Το πόσο εξοργιστικά παράλογη, αλλά και βαθιά υποκριτική και ανειλικρινής, είναι αυτή η αιτιολογία, φάνηκε για ακόμα μια φορά τις τελευταίες μέρες, με το πρωτοφανές κρούσμα λογοκρισίας που συνιστά η παρέμβαση του Έλληνα πρέσβη στην Ελβετία, κάποιου Χαράλαμπου Μάνεση, προς το Φεστιβάλ «OtherMovie» του Λουγκάνο, το οποίο φέτος είχε αποφασίσει να συμπεριλάβει στο πρόγραμμά του ειδικό αφιέρωμα στην ελληνική παραγωγή μικρού μήκους ταινιών και να προβάλει επτά από αυτές.
Είχε όμως ξεχάσει να ρωτήσει τον κ. Μάνεση. Ο κέρβερος αυτός της ελληνικής πολιτιστικής κληρονομιάς, διαπίστωσε σκανδαλισμένος ότι … στο Φεστιβάλ συμμετείχαν και σκηνοθέτες από τη Δημοκρατία της Μακεδονίας, η οποία αναφερόταν –ω του αίσχους- ως Δημοκρατία της Μακεδονίας. Κατόπιν τούτου, με επιστολή του «εκ μέρους της Ελλάδας και του Ελληνικού Κέντρου Κινηματογράφου», ζήτησε από το Φεστιβάλ να αποσυρθούν οι ελληνικές συμμετοχές.
Οι υπεύθυνοι του Φεστιβάλ δυστυχώς δεν βρήκαν το θάρρος να στείλουν στο διάολο τον Μάνεση και να του πουν ότι δεν του πέφτει κανένας λόγος να τους επιβάλει τι θα προβάλλουν και τι όχι, και ακύρωσαν το αφιέρωμα.
Όποιος θέλει να κάνει παραλληλισμούς αυτής της δυσανεξίας και της λογοκρισίας με ιστορικά προηγούμενα, έχει ευρύ πεδίο επιλογών, από τον Ζντάνοφ μέχρι τον Μακάρθι. Αυτό που προέχει όμως τώρα για όποιον θέλει να παίζει τον ευρωπαϊστή, τον οπαδό της δημοκρατίας και του κράτους δικαίου, ή τον φιλότεχνο, είναι, πρώτον, να ζητήσει τον πειθαρχικό και πολιτικό έλεγχο του δράστη της παρέμβασης, ει δυνατό την παραίτησή του.
Αφού γίνει όμως αυτό, ίσως ήρθε η στιγμή και για κάτι παραπέρα. Μέχρι τώρα, όλοι εμείς –οι όχι και τόσο πολλοί- που υποστηρίζαμε το αυτονόητο δικαίωμα κάθε χώρας και κάθε λαού να επιλέγει πώς θα αποκαλείται, βρισκόμασταν άμεσα ή έμμεσα αντιμέτωποι με το χαρακτηρισμό του «ανθέλληνα». Μετά και από αυτό το περιστατικό, είναι πιο εύκολο να αναγνωρίσουμε ότι, αν οι λέξεις έχουν κάποιο νόημα, αυτό που είναι με την πιο ουσιαστική σημασία του όρου ανθελληνικό είναι η μαζική ψύχωση που έχει καταλάβει σχεδόν τριάντα χρόνια τώρα την ελληνική κοινωνία με το όνομα της Μακεδονίας, αυτή η συναισθηματική πανούκλα που τα πιο ορατά αποτελέσματά της μέχρι στιγμής ήταν η ανάδειξη του Σαμαρά στην πρωθυπουργία και της Χρυσής Αυγής σε τρίτο κόμμα.
Όλα αυτά τα χρόνια, ξοδεύτηκαν ένα σωρό χρήματα, χρόνος, ενέργεια, σωματικές και πνευματικές δυνάμεις, κυριολεκτικά για το τίποτα. Με όλα αυτά, το ελληνικό κράτος, και η ελληνική κοινωνία, δεν προφυλάχθηκε από απολύτως κανέναν κίνδυνο, δεν απέφυγε καμία ζημία και δεν απέκτησε κανένα όφελος. Μόνο αντιπάθειες και ακατανοησία. Κατάφερε να γίνει περίγελος. Τώρα όμως, ο αγώνας αυτός έχει ως αποτέλεσμα όχι πλέον το τίποτα, αλλά το μείον. Υπό το πρόσχημα ότι υπερασπιζόμαστε τον ελληνικό πολιτισμό, στην πραγματικότητα τον υπονομεύουμε και τον καταστρέφουμε.
Όποιος είναι ικανοποιημένος από την πορεία αυτή, ας τη συνεχίσει. Όποιος δεν είναι, ας σκεφτεί μήπως ήρθε η στιγμή να εγκαταλειφθεί, και ας εξετάσει αν και πώς μπορεί να αλλάξει.
= = =
- Αναδημοσίευση από ιστολόγιο Nomadic universality
- OtherMovie, 3rd Lugano Film Festival, 20-27 ottobre 2014
- Διαβάστε επίσης στο Flix: Οι ελληνικές μικρού μήκους ταινίες πέφτουν θύματα της διένεξης για την ονομασία της Π.Γ.Δ.Μ.
Πριν απαντήσετε στην ερώτηση: «ΜΠΑΜΠΑ! ΕΜΕΙΣ ΤΙ ΕΙΜΑΣΤΕ;» δείτε πρώτα το βίντεο και διαβάστε μετά το κείμενο.
Α. Το βίντεο
Β. Το κείμενο
Το παρακάτω κείμενο είναι ενός ντόπιου Μακεδόνα από τις Σέρρες το οποίο δημοσιεύθηκε στη μηνιαία εφημερίδα των εθνικά Μακεδόνων στην Ελλάδα ΝΟΒΑ ΖΟΡΑ, φύλλο Οκτωβρίου 2010.
«ΜΠΑΜΠΑ! ΕΜΕΙΣ ΤΙ ΕΙΜΑΣΤΕ;»
Προς τη συντακτική επιτροπή της Νοβαζορα.
Πρώτα απ’ όλα θέλω να σας συγχαρώ για την καινούργια εφημερίδα.
Το πολύ ενδιαφέρον άρθρο με τίτλο «ΕΙΝΑΙ ΝΤΡΟΠΗ ΝΑ ΕΙΣΑΙ ΜΑΚΕΝΤΟΝΚΑ;» στο προηγούμενο φύλλο μου έδωσε αφορμή να γράψω την επιστολή αυτή για να περιγράψω ένα περιστατικό που συνέβη ακριβώς πριν δυο χρόνια τον Οκτώβρη μήνα του 2008 όταν ο γιος μου Δημήτρης πήγαινε στη τρίτη τάξη δημοτικού.
Μια μέρα μόλις ήρθε στο σπίτι από το σχολείο του με ρωτούσε συνεχώς «Ρε, μπαμπά εμείς τι είμαστε;».
Δεν καταλάβαινα τι ήθελε να πει με αυτή την ερώτηση ώσπου κάποια στιγμή τον ρώτησα να μου εξηγήσει τι εννοεί με το «τι είμαστε;»
-«Ε, να ρε μπαμπά. Στο σχολείο ο Παναγιώτης λέει ότι στη δική του οικογένεια είναι Πόντιοι και ο Μανώλης λέει ότι είναι Κρητικοί κι όλη την ώρα περηφανεύονται μέσα στη τάξη. Εγώ δεν ξέρω τι είμαστε. Πες εμείς τι είμαστε;»
- «Δημήτρη, εμείς είμαστε ντόπιοι. Να τους πεις ότι είσαι ντόπιος» του είπα από συνήθεια.
Η απάντηση που του έδωσα δεν άρεσε καθόλου στον μικρό. Δυσαρεστήθηκε και με παράπονο μου απάντησε:
«Μπαμπά δεν μου αρέσει να είμαι ντόπιος. Θα γίνω Πόντιος ή Κρητικός!».
Η απάντηση του μικρού με ξάφνιασε και με έκανε να αναρωτηθώ πως είναι δυνατόν να γίνει ο γιός μου Πόντιος ή Κρητικός τη στιγμή που δεν είναι;
Η αλήθεια είναι ότι μέχρι εκείνη τη μέρα προσωπικά δεν με ένοιαζε ιδιαίτερα «τι είμαστε» και έτσι δεν είχα πει ποτέ στο παιδί μου «τι είναι».
Φαίνεται όμως ότι στις άλλες οικογένειες ασχολούνται πολύ με το «τι είναι» τα δικά τους παιδιά και τα διαπαιδαγωγούν αναλόγως από μικρή ηλικία για να αισθάνονται υπερήφανα και καλά κάνουν.
Κάθε γονιός ξέρει ότι τα παιδιά σε αυτή την ηλικία έχουν την τάση να θέλουν να ανήκουν σε σύνολα ανθρώπων με ονομασίες γνωστές και ελκυστικές στο ευρύτερο κοινωνικό περιβάλλον για να μπορούν να αισθάνονται πως «είναι κάτι».
Είχε δίκιο, λοιπό, ο μικρός. Τι πάει να πει «ντόπιος»;
Εμείς οι μεγαλύτεροι σε ηλικία Μακεδόνες ξέρουμε ότι το όνομα ντόπιος σημαίνει Μακεδόνας όμως τα μικρά παιδιά σήμερα δεν το ξέρουν.
Δεν άντεχα να τον βλέπω έτσι στεναχωρεμένο και του εξήγησα όσο πιο απλά μπορούσα ότι εμείς οι ντόπιοι ουσιαστικά είμαστε Μακεδόνες και ότι είμαστε οι παλιότεροι κάτοικοι στην Μακεδονία, πολύ πιο παλιοί από τους Πόντιους και τους Κρητικούς φίλους του που οι παππούδες τους ήρθαν στα μέρη μας μόλις πριν μερικές δεκαετίες.
- «Να τους πεις ότι είσαι Μακεδόνας» του είπα.
Το προσωπάκι του μικρού άλλαξε όψη. Χάρηκε που κι αυτός «είναι κάτι» ξεχωριστό, όπως οι φίλοι του στο σχολείο και μαζί του χάρηκα κι εγώ που τον έκανα να χαρεί.
Κι εκεί που νόμιζα ότι όλα είναι μια χαρά και ότι ο μικρός απέκτησε αυτοπεποίθηση σαν Μακεδόνας που είναι, ήρθε η επόμενη μέρα για να ξαφνιαστώ ακόμη περισσότερο.
Τη άλλη ημέρα, λοιπόν, μόλις σχόλασε από το σχολείο ήρθε σπίτι θυμωμένος.
-«Τι έγινε ρε Δημήτρη, γιατί είσαι έτσι;» τον ρώτησα.
-«Να ρε μπαμπά. Είπα στον Παναγιώτη και το Μανώλη ότι είμαι Μακεδόνας και αυτοί με κορόιδευαν. Μου είπαν ότι δεν υπάρχουν σκέτοι Μακεδόνες χωρίς να είναι Πόντιοι ή Κρητικοί. Πρέπει να γίνω Πόντιος ή Κρητικός για να είμαι αληθινός Μακεδόνας».
Αυτή η απάντηση του πιτσιρικά με ξάφνιασε με τέτοιο τρόπο που έκανε κι εμένα να θυμώσω αλλά κυρίως να καταλάβω κι άλλα πράγματα.
Δεν με πείραξε που οι φίλοι του θέλουν να είναι Μακεδόνες. Με πείραξε ότι ο Πόντιος και ο Κρητικός φίλοι του, που μάλλον έτσι έμαθαν στο σπίτι από τις δικές τους οικογένειες, που οι παππούδες τους ήρθαν στη Μακεδονία εδώ και μερικές δεκαετίες κοκορεύονται ότι είναι οι μοναδικοί Μακεδόνες τη στιγμή και οι ίδιοι λένε ότι δεν κατάγονται από τη Μακεδονία αλλά από τον Πόντο και την Κρήτη!
Mας ντροπιάζουν όταν αρνούνται σε εμάς τους ντόπιους Μακεδόνες να δηλώνουμε τη δική μας μακεδονικότητα λες και εμείς ήμασταν αυτοί που ήρθαμε από άλλο τόπο!
Δεν ήξερα τι έπρεπε να πω στον πιτσιρικά εκείνη τη στιγμή. Δεν ήθελα να του πω ότι οι φίλοι του εξαιτίας του τρόπου που διαπαιδαγωγήθηκαν στην ουσία του αρνούνται και του κλέβουν τη δική του ονομασία κάτι που εμείς σαν Μακεδόνες δεν το κάνουμε για αυτούς.
Επειδή δεν ήθελα χαλάσει τις φιλίες στο σχολείο του είπα ότι οι φίλοι του απλά τον ζηλεύουν που είναι σκέτο Μακεδόνας και ότι θέλουν και αυτοί να είναι Μακεδόνες εκτός από Πόντιοι και Κρητικοί που είναι κι αυτό είναι όλο. Δεν υπάρχει κανένας λόγος να γίνει αυτός Πόντιος ή Κρητικός. Αντίθετα, αν θέλουν κι αν μπορούν ας γίνουν κι αυτοί σκέτο Μακεδόνες χωρίς να είναι Πόντιοι ή Κρητικοί.
Τα υπόλοιπα θα τα καταλάβει όταν μεγαλώσει. Έχω κι άλλα να σας γράψω αλλά σταματάω γιατί βλέπω ότι γέμισα δύο σελίδες.
Σας ευχαριστώ εκ των προτέρων για την φιλοξενία.
Μακεδόνας από Σέρρες.
Το τραγούδι Am Fenster είναι πασίγνωστο γερμανικό τραγούδι της δεκαετίας του ’70 το οποίο σίγουρα όλοι έχετε ακούσει και οι περισσότεροι έχετε τραγουδήσει χωρίς να γνωρίζετε το περιεχόμενο των στίχων μεταφρασμένο από τα γερμανικά στα ελληνικά.
Είναι χαρακτηριστικό ότι το παίξιμο βιολιού, στο συγκεκριμένο τραγούδι, προσομοιάζει απίστευτα στο κελάηδισμα του Αηδονιού την εποχή της άνοιξης.
Τραγουδήθηκε από το ανατολικογερμανικό γκρουπ “City” τέλη της δεκαετίας του 70. Λογικό τα νοήματα να μην προκύπτουν ξεκάθαρα μέσα από τους στίχους, αλλά μέσα από συμβολισμούς, αν λάβουμε υπ' οψιν το ανελεύθερο περιβάλλον στο οποίο λειτουργούσαν στην τότε Ανατολική Γερμανία. Βασίζεται σε ένα ποίημα ανατολικογερμανίδας, της Hildegard Maria Rauchfuss.
Τελικά τι είναι? Πολιτικό ή ερωτικό τραγούδι? Για μένα είναι ένα πολιτικό, κι όχι ερωτικό τραγούδι. Είναι, όπως ωραία λέει μια κυρία: «κραυγή στην ελευθερία».
Δείτε το βίντεο και διαβάστε την μετάφραση από τα γερμανικά στα ελληνικά.
Μια φορά να το μάθεις,
μένει για πάντα.
Δεν είναι μεθύσι που
ακόμα κατηγορεί τη νύχτα.
Δεν είναι λιώσιμο χρωμάτων
ούτε κεριών λάμψη που
έχει εκδιωχθεί εδώ και ώρα
από το γκρι του πρωινού.
Μια φορά να το καταλάβεις,
το αισθάνεσαι βαθιά στο αίμα.
Αυτό είναι δικό μου, και
είναι μονό μέσα από σένα.
Να μην δροσίζουμε πια
τα μέτωπα μας στο παράθυρο εκεί όπου
ένα σύννεφο βαριά το διαπερνούσε.
Αυτό είναι δικό μου και είναι
μόνο μέσα από σένα.
Παραπονιέται ένα πουλί:
«αχ, και τα (δικά μου) φτερά μου,
βρέχονται στη βροχή,
πετώ (όμως ελεύθερο) μέσα στο κόσμο,
πετώ μέσα στο κόσμο»
Κυκλοφόρησε το φύλλο Οκτωβρίου 2014 της Νόβα Ζόρα.
Released the edition of Nova Zora October 2014.
Објави издание на Нова Зора Oктомври 2014 година.
Αφήστε τους Bουκεφάλες να χτυπιούνται στην αρχαιοπληξία τους και να ψάχνουν Γοργόνες & Μεγαλέξανδρους στην Αμφίπολη, κι ακούστε ένα ωραίο σύγχρονο μακεδονικό τραγούδι:
ΑΝΑΔΗΜΟΣΙΕΥΣΗ ΑΠΌ ΤΗΝ ΟΜΑΔΑ “ΤΑ ΜΑΚΕΔΟΝΙΚΑ BLOG ΤΗΣ ΕΛΛΑΔΑΣ”
O χώρος του διαδικτύου είναι ένας χώρος ελεύθερης διακίνησης ιδεών και απόψεων. Για τους χρήστες του διαδικτύου με Μακεδόνικη εθνική συνείδηση είναι όαση επικοινωνίας αφού τα Ελληνικά ΜΜΕ είναι σε διατεταγμένη υπηρεσία αποσιώπησης κάθε είδους δραστηριότητας στη σύγχρονη μακεδονική γλώσσα -περισσότερο γνωστή στην Ελλάδα ως “εντόπικα” ή “ντόπια” γλώσσα- η οποία δεν αναπαράγεται ούτε καν από τα γνωστά κέντρα των «μουγγών-εντόπιων» συνοδοιπόρων του συστήματος.
Έτσι, τα τελευταία χρόνια μέσω του διαδικτύου είναι δυνατόν και ενημέρωση να έχει όποιος επιθυμεί για όποιες ενέργειες ή δραστηριότητες φορέων, εφημερίδων ή/και πολιτικών κινήσεων ή/και το πιο απλό να ακούσει από διαδικτυακά ραδιόφωνα Μακεδόνικη μουσική και τραγουδια ή να παρακολουθήσει κάποια από τα εκατοντάδες βίντεο που ανεβαίνουν από εκδηλώσεις με τραγούδια στη σύγχρονη μακεδονική γλώσσα.
Στα κοινωνικά δίκτυα (sosial media) ειδικά στο Facebook υπάρχει μια πιο προσωπική έκφραση των χρηστών αφού ο καθένας έχει στο προσωπικό του προφίλ στοιχεία με αυτά που τον εκφράζουν και θέλει να δείξει ότι τον εκφράζουν.
Αρκετοί από τους φίλους και τις φίλες Μακεδόνες & Μακεδόνισσες στο διαδικτύο χρησιμοποιούν τα πραγματικά τους ονοματεπώνυμα, άλλοι πάλι χρησιμοποιούν κάποιο ψευδώνυμο (nickname). Ωστόσο επειδή είμαστε λίγοι οι έχοντες μακεδονική εθνική συνείδηση είμαστε λίγο-πολύ γνωστοί μεταξύ μας, ακόμη κι αυτοί που χρησιμοποιούν στο internet κάποιο ψευδώνυμο (nickname) ουσιαστικά είναι και αυτοί επώνυμοι, μεταξύ μας πάντα.
Τα περίεργα αρχίζουν όταν εμφανίζονται κάποιοι μυστήριοι τύποι Μακεδόνες με αόριστα χαρακτηριστικά (ψευδώνυμο, φύλλο, διαμονή κλπ) οι οποίοι αφού βάλλουν μάσκα-προμετωπίδα τα μουσικά συγκροτήματα που παίζουν Μακεδόνικα τραγούδια προσπαθούν να κάνουν «φίλους» στα κοινωνικά δίκτυα όπως το Facebook όλους τους Μακεδόνες μεμονωμένα χωρίς να κάνουν αίτημα φιλίας στις ομάδες του facebook που δημιουργήθηκαν εδώ και μερικά χρόνια από Μακεδόνες.
Ας είμαστε και λίγο ψυλλιασμένοι. Ας ρωτήσουμε και να αναζητήσουμε προηγουμένως τα πραγματικά στοιχεία αυτού που μας κάνει αίτημα φιλίας. Ρίξτε και καμιά ματιά στα “ενδιαφέροντα” του. Ρωτήστε και κανένα γνωστό σας, δεν είναι κακό.
Δυστυχώς ή ευτυχώς αυτός ο χώρος γύρω από τα Μακεδονικά ζητήματα προσελκύει πολλούς και διάφορους περίεργους τύπους.
Για παράδειγμα, πρόσφατα εμφανίσθηκε στο facebook ένας τύπος ο οποίος είχε έφεση στα παραδοσιακά μακεδονικά τραγούδια και χορούς. Έκανε αίτημα φιλίας σε πάνω από 100 άτομα (τα πιο πολιτικοποιημένα σε μακεδονικά θέματα) και επειδή κανένας δεν έχει τίποτα να κρύψει και τίποτα να φοβηθεί τον αποδέχθηκαν σχεδόν όλοι.
Ταυτόχρονα ο “άγνωστος” Πολύχρωμος Αυλός -άκα Siaren Kaval- είχε φίλους τους διάφορους «μουγγους-εντόπιους» Μακεδόνες μαζί με διάφορα εθνικιστικά blogs από την Ελλάδα, από την Βουλγαρία, την Δημοκρατία της Μακεδονίας και οργανώσεις στον Καναδά, μέχρι τους Καλάς και τους Χούντζα στο Πακιστάν καθώς και διάφορες αρχαιόπληκτες ομάδες με εμβλήματα Βουκεφάλες, Μεγαλέκους κλπ!
Στη συνέχεια, πονηρά – πονηρά άρχισε να γράφει ότι: «οι μπάντες δεν παίζουν παραδοσιακά», «όσοι χορεύουν και τραγουδάν σε εκδηλώσεις είναι χαζά παιδιά που τους εκμεταλλεύονται», «τα πανηγύρια παραπέμπουν αλλού» και άλλα τέτοια.
Όταν του ζητήθηκε διαδικτυακά να ξεκαθαρίσει τι υποστηρίζει και τι θέλει να πει, απέφευγε να πάρει θέση. Όταν αναγκάστηκε μετά από επίμονες ερωτήσεις ανάμεσα σε διάφορα φαιδρά έγραψε και αυτό:
«Αντίθετα από την ηγεσία (του Τόξου) που ωρύεται ότι δεν είναι προγονόπληκτοι και αναφέρονται πάντα ειρωνικά για τον Μ. Αλέξανδρο, εγώ ζω στα μέρη του, μέσα σε δεκάδες αρχαιολογικούς χώρους, τον συναντώ δεκάδες φορές καθημερινά, βγαίνοντας έξω από το σπίτι μου, και δεν χαρίζω την ιστορία μου σε κανέναν!»
Καταλάβατε; Πρόκειται για κλασσική περίπτωση αρχαιόπληκτου ατόμου!
Αυτός που συναντά καθημερινά τον Βουκεφάλα κατηγορεί τους άλλους ότι εκχωρούν ιστορία(!!!) και είναι φίλος με εθνικιστικές ομάδες στο facebook όπως οι: Aegean Macedonia - Егејска Македонија, Maкедонска Православна Црква / Macedonian Orthodox Church, Macedonia: a True Endless Story, Albania is Macedonian territory, SHIT-ars are wild tribe from Caucasus, Национален Исторически Музей на България, Ancient thracians, Bulgaria - Thracian Treasures, Илюстрация БѢло море Illustration Belo more, Православна Македонија, και το καταπληκτικό Archaeologica.org.mk.
Δικαίωμα του καθενός να πιστεύει ότι θέλει και να μιλάει με όποιους θέλει. Ακόμα και πλήρης σύγχυση εγκεφάλου, συγχωρείται, αλλά τόση εμπάθεια, διαστρέβλωση και λάσπη… είναι δυνατόν;
Όμως, νέο “θαύμα” έγινε στις 27 Αυγούστου όταν ξεπρόβαλε με καινούργιο προφίλ, θηλυκού γένους αυτή τη φορά βασιλικής και αυτοκρατορικής έμπνευσης: “Βασίλισσα-Βασίλισσα”!!!
Μέσα σε 10 μέρες η “Βασίλισσα-Βασίλισσα” έκανε δεκάδες αναρτήσεις με περικεφαλαίες και Καλάς και Χουντζα κλπ. Πάλι φιλίες με ομάδες αρχαιόπληκτων από Ελλάδα, με αρχαιόπληκτους από Βουλγαρία και αρχαιόπληκτους από Μακεδονία τους ίδιους σχεδόν με τον Siaren Kaval. Και να σου πάλι σερί τα αιτήματα φιλίας στα πιο πολιτικοποιημένα άτομα σε μακεδονικά θέματα!
Γιατί άραγε; Για ποιο λόγο αναζητά ακροατήριο ο πρώην “πολύχρωμος αυλός” και νυν “Βασίλισσα-Βασίλισσα”; Και γιατί θέλει ντε και καλά το προσωπικό ακροατήριο του να αποτελείται από ανθρώπους με μακεδονική εθνική συνείδηση από Ελλάδα που έχουν διαμετρικά αντίθετες απόψεις σε θέματα αρχαιοπληξίας; Άβυσσος η ψυχή του ανθρώπου.
Ας πάρουν χαμπάρι όμως μερικοί πονηροί πως δεν γίνετε να είσαι και με τους μεν και με τους δε. Ο χώρος είναι μικρός.
Ουδείς κρυπτός υπό του ιντερνετ…
ΤΑ ΜΑΚΕΔΟΝΙΚΑ BLOG ΤΗΣ ΕΛΛΑΔΑΣ
THE MACEDONIAN BLOGS IN GREECE
Μουσικό διάλλειμα μέχρι να ετοιμαστεί το κείμενο της επόμενης ανάρτησης.
Θα πέσει πολύ βρόχα μιλάμε…
Οποιαδήποτε συσχέτιση με αληθινά πρόσωπα & γεγονότα θα είναι απολύτως τυχαία… λέμε…
Ολος ο Κόσμος το 'χει ΤΟΥΜΠΑΝΟ ότι η γειτονική χώρα παγκοσμίως ονομάζεται Μακεδονία και εδώ στην Ελλάδα τα Μ.Μ.Ε. παραμιλάνε για “Σκοπιανούς” και για "προκλητική προσφώνηση". Τι δεν καταλαβαίνουν?
Δείτε το βίντεο:
Ο Βρετανός αξιωματικός, που ήταν υπεύθυνος στην υποδοχή, στη σύνοδο του ΝΑΤΟ, προσφώνησε τον υπουργό εξωτερικών των Σκοπίων Νικόλα Ποπόσκι, ως «υπουργό εξωτερικών της Μακεδονίας». Διαβάστε ολόκληρη την είδηση στη REAL (κλικ εδώ)
Πολιτιστικές εκδηλώσεις στον Κοπανό Νάουσας (Kopanovo- Negush) από τον πολιτιστικό σύλλογο "ΜΕΓΑΣ ΑΛΕΞΑNΔΡΟΣ", κάθε χρόνο την τελευταία εβδομάδα του Αυγούστου.
Το παρακάτω βίντεο είναι από την δεύτερη ημέρα των εκδηλώσεων 30/8/2014.
Παίζει το μουσικό συγκρότημα "Κρυστάλλινος Ήχος".
Το γλέντι ξεκίνησε με ένα πιτσιρικά να τραγουδάει το παραδοσιακό Μακεδόνικο τραγούδι “Edno malo mome” (μτφ: “Ένα μικρό κορίτσι”).
Ένα μικρό κορίτσι | Едно малој моме |
ορφάνεψε από μητέρα, | без мајка остана. |
όσο μεγάλωνε | Расна ми порасна |
για την μάνα της ρωτούσε. | и за мајка праша. |
Πατέρα μου πολυαγαπημένε μου πατέρα | Тате мили тате |
Που είναι η μάνα μου; | каде е мојата мајка? |
Η μάνα σου παιδί μου | Твојта мајка чедо |
στην μαύρη γη κοιμάται | в црна земја спие. |
Κυκλοφόρισε η Νόβα Ζόρα Σεπτεμβρίου 2014.
Released the edition of Nova Zora September 2014.
Објави издание на Нова Зора Cептември 2014 година.
Βίντεο με τους χορούς Πουσιντνίτσα και Συρτό,με το τραγούδι Ντομάκινε(Domakine), από την συμμετοχή του πολιτιστικού μας συλλόγου "ΟΙ ΜΑΚΕΔΟΝΕΣ" από την Μαρίνα Νάουσας(Τσρμορίνοβο), στις πολιτιστικές εκδηλώσεις "Κερασιώτικα 2014" του Π.Σ. Αριστοτέλης από την Κερασιά Έδεσσας.
Παίζει το μουσικό συγκρότημα "Κρυστάλλινος Ήχος”
Τώρα πια το μεγάλο κρυμμένο έργο βρίσκεται ολόκληρο στα χέρια του ελληνικού λαού.
Αν ο πρώτος τόμος περιέχει κύρια την απόδειξη της μεγάλης αλήθειας ότι δεν υπάρχει φυλετική συνέχεια ανάμεσα στην αρχαία Ελλάδα και στη νέα, καθώς καταγράφει τη σαρωτική κάθοδο και κυριαρχική εγκατάσταση του σλαβικού στοιχείου στην ελληνική χερσόνησο, ο δεύτερος τόμος ολοκληρώνει αυτήν την εικόνα με την καταγραφή του αλβανικού εποικισμού και μέσα από την ίδια την αφήγηση αποδεικνύει ότι δεν υπάρχει ούτε πολιτιστική συνέχεια αρχαίας και νέας Ελλάδας, καθώς η ψυχή και το πνεύμα της σύγχρονης Ελλάδας βρίσκεται στο ύστερο Βυζάντιο και στην ορθοδοξία.
Ακολουθεί ένας εκπληκτικός έντονα πολιτικός πρόλογος του Φαλμεράυερ, που είναι τόσο βαθύς και τόσο προφητικός, ώστε νομίζει κανείς ότι γράφτηκε σήμερα:
"Καμιά ευεργεσία δεν πρόκειται να συμφιλιώσει ειλικρινά τους Έλληνες με τους αλλόθρησκους λαούς· και όλα όσα έκαναν και ακόμη κάνουν οι Ευρωπαίοι γι' αυτούς οι ανατολίτες αυτοί -που, σύμφωνα με την ιδέα που έχουν για τον εαυτό τους, είναι οι μοναδικοί αληθινοί χριστιανοί και, όπως άκουσαν από μας, νόμιμοι απόγονοι των αρχαίων Ελλήνων- τα βλέπουν ως φόρο τον οποίο πληρώνει εν είδει οφειλής στους δασκάλους της η αιρετική και ηλίθια Δύση.
Σύμφωνα με την εικόνα που έχουν σχηματίσει αυτοί οι άνθρωποι, η Ελλάδα είναι κάτι σαν ευρωπαϊκό ίδρυμα αναπήρων, ένα γενικό παγκόσμιο Πρυτανείο, στους κατοίκους του οποίου όλοι οι λαοί της γης που διαβάζουν την Ιλιάδα έχουν την υποχρέωση να στέλνουν τρόφιμα και επαίνους, παρέχοντάς τους έτσι μια γεμάτη τιμές, αλλά οκνηρή και ξέγνοιαστη ζωή".
"Του κάκου ψάχνουν σήμερα το φημισμένο λαό των αρχαίων Αθηναίων, δηλαδή εκείνους τους ελληνόφωνους Ίωνες της κλασικής αρχαιότητας, [...] στην πρωτεύουσά τους. Οι κάτοικοι της Αττικής όχι μόνο αποδυναμώθηκαν ή αποσυντέθηκαν λόγω της επιμιξίας με ξένα στοιχεία [...], αλλά και αποκόπηκαν από τις ρίζες τους και [...] εξαλείφθηκαν από την επιφάνεια της γης [...].
Τις περιοχές που άφησαν τις γέμισαν Αλβανοί ή Σκιπετάροι, μητρική γλώσσα των οποίων δεν είναι τα ελληνικά, αλλά τα βαρβαρικά σκιπετάρικα. Ακόμη και στην πόλη της Αθήνας, όπου από τον καιρό της επανάστασης σχηματίζεται ένας [...] ανάμικτος πληθυσμός, ο πυρήνας του είναι σε τέτοιο βαθμό αλβανικός, που είναι απαραίτητο ειδικό δικαστήριο, για να απονέμει δικαιοσύνη στα αλβανικά.
Αυτοί οι αλβανοί κάτοικοι της Αττικής ναι μεν καταλαβαίνουν συχνά και τα ρωμαίικα και τα μιλούν όταν έρχονται σε επαφή με ξένους, αναμεταξύ τους όμως οι οικογένειες μέσα στην πρωτεύουσα και ιδίως στο ύπαιθρο μιλούν μόνο αλβανικά. Αν θέλουν, ας συνεχίσουν να ονομάζουν τους Σκιπετάρους του Μαραθώνα, της Ελευσίνας και της Ακαδημίας Πλάτωνα Έλληνες, αφού αυτοί κατέχουν το κέντρο της αρχαίας Ελλάδας· μόνο ας μην ψάχνουν πια να βρουν σ' αυτούς τους πνευματώδεις συγχρόνους ενός Αριστοφάνη".
"Μια δίκαιη και [...] απόλυτα εθνική εξουσία πρέπει να αποκαθάρει αυτήν την ex abrupto ξεχαρβαλωμένη Ελλάδα και να την προετοιμάσει επί μακρόν, ώστε στο μέλλον να εισέλθει στην κοινότητα των ευρωπαϊκών κρατών και να υιοθετήσει τη δική τους μορφή διακυβέρνησης".
Ιάκωβος Φίλιππος Φαλμεράιερ
Αυτό το χρωστάμε στην πολύχρονη, επίμονη και επίπονη προσπάθεια μετάφρασης όλου του έργου από το φιλόλογο σύντροφό μας Παντελή Σοφτζόγλου.
Θα χρειαστεί να ξανασημειώσουμε και εδώ, όπως κάναμε και στον πρόλογό μας στον πρώτο τόμο του έργου, ότι ο σύντροφός μας έμαθε γερμανικά πάνω απόλα για να μπορεί να μεταφράσει αυτό το έργο που ενάντιά του στήθηκε η κυρίαρχη, η παπαρηγοπούλεια ψευδής ιστορική συνείδηση του ελληνικού έθνους για τον εαυτό του.
Πιστεύουμε ότι ο μεταφραστής κόπιασε και πέτυχε όχι μόνο ακρίβεια και πιστότητα στη νοηματική απόδοση του κειμένου αλλά και σε μεγάλο βαθμό απόδοση του εκφραστικού στυλ του συγγραφέα. [1]
= = =
[1] Από την Ανακοίνωση της ΟΑΚΚΕ, 23 Ιουλίου 2014
Αγοράστε το βιβλιο εδώ: ΙΣΤΟΡΙΑ ΤΗΣ ΧΕΡΣΟΝΗΣΟΥ ΤΟΥ ΜΟΡΙΑ ΚΑΤΑ ΤΟ ΜΕΣΑΙΩΝΑ (ΔΕΥΤΕΡΟΣ ΤΟΜΟΣ)
Διαβάστε:
- Fallmerayer (Φαλμεράγιερ): Το αντίπαλο δέος του ελληνικού εθνικισμού [2005], του Δημήτρη Λιθοξόου.
- Μια ωδή προς τον αδικημένο Φαλμεράυερ, του Νάσου Θεοδωρίδη, ΑΥΓΗ 14/1/2011